Κύριε Πρωθυπουργέ, μας απογοητεύσατε!
Με το δισάκι του γεμάτο υποσχέσεις ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη ο κύριος Πρωθυπουργός της πατρίδας μας Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος όμως ξέχασε να βάλει μέσα στο δισάκι του τους 2.500.000 συνταξιούχους της χώρας, ξεχνώντας βέβαια ότι αυτοί τον έκαναν Πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο κύριος Πρωθυπουργός από το βήμα της 86ης Διεθνούς Εκθέσεως της Θεσσαλονίκης δεν είναι αρκετά ώστε να αντιμετωπιστούν τα συσσωρευμένα προβλήματα που δημιούργησαν για τον λαό η δεκαετής οικονομική κρίση με τα αλλεπάλληλα μνημόνια, η πανδημία του Covid-189 και τελευταία η αλόγιστη κρίση τιμών και τιμολογίων.
Οι 2.500.000 συνταξιούχοι περίμεναν από τον Πρωθυπουργό της χώρας μας στην ετήσια ομιλία του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης να αναφερθεί, έστω και για τα μάτια του κόσμου, για τον Γολγοθά που βιώνουμε καθημερινά εμείς οι απόμαχοι της εργασίας. Όμως ούτε φωνή ούτε ακρόαση, λες ότι δεν υπάρχουμε.
Κύριε Πρωθυπουργέ οι αριθμοί σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας ευημερούν, όμως οι συνταξιούχοι λιμοκτονούν καθώς η πλειοψηφία των συνταξιούχων ζουν με μία σύνταξη κάτω των χιλίων ευρώ και η οποία επαρκεί για να συντηρηθούν μόνο για 15 ημέρες, καθώς τιμές στα σούπερ μάρκετ αλλά και στα τιμολόγια των διαφόρων οργανισμών τραβούν την ανηφόρα και με τα ανήμπορα και γερασμένα ποδάρια μας δεν μπορούμε να τα πλησιάσουμε. Όμως τα εφάπαξ φιλοδωρήματα που ακούγεται ότι θα δώσετε στις γιορτές των Χριστουγέννων δεν είναι λύση στον Γολγοθά που βιώνουμε.
Ζητάμε από τον Πρωθυπουργό της χώρας μας να σκύψει και να αφουγκραστεί τους συνταξιούχους, να αξιολογήσει τα προβλήματά τους και να δώσει τις ενδεδειγμένες λύσεις γιατί όσο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε η πολιτεία τα αφήνει να σέρνονται, αυτά πολλαπλασιάζονται με αποτέλεσμα στο τέλος να μας πνίξουν όλους.
Κύριε Πρωθυπουργέ ακούστε την κραυγή αγωνίες που εκπέμπουν 2.500.000 συνταξιούχοι της χώρας μας, ειλικρινά σας λέμε δεν αντέχουμε άλλο. Όμως δεν ζητάμε ελεημοσύνη. Ζητάμε μία σύνταξη που θα μας επιτρέπει να ζήσουμε με αξιοπρέπεια τα τελευταία χρόνια του επίγειου βίου μας. Μη μας απογοητεύετε κι άλλο. Δεν το αντέχουμε.
Η Διοίκηση
Έτοιμη η νέα εφημερίδα μας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ τ. 175. Κυκλοφορεί ήδη
Το νέο φύλλο του Σωματείου μας έφυγε για το πιεστήριο καθώς ολοκληρώσαμε την έκδοση του τ. 175. Σε λίγο θα είναι στα σπίτια όλων των συναδέλφων.
Με πλούσια ενημερωτική ύλη από τη δράση του Σωματείου μας, αρθρογραφία και χρηστικά θέματα. Το site αυτό λειτουργεί επικουρικά στο πλάι της. Προνομιακά, διαβάστε πρώτοι το περιεχόμενο της, όπως ακριβώς θα είναι τυπωμένη, πατώντας ΕΔΩ.
Μάζεψε ένα χαρτονόμισμα που βρήκε στο έδαφος και κατέληξε στο νοσοκομείο
Η απίστευτη ιστορία μιας γυναίκας από το Κεντάκι
Την πραγματικά συγκλονιστική ιστορία της για το πώς κατέληξε στο νοσοκομείο από ένα χαρτονόμισμα μοιράστηκε μια γυναίκα από το Κεντάκι των ΗΠΑ, στα κοινωνικά δίκτυα.
Γράφοντας στο Facebook η Renne Parsons αποκάλυψε τα εξής για τη στιγμή που βρήκε το επίμαχο δολάριο σε μαγαζί εστίασης:
«…Ενώ στέκομαι με το 3 μηνών μωρό μου και περιμένω τον άντρα μου για να πάω στην τουαλέτα, βλέπω ένα χαρτονόμισμα ενός δολαρίου στο έδαφος. Δεν σκέφτηκα απολύτως τίποτα και το μάζεψα. Κρατώντας το στο χέρι μου, κοιτάζω γύρω μου και σκέφτομαι να το δώσω στο κοριτσάκι που είδα να ζητιανεύει. Ακριβώς τότε ο σύζυγός μου βγαίνει από το μπάνιο και βάζω το δολάριο στην τσέπη μου. Εν τω μεταξύ, όντως έβγαλα το δολάριο από την τσέπη μου, το κράτησα και στη συνέχεια το έβαλα στην πόρτα του αυτοκινήτου. Καθώς το έκανα αυτό είπα στον σύζυγό μου πόσο τυχερή ήμουν που βρήκα τυχαία ένα δολάριο στο πάτωμα. Στη συνέχεια άρπαξα ένα μαντηλάκι για να σκουπίσω τα χέρια μου, επειδή ο άντρας μου μού εξήγησε ότι δεν πρέπει να μαζεύω χρήματα από το έδαφος, καθώς οι ντόπιοι τα βάζουν σε φαιντανύλη. Καθώς μου εξηγούσε το λάθος μου, αισθάνθηκα σαν να με χτυπάνε με σφυριά. Ξαφνικά ένιωσα έναν πόνο να ξεκινά στους ώμους μου και να περνάει σε όλο μου το σώμα. Είπα, “Justin, σε παρακαλώ βοήθησέ με. Δεν αστειεύομαι, αισθάνομαι πολύ περίεργα”. Κρατάω το χέρι του συντρόφου μου και χωρίς να σκέφτομαι, και τότε το σώμα μου μούδιασε εντελώς, με δυσκολία μιλούσα και με δυσκολία ανέπνεα. Με πήγε κατευθείαν στο νοσοκομείο».
Χάρη στη γρήγορη δράση του ιατρικού προσωπικού, η Parsons άρχισε να αισθάνεται κάπως φυσιολογικά μετά από λίγες ώρες και αφού είχε πάρει αρκετά φάρμακα, ενώ στο τέλος εξήγησε τι είχε συμβεί: «Ο αστυνομικός που ήρθε να πάρει την αναφορά μας, μας είπε ότι πιθανώς συνέβη ένα από τα δύο πράγματα: είτε το χαρτονόμισμα είχε χρησιμοποιηθεί για να αποθηκεύσει ναρκωτικά είτε το άφησαν επίτηδες με ναρκωτικά πάνω του».
Το σίγουρο είναι ότι δύσκολα θα ξαναμαζέψει χαρτονόμισμα που θα βρει κάτω…