Συναδέλφισσες-Συνάδελφοι Φίλες και Φίλοι
Χρειάστηκε ένας αόρατος εχθρός για να προσγειώσει την ανθρωπότητα στην πραγματικότητα, δείχνοντάς μας ότι ο άνθρωπος είναι το πιο αδύναμο πλάσμα της Γης. Χρειάστηκε λίγος χρόνος και το πείσμα του αόρατου εχθρού, του κορωνοϊού Covid-19, για να βρεθεί η κοινωνία αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα και να θρηνήσει τόσα θύματα λες και ήταν ένας ακήρυκτος τρίτος παγκόσμιος πόλεμος.
Η πανδημία του κορωνοϊού Covid-19 επανέφερε, πιο δραματικά, το ερώτημα για το μέλλον της «Ενωμένης Ευρώπης», καθώς και του κοινού νομίσματος. Μπορεί αυτή τη στιγμή η αγωνία όλων να είναι στραμμένη στο πώς θα αναχαιτιστεί η επέλαση του ιού και πότε αυτός θα αρχίσει να κάμπτεται, όμως, το ρήγμα που έχει ήδη προκληθεί μεταξύ των κρατών, όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής, ειδικά σήμερα στα χρόνια της πανδημίας χαίρει βάθους αμέτρητου.
Σε αυτή την πανδημία τα κράτη της υφηλίου απουσιάζουν για δύο λόγους, ο πρώτος είναι ότι οι σημερινοί άρχοντες είναι όλοι κατώτεροι των περιστάσεων και δεύτερον ότι όλοι ενδιαφέρονται μόνο για τα του οίκου τους.
Η λεγόμενη μεγάλη δύναμη «Γερμανία», όπως πάντα προσπαθεί να αξιοποιήσει προς όφελός της την πανδημία και το ευρώ για να επιβληθεί ακόμη περισσότερο στην Ευρώπη, επί της οποίας ήδη δεσπόζει από την 10χρονη οικονομική κρίση. Το νόμισμα όχι απλώς δεν είναι κοινό, αλλά δεν είναι καν νόμισμα, είναι όργανο επιβολής ηγεμονίας που αν δεν φέρει ερπύστριες, όπως στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μοιάζει όμως σαν ήδη να περνά με αυτές από εκεί όπου πρώτα πέρασε ο ιός, γκρεμίζοντας κάθε ελπίδα να χτιστεί κάτι ξανά μετά την καταστροφή που θα επιφέρει ο κορωνοϊός.
Αυτό προσπαθεί να κάνει σήμερα το ευρώ, γιατί αυτό θέλει η «Γερμανία», η οποία όπως και στη 10χρονη οικονομική κρίση έτσι και σήμερα θα βγει πιο ισχυρή, αδιαφορώντας για τους εταίρους της. Ο σκοπός είναι προφανής και είναι η απόλυτη οικονομική κυριαρχία της και μετά την πανδημία.
Η χώρα μας έχει δύσκολο δρόμο μπροστά της την επόμενη μέρα του κορωνοϊού, όπως προβλέπουν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί. Το μετά θα είναι πολύ πιο δύσκολο από το τώρα, γιατί τότε θα φανεί η ζημιά που έχει επέλθει από τα αναγκαστικά μέτρα περιορισμού που έπρεπε να παρθούν και καλώς όχι μόνο πάρθηκαν, αλλά και στην κατάλληλη στιγμή προτού εξαπλωθεί η πανδημία του κορωνοϊού.
Ήταν η ορθή απόφαση καθώς από τα δύο δεινά που υπήρχαν επελέγη, ορθώς, το μικρότερο και αυτό είναι η βλάβη της οικονομίας, το άλλο κακό θα ήταν οι μαζικοί θάνατοι και ειδικά των αδύνατων ηλικιωμένων, καθώς και των εγκλείστων στους οίκους ευγηρίας και να παρατηρηθεί ότι έγινε σε άλλα κράτη της Ευρώπης και της Αμερικής, όπου χιλιάδες ηλικιωμένοι πέθαναν στους οίκους ευγηρίας εγκαταλελειμμένοι από όλους, και εντέλει και βλάβη στην οικονομία και στην κοινωνία, μακράν σοβαρότερη από αυτήν που έχουμε σήμερα μπροστά μας.
Η ουσία είναι ότι φέτος η Ανάσταση θα αργήσει να έρθει για το λαό, έγινε όμως στις εκκλησίες, έστω και χωρίς κόσμο στην ώρα της. Όμως στην κοινωνία και στην οικονομία θα αργήσει πολύ.
Η χώρα μας θα πρέπει να σχεδιάζει για την επόμενη μέρα, με την ελπίδα ότι δεν θα υπάρξει το φθινόπωρο νέο κύμα του κορωνοϊού Covid-19 και απαιτεί από όλους μας ατσάλινες αντοχές ισχυρότερες από αυτές που ζήσαμε στα δέκα χρόνια των αλλεπάλληλων μνημονίων.
Συναδέλφισσες-Συνάδελφοι, μπορεί να είμαστε μακριά σας, εδώ και σαράντα μέρες, είμαστε όμως κοντά σας με τη σκέψη μας και την καρδιά μας.
Θα πρέπει να σκεπτόμαστε αισιόδοξα για την επόμενη μέρα που ελπίζουμε να μην αργήσει να έρθει, εκείνο όμως που ευχόμαστε είναι να είμαστε όλοι παρόντες τη μέρα εκείνη που θα έχουμε απαλλαγεί από την πανδημία και θα έχουμε τη δυνατότητα να ανταμώσουμε και πάλι.
Σήμερα, όμως, καθώς η μάχη δεν έχει κριθεί οριστικά χρειάζεται να εφαρμόζουμε σχολαστικά τις υποδείξεις των επιστημόνων, καθώς και τις αποφάσεις της πολιτείας συμβάλλοντας αποφασιστικά στην αντιμετώπιση της πανδημίας για να ελπίζουμε ότι το γρηγορότερο δυνατό η περιπέτεια αυτή θα έχει αίσιο τέλος.
Με αυτές τις σκέψεις σας χαιρετώ με αγάπη κι εκτίμηση
Ο Πρόεδρος
Ευθύμιος Ρουσιάς
