Αρχείο έτους 2021

Στις 27 Φεβρουαρίου 2013 κλείνουν 144 χρόνια από τότε που πρωτολειτούργησε ο Ατμήλατος Σιδηρόδρομος των ΣΑΠ κάνοντας τη διαδρομή Θησείο – Πειραιά.

Ήταν ο πρώτος Αστικός Σιδηρόδρομος, το πρώτο μέσο σταθερής τροχιάς στην Ελλάδα και ο τρίτος στον κόσμο μετά το Λονδίνο 1863 και την Νέα Υόρκη το 1867.

Κάθε χρόνο η ημέρα αυτή γιορτάζεται στο Μουσείο μας με διάφορες εκδηλώσεις για να θυμίζει στους παλαιότερους και να μαθαίνουν οι νεώτεροι την πλούσια ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων, αλλά και την προσφορά των εργαζομένων στην Εταιρία, στο επιβατικό κοινό και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα.

Φέτος γιορτάζοντας τα 144 χρόνια από την ίδρυση των ΣΑΠ-ΕΗΣ-ΗΣΑΠ το Σάββατο και την Κυριακή 2 και 3 Μαρτίου 2013 το Μουσείο θα είναι ανοικτό από τις 9 το πρωί έως και τις 2 το μεσημέρι.

Στους επισκέπτες θα γίνει ξενάγηση για να μάθουν την Ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων, των Τραμ της Παραλίας, των Τραμ του Περάματος, των Πράσινων Λεωφορείων, για την κατασκευαστική και επισκευαστική μονάδα του Εργοστασίου στον Πειραιά, καθώς και για τους αγώνες των εργαζομένων κατά την Γερμανοϊταλική Κατοχή 1940-1945.

Τις υπόλοιπες ημέρες είναι ανοικτό από την Δευτέρα έως και την Παρασκευή από τις 9 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι.

Τέλος σημειώνουμε ότι το Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων που δημιουργήθηκε πριν από 18 χρόνια από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ έχει σήμερα στη διάθεσή του περισσότερα από 6.000 εκθέματα καθώς και χιλιάδες έντυπα, σχέδια, βιβλία και φωτογραφίες από την πλούσια και μοναδική ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων, εκθέματα που εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες.

Η Είσοδος στο Μουσείο είναι ελεύθερη

Πειραιάς 26 Φεβρουαρίου 2013

Για τη Διοίκηση

Ο Πρόεδρος

Μανώλης Φωτόπουλος

ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ (ΣΑΠ-ΕΗΣ-ΗΣΑΠ)

ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ Η.Σ.Α.Π.

ΑΡ. ΠΡΩΤ.: 197

Πειραιάς 1 Νοεμβρίου 2010

Προς

τον Διευθύνοντα Σύμβουλο ΗΣΑΠ

κ. Χαράλαμπο Αραπατσάκο Αθηνάς 67 – Αθήνα

Θέμα: Συντήρηση και διαφύλαξη παλαιού τροχαίου υλικού.

Κύριε Διευθύνοντα,

Σε διάφορους χώρους των εγκαταστάσεων της Εταιρίας βρίσκονται εγκαταλελειμμένα διάφορα ιστορικά οχήματα όπως:

1. Ένα ξύλινο βαγόνι που κατασκευάστηκε το 1923 από τους τεχνίτες των ΣΑΠ στο Εργοστάσιο του Πειραιά και το οποίο με δική σας πρωτοβουλία και δική μας συναίνεση (μας είχατε ζητήσει να σας πούμε έγγραφα εάν το θέλαμε), επεστράφη στους ΗΣΑΠ, από το Δήμο Κηφισιάς.

2. Ένα Τραμ του Περάματος που κατασκευάστηκε το 1936 στο Μιλάνο της Ιταλίας και το οποίο με πρωτοβουλία και ενέργειες του πρώην Διευθύνοντα Συμβούλου κ. Παπαθανάση, διασώθηκε από την καταστροφή και επεστράφη στους ΗΣΑΠ, από το Δήμο Καλλιθέας.

3. Ο “Καρνάβαλος”, το όχημα που αρχικά το έσερνε άλογο και το οποίο οι τεχνίτες του Ηλεκτρικού Τμήματος, το χρησιμοποίησαν το έτος 1912, για την κατασκευή της εναερίου γραμμής, του Τραμ της Παραλίας.

Ο “Καρνάβαλος” αφού διασκευάστηκε, στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε για την επισκευή και συντήρηση της εναερίου γραμμής του Τραμ του Περάματος μέχρι το έτος 1977.

4. Τα δύο μικρά “βαγονέτα” που χρησιμοποιούσαν οι τεχνίτες της Επισκευής για τις μετακινήσεις των οχημάτων σιδηροδρόμου, στους χώρους του Εργοστασίου.

Και τέλος ζητάμε από εσάς και από το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρίας να κάνετε ενέργειες έτσι ώστε να επιστραφούν στην Εταιρία μας.

α) Από την ΑΜΕΛ τα δύο μεταλλικά βαγόνια 6^ης παραλαβής.

β) Από τον ΟΣΕ το Βασιλικό Όχημα το οποίο κατασκευάστηκε το έτος 1888 από τεχνίτες των ΣΑΠ στο Εργοστάσιο του Πειραιά, και σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του ΟΣΕ, και τα τρία βαγόνια, ένα ξύλινο το οποίο είχε επισκευαστεί ύστερα από αίτημα του Δήμου Αθηναίων, για τις εκδηλώσεις των Ολυμπιακών Αγώνων, ένα Τραμ του Περάματος και ένα Τραμ της Παραλίας, τα οποία εδώ και χρόνια βρίσκονται εγκαταλελειμμένα (σαπίζουν και λεηλατούνται), στους υπαίθριους και ανεξέλεγκτους χώρους, δίπλα από το Μουσείο του Σιδηροδρόμου του ΟΣΕ στη Λιοσίων.

Ζητάμε ακόμα:

Σε συνεννόηση μαζί μας, να βρεθεί κατάλληλος χώρος στις εγκαταστάσεις του Εργοστασίου στον Πειραιά, όπου θα στεγαστούν όλα τα οχήματα που πιο πάνω σας αναφέρουμε, αφού προηγούμενα συντηρηθούν με άμεσο στόχο, την δημιουργία Μουσείου, στο οποίο εκτός από τα πιο πάνω οχήματα να εκτεθούν ακόμα:

Ένα Πράσινο Λεωφορείο και διάφορα βαριά μηχανήματα και εργαλεία, τα οποία δεν μπορούν να εκτεθούν, στο υπάρχον Μουσείο μας.

Και τέλος να υπενθυμίσετε για μία φορά ακόμα στις Διευθύνσεις Έλξεως, Γραμμής και Κεντρική Αποθήκη υλικού, να μην πετάνε κανένα παλαιό υλικό, μικρό ή μεγάλο, εάν προηγούμενα δεν το βλέπουμε και δεν το αξιολογούμε εάν χρειάζεται για το Μουσείο.

Κύριε Διευθύνοντα,

Η διαφύλαξη και προβολή της πλούσιας Ιστορίας των ΣΑΠ-ΕΗΣ-ΗΣΑΠ, του Πρώτου Αστικού Σιδηροδρόμου στην Ελλάδα και του τρίτου στον κόσμο, είναι όχι μόνο καθήκον, αλλά και υποχρέωση όλων μας, τόσο των συνταξιούχων, οι οποίοι πριν από 15 χρόνια δημιούργησαν το Μουσείο των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων, όσο και των εργαζομένων, οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, βοήθησαν και βοηθάνε την προσπάθειά μας αυτή.

Αλλά και των Διοικήσεων της Εταιρίας οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια μας συμπαραστάθηκαν, για να μπορούμε σήμερα όλοι μας, να αισθανόμαστε υπερήφανοι γι’ αυτά που δημιουργήσαμε και αυτά που θα συνεχίζουμε να δημιουργούμε, γιατί κύριε Διευθύνοντα, το ποτάμι του Πολιτισμού στους Ηλεκτρικούς Σιδηροδρόμους που ξεκίνησε το 1995 με την δημιουργία του Μουσείου στα γραφεία του Σωματείου μας αρχικά και στον σταθμό του Πειραιά στη συνέχεια, δεν πρόκειται να στερέψει, αλλά και ούτε να γυρίσει πίσω, όποια οικονομική κατάσταση και εάν υπάρχει στην Εταιρία.

Με εντολή Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος              Ο Αντιπρόεδρος

Εμμ. Φωτόπουλος     Ευθύμιος Ρουσιάς

Κοινοποίηση:

α) Γραφείο Υπουργού Μεταφορών κ. Δημήτριου Ρέππα

β) Γραφείο Υπουργού Πολιτισμού κ. Παύλου Γερουλάνου

γ) Διοικητικό Συμβούλιο ΗΣΑΠ – Α.Ε.

δ) Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο ΟΑΣΑ κ. Δημήτρη Δημητρίου

ε) Διευθυντή Έλξεως και Αποκλεισμού κ. Γεώργιο Σκούρα

Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της εποχής εκείνης.

Από το βιβλίο-λεύκωμα ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΙ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΙ 1869-1969, που είχε κυκλοφορήσει το 1969 από τη Διοίκηση των ΕΗΣ για να τιμηθούν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Εταιρίας, αναδημοσιεύουμε το πώς παρουσιάζεται στο βιβλίο η ηλεκτροκίνηση, αλλά και τα σχόλια του τύπου, για το νέο απόκτημα της Αθήνας:

Προς την ηλεκτροκίνηση (1898 – 1904)

Ο Σ.Α.Π. ήταν πάντοτε προοδευτικός. Οι διευθύνοντες έβλεπαν ότι ο ατμήλατος σιδηρόδρομος δεν επαρκούσε πια. Ο θόρυβος του και η μαυρίλα που άφηναν οι ατμομηχανές του ήταν σοβαρά μειονεκτήματα. Σιγά σιγά άρχισε να γεννιέται η ιδέα της μετατροπής του σε ηλεκτρικό.

Στις 28 Μαρτίου του 1898 ο Υπουργός των Εσωτερικών Γ. Ν. Θεοτόκης, ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σ.Α.Π. Ν. Φιλαρέτος και ο Πρόεδρος της « Εταιρείας Προεκτάσεως» (Ψύχα) Ιωάννης Βαλαωρίτης υπέγραψαν σύμβαση για τη συγχώνευση των δύο εταιριών και την αντικατάσταση του ατμού με ηλεκτρισμό. Το προνόμιο του Σ.Α.Π., σύμφωνα με τη νέα σύμβαση, παρατάθηκε για έξι ακόμη χρόνια, δηλαδή ως το 1945. Η σύμβαση κυρώθηκε στις 11 Απριλίου / 25 Μαΐου 1900, με τον Νόμο ΒΨΦΕ΄. Παράλληλα το μετοχικό κεφάλαιο αυξήθηκε κατά 658.700 δραχμές με την έκδοση 3.274 μετοχών, για να εξαγορασθούν οι 14.000 μετοχές της παλιάς εταιρίας. Οι 4.500 παλιές μετοχές ανταλλάχθηκαν με μια νέα.

Για να τηρήση την υποχρέωση που είχε αναλάβει η εταιρία για την ηλεκτροκίνηση, προκήρυξε μειοδοτικό διαγωνισμό. Σ’ αυτόν έλαβαν μέρος οι πιο σοβαρές εταιρίες του εσωτερικού και του εξωτερικού. Όσο για την παροχή του ρεύματος και τη συντήρηση των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων προκρίθηκε η «Ελληνική Ηλεκτρική Εταιρεία». Η εταιρία αυτή είχε ιδρυθή το 1896, από τον Μηχανικό Κωνσταντίνο Νικολαΐδη, και εξαγόρασε από την «Εταιρεία Εργοληπτών» ολόκληρη την επιχείρηση ηλεκτροφωτισμού της Αθήνας.

Η νέα εταιρία έκτισε καινούριο εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος στο Νέο Φάληρο και διευθυντές ορίσθηκαν ο Κωνσταντίνος Νικολαΐδης, ο αρχιμηχανικός Σπύρος Αγαπητός και, αργότερα, ο καθηγητής Κωνσταντίνος Στάμου, επίσης αρχιμηχανικός. Οι νέες εγκαταστάσεις ήταν πια σε θέση να ηλεκτροκινήσουν τον σιδηρόδρομο Αθηνών – Πειραιώς και τους τροχιοδρόμους της Αθήνας, του Πειραιά και των περιχώρων. Το ρεύμα λοιπόν ήταν εξασφαλισμένο, έπρεπε όμως να γίνουν μελέτες για το πώς θα κινείται ο σιδηρόδρομος. Ο Σ.Α.Π. ζητούσε το πιο τέλειο σύστημα. Έτσι, η εταιρία έστειλε τον διαχειριστή της στην Ευρώπη για να ιδή από κοντά τα συστήματα που εφάρμοζαν τα διάφορα κράτη. Ύστερα από πολλές μελέτες αποφασίσθηκε να γίνεται η διοχέτευση του ρεύματος με ισόγεια τρίτη ράβδο, που θα ήταν τοποθετημένη επάνω σε μονωτήρες στο διάκενο των δύο γραμμών.

Περισσότερα: 106 χρόνια από τότε που κινήθηκε ο Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος

Περισσότερα: Αχ,βρε Αυτιά….

Περιμένει κάποιος στη στάση, οπότε έρχεται ένας άγνωστος, του τσιμπάει το μάγουλο και του λέει:
– Κερατούκλη!…και φεύγει.
Την άλλη μέρα το ίδιο. Εκεί που περιμένει το λεωφορείο, πλησιάζει ο άγνωστος και του τσιμπάει το μάγουλο.
– Κερατούκλη !…και φεύγει.
Αφού έγινε το ίδιο μερικές φορές, λέει στη γυναίκα του.
– Ασε ρε γυναίκα, ξέρεις τι μου συμβαίνει τις τελευταίες μέρες; Με πλησιάζει κάποιος άγνωστος με τσιμπάει στο μάγουλο και με λέει κερατούκλη.
– Μη δίνεις σημασία άντρα μου. Κανένας τρελός θα είναι.
Την άλλη μέρα τον πλησιάζει πάλι ο άγνωστος, του τσιμπάει το μάγουλο και του λέει.
– Κερατούκλη, είσαι και μαρτυριάρης ε ;;;

Σας ευχόμαστε Καλό Καλοκαίρι και ‘Ομορφες Διακοπές