ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Τον Ιούνιο του 2015 η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις αποφάσεις του 2287 -2290/2015 έκρινε ότι είναι αντισυνταγματικές οι περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων καθώς και των δώρων που επεβλήθηκαν με τους μνημονιακούς νόμους 4051/2012 και 4093/2012 και η απόφαση ήταν επαναφορά όλων των συντάξεων στα επίπεδα που ήταν το 2012. Ήταν μία απόφαση που δεν εφαρμόστηκε καθώς τον Μάιο του 2016 ψηφίστηκε από την Κυβέρνηση ο νόμος 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου) ο οποίος νομιμοποίησε τις περικοπές των συντάξεων, ακυρώνοντας τις αποφάσεις 2287–2290/2015 του ΣτΕ.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του (1889–1890) στις 4 Οκτωβρίου 2016 έκρινε συνταγματικά νόμιμο τον νόμο 4387/2016 και επομένως νόμιμες όλες τις περικοπές των συντάξεων που έγιναν με τους νόμους 4051/2012 και 4093/2012 αφήνοντας ένα κενό 11 μηνών από την απόφαση του ΣτΕ 11 Ιουνίου 2015 μέχρι τη ψήφιση του νόμου 4387/2016 που είχε εφαρμογή από 12-5-2016. Για την ιστορία σας κάνουμε γνωστό ότι Πρόεδρος του ΣτΕ που πήρε την απόφαση που έκρινε συνταγματικά νόμιμο τον νόμο 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου) ήταν η σημερινή Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Στις 14 Ιουλίου 2020 εκδόθηκε η απόφαση 1439/2020 της Ολομέλειας του ΣτΕ που δικαίωσε μόνο όσους είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη αλλά με απόφαση της πολιτείας δόθηκαν σε όλους τους δικαιούχους τα αναδρομικά μόνο για την κύρια σύνταξη για το 11μηνο Ιούνιος 2015 – Μάιος 2016 καθώς η Κυβέρνηση ψήφισε τον νόμο 4714/2020 (νόμος Βρούτση) αποφάσισε με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας ότι καταβάλλονται άτοκα στους δικαιούχους τα αναδρομικά των κύριων συντάξεων για το 11μηνο Ιούνιος 2015 – Μάιος 2016 και οι αξιώσεις των συνταξιούχων για αυτό το διάστημα για τις επικουρικές συντάξεις καθώς και για τα δώρα εορτών και επιδόματος αδείας δεν καταβάλλονται.

 Μετά από αυτές τις αποφάσεις της πολιτείας κρίθηκε αναγκαία η εκ νέου προσφυγή των συνταξιουχικών οργανώσεων στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Μεταξύ των Σωματείων των Συνταξιούχων που προσέφυγαν στο ΣτΕ ήταν και το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ. Η προσφυγή μας στο ΣτΕ αφορούσε τη χορήγηση αναδρομικών ποσών για τα δώρα και την επικουρική σύνταξη.

Η προσφυγή μας αυτή εκδικάστηκε στο ΣτΕ στις 15 Ιανουαρίου 2021 και χρειάστηκε να περάσουν 18 μήνες μέχρι το ΣτΕ να εκδώσει μία απόφαση γρίφο, καθώς έκρινε ότι οι επίδικες διατάξεις του άρθρου 114 του νόμου 4714/2020 με τις οποίες δεν προβλέπεται η αξίωση για ποσά που αντιστοιχούν σε περικοπές επικουρικών συντάξεων και καταργήσεις επιδομάτων εορτών και αδείας μόνον όμως για όσους δεν είχαν προσφύγει στα δικαστήρια μέχρι τις 31-7-2020 με το σκεπτικό ότι αφορούν ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα αναγόμενο στο παρελθόν, δεν θίγουν τον πυρήνα του δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση ούτε θέτουν σε διακινδύνευση το επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης των συνταξιούχων, αλλά θεσπίζουν έκτακτο μέτρο δημοσιονομικού χαρακτήρα, το οποίο, ως εκ της φύσεώς του, δεν απαιτείται να συνοδεύεται από ειδική επιστημονική μελέτη.

Το μέτρο αυτό αρκεί να συνοδεύεται από σχετική αιτιολογική έκθεση, στην οποία να εκτίθενται οι ειδικότεροι λόγοι που οδήγησαν στη θέσπιση της σχετικής ρυθμίσεως. Εν προκειμένου, οι λόγοι αυτοί προκύπτουν από τις οικείες αιτιολογικές εκθέσεις των νόμων 4714/2020 και 4734/2020 και συνίστανται στη διαφύλαξη της δημοσιονομικής σταθερότητας της χώρας, ώστε να είναι δυνατή η κάλυψη οικονομικών αναγκών της χώρας και σε άλλους τομείς, όπως η υγεία, η άμυνα, η διαχείριση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, αποτελούν, δε ως σοβαροί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, επαρκές, κατ’ αρχήν, αιτιολογικό έρεισμα για τη θέσπιση της επίμαχης ρυθμίσεως και της περικοπής μέρους των αναδρομικών ποσών που θα επιστραφούν στους συνταξιούχους εκείνους που δεν είχαν ασκήσει ένδικα βοηθήματα έως τη δημοσίευση του νόμου 4714/2020.

Περαιτέρω, με τις ίδιες ως άνω αποφάσεις κρίθηκε ότι η ρύθμιση του άρθρου 114 του νόμου 4714/2020, με την οποία προβλέφθηκε η καταβολή στους συνταξιούχους των ποσών που αντιστοιχούν μόνο σε περικοπές κύριων συντάξεων και όχι σε περικοπές επικουρικών συντάξεων, επιδόματα εορτών και αδείας δεν αντίκειται στην υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις δικαστικές αποφάσεις, δεν συνιστά παράβαση του δεδικασμένου και δεν αντίκειται σε άλλες διατάξεις υπέρτερης τυπικής ισχύος τις οποίες επικαλούνται οι αιτούντες.

 Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ που στερεί τα αναδρομικά από την πλειοψηφία των συνταξιούχων και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο επιστροφής των αναδρομικών σε όσους είχαν ήδη καταφύγει στη δικαιοσύνη πριν τη δημοσίευση του νόμου 4714/2020 δηλαδή πριν από τις 31-7-2020, οι οποίοι μπορούν να συνεχίσουν τον δικαστικό αγώνα στα δικαστήρια ζητώντας να λάβουν εντόκως τα αναδρομικά επικουρικών συντάξεων και δώρων για το 11μηνο Ιούνιος 2015 – Μάιος 2016 και αυτοί είναι γύρω στις 350.000 από το σύνολο των συνταξιούχων που είναι πάνω από 2.000.000. Αλλά και αυτοί που θα συνεχίσουν τον μαραθώνιο δικαστικό αγώνα έχουν ελάχιστες ελπίδες για να δικαιωθούν.

 Εδώ υπάρχει ηθική, πολιτική και νομική υποχρέωση από την πολιτεία να δώσει άμεσα νομοθετική λύση του προβλήματος. Μπορεί η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο επιστροφής των αναδρομικών σε όσους είχαν ήδη εκκρεμείς δίκες κατά τη δημοσίευση του νόμου 4714/2020 (31-7-2020), οι οποίοι μπορούν να συνεχίσουν τον δικαστικό αγώνα στα δικαστήρια για να λάβουν εντόκως αναδρομικά 11 μηνών από τα δώρα και τις επικουρικές συντάξεις, αλλά τι γίνεται με όλους αυτούς τους συνταξιούχους που δεν είχαν ασκήσει αγωγές πριν τις 31-7-2020;

Σήμερα μετά από 10 χρόνια μνημονίων, δύο χρόνια αποκλεισμού λόγω της υγειονομικής κρίσης και τελευταία με την ενεργειακή κρίση που είχε ως αποτέλεσμα την εκτίναξη των τιμών στα αγαθά στα ύψη, οι συνταξιούχοι της χώρας μας ζητούν να αναγνωρίσει η πολιτεία τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και να παρέμβει νομοθετικά για να ρυθμίσει την επιστροφή των αναδρομικών σε όλους τους συνταξιούχους, για να δώσει μία ανακούφιση στον συνταξιουχικό κόσμο σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, όπου η ακρίβεια κτυπάει την πόρτα στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας. Θα πρέπει να δοθεί τέλος στον μαραθώνιο δικαστικό αγώνα που βιώνουν οι συνταξιούχοι από το 2010 μέχρι σήμερα.

Αν δεν δοθεί λύση νομοθετική οι δικαιούχοι που έχουν εκκρεμείς δίκες θα χρειαστούν πολλά χρόνια δικαστικού αγώνα και με άγνωστο αποτέλεσμα έως να εκδοθούν τελεσίδικες αποφάσεις που να υποχρεώνουν την πολιτεία να καταβάλλει εντόκως τα οφειλόμενα αναδρομικά ποσά για το 11μηνο (Ιούνιος 2015 – Μάιος 2016). Οι συνταξιούχοι ζητούν από την πολιτεία Αναγνώριση και Κοινωνική Δικαιοσύνη για να έχουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης τώρα στη Δύση του επίγειου βίου τους.

Η Διοίκηση