Ζούμε κατά τύχη σε μια χώρα χωρίς πρόγραμμα
Του Κ. Α. Ναυπλιώτη
Συνταξιούχου ΗΣΑΠ
Μπορεί κανείς να φανταστεί τί θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε η τηλεόραση και η εικόνα που μας δίνει, αν δεν υπήρχαν όλα τα ηλεκτρονικά μέσα που είναι αδιάψευστος μάρτυρας ενάντια σε κάθε ψεύτη και διαστρεβλωτή της πραγματικότητας. Τί θα μας έλεγαν αυτοί που “ηγούνται της 4ης βιομηχανικής Επανάστασης”!!! Αυτοί λοιπόν αποδεικνύονται ως εσκεμμένα ψεύτες και διαστρεβλωτές της πραγματικότητας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους πολιτικούς, αλλά και στους ανόητους, προκλητικά βαστάζους και υπηρέτες της εξουσίας. Ως απλό παράδειγμα θα αναφέρω τους Πρετεντέρη, Τζήμα, Πορτοσάλτε και το προκλητικά ενεργούμενο Κανάλι της Εξουσίας που ως άλλη ΥΕΝΕΔ εκδίδει κυβερνητικές ανακοινώσεις. Και επί του προκειμένου τον παραιτηθέντα – καρατομηθέντα επιτελάρχη των συγκοινωνιών τον…μεγάλο, πρώην υπουργό συγκοινωνιών Καραμανλή ο οποίος “διασφαλίζει την ασφάλεια” των τραίνων. Χωρίς βέβαια να εξαιρείται ο ενορχηστρωτής τού ψεύδους και αρχηγός των ανηθίκων! Δυστυχώς το φρικιαστικό συμβάν μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς ως έγκλημα εκ προμελέτης που ήρθε να επιβεβαιώσει το ψέμα και την υποκρισία των κυβερνώντων, και ίσως ενός συστήματος, που για να καλύψει τα λάθη και τις παραλήψεις του προσπαθεί να δικαιολογηθεί και να προστατευτεί λέγοντάς μας για αβλεψία και ανθρώπινο λάθος… Αν όμως λειτουργούσε “Σύστημα Ελέγχου Κυκλοφορίας” το οποίο θα ήλεγχε την πορεία των τραίνων και την σηματοδότηση θα ήταν αν όχι αδύνατο, τουλάχιστο θα ελαχιστοποιούνταν τέτοιου είδους γεγονότα. Γιατί πρέπει να γνωρίζουμε πως αν έστω και από λάθος ή αβλεψία περάσει το τραίνο κόκκινο σήμα θα τον “πιάσει” η αυτόματη πέδηση, οπότε και θα σταματήσει το τραίνο. Αν πάλι για κάποιο λόγο δεν “ανάβει” το πράσινο σήμα για να περάσει το τραίνο, αν αυτό βρίσκεται σε σταθμό είναι υποχρεωμένος ο Σταθμάρχης αφού ελέγξει αν είναι ασφαλής η πορεία τού τραίνου να τού δώσει έγγραφη εντολή για να φύγει. Αλλά ακόμα και αν το τραίνο δεν βρίσκεται σε σταθμό, ο Σταθμάρχης βλέπει και ελέγχει ότι η πορεία που ακολουθεί το τραίνο είναι ασφαλής, είτε από το σταθμαρχείο τοπικά είτε μέσω του Κέντρου Ελέγχου Κυκλοφορίας το οποίο “βλέπει” και ελέγχει όλη τη γραμμή… Δεν είναι δυνατό όταν “ο άνθρωπος έχει φτάσει στο φεγγάρι” η χώρα μας να κινείται με τον αραμπά! Όμως, δυστυχώς, έχει αποδειχτεί πως όλα λειτουργούσαν και λειτουργούν στην τύχη(!), μέχρι που αυτή δεν βοήθησε ούτε τους υποκριτές και απατεώνες και βέβαια ασυνείδητους που οδήγησαν στο χαμό και το βίαιο θάνατο δεκάδες (κυρίως νέους) ανθρώπους, αλλά και στο να ζη μια ολόκληρη κοινωνία τραγικές στιγμές, γιατί κάποιοι πίστεψαν πως μπορούν να κυβερνήσουν με μοναδικό σκοπό και στόχο το κέρδος και ότι η εξαπάτηση των πολιτών μπορεί να συνεχιστεί χωρίς επιπτώσεις. Δυστυχώς όμως, οι επιπτώσεις γι’ αυτούς εξαντλούνται σε μια παραίτηση! Ενώ η πληρωμή των μονίμως χαμένων φτάνει μέχρι τον θάνατο, από τον οποίο δεν υπάρχει γυρισμός ούτε μετάνοια ούτε εξιλέωση…
Τα παραπάνω, και πολλά ακόμα δείχνουν μια χώρα σε παρακμή και μια κοινωνία που οδηγείται στην χαύνωση, που, ευτυχώς μέσα στη δυστυχία και στην απαξία τής ανθρώπινης ζωής, κάποιοι “δεν μασάνε” και όπως έδειξαν τα γεγονότα δεν μπορούν να χειραγωγηθούν. Αυτοί είναι οι νέοι που όσο και αν το επιδιώκει η ασυνείδητη και αδιάντροπη εξουσία, που δρα με “τις παραλλαγές τού Χαμαιλέοντα, το σπείρωμα τής έχιδνας και το θαλάμι τού χταποδιού” βρίσκονται ή θα πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για μια καλύτερη κοινωνία.
Ο λόγος που το όνομα αρκετών χωρών της Ανατολής καταλήγει σε «σταν»
Τι σημαίνει η συγκεκριμένη κατάληξη
Ίσως να μην το έχετε παρατηρήσει ποτέ, αλλά υπάρχουν πολλές χώρες στην Ανατολή το όνομα των οποίων καταλήγει σε «σταν». Και αν μέχρι πρότινος πιστεύατε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να ήταν ένα καθαρά τυχαίο γεγονός, το mentalfloss.com αναφέρει ότι υπάρχει εξήγηση πίσω από όλο αυτό και μάλιστα άκρως λογική.
Ο λόγος που το όνομα αρκετών χωρών της Ανατολής καταλήγουν σε «σταν»
Όλα, λοιπόν, ξεκίνησαν από τους Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαίους, λαούς που μίλησαν την Πρωτο-Ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα (PIE), μια προϊστορική ευρασιατική γλώσσα που οι γλωσσολόγοι έχουν ανακατασκευάσει.
Από την συγκεκριμένη γλώσσα η ρίζα «στ» ή «σταν» βρήκε την εφαρμογή της και σε πολλές λέξεις στους διάφορους απογόνους της γλώσσας. Για παράδειγμα το ρωσικό «σταν» σημαίνει «οικισμός», άλλες σλαβικές γλώσσες το χρησιμοποιούν για να ορίσουν τις έννοιες «διαμέρισμα» ή «κράτος», ενώ στα Αγγλικά, η ρίζα δανείστηκε για να δημιουργηθούν οι λέξεις «στάση», «κατάσταση», «διαμονή» καθώς και άλλες έννοιες.
Παλαιότερα, ωστόσο, από την πλευρά τους οι αρχαίοι Ινδο-ιρανικοί λαοί –απόγονοι των Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαίων που μετακόμισαν ανατολικά και νότια από την ευρασιατική στέπα- το χρησιμοποιούσαν για τις έννοιες «τόπος» ή «τόπος του».
Είναι αυτό το νόημα που χρησιμοποιείται σήμερα και για τα ονόματα των σύγχρονων χωρών, υιοθετώντας την έννοια του «σταν» μέσω γλωσσικής καταγωγής (Ουρντού και Pashto, οι αντίστοιχες επίσημες γλώσσες του Πακιστάν και του Αφγανιστάν, που και οι δύο προέρχονται από την ινδο-ιρανική γλώσσα) ή υιοθετώντας απλώς την έννοια -όπως συνέβη με τις πρώην σοβιετικές χώρες που ήταν ιστορικά ως επί το πλείστον εθνικά τουρκικές και μιλούσαν γλώσσες από την τουρκική οικογένεια.
Έτσι, προκύπτει ότι το Αφγανιστάν είναι η «χώρα των Αφγανών» -ιστορικά η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα της χώρας ήταν οι Παστούν-, το Καζακστάν είναι η «Γη των Καζάκων, με τη λέξη Καζακστάν να προέρχεται από μια τουρκική λέξη που σημαίνει «ανεξάρτητη». Το Κιργιστάν είναι η «Γη των Κιργιζιών», με την ετυμολογία της Κιργιζίας να είναι σκοτεινή, αλλά συνήθως αναφέρεται ότι προέρχεται από την τουρκική λέξη για τον αριθμό «σαράντα», σε σχέση με τις σαράντα φυλές που ενώθηκαν μεταξύ τους. Το Ουζμπεκιστάν είναι η «Γη των Ουζμπεκίων» και η ονομασία του λέγεται ότι προέρχεται είτε από τον Ουζμπεκιστάν Χαν, έναν ηγέτη φυλών που ένωνε διαφορετικές ομάδες στην περιοχή, ή έναν συνδυασμό τουρκικών λέξεων που σημαίνει «ο δικός του κύριος».
Το Μουσείο ΗΣΑΠ
Το βιβλίο του Δ. Γεωργίου
