Πώς αντιμετώπιζαν την ασχήμια, τα τσιγάρα αλλά και τον εγκλεισμό σε άσυλα

Από τη Βιομηχανική Επανάσταση κι έπειτα (1760- 1860), τα πράγματα άλλαξαν με έναν τόσο εκτυφλωτικά γρήγορο ρυθμό που μερικές φορές ξεχνάμε πόσο περίεργος ήταν ο κόσμος. Τα πράγματα που κάποτε ήταν συνηθισμένα, σήμερα μας μοιάζουν εντελώς παράξενα, αν και είναι πολύ πιθανό, επίσης, οι άνθρωποι που έζησαν πριν από 100 χρόνια σήμερα να πίστευαν ότι τα πράγματα που κάνουμε εμείς είναι αρκετά περίεργα γι’ αυτούς.

Η ασχήμια ήταν παράνομη

Πριν από εκατό χρόνια, λοιπόν, σε πολλές μεγάλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, ήταν παράνομο να είσαι άσχημος. Ας πάρουμε το Σικάγο ως παράδειγμα. Σύμφωνα με την Chicago Tribune και όσα αναφέρει το grunge.com, το 1881 ο Alderman James Peevey αποφάσισε ότι αντιμετώπιζε αρκετή φρίκη βλέποντας την ασχήμια κάθε είδους άλλων ανθρώπων και έτσι εισήγαγε ένα διάταγμα προκειμένου να απαγορεύσει τους ανθρώπους που ήταν «άρρωστοι, ακρωτηριασμένοι ή με οποιονδήποτε τρόπο παραμορφωμένοι» από το να κυκλοφορούν στους δρόμους του Σικάγο κάνοντας τους υπόλοιπους ανθρώπους να νιώθουν άβολα που τους βλέπουν.

Εάν, κάποιος, λοιπόν, θεωρούνταν πολύ άσχημος για να κυκλοφορεί δημόσια, έπρεπε να πληρώσει πρόστιμο από 1 έως 50 δολάρια (που ήταν ένα αξιοπρεπές ποσό εκείνες τις μέρες) ή να κλειστεί σε άσυλο για φτωχούς. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι βετεράνοι επέστρεψαν στο σπίτι με τα άκρα ακρωτηριασμένα ή άλλα σημάδια παραμόρφωσης από την μάχη, η κοινή γνώμη προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες άρχισε να αλλάζει, αλλά οι άσχημοι νόμοι παρέμειναν στα βιβλία και η επιβολή τους συνεχίστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1950. Ο εν λόγω νόμος, μάλιστα, του Σικάγο δεν καταργήθηκε επίσημα μέχρι το 1974.

Τα τσιγάρα θεράπευαν το άσθμα

Αν και πριν από 100 χρόνια δεν ήταν συνηθισμένο για τους γιατρούς να απορρίπτουν τους κινδύνους του καπνίσματος, μερικές φορές, ωστόσο, εμφανίζονταν ακόμα και σε διαφημίσεις τσιγάρων λέγοντας πράγματα όπως, τα τσιγάρα παρέχουν «προσωρινή ανακούφιση από παροξυσμούς άσθματος». Οι συγκεκριμένες διαφημίσεις έδειχναν συχνά πρόσωπα με ιατρική εμφάνιση και δήλωναν ανοησίες όπως «20.679 γιατροί συμφωνούν» ότι τα τσιγάρα είναι φοβερά και «ένας επιφανής επιστήμονας γράφει» ότι τα τσιγάρα δεν είναι χειρότερα για σένα από ένα ποτήρι νερό. Το πιο θλιβερό, βέβαια, είναι ότι αυτές οι διαφημίσεις τσιγάρων που υποστηρίχθηκαν από γιατρούς συνεχίστηκαν ακόμη και τη δεκαετία του ’60, με έναν γενικό χειρουργό να υποστηρίζει σε μία από αυτές τελικά ότι «Μαντέψτε, όλοι είχατε δίκιο ότι το κάπνισμα κάνει κακό» !

Αντί για διαζύγιο οι άντρες έβαζαν τις γυναίκες τους σε άσυλα

Η Αμερική σταμάτησε ως επί το πλείστον να βάζει ανθρώπους σε τρελοκομεία περίπου την ίδια στιγμή που σταμάτησε να βάζει μικρά παιδιά σε ορφανοτροφεία, αναφέρει το grunge.com. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, στις αρχές του 20ού αιώνα οι ψυχικά ασθενείς θεωρούνταν γενικά επικίνδυνοι, οπότε αν κάποιος ήταν επαληθευμένα τρελός έμπαινε στο τρελοκομείο όπου θα ζούσε για το υπόλοιπο της ζωής του σε άθλιες συνθήκες. Μια πρακτική που είχαν υιοθετήσει και οι άντρες της εποχής που ήθελαν να «ξεφορτωθούν» τις γυναίκες τους, καθώς κάτι τέτοιο -το να τις βγάζουν τρελές δηλαδή- ήταν πολύ πιο εύκολο από το διαζύγιο.

Οι ασφαλισμένοι πληρώνουν περισσότερα από 6 δισ. ευρώ για υπηρεσίες υγείας. Αλλά έχουν αποκλειστεί από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΟΠΥΥ το οποίο διαχειρίζεται σχεδόν 8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση (εισφορές, κρατικός προϋπολογισμός, Ταμείο Ανάκαμψης, επιστροφές από φαρμακευτικές εταιρείες).
Στο νέο 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο έχουν κάνει έξωση στους εκπροσώπους των συνταξιούχων και της Ανωτάτης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων Ελλάδος (ΑΓΣΣΕ), αλλά και κάθε άλλου κοινωνικού εταίρου. Καίτοι εμείς είμαστε οι αποκλειστικοί εισφέροντες στα οικονομικά του Οργανισμού. Είτε ως εν ενεργεία (εισφορές εργαζομένων και επιχειρήσεων, καταβολές που πηγάζουν από την μισθωτή εργασία, πληρωμές ελευθέρων επαγγελματιών), είτε ως συνταξιούχοι με το υπερβολικό ποσοστό του 6%, τόσο επί της κύριας όσο και της επικουρικής σύνταξης.
Ταυτόχρονα, ως συνταξιούχοι είμαστε οι πιο ευαίσθητοι λήπτες των υπηρεσιών υγείας. Θεωρούμε το Σύστημα Υγείας τελευταία καταφυγή σε κάθε υγειονομική δυσκολία που δοκιμάζει το κουρασμένο σώμα μας και – πέραν των εισφορών – καταβάλουμε επιπλέον για φαρμακευτική δαπάνη (ιδιωτική συμμετοχή) περισσότερα από 1 δις. ευρώ σε ετήσια βάση (Έκθεση ΙΟΒΕ 2021).
Να γιατί έχουμε αναδείξει την αναβάθμιση του ΕΣΥ ως πρώτο στόχο για την ποιότητα ζωής της Ελληνικής Κοινωνίας, για την στήριξη της παραγωγικής βάσης , για την σωστή ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού.
Παρά ταύτα η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας επέλεξε να αποκλείσει τους κοινωνικούς εταίρους από το νέο 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΟΠΥΥ. Εκεί χωρούν οι εκπρόσωποι των υπουργών, διάφοροι μεσίτες, αλλά όχι οι σκληρά εργαζόμενοι και εισφέροντες.
Ο ΕΟΠΥΥ δεν μπορεί να διαχειρίζεται αδιαφανώς τα συνολικά 8 δις. ευρώ το χρόνο (προϋπολογισμός 2023), χωρίς τον ελάχιστο κοινωνικό έλεγχο. Ούτε μπορεί τις προτεραιότητες Υγείας του Οργανισμού να τις καθορίζουν ειδικότητες ξένες προς το αντικείμενο.
Τι φοβούνται άραγε και επιλέγουν τον αποκλεισμό μας;
Η Υγεία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στην τύχη της.

Ο Έλληνας μετανάστης που συνέβαλε στην καθιέρωση του συγκεκριμένου χρώματος

Στα 203 χρόνια από τότε που το Φρανκενστάιν της Μαίρη Σέλεϊ, του βιβλίου πρόδρομου των θρίλερ όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, έχουν βγει διάφορες κινηματογραφικές και θεατρικές εκδοχές για το τέρας του Φρανκενστάιν. Για τους περισσότερους από εμάς, όμως, η εκδοχή του χαρακτήρα που έρχεται αμέσως στο μυαλό είναι αυτή από την κλασική ταινία του 1931 της Universal.

Ένας μεγάλος πράσινος τύπος με επίπεδο κεφάλι και μπουλόνια στο λαιμό που δεν είναι πολύ ομιλητικός – αρκετά διαφορετικός, ωστόσο, από το φλύαρο πλάσμα με το κίτρινο δέρμα που φανταζόταν η συγγραφέας του βιβλίου. Γιατί όμως το τέρας του Φρανκενστάιν, παρόλο που έγινε δημοφιλές από ασπρόμαυρη ταινία, απεικονίζεται τόσο συχνά ως πράσινο ;

Η πρώτη φορά που το τέρας του Φρανκενστάιν ανέβηκε στη σκηνή

Το τέρας ανέβηκε στη σκηνή για πρώτη φορά πέντε χρόνια μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου της Σέλεϊ, με το θεατρικό συγγραφέα Ρίτσαρντ Μπρίνσλι Πικ, στη σκηνική διασκευή του 1823 Presumption. Η εκδοχή του Πικ για το τέρας είναι αρκετά κοντά στο βιβλίο, με εξαίρεση το χρώμα του δέρματός του, που περιγράφεται στο σενάριο του έργου ως δέρμα με ανοιχτό μπλε ή γκρι γαλλικό χρώμα. Άλλες σκηνικές προσαρμογές πειραματίστηκαν με διαφορετικά χρώματα στο δέρμα του πλάσματος, συμπεριλαμβανομένου του πράσινου.

Ο Έλληνας μετανάστης που συνέβαλε στην καθιέρωση του συγκεκριμένου χρώματος

Ωστόσο, η ουσιαστικότερη εκδοχή του πράσινου Φρανκενστάιν ήρθε 108 χρόνια μετά την συγγραφή του βιβλίου, όταν ο θρυλικός μακιγιέρ Τζακ Πιρς είχε αναλάβει να σχεδιάσει τον χαρακτήρα για το αριστούργημα του Τζέιμς Φάλαι, το 1931, «Φρανκενστάιν». Ο Πιρς ήταν Έλληνας μετανάστης που είχε περάσει χρόνια δουλεύοντας ως επικεφαλής του τμήματος μακιγιάζ της Universal, αναφέρει το mentalfloss.com.

Ήταν καλλιτέχνης και οραματιστής και το έργο του καθόρισε μερικούς από τους πιο διάσημους χαρακτήρες της ποπ κουλτούρας. Εκτός από τις εφαρμογές μακιγιάζ του για τους Δράκουλα, Φρανκενστάιν και Η Μούμια ο Πιρς δημιούργησε το εφιαλτικό χαμόγελο του Conrad Veidt στο The Man Who Laughs του 1928 -ένα σχέδιο που πιστώνεται ευρέως ότι επηρέασε το εμβληματικό και αινιγματικό χαμόγελο του Joker.

Ο σχεδιασμός του Πιρς για τον Φρανκενστάιν ήταν ένας συνδυασμός δικών του ιδεών και στοιχείων που δανείστηκε από άλλες ερμηνείες του πλάσματος. Ο Φάλαι είχε φανταστεί το προεξέχον φρύδι του πλάσματος σε σκίτσα που έκανε και έδειξε στον Πιρς, και τα ηλεκτρόδια στο λαιμό του τέρατος εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε μια ιδέα εικονογράφησης της αφίσας του από την Karoly Grosz. Ο Πιρς έδωσε στο τέρας το διάσημο πλέον τετραγωνισμένο κεφάλι του επειδή φανταζόταν ότι ο ευκολότερος τρόπος για να εγκαταστήσετε έναν νέο εγκέφαλο θα ήταν να κάνετε μια ενιαία, ευθεία κοπή στην κορυφή του κρανίου, αφαιρώντας τον θόλο και μετατρέποντας ουσιαστικά το κρανίο σε κουτί με ένα βολικό καπάκι.

Γιατί ο Έλληνας μακιγιέρ προτίμησε το πράσινο χρώμα για τον Φρανκενστάιν

Όσο για την απόφαση του Πιρς να βάψει τον Μπόρις Κάρλοφ με πράσινο μακιγιάζ; Αυτή ήταν μια δημιουργική επιλογή, συνδυαστικά με μια τεχνική σκέψη. Η χρωματική ευαισθησία του φιλμ που χρησιμοποιήθηκε τη δεκαετία του 1930 σήμαινε ότι ορισμένες αποχρώσεις του πράσινου θα εμφανίζονταν στην οθόνη ως ένα άσπρο ξεπλυμένο.

Το πράσινο μακιγιάζ του Κάρλοφ, λοιπόν, έβαψε και το δέρμα του ηθοποιού σε μια πτωματική ωχρότητα και του έδωσε μια τελείως διαφορετική χροιά από το υπόλοιπο καστ. Σύντομα η πράσινη απόχρωση άρχισε να εμφανίζεται σε διαφημιστικό υλικό όπως η αφίσα, και χάρη στη δημοτικότητα της ταινίας και των συνέχειών της, το Τέρας του Φρανκενστάιν καθιερώθηκε ως πράσινο.

Όπως κάθε χρόνο, στη γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Εθνικής Επετείου της Ελληνικής Επανάστασης, την 25η Μαρτίου, η πλειονότητα των ελληνικών νοικοκυριών προγραμματίζουν να καταναλώσουν, σύμφωνα με το έθιμο, το ιδιαιτέρως δημοφιλές ψάρι της ελληνικής κουζίνας, τον μπακαλιάρο (βακαλάος). Ακριβώς λόγω της δημοφιλίας του όμως, δίνεται η ευκαιρία σε επιτήδειους να παραπλανήσουν το καταναλωτικό κοινό, προσφέροντάς του (με την ίδια τιμή), ένα άλλο ψάρι το οποίο παρουσιάζεται ως μπακαλιάρος, πλην όμως δεν είναι. Το ψάρι αυτό λέγεται λινγκ και ήδη έχουμε διαπιστώσει ότι βρίσκεται στις προθήκες των ιχθυοπωλείων.

Η ΕΕΚΕ ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό της χώρας για τον κίνδυνο σύγχυσης και παραπλάνησης στην αγορά του μπακαλιάρου για το γιορτινό τραπέζι της 25ης Μαρτίου και επισημαίνει τα εξής:

Οι αυθεντικοί υγράλατοι ή αλίπαστοι (παστοί) μπακαλιάροι προέρχονται από περιοχές του Ατλαντικού, του Ειρηνικού και της Γροιλανδίας. Η Ελληνική αγορά προμηθεύεται τον μπακαλιάρο κυρίως από τον Ατλαντικό και την Ισλανδία, Φιλανδία και Νορβηγία.
Το παστωμένο ψάρι με την ονομασία λινγκ, πωλείται συνήθως δίπλα από τον αυθεντικό υγράλατο μπακαλιάρο, επομένως έχει μεγάλη σημασία να ελέγχουμε τις ταμπέλες του ιχθυοπωλείου. Πολλοί προμηθευτές αναγράφουν με μικρότερα γράμματα το χαρακτηριστικό «Λίνγκ» ή «Ling» και με μεγαλύτερα γράμματα την περιοχή προέλευσης, π.χ. ΙΣΛΑΝΔΙΑΣ.
Επισημαίνουμε ότι τόσο ο αυθεντικός μπακαλιάρος όσο και το λίνγκ, έχει κόκκαλα οπότε η αναγραφή του χαρακτηριστικού αυτού δεν είναι επαρκής για την αποφυγή της σύγχυσης.
O μπακαλιάρος έχει μια χαρακτηριστική λευκή γραμμή που διατρέχει το σώμα του κατά μήκος και από τις δυο του πλευρές. Αν δεν είναι ορατή και από τις δύο πλευρές αυτό δεν πρέπει να μας ανησυχεί γιατί μπορεί η γραμμή από τη μία πλευρά του ψαριού να είναι κρυμμένη εξαιτίας του φιλεταρίσματος.
Μπορούμε να ξεχωρίσουμε την ποιότητα του καλού μπακαλιάρου, όπως και κάθε ψαριού, από το χρώμα του. Πρέπει να είναι λευκός, χωρίς κηλίδες ή κίτρινη απόχρωση και να μην επιλέγουμε ψάρι με ορατές αλλοιώσεις ή κιτρινισμένο χρώμα.
Επιλέγουμε πάντοτε τις αγορές μας μετά από έρευνα ποιότητας και τιμής!

Όταν ο καταναλωτής πληρώνει μπακαλιάρο, πρέπει να παίρνει μπακαλιάρο!

Όχι στην παραπλάνηση και την εξαπάτηση!

Η θεωρία για ύπαρξη «βιβλιοθήκης» αρχαίων κυλίνδρων με εκτενείς πληροφορίες για την αιγυπτιακή ιστορία

Η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας θεωρείται αδιαμφισβήτητα ένα από τα θαύματα του κόσμου παρόλο που στην πραγματικότητα δεν βρίσκεται στην επίσημη λίστα. Όσο επιβλητική κι αν είναι εξωτερικά, έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι βρίσκεται από κάτω της;

Το αιγυπτιακό άγαλμα, με την ογκώδη δομή που απεικονίζει ένα ανθρώπινο κεφάλι πάνω σε ένα σώμα λιονταριού που βρίσκεται στην πόλη της Γκίζας, είναι ένα από τα πιο αναγνωρισμένα και διάσημα γλυπτά στον κόσμο. Είναι επίσης ένα από τα παλαιότερα, καθώς χτίστηκε γύρω στο 2500 π.Χ., αναφέρει το grunge.com.

Ως αποτέλεσμα, το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας γνωρίζει μόνο τη Σφίγγα ως το μεγάλο, χωρίς μύτη γλυπτό όχι πολύ μακριά από τις Μεγάλες Πυραμίδες της Γκίζας. Το απίστευτα μεγάλο έργο, που αποτελείται από ασβεστόλιθο, είναι ένα από τα μεγαλύτερα αγάλματα στον κόσμο, με μήκος 73,5 μέτρων, πλάτος 6 μέτρων και ύψος 20,22 μέτρων, ενώ γειτνιάζει και με δύο ναούς που χτίστηκαν τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά την κατασκευή του.

Πυραμίδες Γκίζας- Τι βρίσκεται κάτω από τη Μεγάλη Σφίγγα

Η τοποθεσία προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο, πολλοί από τους οποίους έρχονται να δουν τόσο τις Μεγάλες Πυραμίδες όσο και τη Μεγάλη Σφίγγα, σύμφωνα με το BBC. Ενώ το εξωτερικό είναι εκείνο που προκαλεί το θαυμασμό και το ενδιαφέρον των επισκεπτών του διάσημου μνημείου, υπάρχει κάτι περισσότερο στη Μεγάλη Σφίγγα, πέρα από αυτό που φαίνεται εξωτερικά, αναφέρει το grunge.com.

Φυσικά, μια δομή τόσο μεγάλη όσο η Σφίγγα πρέπει να έχει κάτι μέσα της, σωστά; Το εσωτερικό μέρος της Σφίγγας έχει πολλά περάσματα, αλλά δεν είναι, για παράδειγμα, όπως το Άγαλμα της Ελευθερίας -ένα άγαλμα με σκάλες που μπορεί κανείς πραγματικά να περπατήσει στο εσωτερικό του. Δεδομένου ότι η Σφίγγα είναι ένα έργο που σμιλεύτηκε χιλιάδες χρόνια πριν, δεν υπάρχουν και πολλά μέσα του. Ωστόσο, κάτω από αυτό το έργο φέρεται να υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία.

Σύμφωνα με το grunge.com, λέγεται ότι υπάρχουν περισσότερα από πολλά περάσματα, μικροί άξονες και προσβάσιμες τρύπες μέσα στη Μεγάλη Σφίγγα, πολλές από τις οποίες έχουν προσπελαστεί και φωτογραφηθεί. Ο θρύλος, μάλιστα, λέει ότι κάτω από το άγαλμα υπάρχει ένα είδος βιβλιοθήκης αρχαίων κυλίνδρων με εκτενή αιγυπτιακή ιστορία. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, δεν βρέθηκε τίποτα που να επιβεβαιώνει μια υπόγεια βιβλιοθήκη, ούτε όμως έχει ανακαλυφθεί και κάτι που να διαψεύδει αν υπάρχει στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο.

Ωστόσο, πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι υπάρχει κάτι κάτω από το άγαλμα -κάτι που θα αποτελούσε επιπλέον στοιχεία για την ιστορία της Αιγύπτου. Όμως, μέχρι στιγμής αυτό το κάτι είναι ένα μυστήριο -όπως, άλλωστε, και η ίδια η Μεγάλη Σφίγγα.

Ποιες θεωρίες είναι οι επικρατέστερες

Εκτός από τα εμβληματικά και μυστηριώδη γλυπτά σε σχήμα κεφαλιού για τα οποία και φημίζεται, το Νησί του Πάσχα διαθέτει ακόμη ένα περίεργο χαρακτηριστικό στοιχείο. Δεν έχει καθόλου δέντρα.

Το Νησί του Πάσχα είναι ένα μοναχικό, όμορφο και ονειρικό μέρος στον Ειρηνικό Ωκεανό, που βρίσκεται 2.200 μίλια από την ακτή της Χιλής. Είναι το σπίτι του αρκετά μεγάλου όρους Terevaka, και είναι επίσης γνωστό ως «Te Pito te Henua», ή ο «Ομφαλός του Κόσμου». Το νησί έχει έναν μέτριο και σε μεγάλο βαθμό πολυνησιακό πληθυσμό, αλλά είναι περισσότερο γνωστό για τα εμβληματικά και μυστηριώδη γλυπτά σε σχήμα κεφαλιού.

Σύμφωνα με το grunge.com, αυτά τα συναρπαστικά γλυπτά έχουν κατά μέσο όρο περίπου 40 τόνους βάρος και ύψος περίπου 4,5 μέτρα. Τα ηφαιστειακά αγάλματα από σκληρή ηφαιστειακή τέφρα είναι γνωστά από ορισμένους κατοίκους ως moai και το ζήτημα της σημασίας τους είναι ένα θέμα που εξακολουθεί να συζητείται έντονα. Ωστόσο, το Νησί του Πάσχα φιλοξενεί ένα ακόμη ενδιαφέρον μυστήριο: δεν υπάρχουν δέντρα εκεί. Ο λόγος;

Ο λόγος που το Νησί του Πάσχα δεν έχει καθόλου δέντρα

Σύμφωνα με το grunge.com, λοιπόν, το Νησί του Πάσχα είχε κάποτε δέντρα, και μάλιστα πάρα πολλά -ίσως ακόμη και εκατομμύρια. Οι πρώτοι Πολυνήσιοι άποικοι έφτασαν στο Νησί του Πάσχα γύρω στο 1200 μ.Χ., και πιστεύεται ότι άρχισαν να αποδεκατίζουν τα δέντρα καθώς άρχισαν να καλλιεργούν, ενώ ο πληθυσμός τους όλο και αυξανόταν. Και ενώ η ανθρωπότητα, τραγικά, φαίνεται να έχει αποκτήσει τεχνογνωσία στην εξεύρεση πόρων και την αποξήρανσή τους, η μοίρα των δασών στο Νησί του Πάσχα φαίνεται να είναι πιο πολύπλοκη από το αποτέλεσμα της ανθρώπινης αλαζονείας και μόνο, αναφέρει το grunge.com.

Και ενώ οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η ύπαρξη αυτών των γιγάντιων γλυπτών σε μεγάλο βαθμό επηρέασε την ύπαρξη των δέντρων στο νησί, υπάρχουν ακόμη περισσότερες πτυχές που πρέπει να ληφθούν υπόψη, αναφέρει το grunge.com, πέρα από αυτές τις δύο.

Σύμφωνα με το Live Science, λοιπόν, οι πολυνησιακοί αρουραίοι εμφανίζονταν σε μεγάλο βαθμό στη διατροφή των κατοίκων του νησιού και ο πολλαπλασιασμός των αρουραίων (ίσως ήρθαν στο νησί από Ευρωπαίους ταξιδιώτες) σίγουρα δεν θα βοηθούσε και τόσο πολύ στην ανάπτυξη των δέντρων στο νησί.

Οι προσπάθειες αναδάσωσης, ωστόσο, συνεχίζονται, αναφέρει το grunge.com, αλλά οι θερμές συνθήκες και το ηφαιστειακό έδαφος (το οποίο δεν συγκρατεί την υγρασία από τη βροχή) απλώς προσθέτουν στα προβλήματα που αντιμετωπίζει και έχει αντιμετωπίσει το Νησί του Πάσχα, για τα οποία δεν ευθύνονται αποκλειστικά μόνο οι άνθρωποι.

Η Τραγωδία των Τεμπών μας συντάραξε όλους. Για τον αβάστακτο πόνο των γονιών που κηδεύουν τα νεαρά παιδιά τους και τη βαθιά θλίψη όλων μας , και ιδιαίτερα όσων μεγαλώνουν παιδιά και εγγόνια.

Ταυτόχρονα αποτέλεσε την αφορμή να τραβηχτεί το «πέπλο σιωπής» και να αποκαλυφθεί η ένδεια Δομών και Υποδομών, καθώς και η εγκληματική ανεπάρκεια των ιθυνόντων.

Η χώρα είναι λάθος στημένη!

Ελλείπει το αίσθημα της ατομικής ευθύνης από άρχοντες και αρχόμενους. 

Με τις  αυθόρμητες και πάνδημες κινητοποιήσεις ο Λαός ζητεί απόδοση ευθυνών σε κάθε κρατική δομή, σε κάθε διοικητικό και πολιτικό επίπεδο.

 Η Ανωτάτη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων (ΑΓΣΣΕ), αναπόσπαστο τμήμα μιας κοινωνίας που αποσβολωμένη βίωσε των δράμα των Τεμπών, συμμετείχε στην κινητοποίηση της περασμένης Τετάρτης 8 Μαρτίου.

Οι τραγικές απώλειες μας έχουν συγκλονίσει.

Τα συνθήματα στους τοίχους, ο βουβός πόνος, τα σακίδια των μαθητών με τα μηνύματα στις αυλές των σχολείων μας έχουν συνεπάρει.

Να μην βιώσει ποτέ πια άλλη τέτοια τραγωδία ο Ελληνισμός.

Εμείς θέλουμε τη διεύρυνση και διερεύνηση ΟΛΩΝ των αιτιών της κακοδαιμονίας των τρένων. Το οφείλουμε στη μνήμη των αθώων θυμάτων.

Κυρίως όμως προτείνουμε μια Επιτροπή που θα φτιάξει τα τρένα. Άλλα θα ήταν λάθος να περιοριστούμε σε αυτό.

ΟΛΕΣ οι (υπο)Δομές της χώρας χρήζουν νέου και αποτελεσματικού σχεδιασμού. Σε αυτό επικεντρώνεται η ΑΓΣΣΕ.

Η Ασφάλεια είναι το πρώτο καθήκον της πολιτείας. Ασφάλεια σημαίνει αποτελεσματικό ΕΣΥ, καλά Σχολεία και Πανεπιστήμια, πρωτίστως ευνομούμενα, Δωρεάν εκπαίδευση, εγγυήσεις για τη ζωή και την περιουσία των πολιτών, ίσες ευκαιρίες για σπουδές και εργασία, δυνατότητα ολοκλήρωσης της προσωπικότητας κάθε πολίτη.

Μόνο με ασφάλεια και κοινωνική ευταξία θα έχουμε επενδύσεις, οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία.

Όχι μόνο πρέπει να προστατεύσουμε τις ζωές, πόσο μάλιστα των νέων ανθρώπων, αλλά πρέπει να εργαστούμε πέρα και πάνω από πολιτικά πάθη και κομματικές σκοπιμότητες ώστε να κληροδοτήσουμε μια αξιοβίωτη Πατρίδα.

Διεκδικώντας να φτιάξουμε τη ΝΕΑ Ελλάδα της Ασφάλειας και της Ευημερίας μετέχουμε

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

στις Πανελλαδικές κινητοποιήσεις της προσεχούς

Πέμπτης 16 Μαρτίου (Πλατεία Κλαύθμωνος 11.00 πμ).

Όλες οι πιθανές εξηγήσεις

Όπως εξηγεί ο οικονομολόγος Ρόμπερτ Φρανκ [Robert Frank], αυτό είναι ένα αρκετά κλασικό παράδειγμα της οικονομικής αρχής περί κόστους και οφέλους, όταν δηλαδή το κόστος κάποιου πράγματος ή μιας υπηρεσίας δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από το όφελος. Δεδομένου ότι οι καταναλωτές χρησιμοποιούν το φως στο ψυγείο τους αρκετά συχνά, και επομένως το θεωρούν ως πολύτιμο χαρακτηριστικό, οι κατασκευαστές μπορούν να δικαιολογήσουν το κόστος εγκατάστασης αυτών των φώτων πολύ πιο εύκολα από ό,τι, λόγου χάρη, στα φώτα της κατάψυξης.

Όσο για το γιατί οι καταναλωτές δεν εκτιμούν πολύ τα φώτα κατάψυξης, η πιο δημοφιλής εξήγηση είναι ότι απλά δεν ανοίγουμε τους καταψύκτες μας τόσο συχνά όσο τα ψυγεία μας. Και όταν ανοίγετε τον καταψύκτη σας, μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό να σταθείτε εκεί για λίγα λεπτά και να μετρήσετε τις επιλογές που έχετε.

Μια άλλη θεωρία είναι ότι οι κατασκευαστές σκέφτηκαν ότι δεν άξιζε να εγκαταστήσουν ένα φως στην κατάψυξη όταν πιθανότατα θα είχε καταλήξει κρυμμένο πίσω από τη συσσώρευση πάγου που δημιουργείται συχνά εκεί. Και από τη στιγμή που οι καταψύκτες αυτο-απόψυξης βγήκαν στην αγορά, οι καταναλωτές είχαν ήδη συνηθίσει να μην έχουν φώτα κατάψυξης.