Παρότι η χρονιά άρχισε όλο ελπίδα με εμβολιασμούς, συμβολισμούς και μία διάχυτη ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα, οι αριθμοί στις ειδήσεις μας θυμίζουν πως θα ζούμε με τις επιπτώσεις της πανδημίας για καιρό ακόμη, κάποιοι λιγότερο και κάποιοι περισσότερο. Και αυτό ενώ οι πολιτικές εξελίξεις σε κάποιες γωνιές του πλανήτη μας φέρνουν στον νου μία αλήθεια τόσο παλιά που μοιάζει, πια, με κλισέ. Πως τίποτα και ποτέ δεν θα αλλάξει αν δεν υπάρχουν άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να πιστέψουν, να αντέξουν και να παλέψουν.

Η Διοίκηση

Ανάμεσα σε αυτά η κλοπή ρυζιού και η παρακολούθηση προγραμμάτων νοτιοκορεάτικης τηλεόρασης

Η Βόρεια Κορέα είναι αναμφισβήτητα η πιο αυταρχική χώρα στον κόσμο, με αδικήματα, που μετά βίας θα τραβούσαν την προσοχή σε χώρες του εξελιγμένου κόσμου, να οδηγούν ακόμη και στην εκτέλεση. Σύμφωνα με το grunge.com, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η χώρα κατατάσσεται στην τελευταία θέση στον Δείκτη Δημοκρατίας του Economist πίσω, ακόμη, και από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και τη Συρία -μια κατάταξη που κατέχει κάθε χρόνο από τότε που ο Economist άρχισε να δημοσιεύει το δείκτη το 2006.

Δεν αποτελεί έκπληξη, επίσης, το ότι το καθεστώς έχει επίσης μερικές από τις πιο σκληρές τιμωρίες στη Γη, με δημόσιες εκτελέσεις που εξακολουθούν να πραγματοποιούνται για αδικήματα που μετά βίας θα τραβούσαν την προσοχή σε χώρες του πρώτου κόσμου, αναφέρει το grunge.com.

Αν και η χώρα καλύπτεται από ένα βαθμό μυστικότητας σε αντίθεση με οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη -δεν επιτρέπει την πρόσβαση σε ανεξάρτητους δημοσιογράφους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία- ό,τι είναι γνωστό για το κρατικό σύστημα εγκλήματος και τιμωρίας είναι ασύγκριτα τιμωρητικό. Σε ένα πρόσφατο παράδειγμα, σύμφωνα με το grunge.com, ένας βορειοκορεάτης λαθρέμπορος καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή διένειμε αντίγραφα της επιτυχημένης νοτιοκορεατικής πιο επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς όλων των εποχών και επισήμως «Squid Game».

Βόρεια Κορέα: Έγκλημα και τιμωρία υπό τον Κιμ

Οι αρχές της Βόρειας Κορέας έχουν πει εδώ και καιρό σε παρατηρητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Διεθνή Αμνηστία ότι η θανατική ποινή χρησιμοποιείται σπάνια στη χώρα τους και μόνο για τα χειρότερα εγκλήματα. Πράγματι, η θανατική ποινή πιθανότατα χρησιμοποιείται λιγότερο στη Βόρεια Κορέα από ό,τι στο Ιράν, το Ιράκ ή τη Σαουδική Αραβία, σύμφωνα με εκτιμήσεις εξωτερικών ομάδων, αναφέρει το grunge.com.

Αλλά οι βορειοκορεάτες αποστάτες συνήθως δίνουν μια διαφορετική εικόνα, προσφέροντας αναφορές για κοινές και τρομακτικές δημόσιες εκτελέσεις σε νοτιοκορεατικές ΜΚΟ όπως η Ομάδα Εργασίας Μεταβατικής Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με την οργάνωση και το grunge.com, τα αδικήματα που δικαιολογούσαν την εκτέλεση ήταν συχνά τόσο ήσσονος σημασίας όσο η κλοπή μιας αγελάδας, η απογύμνωση καλωδίων από ένα καλώδιο ρεύματος ή η παρακολούθηση τηλεόρασης της Νότιας Κορέας. Οι περισσότερες από αυτές τις εκτελέσεις πραγματοποιήθηκαν με εκτελεστικό απόσπασμα, σύμφωνα με την έκθεση.

Επίσημα, ο νόμος της Βόρειας Κορέας περιορίζει τις εκτελέσεις σε αντικρατικές δραστηριότητες, όπως η «καταστολή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα» ή η τρομοκρατία, καθώς και οι «ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις» δολοφονιών, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με αποστάτες που πήραν συνέντευξη από την ομάδα παρακολούθησης, τα εγκλήματα ήταν συνήθως απολιτικά και για αδικήματα τόσο ασήμαντα όπως η κλοπή ρυζιού. Αν και σχεδόν όλες οι εκτελέσεις αφορούσαν άνδρες, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, υπήρξε αναφορά για μια εκτέλεση το 1988 μιας γυναίκας που κατηγορήθηκε ότι έκλεψε χρήματα από το εστιατόριο όπου εργαζόταν.

Η Δόμνα Μιχαηλίδου είναι η νέα υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, μετά τον ανασχηματισμό που ανακοίνωσε την Τετάρτη 3.1.2024) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης. Πρόκειται για την πρώτη φορά που αναλαμβάνει την ηγεσία ενός υπουργείου, το οποίο όμως γνωρίζει πολύ καλά, αφού έχει διατελέσει υφυπουργός από το 2019 έως το 2023.
Οικονομολόγος και ακαδημαϊκός με μακρά πορεία σε πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο, η Δόμνα Μιχαηλίδου πήρε ξανά ψήφο εμπιστοσύνης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αυτή τη φορά στην ηγεσία ενός υπουργείου, αφού αναλαμβάνει υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων μετά τον σημερινό ανασχηματισμό.
Είναι η 5η γυναίκα που αναλαμβάνει υπουργός Εργασίας στην ιστορία του υπουργείου από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Πρώτη ήταν η Φάνη Πάλλη Πετραλιά το 2007 στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, ακολούθησε η Λούκα Κατσέλη το 2010 στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, η Έφη Αχτσιόγλου το 2016 στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και η Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Γιάννη Σαρμά το 2023.
Η Δόμνα Μιχαηλίδου είναι μέλος της Νέας Δημοκρατίας εδώ και πολλά χρόνια. Το 2017 ανέλαβε την θέση του συμβούλου μεταρρυθμίσεων του προέδρου του κόμματος, Κυριάκου Μητσοτάκη. Εξελέγη βουλευτής στην Α΄ Πειραιώς και Νήσων το 2019 και έγινε το νεαρότερο μέλος της κυβέρνησης σε ηλικία 31 ετών.
Ως Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων ήταν αρμόδια στο τμήμα της Πρόνοιας και της Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Επανεξελέγη βουλευτής στις εκλογές της 21ης Μάϊου 2023 στην Α΄ Πειραιώς και Νήσων ενώ μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, ορίστηκε Υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, αρμόδια για θέματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων της ειδικής αγωγής και της λειτουργίας των επαγγελματικών λυκείων.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά και σπούδασε οικονομικά στη Βρετανία, στο Πανεπιστήμιο του Cambridge από όπου και κατέχει μεταπτυχιακό στις Αναπτυξιακές Σπουδές και διδακτορικό στην Ανάπτυξη και τις Οικονομικές Κρίσεις
Εργάστηκε ως Λέκτορας στα πανεπιστήμια του Cambridge και του UCL, ως σύμβουλος σε φορείς κρατών, όπως η Βραζιλία, το Ιράν, η Ουγκάντα, η Γαλλία και σε Οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ, ο ΟΟΣΑ (OECD) και το Βρετανικό Συμβούλιο.
Μετά από 11 χρόνια επέστρεψε στην Ελλάδα και ως οικονομολόγος για την Εργαλειοθήκη Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ, πριν ενταχθεί στη Νέα Δημοκρατία.
Από το www.newsit.gr/

Το 2024 που ξημερώνει σε λίγο να φέρει κάθε καλό στις οικογένειες όλων των συναδέλφων. Αγάπη, ειρήνη, δημιουργικότητα μέσα από συνεργασία, αυτό θα είναι ότι καλύτερο μπορούμε να ονειρευτούμε…

Μυστήριο η προέλευσή του

Αρχικά, ο κύριος σκοπός του τζόκερ δεν ήταν αυτό το πράγμα. Τα εν λόγω φύλλα προστέθηκαν στην τράπουλα γύρω στη δεκαετία του 1860, δηλαδή αρκετό καιρό μετά την καθιέρωση των τραπουλών, για να αξιοποιήσουν τη δημοτικότητα του παιχνιδιού «euchre», που προέρχεται από ένα παιχνίδι από την Αλσατία, το “«juckerspiel».

Σε αυτό το παιχνίδι, τα δύο κορυφαία ατού είναι οι βαλέδες, γνωστοί ως «right bower» (δεξιός) και «left bower» (αριστερός), μιας και κάνει λογοπαίγνιο με την λέξη «bauer» που στα γερμανικά σημαίνει «βαλές» (η άμεση μετάφραση του είναι αγρότης). Όμως οι παίκτες του juckerspiel δημιούργησαν μια κάρτα που θα μπορούσε να ξεπεράσει ακόμη και τους βαλέδες. Αυτή η κάρτα ονομάστηκε «best bower» (καλύτερος) και αυτό ακριβώς είναι το τζόκερ.

Επειδή η λέξη τζόκερ ηχητικά μοιάζει αρκετά με το «jucker» και το «euchre», μερικοί πιστεύουν ότι το όνομά του προήλθε από εκεί, όμως δεν συμφωνούν όλοι με αυτόν τον ισχυρισμό. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα μιας εταιρίας κατασκευής τραπουλών, οι δυο τζόκερ «είναι απλά μια σύμπτωση».

Επίσης, είναι πιθανό να επιλέχθηκε ο χαρακτήρας ενός γελωτοποιού (τζόκερ κυριολεκτικά σημαίνει χωρατατζής, καλαμπουρτζής και κατ’ επέκταση κλόουν) επιλέχθηκε απλά επειδή ταιριάζει με τους βασιλιάδες, τις βασίλισσες και ολόκληρο το θέμα της μεσαιωνικής αυλής που διατρέχει την εικονογραφία των τραπουλών. Πάντως, το πιθανότερο είναι απλώς οι κατασκευαστές να ήθελαν οι τράπουλες να έχουν άρτιο αριθμό καρτών.

Μέσα στις γιορτές βάζουμε μπροστά το νέο φύλλο της εφημερίδας του Σωματείου μας “Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος”. Την Παρασκευή 29/12 ο δημοσιογράφος μας, θα παραλάβει την ύλη για το νέο τεύχος. Και αναμένεται, όπως πάντα, με μεγάλο ενδιαφέρον από τους συναδέλφους μας σε όλη την Ελλάδα καθώς παρέχει πλήρη ενημέρωση για τη δράση μας… Σε λίγο, περισσότερα!

Η αξία του αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 150 δισεκατομμυρίων δολαρίων

Το πιο ακριβό πράγμα στον κόσμο βρίσκεται στην πραγματικότητα έξω από αυτόν τον κόσμο, κάτι που αφορά τόσο την τοποθεσία του, όσο και την αστρονομική του τιμή, που ο ανθρώπινος νους σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συλλάβει.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, ζούμε σε έναν κόσμο που τροφοδοτείται από τον καταναλωτισμό, όπου οι περισσότερες από τις δραστηριότητές μας αποτελούν στην ουσία μια ανταλλαγή. Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, όσο μεγάλο κι αν είναι ένα κτίριο, υπάρχει πάντα ένα μεγαλύτερο. Ανεξάρτητα από το πόσο γρήγορα κινείται ένα αυτοκίνητο, υπάρχει πάντα ένα νέο αυτοκίνητο που βγαίνει στην αγορά που ξεπερνά αυτήν την ταχύτητα. Όσο ακριβό κι αν είναι κάτι, πάντα υπάρχει κάτι εκεί έξω που κοστίζει λίγο περισσότερο.

Για παράδειγμα, ως κάποια από τα πιο ακριβά «πράγματα» εκεί έξω, σύμφωνα με το grunge.com, θεωρείται μία θέση στάθμευσης στο Μανχάταν 1 εκατομμυρίου δολαρίων, μία επιχρυσωμένη Bugatti 10 εκατομμυρίων δολαρίων και φυσικά το Yacht History Supreme, αξίας 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που είναι διακοσμημένο με αγάλματα κατασκευασμένα από αρχαία οστά δεινοσαύρων, ακόμη μία ιδιωτική κατοικία 34 ορόφων αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων με αρκετό χώρο στο γκαράζ για να φιλοξενήσει 160 οχήματα. Όμως, όπως αποδεικνύεται, το πιο ακριβό πράγμα σε αυτόν τον κόσμο είναι στην πραγματικότητα έξω από αυτόν τον κόσμο -τόσο ως προς την τοποθεσία του, όσο και ως προς την τιμή του.

Σύμφωνα με το grunge.com, λοιπόν, το CNBC αναφέρει ότι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός κόστισε 150 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή του, για να μην αναφέρουμε τα δισεκατομμύρια που χρειάζονται για την συντήρησή του. Στην πραγματικότητα, το σύστημα ήταν τόσο ακριβό που πολλά έθνη έπρεπε να συμμετάσχουν για να καλύψουν το κόστος κατασκευής. Το εγχείρημα δεν θα ήταν δυνατό αν δεν υπήρχε η συλλογική χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ευρώπη, τον Καναδά και την Ιαπωνία.

Παρόλο που δεν είναι φτιαγμένος από χρυσό, διαμάντια ή οστά δεινοσαύρων, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός μπορεί να υπερηφανεύεται για την εκπληκτική θέα του σύμπαντος και ένα μάλλον εντυπωσιακό εργαστήριο. Σύμφωνα με τη NASA, ο κύριος σκοπός του είναι να διατηρεί μια αέναη ανθρώπινη παρουσία στο διάστημα. Από τότε που έγινε για πρώτη φορά κατοικήσιμος τον Νοέμβριο του 2000, είχε πάντα ανθρώπους που ζούσαν πάνω του, ακόμη και σε περιόδους συντήρησης και κατασκευής.

Οπότε, την επόμενη φορά που θα ονειρευτείτε μια φανταχτερή τσάντα που κοστίζει περισσότερο από όσα βγάζετε σε ένα χρόνο ή θα ζηλέψετε μια Aston Martin θυμηθείτε το εξής: Το πιο ακριβό πράγμα που κατασκευάστηκε ποτέ δεν βρίσκεται καν πάνω στη Γη.

Μαζί σας και πάλι στις 27 Δεκεμβρίου. Το Σωματείο σας περιμένει…

H κάρτα αυτή με τις ευχές στάλθηκε στα μέλη μας, ενόψει των γιορτών των Χριστουγέννων και του νέου έτους. Μπροστά, όπως πάντα…