Ο άνθρωπος δεν διαβάζει σήμερα
Του Προέδρου
Ευθυμίου Ρουσιά
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι σήμερα δεν διαβάζουμε και έχουμε απομονωθεί στον εαυτόν μας, είναι η ώρα για να προσπαθήσουμε να βρούμε την αιτία. Μήπως είναι ο θρίαμβος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, της εικόνας που μονοπωλεί το ενδιαφέρον μας για το γεγονός ότι δεν διαβάζουμε στους καιρούς μας οι πολλοί; Εφημερίδες, επιφυλλίδες, βιβλία, άρθρα ακόμη και στο διαδίκτυο πηγαίνουν κυριολεκτικώς άκλαυτα για τη μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων.
Διαμαρτυρόμαστε διότι τα παιδιά και οι νέοι δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν στοιχειωδώς κείμενα, επιχειρήματα, νοήματα. Στην πραγματικότητα όμως ούτε οι μεγαλύτεροι ασχολούνται με το θέμα της ανάγνωσης. Ας αναρωτηθούμε πόσοι από εμάς διαβάζουμε 10 βιβλία συνολικά τον χρόνο. Ας αναρωτηθούμε πόσοι από εμάς μπορούμε να συζητήσουμε για κάτι που διαβάσαμε, για κάτι που μας άρεσε σε μία ταινία ή σε ένα τραγούδι ή σε μία θεατρική ή άλλη καλλιτεχνική παράσταση, πόσοι από εμάς είμαστε σε θέση να εκφράσουμε συναισθήματα και να τεκμηριώσουμε όχι με κραυγές ή με ένα στοιχειώδες «γιατί έτσι μου αρέσει» ένα γεγονός, μία δημιουργία, κάτι που έχει νόημα. Ακόμη και σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον Θεό και την πίστη, πόσοι από εμάς στ’ αλήθεια έχουμε τη διάθεση να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη, να δεχτούμε ή να απορρίψουμε πράξεις και ιδέες με τεκμήρια;
Αντιθέτως, θριαμβεύει η δίκη προθέσεων του άλλου, θριαμβεύει ένας λεκτικός χουλιγκανισμός, σαν να ζητάμε να αυτοδικαιωθούμε για την όποια άποψη έχουμε και όχι να την θέσουμε σε κρίση και διάλογο. Και είναι γεγονός ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως και τα σχολεία στις αναρτήσεις των ιστοσελίδων, οδηγούν προς την κατεύθυνση αυτή. Ο καθένας πιστεύει ότι έχει δικαίωμα να πει αυτό που θέλει, ενώ δεν αισθάνεται την υποχρέωση, ηθική και συνειδησιακή, να τεκμηριώσει όσα προφανώς και δικαιούται να πιστεύει. Δεν αισθάνεται την ανάγκη να σεβαστεί τον άλλο. Αντίθετα, στην ορμή της αυτοδικαίωσης δεν διστάζει να υιοθετήσει τη γραμμή της «ανθρωποφαγίας», για να απολαύσει την τέρψη και τις επευφημίες κάθε στρατού που αισθάνεται ότι τον δικαιώνει. Όλα αυτά και άλλα είναι συνέπειες της απουσίας μελέτης, της απουσίας γνώσης, ενός αισθήματος παντογνωσίας, στην πραγματικότητα ούτε καν δοκησισοφίας. Βαριόμαστε να αναζητήσουμε την αλήθεια, τον προβληματισμό, την κοινωνία με τον συνάνθρωπο που πηγάζει από το ακροάσθαι. Μένουμε ευχαριστημένοι με τα συμπεράσματά μας. Δεν βλέπουμε πιο πέρα από τη μύτη μας. Και όταν το μέλλον έρθει σκληρό, όταν η παρακμή θριαμβεύσει, τότε είμαστε και πάλι έτοιμοι να καταραστούμε, να απορρίψουμε, να διαμαρτυρηθούμε για τους πάντες πλην του εαυτού μας.
Το παρήγορο είναι ότι στους καιρούς μας οι βιβλιοθήκες, οι εκδόσεις, οι εκδηλώσεις είναι δίπλα μας, στα πόδια μας, στο σπίτι μας, στην οθόνη μας. Προτιμήσαμε, ωστόσο να λιγοστέψουμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Τον παραδίδουμε στην οθόνη. Μαζί του παραδίδουμε και τη σκέψη. Την εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που μπορούν να μας βοηθήσουν να αναζητήσουμε. Γι’ αυτό και το κρίμα είναι μεγαλύτερο, διότι κατέχουμε, αλλά δεν έχουμε. Ίσως έχει έρθει ο καιρός της περισσότερης σιωπής. Όχι για να προχωρήσουμε με ένα ζευγάρι ακουστικά στ’ αυτιά, αλλά για να ανοίξουμε και πάλι σελίδες, έντυπες ή ηλεκτρονικές. Και πριν πούμε, να αναζητήσουμε, να ρωτήσουμε, να μοιραστούμε. Μία σχολική τάξη και μία κοινότητα που θα έχει λόγο θα παραμείνουν οι ελπίδες μας. Μαζί με πρόσωπα που επιμένουν, εκεί είναι η θέση όλων μας.
Εσείς αλλάξετε την ώρα; Κάντε το για να είστε συνεπείς στα ραντεβού σας
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος την Κυριακή 31 Μαρτίου 2024 λήγει η εφαρμογή του μέτρου της χειμερινής ώρας. Σύμφωνα με την οδηγία 2000/84 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 19ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με τις διατάξεις για τη χειμερινή ώρα, τα τα ξημερώματα της Κυριακής, οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά, δηλαδή από 03:00 π.μ. σε 04:00 π.μ.
Τα μεγαλύτερα αναπάντητα ερωτήματα για τον πλανήτη Γη
Γιατί το όνομά της δεν προέρχεται από Ρωμαίο ή Έλληνα θεό
Πόσα πράγματα αλήθεια γνωρίζετε για τον πλανήτη που μένουμε; Από πού προήλθε η τεράστια ποσότητα νερού που έδωσε στη Γη το ψευδώνυμο «μπλε πλανήτης» ή πού οφείλεται η ονομασία της; Παρακάτω θα βρείτε τρία βασικά ερωτήματα για τα οποία οι επιστήμονες, ακόμη, δεν έχουν να δώσουν μια σαφή απάντηση, σύμφωνα με το Reader’s Digest.
Από πού προήλθε όλο το νερό;
Το νερό καλύπτει το 70% της επιφάνειας της Γης, δίνοντάς της έτσι το ψευδώνυμο «ο μπλε πλανήτης». Και όμως από πού προήλθε; Πώς είναι τόσο άφθονο στον πλανήτη μας όταν δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου στο υπόλοιπο ηλιακό μας σύστημα; Οι περισσότεροι επιστήμονες, σύμφωνα με το Reader’s Digest, πιστεύουν ότι όταν σχηματίστηκε ο πλανήτης Γη, πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ήταν ένας ξηρός, βραχώδης πλανήτης. Η πιο δημοφιλής επιστημονική θεωρία αναφέρει ότι το H2O (νερό) έφτασε σε αυτόν με τη μορφή πολλών τεράστιων αστεροειδών γεμάτων με πάγο. Μια άλλη εκδοχή, ωστόσο, υποδηλώνει ότι το νερό στην πραγματικότητα υπήρξε από το σχηματισμό της Γης, η οποία το κράτησε από το νέφος του αερίου και της σκόνης που σχημάτισε το ηλιακό σύστημα.
Τι υπάρχει στον πυρήνα της Γης;
Παρόλο που φαίνεται ότι οι άνθρωποι έχουν εξερευνήσει με μεγάλη επιτυχία ακόμη και τις πιο απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη μας, υπάρχουν πολλά περισσότερα στη Γη από την επιφάνειά της. Το μεγαλύτερο μέρος του σφαιρικού πλανήτη παραμένει σχεδόν ανεξερεύνητο και ο λόγος γι’ αυτό, φυσικά, είναι ότι οι συνθήκες κάτω από την επιφάνεια της Γης είναι εντελώς αφιλόξενες. Είναι γνωστό ότι το στρώμα κάτω από τον φλοιό, ο μανδύας δηλαδή, αποτελείται κυρίως από στερεό πυριτικό βράχο. Αλλά η καρδιά του πλανήτη μας παραμένει ένα μυστήριο. Για πολλά χρόνια, οι επιστήμονες πίστευαν ότι ο σίδηρος και το νικέλιο αποτελούσαν το εσωτερικό στρώμα της Γης. Ωστόσο, κατά τη δεκαετία του 1950, επιστήμονες ανακάλυψαν ότι αυτά τα στοιχεία δεν ήταν αρκετά ελαφριά ώστε να αντιστοιχούν στη μετρούμενη πυκνότητα του πυρήνα από μόνα τους.
Πώς πήρε το όνομά της η Γη
Η Γη είναι ο μόνος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα, του οποίου το όνομα δεν προέρχεται από Ρωμαίο ή Έλληνα θεό. Το όνομα «Γη», αναφέρει το Reader’s Digest, προέρχεται από τις παλιές αγγλικές και γερμανικές λέξεις για το «έδαφος», αλλά κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα πότε υιοθετήθηκε ο όρος ή από ποιον. Η κύρια θεωρία για το γιατί το όνομα της Γης δεν προέρχεται επίσης από τη μυθολογία είναι ότι οι αρχαίοι άνθρωποι δεν γνώριζαν ότι η Γη ήταν ένας πλανήτης όπως όλοι οι άλλοι. Σκέφτηκαν ότι οι άλλοι πλανήτες ήταν ουράνια σώματα που περιστρέφονταν γύρω από τη Γη, και τα ονόμασαν ανάλογα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις για αυτήν τη θεωρία.
Το Μουσείο ΗΣΑΠ
Το βιβλίο του Δ. Γεωργίου
