Πολύ θετικό το γεγονός ότι υπήρξε απαρτία με την πρώτη προσπάθεια για την πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευση. Η αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσείου μας, ήταν κατάμεστη από τους συναδέλφους που δήλωσαν παρόντες σ’ αυτή τη σημαντική διαδικασία.

Παρακολουθήσαμε ένα μεγάλο μέρος της. Στο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ που θα βγει θα αναφερθούν πολύ περισσότερα πράγματα. Σ’ αυτή την ανάρτηση σας δίνουμε μόνο μερικές φωτογραφίες από τη διαδικασία όπως τις αποτυπώσαμε στην κάμερα του κινητού μας τηλεφώνου.

Το ενδιαφέρον των συναδέλφων υπήρξε έκδηλο. Καθώς με χειροκροτήματα επιδοκίμαζαν τις τοποθετήσεις των εισηγητών από το βήμα της Συνέλευσης. Για άλλη μια φορά το Σωματείο Συνταξιούχων απέδειξε στην πράξη πως δεν έχει γράψει καθόλου τυχαία ιστορία στο συνταξιουχικό συνδικαλιστικό κίνημα

Χάρτινος ήρωας, με μεγάλη καριέρα σε όλα τα μέσα, που γεννήθηκε από το πενάκι του σκιτσογράφου Χανκ Κέτσαμ (1920-2001)

Ο Ντένις Μίτσελ είναι ένα ξανθό αγοράκι, ηλικίας πεντέμισι ετών. Ντύνεται με φόρμες και στην κωλότσεπή του έχει πάντα μία σφεντόνα. Είναι αξιαγάπητος, αλλά και σκανδαλιάρης. Αυτός που κυρίως την πληρώνει από τα καμώματά του είναι ο ηλικιωμένος γείτονάς του, ο κύριος Τζορτζ Γουίλσον, ένας συνταξιούχος ταχυδρομικός, που το μόνο που θέλει είναι η ησυχία του.

Ο Χανκ Κέτσαμ εμπνεύστηκε τον ήρωά του από τον γιο του, Ντένις, ένα ζωηρό πιτσιρίκι ηλικίας 4 χρόνων. Η μητέρα του Άλις δεν μπορούσε να τα βγάλει εύκολα πέρα μαζί του και μια μέρα φώναξε αγανακτισμένη στον πατέρα του «Your son is a menace!». Έτσι, η φιγούρα που σχεδίασε ο Κέτσαμ πήρε το όνομα Dennis the menace (Διονύσης η συμφορά) ή όπως τον γνωρίζουμε στα ελληνικά Ντένις ο Τρομερός.

Ο Ντένις ο Τρομερός  πρωτοεμφανίστηκε ως κόμικς σε 16 εφημερίδες των ΗΠΑ στις 12 Μαρτίου 1951. Αμέσως γνώρισε μεγάλη επιτυχία και οι ιστορίες του μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Η πιο γνωστή μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη έγινε το 1993 από τον σκηνοθέτη Νικ Καστλ με τον Γουόλτερ Ματάου στο ρόλο του Τζορτζ Γουίλσον.

Από το 1994 ο Χανκ Κέτσαμ άφησε το σχεδιασμό και την υλοποίηση των ιστοριών του Ντένις του Τρομερού στους βοηθούς του Ρον Φέρντιναντ και Μάρκους Χάμιλτον, οι οποίοι συνεχίζουν το έργο του και μετά το θάνατό του το 2001. Στις μέρες μας, οι ιστορίες του έχουν μεταφραστεί σε 19 γλώσσες και δημοσιεύονται σε 48 χώρες του κόσμου από 1.200 εφημερίδες.

Στο διαδίκτυο ο Ντένις έχει τον δικό του χώρο, που βρίσκεται στη διεύθυνση www.dennisthemenace.com .