Αρχική » Εφημερίδα
Αρχείο κατηγορίας Εφημερίδα
Βία – Μίσος – Κακία – Φθόνος
Η βία, το μίσος και η εγκληματικότητα είναι φαινόμενα που εμφανίστηκαν μαζί με τον άνθρωπο. Όμως σήμερα έχουν φθάσει στο απροχώρητο. Υπάρχει βία παντού, υπάρχει μίσος παντού, υπάρχει φθόνος παντού, υπάρχει εγκληματικότητα παντού.
Τα αίτια πολλά, η ανεργία, η φτώχεια, τα ναρκωτικά, ο κλονισμός του δεσμού της οικογένειας, η έλλειψη ιδανικών, ο οικονομικός και επαγγελματικός ανταγωνισμός, η κρίση των ηθικών αξιών, ο μη σεβασμός της προσωπικότητας του άλλου, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η έλλειψη ανθρωπιάς.
Για να καταπολεμήσουμε αυτά τα φαινόμενα πρέπει να γίνουν προσπάθειες πρώτα από την οικογένεια και το κοινωνικό περιβάλλον για να μάθουμε ότι η κοινωνία απαιτεί σεβασμό σε όλους, το σχολείο, την εκκλησία για την ηθική διάπλαση όλων των ηλικιών.
Επίσης θα πρέπει να καταπολεμηθεί η ανεργία, τα ναρκωτικά, να ισχυροποιηθεί ο θεσμός της οικογένειας και να δίνονται από την πολιτεία ευκαιρίες εργασίας και μόρφωσης των νέων. Οι νόμοι να είναι αυστηροί και κάθε παραβάτης να υφίσταται τις συνέπειες των πράξεών του.
Ρουσιάς Ευθύμιος
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του Δ.Σ. του Σωματείου των ΗΣΑΠ προς όλους τους Συνταξιούχους
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου μας στην προσπάθειά του να έχει άμεση επαφή με τα μέλη του απευθύνεται προς όλες τις συναδέλφισσες και προς όλους τους συναδέλφους και τους καλεί να γίνουν ενεργά μέλη του Σωματείου με τη συμμετοχή τους σε όλες τις εκδηλώσεις του.
Συναδέλφισσα – Συνάδελφε,
Μη ξεχνάς: Να έρχεσαι στο Σωματείο για να ενημερώνεσαι και να συμμετέχεις ενεργά στις δραστηριότητες που προγραμματίζει η Διοίκηση του Σωματείου.
Μη ξεχνάς: Όταν αλλάζεις διεύθυνση κατοικίας και αριθμό τηλεφώνου να ενημερώνεις το Σωματείο για να έχουμε την δυνατότητα να επικοινωνούμε μαζί σου, να λαμβάνεις την εφημερίδα και ό,τι άλλο έγγραφο θα σου αποστείλουμε.
Μη ξεχνάς: Νέα Συναδέλφισσα – Νέε Συνάδελφε, ότι για να γίνεις μέλος του Σωματείου μας πρέπει να έρθεις στα γραφεία του Σωματείου και να κάνεις τη σχετική αίτηση εγγραφής.
Μη ξεχνάς: Ότι έχουμε δημιουργήσει μια ζεστή αίθουσα ανταμώματος όλων των συνταξιούχων στη συνέχεια των γραφείων του Σωματείου, η οποία ανήκει σε όλους εσάς και σας περιμένει να σας φιλοξενήσει και να την αγαπήσετε γιατί είναι ο δικός σας χώρος.
Μη ξεχνάς: Ότι εάν δεν έχουμε από εσάς τη βοήθεια σε αυτά που ζητάμε, πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας μαζί σας και αυτό θα είναι το μεγαλύτερο πλήγμα για τη μεγάλη οικογένεια των συνταξιούχων στους ΗΣΑΠ.
Μη ξεχνάς: Να ενημερώνεις τη Διοίκηση του Σωματείου όταν επέρχεται η οποιαδήποτε μεταβολή στην οικογενειακή σας κατάσταση π.χ. θάνατος άμεσου ή έμμεσου ασφαλισμένου καθώς και γάμων παιδιών καθώς σήμερα παρατηρείται το απαράδεκτο φαινόμενο να πεθαίνει κάποιο μέλος του Σωματείου μας και να το μαθαίνουμε μετά από έναν χρόνο. Σε αυτό βέβαια η ευθύνη βαραίνει τους συγγενείς του θανόντος, οι οποίοι ενώ λαμβάνουν την εφημερίδα του Σωματείου δεν επικοινωνούν μαζί μας για να μας ενημερώσουν σχετικά, πράγμα απαράδεκτο και σας παρακαλούμε να μας βοηθήσετε να το εξαλείψουμε.
Η Διοίκηση
Αναδρομικά Επικουρικής Σύνταξης
Στις 17 Απριλίου εκδικάστηκε στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο η διχογνωμία που υπήρξε μεταξύ του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Αρείου Πάγου για να αποφανθεί επί των δώρων κυρίας και επικουρικής σύνταξης καθώς και των αναδρομικών της επικουρικής σύνταξης που αφορά το 11μηνο Ιούνιος 2015 – Μάιος 2016.
Είναι μία υπόθεση που αφορά όλους τους συνταξιούχους της χώρας μας, ασχέτως αν την ημέρα που εκδικαζόταν η υπόθεση στις αίθουσες του Συμβουλίου της Επικρατείας οι συνταξιούχοι έλαμψαν δια της απουσίας τους.
Περιμένουμε την απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και θα σας ενημερώσουμε ως προς το σκέλος που μας αφορά.
Η Διοίκηση
Ας έχουμε ένα καλό καλοκαίρι!
Οι πρώτες ζέστες έφθασαν και μας προδιαθέτουν για να είμαστε σε ετοιμότητα ειδικά εμείς οι απόμαχοι της εργασίας που λόγω της ηλικίας μας και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουμε είμαστε πολύ ευάλωτοι και δεν αντέχουμε στις μεγάλες ζέστες του καλοκαιριού.
Όμως η απαισιοδοξία δεν είναι καλός σύμβουλος και θα πρέπει με τις πρώτες ζέστες να οπλιστούμε με πείσμα, με δύναμη και αισιοδοξία και να καταστρώσουμε τα σχέδιά μας για τις καλοκαιρινές αποδράσεις μας, μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα για βουνό ή θάλασσα, για να απολαύσουμε τις δροσερές ημέρες και νύχτες του καλοκαιριού μακριά από όσα μας ενοχλούν και μας κουράζουν.
Η Διοίκηση
Σίγησε η εφημερίδα «ΑΥΓΗ»
Μετά από 72 χρόνια κυκλοφορίας η ημερήσια εφημερίδα «ΑΥΓΗ» κατέβασε ρολά. Ήταν μία ιστορική εφημερίδα που κανένας δεν έχει το δικαίωμα να προσπαθεί να σβήσει το παρελθόν μόνο και μόνο επειδή δεν ταιριάζει στο παρόν.
Η εφημερίδα «ΑΥΓΗ» στα 72 χρόνια ζωής της, σηματοδότησε μία ιστορική καμπή στη διαδρομή του Ελληνικού Τύπου την περίοδο της μετεμφυλιακής Ελληνικής Δημοκρατίας. Παρά την ενημερωτική σαφήνεια, την έντιμη στάση και τον ιδεολογικό προσανατολισμό της η «ΑΥΓΗ» αντιμετώπιζε κατά καιρούς αντιξοότητες, δυσχέρειες και κυνηγητά που κάποιες φορές έφταναν στο να κατεβάζει ρολά, όπως το 1967 με τη Χούντα της 21ης Απριλίου με 7 χρόνια σιωπής και πάλι στις επάλξεις μετά την πτώση της Χούντας στις 4 Αυγούστου του 1974 μέχρι τις 26 Ιουνίου 2024 που κυκλοφόρησε για τελευταία ημέρα.
Το δίδαγμα που βγαίνει σήμερα είναι ότι η «ΑΥΓΗ» υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος τις ιδέες της ανανεωτικής αριστεράς και το κλείσιμό της στερεί από την κοινωνία μία ελεύθερη δημοσιογραφική φωνή.
Η Διοίκηση
Νοσεί η αιμοδοσία στη χώρα μας
Ίσως να συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα να βρίσκεσαι στον προθάλαμο του χειρουργείου στην αναμονή επειδή δεν υπάρχει ή δεν έχει βρεθεί κάποιο συγγενικό σου πρόσωπο για να δώσει μία φιάλη αίματος και το τραγικότερο να έχεις άμεση ανάγκη για μετάγγιση και να περιμένεις με αγωνία βρισκόμενος αντιμέτωπος με τον θάνατο, πάλι για τον ίδιο λόγο, ανυπαρξίας εθελοντή αιμοδότη.
Τα φαινόμενα αυτά στην πατρίδα μας δεν είναι σπάνια και μεμονωμένα, είναι ο κανόνας σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Αμέτρητα είναι καθημερινά τα περιστατικά με θύματα μικρά παιδιά, χρόνια πάσχοντες,, τροχαία, καρκινοπαθείς και άλλες κατηγορίες ασθενών που έχουν άμεση ανάγκη για μία φιάλη αίμα ή πλάσμα. Η απαίτηση να έχει ο καθένας μας κατάθεση σε τράπεζα αίματος, δηλαδή να είναι αιμοδότης, φυσικά, δεν είναι χωρίς λογική, αυτό ισχύει στη θεωρία όχι όμως στην πράξη καθώς όσο είμαστε υγιείς δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι εμείς θα νοσήσουμε και θα έρθουμε στην ανάγκη να χρειαστούμε αίμα.
Εδώ δε το σύνθημα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ότι το «αίμα ενώνει όλους» δυστυχώς ισχύει το αντίθετο τους χωρίζει και αυτό αποδεικνύεται με τους εκβιασμούς των κλινικών προς τους ασθενείς και τους συγγενείς αυτών. Μάλιστα, κάποιες κλινικές πολλές φορές ζητούν επιτακτικά να ανήκει στην ίδια ομάδα με εκείνη του ασθενούς. Το φαινόμενο αυτό θυμίζει άλλες εποχές και άλλους πολιτισμούς και που επιβάλλεται τουλάχιστον για λόγους στοιχειώδους ανθρωπισμού να αλλάξει. Να αλλάξει τώρα και όχι στο απώτερο μέλλον, επειδή τα ανθρώπινα δράματα και οι κίνδυνοι για απώλειες ζωών είναι καθημερινό φαινόμενο.
Το διαχρονικό πρόβλημα της έλλειψης αιμοδοτών στη χώρα μας έρχεται να επαυξήσει η παρατεταμένη λιτότητα που υπάρχει στον χώρο της υγείας. Στη ρίζα, βεβαίως, του ζητήματος βρίσκεται η απουσία αιμοδοτικής συνείδησης. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς έχει μειωθεί δραματικά ο αριθμός των εθελοντών αιμοδοτών. Ο στόχος για να καλυφθούν οι ανάγκες χωρίς εισαγωγές με την ανάλογη οικονομική αιμορραγία είναι εφικτός.
Απλά όπως εξηγούν όσοι ασχολούνται με το θέμα και το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, το θέμα λύεται αρκεί να δώσουν εθελοντικά έστω και μία φορά τον χρόνο οι ενήλικες πολίτες. Επίσης επιβάλλεται να λειτουργήσει επιτέλους κανονικά εκείνο το εργοστάσιο κλασματοποίησης πλάσματος, μία υπερσύγχρονη μονάδα παρασκευής ιατρικών σκευασμάτων, που είχε εγκαινιαστεί πριν από πολλά χρόνια, το οποίο στοίχισε πολλά χρήματα και είναι ακόμη παροπλισμένο.
Πρέπει οι αρμόδιοι φορείς και το Υπουργείο Υγείας να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα για τη βέλτιστη ανθρώπινη λειτουργία του συστήματος αιμοδοσίας και οι πολίτες να συνειδητοποιήσουν ότι το αίμα σώζει ζωές.
Η Διοίκηση
Σε λίγο, σπίτι σας, το νέο φύλλο του “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηροδρόμου”
Τι κι αν αρχίσαμε να τον “δουλεύουμε” τέλη Ιούνιου, τι κι αν ήταν ο πιο ζεστός μήνας των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων με πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Εμείς, τον ετοιμάσαμε έγκαιρα και την Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024 ολοκληρώσαμε το νέο τεύχος της εφημερίδας μας. Ο δημοσιογράφος του Σωματείου μας παρέλαβε την ύλη για το νέο τεύχος του “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηροδρόμου” και την προχώρησε με γρήγορους ρυθμούς. Διότι εδώ, στο Σωματείο υπάρχει και λειτουργεί ένας άψογος σχεδιασμός. Σε λίγο θα έχετε το νέο τεύχος, στα χέρια σας. Έτσι που να την πάρετε μαζί σας στις διακοπές και να την ξεκοκαλίσετε… Έχει πολύ πλούσιο περιεχόμενο, όπως πάντα! Διαβάστε τον, πρώτοι, πατώντας ΕΔΩ.
«Να και μια ευχάριστη Είδηση για τον ΗΣΑΠ και την ιστορία του»
Εφόσον όπως λέει ο κ. Κοτταράς το Αρχείο δεν μετακινήθηκε και παραμένει στους χώρους φύλαξης της Εταιρίας ας δώσει εντολή και το Αρχείο να δοθεί στο Μουσείο εκεί που βρίσκονται πάρα πολλά Αρχεία και Σχέδια τόσο από τους ΗΣΑΠ όσο και από τους ΕΗΣ και ΣΑΠ.
Τα οποία άλλα διασώσαμε με δικές μας ενέργειες πριν καταστραφούν και πριν πεταχτούν στους κάδους των απορριμμάτων και άλλα που μας παραχωρήθηκαν από τις προηγούμενες Διοικήσεις της Εταιρίας, οι οποίες είχαν εκτιμήσει και στηρίξει τις προσπάθειές μας για το Μουσείο(εκτός από τον κ. Θωμόπουλο).
Σας ενημερώνουμε ακόμα ότι όλο το Αρχειακό Υλικό που βρίσκεται στο Μουσείο, είναι προσβάσιμο σε Μαθητές, Φοιτητές και σε όποιον άλλο ενδιαφέρεται να αντλήσει Στοιχεία για την πλούσια Ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων και του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εργαζομένων στους ΣΑΠ – ΕΗΣ – ΗΣΑΠ.
Για τον σκοπό αυτό στον 1ο όροφο του Μουσείου, υπάρχει ειδικός χώρος, που χρησιμοποιείται από τους παραπάνω οι οποίοι εξυπηρετούνται από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Μουσείου τις ημέρες και ώρες που λειτουργεί το Μουσείο.
Σημείωση:
Την εποχή που ο κ. Θωμόπουλος είχε αναθέσει τη Σύνταξη Μελέτης για την Οργάνωση, Ανάδειξη και Αξιοποίηση του Αρχείου των ΗΣΑΠ είχε έρθει κάποιος κύριος εκ μέρους του κ. Θωμόπουλου και μου ζήτησε να του δώσω και τα Αρχεία που έχουμε στο Μουσείο.
ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙ.
Μόνο που έφυγε όπως ήρθε.
ΔΕΝ ΕΠΗΡΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΓΓΡΑΦΟ.
Όπως είχε έρθει και μια Ομάδα, Επιστήμονες έτσι μου είχαν συστηθεί, διαφόρων Ειδικοτήτων και μου ζητούσαν να ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ όλους τους Εκθεσιακούς χώρους του Μουσείου.
Ήθελαν να Ξηλώσουν τις Προθήκες, να βάλουν άλλα Εκθέματα και να ξαναστήσουν το Μουσείο από την αρχή, αντλώντας χρήματα κάποιες χιλιάδες ευρώ από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ που μπορούσαν, όπως έλεγαν, να πάρουν από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Και αυτοί έφυγαν όπως ήρθαν.
Και βέβαια δεν ξεχνώ τον κ. Θωμόπουλο, ο οποίος με είχε καλέσει στο Γραφείο του και μου ζητούσε να μεταφέρω Εκθέματα από το Μουσείο, για να στολίσει το Γραφείο του.
Ήθελε να κάνει ένα δικό του Εκθεσιακό χώρο για να τον βλέπουν όσοι τον επισκέπτονται.
Η απάντησή μου ήταν: «Όποιος θέλει να ενημερωθεί για την Ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων να έρθει στο Μουσείο».
Από το Μουσείο, τους Εκθεσιακούς και Αποθηκευτικούς χώρους δεν μετακινείται κανένα Έκθεμα, κανένα έγγραφο, κανένα Σχέδιο.
Είναι όλα καταγραμμένα από την Βιομηχανική Αρχαιολόγο κα. Μαρία Μαυροειδή και από την Αρχειονόμο κα. Φλώρα Αναστασίου.
Και αντίγραφα της καταγραφής βρίσκονται στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Όπως δεν ξεχνώ ότι επί των ημερών του κ. Θωμόπουλου «καρναβαλίστικαν» τα Ιστορικά Ξύλινα Βαγόνια. Δρομολογήθηκαν από Πειραιά προς Κηφισιά ρυμουλκούμενα με άμεσο κίνδυνο να καταστραφούν και να θρηνήσουμε θύματα για να διαφημίσουν την Μπύρα «Μάμος». Δεν μάθαμε όμως ποτέ εάν ζήτησε εξηγήσεις από αυτούς, που είχαν την ευθύνη και την φαεινή ιδέα στο να διαφημιστούν οι Μπύρες με τα Ιστορικά Ξύλινα Βαγόνια.
Φανταστείτε τώρα Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι Συνταξιούχοι και Εργαζόμενοι των ΗΣΑΠ, εάν είχα μεταφέρει στη Γενική Διεύθυνση Εκθέματα για να στολίσει το Γραφείο του ο κ. Θωμόπουλος.
Εάν έδινα στον Κύριο που μου είχε στείλει τα Αρχεία που μου ζητούσε και εάν είχα πιστέψει και εμπιστευτεί τους Επιστήμονες που μπορούσαν να πάρουν τα χιλιάδες Ευρώ όπως έλεγαν από τα Προγράμματα του ΕΣΠΑ, για να Οργανώσουν από την αρχή το Μουσείο, το τι θα είχε γίνει: ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΤΣΕΠΩΣΕΙ ΤΑ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΣ.
Να λοιπόν γιατί είμαι, είμαστε επιφυλακτικοί, όσοι ασχολούμαστε με το Μουσείο σε Ομάδες, Οργανώσεις, αλλά και σε μεμονωμένα άτομα, που κάθε φορά, βρίσκουν ευκαιρίες και διαδρόμους, για να εξυπηρετούν: Προσωπικά, Παραταξιακά, ή Κομματικά συμφέροντα.
ΣΗΜΕΡΑ ΤΩΡΑ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΌ ΤΟΝ κ. ΚΟΤΤΑΡΑ να δοθούν στο Μουσείο μας, στο Μουσείο των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων:
α) Τα Αρχεία των ΗΣΑΠ, γιατί εκεί ανήκουν, εκεί που βρίσκονται και τα υπόλοιπα Ιστορικά Αρχεία της Εταιρίας ΣΑΠ-ΕΗΣ-ΗΣΑΠ.
β) Και από τον κ. Δαμάσκο τις βιβλιοθήκες της κας. Αγγελικής Ντόλκα, που τις είχαμε ζητήσει από τις 25 Φεβρουαρίου 2022 χωρίς να έχουμε λάβει μέχρι σήμερα καμία απάντηση του ή δεν διάβασε το έγγραφο που του στείλαμε ή το πιθανότερο να μας αγνόησε.
Οι βιβλιοθήκες της κας. Ντόλκα μας είναι απαραίτητες για να τοποθετήσουμε το αξιόλογο Αρχείο της.
Για να είναι όλα τα παραπάνω προσβάσιμα σε Μαθητές, Φοιτητές, αλλά και σε όποιον άλλο θέλει να πληροφορηθεί και να αντλήσει στοιχεία από την πλούσια Ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων ΣΑΠ-ΕΗΣ-ΗΣΑΠ.
Του πρώτου Αστικού Σιδηροδρόμου στην Ελλάδα.
Αλλά και για την πάντα σωστά και διαχρονικά ενημερωμένη και ανανεωμένη σηματοδότηση των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων ιδιαίτερα τώρα μετά την τραγωδία των ΤΕΜΠΩΝ.
Τέλος έχω, έχουμε μια απορία και ζητάμε απαντήσεις.
α) Ποιος είναι και που βρίσκεται ο χώρος φύλαξης των Ιστορικών Αρχείων της Εταιρίας ΣΑΠ-ΕΗ-ΗΣΑΠ;
β) Ποιος ή Ποιοι και με βάση ποιες Αποφάσεις της Διοίκησης των ΣΤΑ.ΣΥ έχουν την ευθύνη της προστασίας και φύλαξης των Αρχείων;
γ) Έχει γίνει Απογραφή των Ιστορικών Αρχείων; Πότε και από Ποιους;
δ) Έχουν ενημερωθεί τα Υπουργεία Πολιτισμού και Μεταφορών για την ύπαρξη των Ιστορικών Αρχείων των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων;
Πότε και από Ποιους;
Αυτά προς το παρόν για τα Ιστορικά Αρχεία των ΣΑΠ-ΕΗΣ-ΗΣΑΠ.
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ.
Ζητάμε ακόμα από τον κ. Κοτταρά να παραχωρηθούν άμεσα στο Μουσείο μας οι Ελεύθεροι χώροι στον Ημιώροφο του Μεγάρου Πειραιά, για να επεκτείνουμε τις δραστηριότητες του Μουσείου, όπως του το είχαμε ζητήσει με το από 23 Νοεμβρίου 2023 με κοινό έγγραφο Μουσείου και Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ.
Χωρίς να έχουμε μέχρι σήμερα λάβει καμία απάντηση.
ΔΕΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ.
ΓΙΑΤΙ ΕΑΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ Ή ΑΡΝΗΣΗ ΜΟΥΣΕΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ.
Για τη Διοίκηση
Ο Πρόεδρος
Μανώλης Φωτόπουλος
Βρώμικο παιχνίδι στις πλάτες των συνταξιούχων
Αυτές τις μέρες παίζεται ένα βρώμικο και ανήθικο παιχνίδι εις βάρος των ανήμπορων να αντιδράσουν Συνταξιούχων με τις διαφορετικές αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας.
Το πρόβλημα ξεκίνησε το 2012 όπου με τη ψήφιση του νόμου 4093/2012 πέρα από τις μειώσεις των συντάξεών μας καταργήθηκαν από 1-1-2013 τα επιδόματα των δώρων εορτών και αδείας στη καταβαλλόμενη κύρια και επικουρική σύνταξη.
Το έτος 2015 με δύο διαδοχικές αποφάσεις η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε αποφανθεί ότι η κατάργηση των επιδομάτων των δώρων εορτών και αδείας είναι παράνομη. Αυτή η θέση επικυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 1439/2020 απόφαση της Ολομέλειας του ιδίου Δικαστηρίου με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματική η κατάργηση των εν λόγω επιδομάτων μέχρι τη δημοσίευση του νόμου 4387/2016 (Νόμος Κατρούγκαλου).
Όμως με την υπ’ αριθ. 1509/2023 απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία κρίθηκε συμβατή με το Σύνταγμα η κατάργηση των επιδομάτων των δώρων εορτών και αδείας, έτσι η υπόθεση για το ζήτημα της συνταγματικότητας ή μη των εν λόγω επιδομάτων, έχει παραπεμφθεί προς οριστική επίλυση στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, λόγω των αντίθετων αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από τον Άρειο Πάγο και το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Δεν γνωρίζουμε ποιες σκοπιμότητες και ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από τις αντιφατικές αυτές αποφάσεις και ποιους εξυπηρετούν. Χρέος όλων μας είναι να αγωνιστούμε για να μην περάσουν τα σχέδιά τους με τη συμμετοχή μας στη συζήτηση του θέματος στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο.
Η συζήτηση του ζητήματος της κατάργησης των επιδομάτων των δώρων εορτών και αδείας θα συζητηθεί στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο στις 17 Απριλίου 2024 στο οποίο το Σωματείο μας θα παρέμβει μέσω των δικηγόρων μας. Υποχρέωση όλων των συναδέλφων μας συνταξιούχων είναι να δώσουμε το δυναμικό παρόν στις 17 Απριλίου στον χώρο όπου θα συζητηθεί το θέμα που μας αφορά όλους. Θα ακολουθήσει ενημέρωση για την ώρα και τον χώρο.
Η Διοίκηση
Τρίτη Ηλικία
Του Νίκου Μουλίνου
Πρώην Προέδρου Α.Γ.Σ.Σ.Ε
Ας το ξεκαθαρίσουμε: η Τρίτη ηλικία είναι, κάτι πολύ συγκεκριμένο! Είναι οι άνθρωποι της – ο καθένας από μας, κι όλοι μαζί και που αριθμητικά, μάλλον, δεν είμαστε ευκαταφρόνητοι. Στην χώρα μας οι 65 + ανέρχονται στο 22,5% , ενώ οι άνω των 85 στο 3,6%
Και τα δημογραφικά δεδομένα δείχνουν, να αναμένεται, ραγδαία αύξηση του ποσοστού των ατόμων ηλικίας 65 + ετών τα προσεχή χρόνια Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι στο μέλλον για την ανθρωπογεωγραφία της χώρας , οι 65+ θα συνιστούν, ενδεχομένως, πλειονότητα. Μέχρι το 2030, ο αριθμός αυτός, της τρίτης ηλικίας, θα ξεπερνάει, τους νέους, ηλικίας 15 – 24 χρόνων.
Και το ερώτημα είναι : Τι κάνουν, πως συμπεριφέρονται, αν όχι όλοι , τουλάχιστον οι περισσότεροι, της τρίτης ηλικίας;
Δεν ορίζουν , με τίποτα και για τίποτα, τους εαυτούς τους ως απόμαχους! Επιμένουν και προσπαθούν για ενεργό συμμετοχή στα κοινωνικά δρώμενα. Αποποιούνται το κοινωνικό περιθώριο!
Συνεχίζουν κι επιμένουν ! Εναντιώνονται στο «κατεστημένο» που δεν είναι τίποτα άλλο, από τον εφησυχασμό τους, τον αναίτιο συμβιβασμό ή την αδικαιολόγητη αδράνεια τους.
Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, είναι στήριγμα για την ίδια την κοινωνία. Είναι , ίσως, από τους πιο ισχυρούς κοινωνικούς κρίκους. Το ζήσαμε στην πρόσφατη οικονομική κρίση! Στήριξαν, με νύχια και με δόντια, την οικογένεια! Την πατρίδα! Να μην το ξεχνάμε! Είναι χρήσιμοι! Ωφέλιμοι. Αισθάνονται και είναι υπεύθυνοι. Και δεν κινούνται στατικά, και μονότονα ή αδιάφορα. Και φυσικά δεν συμβιβάζονται με τα υλικά της καθημερινότητας, που κινείται με φωτοτυπικές διαθέσεις. Ξέρουν να χρωματίζουν τις μέρες τους, κάνοντας όνειρα!
Γι αυτό, δικαιωματικά και δικαιολογημένα, τους ανήκει ο τίτλος : ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ! Αυτό είναι ή πρέπει να είναι, οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας : ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ!
Η Πολιτεία, όμως, τι κάνει για να βοηθήσει να παραμείνουν οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, ενεργοί πολίτες;
Είναι κοντά; Είναι αρωγός ; Στηρίζει; Παρέχει κίνητρα;
Μας αναγνωρίζει, ως ενεργούς πολίτες; Και πως μας αναγνωρίζει; Τι κάνει δηλαδή; Ποιες ευκαιρίες δίνει; Πόσο μας προσέχει; Μας αγαπάει, λέει. Με ενοχλεί που μας θυμούνται, συνήθως ή μόνον, στις εκλογές!
Με ενοχλεί, όμως, περισσότερο που δεν συμμερίζονται και δεν αναγνωρίζουν, με συγκεκριμένα μέτρα, τη συμβολή μας, γενικά και ειδικά. Που μας παρουσιάζονται φτιασιδωμένοι, για να μας πείσουν, κι όχι με την εγγυημένη εντιμότητα της αλήθειας. Και με πονάει!
Θυμίζω τα λόγια του Νέλσον Μαντέλα: «Μια κοινωνία που δεν εκτιμά τους ηλικιωμένους της, αρνείται τις ρίζες της και θέτει σε κίνδυνο το μέλλον της»
Μήπως, κι ο κοινωνικός περίγυρος, τώρα, λειτουργεί, ως στήριγμα για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας; Ρωτάω: Τους διευκολύνει ή τους κρατάει μακριά, βάζοντας εμπόδια; Μήπως, λέω μήπως, τους θεωρεί απόμαχους και ξεπερασμένους; Λειτουργεί αντικειμενικά, ανθρώπινα ή διακινεί μονομέρειες και προκαταλήψεις; Και το λέω αυτό , γιατί, όλοι εμείς και πολλοί άλλοι, δεν θέλουμε την συμπόνια κανενός – που λέει κι ο Καζαντζίδης. Δεν ζητάμε την ανοχή τους. Και πολύ περισσότερο τον οίκτο τους!
Αλλά, δεν τελειώσαμε! Δεν είναι μόνον οι άλλοι, που πρέπει να κάνουν ή οφείλουν να κάνουν! Είμαστε κι εμείς!
Το σενάριο της ζωής, δεν το έφτιαξε κάποιος τρίτος, και πάει και τελείωσε! Οφείλουμε, ως Τρίτη ηλικία να φτιάξουμε και να υποστηρίξουμε το δικό μας σενάριο.
Πρέπει να πιστέψουμε κι εμείς στον εαυτό μας. Να αφήσουμε τη μοιρολατρική στάση και την παθητική συμπεριφορά και να υψώσουμε , όχι σημαία επανάστασης, αλλά τη φωνή μας, επισημαίνοντας , προς κάθε κατεύθυνση, ότι αποποιούμαστε το ρόλο «του χρήσιμου ηλίθιου!» και παραμένουμε ενεργοί πολίτες
Να πούμε σε κάποιους, τελικά, ότι όλοι εμείς, της τρίτης ηλικίας δεν χρειαζόμαστε λυτρωτικές ανάσες, και μάλιστα περιοδικού χαραχτήρα, μια στο τόσο που λένε, και που γαρνίρονται από καλοσυσκευασμένες υποσχέσεις. Ούτε μας φτάνει ένα παράθυρο με θέα! Ύστερα από τόσα χρόνια και μάθαμε και καταλαβαίνουμε!
Κι αν δεν μπορέσουμε, τελικά να αλλάξουμε τον κόσμο, ας προσπαθήσουμε, τουλάχιστον, να μείνουμε χρήσιμοι!
Το Μουσείο ΗΣΑΠ
Το βιβλίο του Δ. Γεωργίου
