Του Προέδρου

Ευθυμίου Ρουσιά

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι σήμερα δεν διαβάζουμε και έχουμε απομονωθεί στον εαυτόν μας, είναι η ώρα για να προσπαθήσουμε να βρούμε την αιτία.

Μήπως είναι ο θρίαμβος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, της εικόνας που μονοπωλεί το ενδιαφέρον μας για το γεγονός ότι δεν διαβάζουμε στους καιρούς μας οι πολλοί;

Εφημερίδες, επιφυλλίδες, βιβλία, άρθρα ακόμη και στο διαδίκτυο πηγαίνουν κυριολεκτικώς άκλαυτα για τη μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων.

Διαμαρτυρόμαστε διότι τα παιδιά και οι νέοι δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν στοιχειωδώς κείμενα, επιχειρήματα, νοήματα. Στην πραγματικότητα όμως ούτε οι μεγαλύτεροι ασχολούνται με το θέμα της ανάγνωσης.

Ας αναρωτηθούμε πόσοι από εμάς διαβάζουμε 10 βιβλία συνολικά τον χρόνο. Ας αναρωτηθούμε πόσοι από εμάς μπορούμε να συζητήσουμε για κάτι που διαβάσαμε, για κάτι που μας άρεσε σε μία ταινία ή σε ένα τραγούδι ή σε μία θεατρική ή άλλη καλλιτεχνική παράσταση, πόσοι από εμάς είμαστε σε θέση να εκφράσουμε συναισθήματα και να τεκμηριώσουμε όχι με κραυγές ή με ένα στοιχειώδες «γιατί έτσι μου αρέσει» ένα γεγονός, μία δημιουργία, κάτι που έχει νόημα.

Ακόμη και σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον Θεό και την πίστη, πόσοι από εμάς στ’ αλήθεια έχουμε τη διάθεση να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη, να δεχτούμε ή να απορρίψουμε πράξεις και ιδέες με τεκμήρια;

Αντιθέτως, θριαμβεύει η δίκη προθέσεων του άλλου, θριαμβεύει ένας λεκτικός χουλιγκανισμός, σαν να ζητάμε να αυτοδικαιωθούμε για την όποια άποψη έχουμε και όχι να την θέσουμε σε κρίση και διάλογο. Και είναι γεγονός ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως και τα σχολεία στις αναρτήσεις των ιστοσελίδων, οδηγούν προς την κατεύθυνση αυτή.

Ο καθένας πιστεύει ότι έχει δικαίωμα να πει αυτό που θέλει, ενώ δεν αισθάνεται την υποχρέωση, ηθική και συνειδησιακή, να τεκμηριώσει όσα προφανώς και δικαιούται να πιστεύει. Δεν αισθάνεται την ανάγκη να σεβαστεί τον άλλο.

Αντίθετα, στην ορμή της αυτοδικαίωσης δεν διστάζει να υιοθετήσει τη γραμμή της «ανθρωποφαγίας», για να απολαύσει την τέρψη και τις επευφημίες κάθε στρατού που αισθάνεται ότι τον δικαιώνει. Όλα αυτά και άλλα είναι συνέπειες της απουσίας μελέτης, της απουσίας γνώσης, ενός αισθήματος παντογνωσίας, στην πραγματικότητα ούτε καν δοκησισοφίας.

Βαριόμαστε να αναζητήσουμε την αλήθεια, τον προβληματισμό, την κοινωνία με τον συνάνθρωπο που πηγάζει από το ακροάσθαι. Μένουμε ευχαριστημένοι με τα συμπεράσματά μας. Δεν βλέπουμε πιο πέρα από τη μύτη μας. Και όταν το μέλλον έρθει σκληρό, όταν η παρακμή θριαμβεύσει, τότε είμαστε και πάλι έτοιμοι να καταραστούμε, να απορρίψουμε, να διαμαρτυρηθούμε για τους πάντες πλην του εαυτού μας.

Το παρήγορο είναι ότι στους καιρούς μας οι βιβλιοθήκες, οι εκδόσεις, οι εκδηλώσεις είναι δίπλα μας, στα πόδια μας, στο σπίτι μας, στην οθόνη μας. Προτιμήσαμε, ωστόσο να λιγοστέψουμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Τον παραδίδουμε στην οθόνη.

Μαζί του παραδίδουμε και τη σκέψη. Την εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που μπορούν να μας βοηθήσουν να αναζητήσουμε. Γι’ αυτό και το κρίμα είναι μεγαλύτερο, διότι κατέχουμε, αλλά δεν έχουμε. Ίσως έχει έρθει ο καιρός της περισσότερης σιωπής.

Όχι για να προχωρήσουμε με ένα ζευγάρι ακουστικά στ’ αυτιά, αλλά για να ανοίξουμε και πάλι σελίδες, έντυπες ή ηλεκτρονικές. Και πριν πούμε, να αναζητήσουμε, να ρωτήσουμε, να μοιραστούμε. Μία σχολική τάξη και μία κοινότητα που θα έχει λόγο θα παραμείνουν οι ελπίδες μας. Μαζί με πρόσωπα που επιμένουν, εκεί είναι η θέση όλων μας.

Είναι γεγονός ότι ο κορωνοϊός είναι εδώ και μάλιστα είναι σε μεγάλη έξαρση. Κι αν κάποιοι από εμάς νιώθουμε πολύ δυνατοί, νιώθουμε άτρωτοι δεν θα πρέπει να ξεχνάμε αυτούς που βρίσκονται δίπλα μας. Θα πρέπει να σκεφτόμαστε πάντα ότι υπάρχει κίνδυνος από τον κορωνοϊό για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

 Οι ειδικοί συμβουλεύουν ότι τα άτομα που ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες, όπως είναι οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με υποκείμενα νοσήματα, οφείλουν να τηρούν τα μέτρα πρόληψης, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνουν στην έγκαιρη αναζήτηση ιατρικής συμβουλής με τα πρώτα συμπτώματα και την άμεση χορήγηση θεραπείας όταν κρίνεται απαραίτητη. Παράλληλα οι ειδικοί συμβουλεύουν τους νεότερους που εμφανίζουν ύποπτα συμπτώματα να περιορίζουν τις επαφές τους με άτομα που ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες.

 Σε κάθε περίπτωση ο ιός παραμένει σε υψηλή δραστηριότητα και αυτό φαίνεται από την εβδομαδιαία ανακοίνωση των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, που γίνεται κάθε Πέμπτη όπου αναγράφονται οι θάνατοι, οι νέοι ασθενείς, οι διασωληνομένοι και οι νοσηλευόμενοι στα νοσοκομεία. Η ανακοίνωση αυτή είναι φευγαλέα από τα μάτια μας και δεν τις δίνουμε την πρέπουσα σημασία. Όμως αν αναλογιστούμε ότι κάθε βδομάδα φεύγουν από τη ζωή 30 μέχρι 40 συνάνθρωποί μας, και σχεδόν όλοι μεγάλης ηλικίας, σε έναν χρόνο θα έχει μειωθεί αυτομάτως ο πληθυσμός της χώρας μας κατά 1.800 άτομα περίπου λόγω του κορωνοϊού και αυτό γίνεται με την αδιαφορία της πολιτείας αλλά και των πολιτών, και τη μεν πολιτεία τη συμφέρει αυτό καθώς απαλλάσσεται από τη χορήγηση σύνταξης σε αυτούς που φεύγουν, οι δε πολίτες δεν δικαιολογούνται να μην λαμβάνουν ατομικά μέτρα αυτοπροστασίας.

Η Διοίκηση

Την Πέμπτη 3/0/2024 το μεσημέρι, ο δημοσιογράφος του Σωματείου μας παρέλαβε την ύλη για το νέο φύλλο της εφημερίδας του Σωματείου μας, «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος» τ. 175.

Γνωρίζεται ότι από τεχνική άποψη θα χρειαστεί καμιά εβδομάδα, αλλά περιμένοντας το νέο τεύχος, εσείς διαβάστε το τελευταίο φύλλο τ. 174 που κυκλοφορεί ήδη. Απλά, πατήστε ΕΔΩ και θα εμφανιστεί στην οθόνη σας, όπως ακριβώς είναι τυπωμένο.

Στις 17 Απριλίου εκδικάστηκε στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο η διχογνωμία που υπήρξε μεταξύ του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Αρείου Πάγου για τα αναδρομικά του 11μήνου (Ιούνιος 2015 – Μάιος 2016) των επικουρικών συντάξεων καθώς και των δώρων. Με βάση τις αποφάσεις του 2015, του 2019 και του 2021 του Συμβουλίου της Επικρατείας οι συνταξιούχοι δικαιούνταν επιστροφές χρημάτων για το 11μηνο Ιούνιος 2015 – Μάιος 2016 σε κύριες και επικουρικές συντάξεις καθώς και τα δώρα. Από το 11μηνο αυτό, οι συνταξιούχοι πληρώθηκαν αναδρομικά, και μάλιστα άτοκα μόνο για τις κύριες συντάξεις και σήμερα εκκρεμούν τα αναδρομικά για τις επικουρικές συντάξεις καθώς και τα δώρα.

Το 2020 όταν η κυβέρνηση πλήρωσε τα αναδρομικά μόνο των κύριων συντάξεων, ψήφισε νόμο που προβλέπει ότι οι συνταξιούχοι μπορούν να διεκδικήσουν δικαστικά τα αναδρομικά για τις επικουρικές συντάξεις καθώς και τα δώρα, αρκεί να είχαν κάνει προσφυγές στη δικαιοσύνη μέχρι το τέλος Ιουλίου 2020. Πάνω από 350.000 συνταξιούχοι, μεταξύ των οποίων και η πλειοψηφία των μελών του Σωματείου μας προσέφυγαν σε ομαδικές αγωγές κατά του ΕΦΚΑ ζητώντας να τους αποδοθούν τα αναδρομικά που τους αναλογούν και μάλιστα έντοκα.

Μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί καμία απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και όσα κατά καιρούς ανακοινώνονται είναι όλα εικασίες. Εμείς θα περιμένουμε την απόφαση του Δικαστηρίου με την ελπίδα ότι η κυβέρνηση θα λάβει τη σωστή απόφαση να χορηγήσει τα αναδρομικά των επικουρικών συντάξεων στο σύνολο των συνταξιούχων και όχι μόνο αυτών που προσέφυγαν στα δικαστήρια καθώς η πλειοψηφία των συνταξιούχων έχει επηρεαστεί από τις διαφορετικές γνωμοδοτήσεις των ειδικών εργατολόγων.

Η Διοίκηση

Την ημέρα που θα γίνει η γιορτή για τα 30 χρόνια του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ θα γίνει και η βράβευση των παιδιών των συνταξιούχων μας που αρίστευσαν στο Γυμνάσιο – στο Λύκειο – στο Πανεπιστήμιο καθώς και εκείνα τα παιδιά που πέτυχαν να εισαχθούν σε ανώτερη ή ανώτατη σχολή το σχολικό έτος 2023-2024.

Για τον λόγο αυτό το Σαματείο μας καλεί:

1. Τους μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου που αρίστευσαν το σχολικό έτος 2023-2024.
2. Τους μαθητές και μαθήτριες του Λυκείου που αρίστευσαν το σχολικό έτος2023-2024.
3. Τους επιτυχόντες στις ανώτερες και ανώτατες σχολές στις εξετάσεις του 2024.
4. Στους φοιτητές και φοιτήτριες που αρίστευσαν το ακαδημαϊκό έτος 2023-2024.

Να προσκομίσουν στα γραφεία του Σωματείου μας το αργότερο μέχρι τις 29 Νοεμβρίου τα αποδεικτικά των σπουδών τους. Η βράβευση των αριστούχων καθώς και η γιορτή για τα τριάντα χρόνια της κυκλοφορίας της εφημερίδας μας «Ο Ηλεκτρικός» θα γίνει τον Δεκέμβριο του 2024, την ημέρα και την ώρα θα σας την γνωστοποιήσουμε με την επόμενη έκδοση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ.

Του Προέδρου

Ευθυμίου Ρουσιά

Διάλογος είναι η συζήτηση που γίνεται ανάμεσα σε δύο ή και περισσότερους ανθρώπους, για την επίλυση των όποιων προβλημάτων παρουσιάζονται στην κοινωνία που ζούμε ή και μεταξύ μας, την ανταλλαγή ιδεών και απόψεων σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, για την επίτευξη, συμφωνία και τη γεφύρωση των αντιθέσεων.

Ο διάλογος αποκτά ουσία, ιδιαίτερη δύναμη και ζωντάνια όταν χαρακτηρίζεται από κάποιες αρετές, μεταξύ των οποίων πρωτεύοντα θέση θα πρέπει να έχουν η πειθώ, η ηπιότητα, η ευπρέπεια, η ειλικρίνεια και η σαφήνεια.

Ας δούμε αναλυτικά τη συμβολή των αρετών αυτών που θα μας καθορίζει τα λόγια μας και τα έργα μας.

Η πειθώ. Πειθώ είναι η πειστική δύναμη του λόγου, η επιχειρηματολογία, με την οποία πετυχαίνει κάποιος να επιβάλλει τη θέλησή του και να πείσει αυτούς που έχουν διαφορετική γνώμη και άποψη να συμμορφωθούν μ’ αυτήν οι αντιγνωμούντες. Η πειθώ αποκτά φίλους πιστούς και ηθελημένους. Εκείνος που με τη θέλησή του πείθεται, συνεργάζεται και συμφωνεί.

Αποκλειστικό μέσο τη πειθούς είναι το επιχείρημα. Η σειρά επιχειρημάτων, συλλογισμών, που συνδέονται λογικά μεταξύ τους για τη στήριξη ή ανατροπή μίας θέσης, δηλαδή η επιχειρηματολογία, είναι η μόνη ορθή μέθοδος της πειθούς και η πεμπτουσία του διαλόγου.

Η ιστορία μας διδάσκει πολλά επιτεύγματα από τα αποτελέσματα του ειλικρινούς διαλόγου καθώς και τις καταστροφές όπου ο διάλογος ήταν μονόλογος π.χ. στο συνέδριο λίγο πριν τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, ο ναύαρχος του ελληνικού στόλου Ευρυβιάδης εισηγήθηκε να φύγει ο στόλος από τα στενά της Σαλαμίνας και να ενωθεί με τον στρατό στον Ισθμό.

Ο Θεμιστοκλής πήρε τον λόγο και μίλησε προς τον Ευρυβιάδη ως εξής: «Εις χείρας σου είναι τώρα να σώσεις την Ελλάδα, αν πεισθείς σε εμένα και κάνεις ναυμαχία μένοντας εδώ και όχι στους λόγους των άλλων, διότι άκουσε θα έχεις τις εξής ζημιές» και ανέφερε στον Ευρυβιάδη τους λόγους για τους οποίους επέμενε να γίνει η ναυμαχία στα στενά της Σαλαμίνας και όχι κοντά στον Ισθμό καθώς οι Πέρσες έχουν μεγάλα καράβια και δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν ελιγμούς στα στενά της Σαλαμίνας.

Αυτός ο διάλογος που έχει ως μέσο την επιχειρηματολογία, την πειθώ, είναι ο σωστός διάλογος. Ωστόσο, έχει και η πειθώ τα δικά της παράδοξα. Όπως λέει ένας συγγραφέας «είναι πιο εύκολο να περάσεις έναν στρατό από τις Άλπεις, παρά τον κάθε στρατιώτη ξεχωριστά».

Η ευπρέπεια: Ευπρέπεια είναι η ευγενική και πολιτισμένη συμπεριφορά, Είναι αυτό που σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε φορά. Ο ευπρεπής συνομιλητής είναι αξιοπρεπής, κόσμιος, προσηνής και γλυκομίλητος, δεν προσβάλλει την κοινή αισθητική και ηθική, είναι πολιτισμένος άνθρωπος.

Στον αντίποδα της πειθούς, της ηπιότητας, της ευπρέπειας, της ειλικρίνειας, της φρόνησης, της σαφήνειας και άλλων αρετών του διαλόγου, είναι η βία, η οξύτητα, η απρέπεια, το ψέμα, το πείσμα, η ασάφεια και μάλιστα η νεόκοπη, θολερή και ακαταλαβίστικη, η οποία είναι γέννημα των σύγχρονων πολιτικών μας.

Στις μέρες μας στη Βαβέλ του ολέθριου διαλόγου των τηλεοπτικών καναλιών σε έναν βαθμό και του κοινοβουλίου επίσης επικρατεί, δυστυχώς, τελικά όχι όποιος έχει πειστική δύναμη του λόγου, αλλά όποιος φωνάσκει πολύ. Έπαψε πλέον να επικρατεί ο διάλογος μεταξύ των πολιτικών σήμερα, σήμερα επικρατεί ο μονόλογος, κάθε πολιτικός εκφωνεί τον μονόλογο που εκφράζει τις απόψεις της παρατάξεώς του ή και του ιδίου προσωπικά και τίποτε άλλο καθώς δεν τον ενδιαφέρει το πρόβλημα και η λύση του.

Στην ελληνική τηλεόραση της οχλαγωγίας, όποιος τσιρίζει, μάλλον κερδίζει. Είναι ένας τηλεοπτικός βάλτος της ακράτειας της γλώσσας και των ύβρεων που δυστυχώς έχει μεταφερθεί και στην καθημερινή ζωή των Ελλήνων πολιτών, είναι μία πραγματικότητα που αντί να είναι παράδειγμα αποφυγής, γίνεται παράδειγμα προς μίμηση.

Είναι κατάντια, είναι ντροπή για τους Έλληνες που δίδαξαν τη διαλλακτική, την ευπρέπεια και την πειθώ. Για την κακή εικόνα του τηλεοπτικού διαλόγου, μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και πολλοί από τον δημοσιογραφικό κόσμο. Είναι οι δημοσιογράφοι που δεν έχουν τη δυνατότητα να συντονίσουν και να διευθύνουν τις συζητήσεις που γίνονται και τις οποίες παρακολουθούν οι ανυποψίαστοι τηλεθεατές.

Είναι εντελώς αδαείς στην πρακτική της διεύθυνσης της συζήτησης και στην τέχνη και επιστήμη, του να κάνουν σημαντικές ερωτήσεις. Χάνουν τον έλεγχο, αγνοούνται και παρακολουθούν αμήχανοι τους φωνασκούντες συνομιλητές τους καθώς δεν έχουν το κύρος για να μπορέσουν να επιβάλλουν την τάξη, ίσως μερικοί να το θεωρούν επιτυχία το να βάλουν τους καλεσμένους να τσακωθούν μεταξύ τους.

Ασφαλώς όλα αυτά μεταφέρονται στους τηλεθεατές για επιμόρφωση. Γενικώς οι νεοέλληνες δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι μας λείπει η κουλτούρα συζήτησης. Γιατί δυστυχώς εκλείπουν από τους νεοέλληνες τα απλά πράγματα όπως: το οικογενειακό τραπέζι όπου πρέπει να συγκεντρωνόμαστε όλοι γύρω του με σειρά και τάξη, λείπει το σχολείο που πρέπει να εφαρμόζει σε όλες τις βαθμίδες τη σχολική ζωή με τη σωστή οργάνωση.

Όλα είναι θέμα παιδείας. Όμως αυτή απαιτεί και χρόνο και κόπο πολύ και συλλογική προσπάθεια, αντιπαράθεση ιδεών, γνωμών, σοβαρός ευρύς διάλογος σύμφωνα με την αντίληψη του σύγχρονου φιλοσόφου, ο οποίος είπε: «Εγώ μπορεί να πλανιέμαι και εσύ μπορεί να έχεις δίκιο.

Γι’ αυτό εμείς πρέπει μαζί να προσπαθήσουμε να φτάσουμε κοντά στ’ αχνάρια της αλήθειας». Στο χέρι μας είναι να εφαρμόσουμε τον πειστικό διάλογο με πειθώ, με ευπρέπεια, με ειλικρίνεια και με ηπιότητα, αν θέλουμε να πάμε μπροστά σαν άτομα, σαν κοινωνία και σαν κράτος.

Είναι ένα θέμα το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως ηθική δικαίωση για εμάς τους συνταξιούχους των μεταφορών παρά ως προσφορά εκ μέρους της πολιτείας. Έτσι το είδαμε το θέμα από την ημέρα που προέκυψε και από τότε όλα τα Σωματεία Συνταξιούχων των αστικών μεταφορών προσπαθούμε να δώσουμε στους αρμόδιους υπουργούς ότι η παραχώρηση της δωρεάν μετακίνησής μας στα Μαζικά Μέσα Μεταφοράς δεν είναι το κόστος του εισιτηρίου για όσες μετακινήσεις και αν θα κάνει ο συνταξιούχος, αλλά η ηθική ικανοποίηση που αισθάνεται όταν καταλάβει ότι η πολιτεία επιβραβεύει την μακροχρόνια προσφορά του εργαζόμενου σε αυτά.

Έχουμε εξηγήσει στους αρμοδίους υπουργούς ότι το κόστος για το κράτος είναι μηδαμινό καθώς ένα μικρό μέρος των μελών μας μετακινείται σήμερα με τα Μ.Μ.Μ και αυτό όταν θα πρέπει να επισκεφτούν τον γιατρό τους ή μία επίσκεψη στα παιδιά τους που μπροστά στην τεράστια εισιτηριοδιαφυγή που υπάρχει σήμερα δεν είναι υπολογίσιμη αυτή η δαπάνη για τους συνταξιούχους των Μεταφορών.

Τα Σωματεία των Συνταξιούχων μέχρι σήμερα έχουν κάνει αλλεπάλληλες συναντήσεις με τους αρμοδίους Υπουργούς Μεταφορών, αρκετοί μας έδειξαν τη συμπάθειά τους, αλλά πέραν αυτού τίποτα το ουσιαστικό. Τελευταία επιστολή προς τον αρμόδιο Υφυπουργό κ. Βασίλη Οικονόμου στείλαμε στις 20 Ιουνίου 2024 όπου του εκθέτουμε το θέμα και ζητάμε να έχουμε συνάντηση μαζί του. Ελπίζουμε μετά τις διακοπές ο Υφυπουργός να ανταποκριθεί στο αίτημά μας. Για ό,τι νεότερο υπάρξει θα σας κρατάμε ενήμερους.

Η Διοίκηση

Του Προέδρου

Ευθυμίου Ρουσιά

Στις πυρκαγιές και στις πλημμύρες που πρόσφατα έπληξαν την πατρίδα μας, πολλοί νέοι ένιωσαν την ανάγκη να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στους συνανθρώπους τους. Ήταν τα νέα παιδιά που δεν ήταν ενταγμένα σε κάποιες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.) και οι οποίοι δεν παρωθήθηκαν ούτε από τα Μαζικά Μέσα Επικοινωνίας (Μ.Μ.Ε.) ούτε από κάποια μόδα της εποχής.

Απλά θέλησαν να βάλουν το δικό τους λιθαράκι ώστε να μη νικηθεί και καταστραφεί ο τόπος, το σπίτι και η περιουσία του συνανθρώπου τους από τη φωτιά και το νερό. Να μην πεθάνουν άνθρωποι επειδή οι δυνάμεις του κράτους δεν μπορούσαν ή δεν προλάβαιναν να βοηθήσουν όσους εγκλωβίστηκαν, να δείξουν τελικά ότι στις φλέβες τους κυλά αγάπη για τον πλησίον τους.

 Αυτοί οι νέοι, οι οποίοι το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής τους, πιθανόν σε μία καφετέρια μπροστά σε ένα κινητό, να περνούν τον χρόνο τους άσκοπα, να μην είναι πολιτικοποιημένοι, να μην είναι σταθεροί στις σχέσεις τους, έδειξαν ότι ο άνθρωπος είναι γεννημένος να αγαπά, να νοιάζεται δηλαδή, να παίρνει πάνω του ό,τι μπορεί να βοηθήσει τον συνάνθρωπο, το περιβάλλον, τους νικημένους από το κακό και να δείξει ότι δεν χάθηκε η ελπίδα.

Και μαζί με τους νέους μας και άλλοι, μεγαλύτεροι, όπως ο γέροντας με τη βάρκα στην πλημμυρισμένη Θεσσαλία, που ένιωσε την ανάγκη να νικήσει τους δικούς του φόβους για τη ζωή και να μεταφέρει όσους μπορούσε σε ασφαλές μέρος.

Όπως ο στρατιωτικός που απλώθηκε στο μολυσμένο και λασπωμένο χώμα για να πατήσουν πάνω του οι ηλικιωμένοι και να βγούνε σε στεγνό σημείο, όπως οι αεροπόροι και οι πυροσβέστες που πάλεψαν νύχτες και ημέρες για να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες πυρκαγιές και πλημμύρες, χωρίς τα χρήματα να λαμβάνουν να αντισταθμίζουν τον κίνδυνο που υφίστανται.

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Όπως όλοι θα γνωρίζετε τον Μάρτιο του 2023 έγινε ο επανυπολογισμός των συντάξεών μας που θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί τον Ιανουάριο του 2019 σύμφωνα  με τον νόμο 4387/2016 (Νόμος Κατρούγκαλου) και τον Φεβρουάριο του 2024 χορηγηθήκαν στους δικαιούχους τα αναδρομικά που τους αναλογούσαν, πλην λίγων περιπτώσεων που είναι ακόμη σε εκκρεμότητα. Όμως, δεν έγινε ο επανυπολογισμός των συντάξεων των συναδέλφων μας αυτών που έφυγαν από τη ζωή μετά την 1η Ιανουαρίου 2019 μέχρι τον Μάρτιο του 2023, χωρίς να γνωρίζουμε τον λόγο αυτής της παράλειψης.

Σε έγγραφο που έστειλε το Σωματείο μας στην αρμόδια υπηρεσία του                e-ΕΦΚΑ για το πώς θα δοθούν τα αναδρομικά στις χήρες και στους κληρονόμους, μας έστειλαν εγγράφως την 1η Μαρτίου 2024 τι δικαιολογητικά χρειάζονται να προσκομίσουν στον ΕΦΚΑ οι χήρες και οι κληρονόμοι για να τους χορηγηθούν τα αναδρομικά που αναλογούσαν στον πεθαμένο άνθρωπό τους. Όταν όμως τα ενδιαφερόμενα άτομα που κατέθεσαν τα απαραίτητα δικαιολογητικά δεν τους ενημέρωσαν αρμοδίως ότι για τα άτομα αυτά δεν έχει γίνει, άγνωστο για ποιο λόγο, ο επανυπολογισμός των συντάξεων των δικών τους ανθρώπων και απλώς για να τους διώξουν από την υπηρεσία τους έλεγαν ότι δεν δικαιούνται αναδρομικά, λες και οι υπάλληλοι αυτοί θα τα έδιναν από τη τσέπη τους.

Πρώτο μέλημα του Σωματείου μας αμέσως μετά τις διακοπές πέρα από το εξώδικο που έχουμε ήδη στείλει στη Διοίκηση του ΕΦΚΑ θα είναι οι ενέργειες που θα πρέπει να ξεκινήσουμε για την απονομή της Δικαιοσύνης, από έναν οργανισμό που δεν έχει μάθει να σέβεται τον άνθρωπο.

Η Διοίκηση