Οι ασφαλισμένοι πληρώνουν περισσότερα από 6 δισ. ευρώ για υπηρεσίες υγείας. Αλλά έχουν αποκλειστεί από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΟΠΥΥ το οποίο διαχειρίζεται σχεδόν 8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση (εισφορές, κρατικός προϋπολογισμός, Ταμείο Ανάκαμψης, επιστροφές από φαρμακευτικές εταιρείες).
Στο νέο 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο έχουν κάνει έξωση στους εκπροσώπους των συνταξιούχων και της Ανωτάτης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων Ελλάδος (ΑΓΣΣΕ), αλλά και κάθε άλλου κοινωνικού εταίρου. Καίτοι εμείς είμαστε οι αποκλειστικοί εισφέροντες στα οικονομικά του Οργανισμού. Είτε ως εν ενεργεία (εισφορές εργαζομένων και επιχειρήσεων, καταβολές που πηγάζουν από την μισθωτή εργασία, πληρωμές ελευθέρων επαγγελματιών), είτε ως συνταξιούχοι με το υπερβολικό ποσοστό του 6%, τόσο επί της κύριας όσο και της επικουρικής σύνταξης.
Ταυτόχρονα, ως συνταξιούχοι είμαστε οι πιο ευαίσθητοι λήπτες των υπηρεσιών υγείας. Θεωρούμε το Σύστημα Υγείας τελευταία καταφυγή σε κάθε υγειονομική δυσκολία που δοκιμάζει το κουρασμένο σώμα μας και – πέραν των εισφορών – καταβάλουμε επιπλέον για φαρμακευτική δαπάνη (ιδιωτική συμμετοχή) περισσότερα από 1 δις. ευρώ σε ετήσια βάση (Έκθεση ΙΟΒΕ 2021).
Να γιατί έχουμε αναδείξει την αναβάθμιση του ΕΣΥ ως πρώτο στόχο για την ποιότητα ζωής της Ελληνικής Κοινωνίας, για την στήριξη της παραγωγικής βάσης , για την σωστή ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού.
Παρά ταύτα η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας επέλεξε να αποκλείσει τους κοινωνικούς εταίρους από το νέο 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΟΠΥΥ. Εκεί χωρούν οι εκπρόσωποι των υπουργών, διάφοροι μεσίτες, αλλά όχι οι σκληρά εργαζόμενοι και εισφέροντες.
Ο ΕΟΠΥΥ δεν μπορεί να διαχειρίζεται αδιαφανώς τα συνολικά 8 δις. ευρώ το χρόνο (προϋπολογισμός 2023), χωρίς τον ελάχιστο κοινωνικό έλεγχο. Ούτε μπορεί τις προτεραιότητες Υγείας του Οργανισμού να τις καθορίζουν ειδικότητες ξένες προς το αντικείμενο.
Τι φοβούνται άραγε και επιλέγουν τον αποκλεισμό μας;
Η Υγεία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στην τύχη της.

Ο Έλληνας μετανάστης που συνέβαλε στην καθιέρωση του συγκεκριμένου χρώματος

Στα 203 χρόνια από τότε που το Φρανκενστάιν της Μαίρη Σέλεϊ, του βιβλίου πρόδρομου των θρίλερ όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, έχουν βγει διάφορες κινηματογραφικές και θεατρικές εκδοχές για το τέρας του Φρανκενστάιν. Για τους περισσότερους από εμάς, όμως, η εκδοχή του χαρακτήρα που έρχεται αμέσως στο μυαλό είναι αυτή από την κλασική ταινία του 1931 της Universal.

Ένας μεγάλος πράσινος τύπος με επίπεδο κεφάλι και μπουλόνια στο λαιμό που δεν είναι πολύ ομιλητικός – αρκετά διαφορετικός, ωστόσο, από το φλύαρο πλάσμα με το κίτρινο δέρμα που φανταζόταν η συγγραφέας του βιβλίου. Γιατί όμως το τέρας του Φρανκενστάιν, παρόλο που έγινε δημοφιλές από ασπρόμαυρη ταινία, απεικονίζεται τόσο συχνά ως πράσινο ;

Η πρώτη φορά που το τέρας του Φρανκενστάιν ανέβηκε στη σκηνή

Το τέρας ανέβηκε στη σκηνή για πρώτη φορά πέντε χρόνια μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου της Σέλεϊ, με το θεατρικό συγγραφέα Ρίτσαρντ Μπρίνσλι Πικ, στη σκηνική διασκευή του 1823 Presumption. Η εκδοχή του Πικ για το τέρας είναι αρκετά κοντά στο βιβλίο, με εξαίρεση το χρώμα του δέρματός του, που περιγράφεται στο σενάριο του έργου ως δέρμα με ανοιχτό μπλε ή γκρι γαλλικό χρώμα. Άλλες σκηνικές προσαρμογές πειραματίστηκαν με διαφορετικά χρώματα στο δέρμα του πλάσματος, συμπεριλαμβανομένου του πράσινου.

Ο Έλληνας μετανάστης που συνέβαλε στην καθιέρωση του συγκεκριμένου χρώματος

Ωστόσο, η ουσιαστικότερη εκδοχή του πράσινου Φρανκενστάιν ήρθε 108 χρόνια μετά την συγγραφή του βιβλίου, όταν ο θρυλικός μακιγιέρ Τζακ Πιρς είχε αναλάβει να σχεδιάσει τον χαρακτήρα για το αριστούργημα του Τζέιμς Φάλαι, το 1931, «Φρανκενστάιν». Ο Πιρς ήταν Έλληνας μετανάστης που είχε περάσει χρόνια δουλεύοντας ως επικεφαλής του τμήματος μακιγιάζ της Universal, αναφέρει το mentalfloss.com.

Ήταν καλλιτέχνης και οραματιστής και το έργο του καθόρισε μερικούς από τους πιο διάσημους χαρακτήρες της ποπ κουλτούρας. Εκτός από τις εφαρμογές μακιγιάζ του για τους Δράκουλα, Φρανκενστάιν και Η Μούμια ο Πιρς δημιούργησε το εφιαλτικό χαμόγελο του Conrad Veidt στο The Man Who Laughs του 1928 -ένα σχέδιο που πιστώνεται ευρέως ότι επηρέασε το εμβληματικό και αινιγματικό χαμόγελο του Joker.

Ο σχεδιασμός του Πιρς για τον Φρανκενστάιν ήταν ένας συνδυασμός δικών του ιδεών και στοιχείων που δανείστηκε από άλλες ερμηνείες του πλάσματος. Ο Φάλαι είχε φανταστεί το προεξέχον φρύδι του πλάσματος σε σκίτσα που έκανε και έδειξε στον Πιρς, και τα ηλεκτρόδια στο λαιμό του τέρατος εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε μια ιδέα εικονογράφησης της αφίσας του από την Karoly Grosz. Ο Πιρς έδωσε στο τέρας το διάσημο πλέον τετραγωνισμένο κεφάλι του επειδή φανταζόταν ότι ο ευκολότερος τρόπος για να εγκαταστήσετε έναν νέο εγκέφαλο θα ήταν να κάνετε μια ενιαία, ευθεία κοπή στην κορυφή του κρανίου, αφαιρώντας τον θόλο και μετατρέποντας ουσιαστικά το κρανίο σε κουτί με ένα βολικό καπάκι.

Γιατί ο Έλληνας μακιγιέρ προτίμησε το πράσινο χρώμα για τον Φρανκενστάιν

Όσο για την απόφαση του Πιρς να βάψει τον Μπόρις Κάρλοφ με πράσινο μακιγιάζ; Αυτή ήταν μια δημιουργική επιλογή, συνδυαστικά με μια τεχνική σκέψη. Η χρωματική ευαισθησία του φιλμ που χρησιμοποιήθηκε τη δεκαετία του 1930 σήμαινε ότι ορισμένες αποχρώσεις του πράσινου θα εμφανίζονταν στην οθόνη ως ένα άσπρο ξεπλυμένο.

Το πράσινο μακιγιάζ του Κάρλοφ, λοιπόν, έβαψε και το δέρμα του ηθοποιού σε μια πτωματική ωχρότητα και του έδωσε μια τελείως διαφορετική χροιά από το υπόλοιπο καστ. Σύντομα η πράσινη απόχρωση άρχισε να εμφανίζεται σε διαφημιστικό υλικό όπως η αφίσα, και χάρη στη δημοτικότητα της ταινίας και των συνέχειών της, το Τέρας του Φρανκενστάιν καθιερώθηκε ως πράσινο.