Παρότι η χρονιά άρχισε όλο ελπίδα με εμβολιασμούς, συμβολισμούς και μία διάχυτη ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα, οι αριθμοί στις ειδήσεις μας θυμίζουν πως θα ζούμε με τις επιπτώσεις της πανδημίας για καιρό ακόμη, κάποιοι λιγότερο και κάποιοι περισσότερο. Και αυτό ενώ οι πολιτικές εξελίξεις σε κάποιες γωνιές του πλανήτη μας φέρνουν στον νου μία αλήθεια τόσο παλιά που μοιάζει, πια, με κλισέ. Πως τίποτα και ποτέ δεν θα αλλάξει αν δεν υπάρχουν άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να πιστέψουν, να αντέξουν και να παλέψουν.

Η Διοίκηση

Ανάμεσα σε αυτά η κλοπή ρυζιού και η παρακολούθηση προγραμμάτων νοτιοκορεάτικης τηλεόρασης

Η Βόρεια Κορέα είναι αναμφισβήτητα η πιο αυταρχική χώρα στον κόσμο, με αδικήματα, που μετά βίας θα τραβούσαν την προσοχή σε χώρες του εξελιγμένου κόσμου, να οδηγούν ακόμη και στην εκτέλεση. Σύμφωνα με το grunge.com, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η χώρα κατατάσσεται στην τελευταία θέση στον Δείκτη Δημοκρατίας του Economist πίσω, ακόμη, και από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και τη Συρία -μια κατάταξη που κατέχει κάθε χρόνο από τότε που ο Economist άρχισε να δημοσιεύει το δείκτη το 2006.

Δεν αποτελεί έκπληξη, επίσης, το ότι το καθεστώς έχει επίσης μερικές από τις πιο σκληρές τιμωρίες στη Γη, με δημόσιες εκτελέσεις που εξακολουθούν να πραγματοποιούνται για αδικήματα που μετά βίας θα τραβούσαν την προσοχή σε χώρες του πρώτου κόσμου, αναφέρει το grunge.com.

Αν και η χώρα καλύπτεται από ένα βαθμό μυστικότητας σε αντίθεση με οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη -δεν επιτρέπει την πρόσβαση σε ανεξάρτητους δημοσιογράφους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία- ό,τι είναι γνωστό για το κρατικό σύστημα εγκλήματος και τιμωρίας είναι ασύγκριτα τιμωρητικό. Σε ένα πρόσφατο παράδειγμα, σύμφωνα με το grunge.com, ένας βορειοκορεάτης λαθρέμπορος καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή διένειμε αντίγραφα της επιτυχημένης νοτιοκορεατικής πιο επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς όλων των εποχών και επισήμως «Squid Game».

Βόρεια Κορέα: Έγκλημα και τιμωρία υπό τον Κιμ

Οι αρχές της Βόρειας Κορέας έχουν πει εδώ και καιρό σε παρατηρητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Διεθνή Αμνηστία ότι η θανατική ποινή χρησιμοποιείται σπάνια στη χώρα τους και μόνο για τα χειρότερα εγκλήματα. Πράγματι, η θανατική ποινή πιθανότατα χρησιμοποιείται λιγότερο στη Βόρεια Κορέα από ό,τι στο Ιράν, το Ιράκ ή τη Σαουδική Αραβία, σύμφωνα με εκτιμήσεις εξωτερικών ομάδων, αναφέρει το grunge.com.

Αλλά οι βορειοκορεάτες αποστάτες συνήθως δίνουν μια διαφορετική εικόνα, προσφέροντας αναφορές για κοινές και τρομακτικές δημόσιες εκτελέσεις σε νοτιοκορεατικές ΜΚΟ όπως η Ομάδα Εργασίας Μεταβατικής Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με την οργάνωση και το grunge.com, τα αδικήματα που δικαιολογούσαν την εκτέλεση ήταν συχνά τόσο ήσσονος σημασίας όσο η κλοπή μιας αγελάδας, η απογύμνωση καλωδίων από ένα καλώδιο ρεύματος ή η παρακολούθηση τηλεόρασης της Νότιας Κορέας. Οι περισσότερες από αυτές τις εκτελέσεις πραγματοποιήθηκαν με εκτελεστικό απόσπασμα, σύμφωνα με την έκθεση.

Επίσημα, ο νόμος της Βόρειας Κορέας περιορίζει τις εκτελέσεις σε αντικρατικές δραστηριότητες, όπως η «καταστολή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα» ή η τρομοκρατία, καθώς και οι «ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις» δολοφονιών, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με αποστάτες που πήραν συνέντευξη από την ομάδα παρακολούθησης, τα εγκλήματα ήταν συνήθως απολιτικά και για αδικήματα τόσο ασήμαντα όπως η κλοπή ρυζιού. Αν και σχεδόν όλες οι εκτελέσεις αφορούσαν άνδρες, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, υπήρξε αναφορά για μια εκτέλεση το 1988 μιας γυναίκας που κατηγορήθηκε ότι έκλεψε χρήματα από το εστιατόριο όπου εργαζόταν.