Είμαστε μάρτυρες μια πρωτόγνωρης κατάστασης. Σε καιρούς οικονομικής ύφεσης για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους από τους οποίους ζητούνται συνεχώς θυσίες για να… σωθεί η εθνική οικονομία…
Την ώρα που καλείται ο λαός να συνεισφέρει με τις περικοπές στους μισθούς, τις συντάξεις και τις ασφαλιστικές κατακτήσεις για να… ορθοποδήσει η εθνική οικονομία, έρχεται η Τράπεζα Πειραιώς να προτείνει την εξαγορά του 70% της Αγροτικής Τράπεζας και του 33% του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου έναντι του ευτελούς ποσού των 701 εκατ. ευρώ…
Πρόκειται απλά για ένα οικονομικό ντιλ; Όχι, αν λάβει κανείς υπόψη του πως και τα δύο τραπεζικά ιδρύματα είναι υπό κρατικό έλεγχο και επηρεάζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες έχουν υποθηκεύσει την περιουσία τους, ενώ στο Τ. Τ. έχουν επίσης εκατοντάδες χιλιάδες μικροκαταθέτες τις οικονομίες τους.
Κι αν ήταν μια απλή συναλλαγή τότε γιατί αλήθεια ξεσηκώθηκαν οι εργαζόμενοι εκεί, αντί να… πανηγυρίσουν για τον ερχομό του σωτήρα;
Να σημειώσουμε ότι η Τράπεζα Πειραιώς έχει πάρει από το πακέτο στήριξης των 28 δις, 750 εκατ. ευρώ και εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι από τα χρήματα θα καταβάλει το ποσό των 701 εκατ. για την εξαγορά μεγάλου μέρους των δύο κρατικών τραπεζών.
Υποτίθεται τώρα, ότι αυτά τα χρήματα τα έλαβε η Τράπεζα Πειραιώς, όπως και οι άλλες τράπεζες για να υπάρξει ρευστότητα στην αγορά, καθώς η χώρα μπήκε σε οικονομική κρίση. Ποια ρευστότητα εξασφαλίζει, αλήθεια, η συγκεκριμένη κίνηση;
Αλλά και πότε είδαμε τις τράπεζες να λειτουργούν προς όφελος των Ελλήνων πολιτών – πελατών τους; Η κερδοφορία τους και μόνο αυτή τους ενδιέφερε. Μια κερδοφορία που ήταν έτσι κι αλλιώς εξασφαλισμένη καθώς κάθε δάνειο στην πλήρη ανάπτυξή του με τους τόκους και τις προσαυξήσεις έφτανε να επιστρέφει ο δανειολήπτης το τριπλάσιο του κεφαλαίου που είχε εισπράξει.
Αν τέτοιες κινήσεις δεν είναι προκλητική διασπάθιση του δημόσιου χρήματος αναρωτιόμαστε ποιες είναι…