ΑΡ. ΠΡΩΤ.: 1169
1 Φεβρουαρίου 2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Στην εβδομαδιαία εφημερίδα “Παρασκευή+13” της Παρασκευής 20 Ιανουαρίου 2012 διαβάσαμε δημοσίευμα γεμάτο λοιδορίες και απαράδεκτες ψεύτικες αθλιότητες και αφοριστικές διατυπώσεις, σε βάρος των εργαζόμενων, συνταξιούχων και της Εταιρίας των ΗΣΑΠ.
Είναι μια ακόμα απαράδεκτη και σκόπιμη επίθεση, από αυτές που έχουμε δεχτεί ως χώρος τα τελευταία δύο χρόνια.
Από μια “ελίτ” καλοβολεμένων δημοσιογράφων, που είναι πιστά φερέφωνα των μεγαλοεκδοτών-καναλαρχών-μεγαλοεργολάβων, οι οποίοι λεηλατούν τα δημόσια έργα και θέλουν ν’ ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις για την εξυπηρέτηση των δικών τους αδηφάγων συμφερόντων.
Το δημοσίευμα υπογράφει κάποιος με το όνομα μάλλον Θανάσης, αλλά αναγραφόμενος ως Θάνος (όπως πιθανόν χαϊδευτικά θέλει να τον αποκαλούν). Το δε επώνυμό του είναι Πασχάλης (ελπίζουμε ο κυρ Θανάσης ή Θάνος να μην έχει καμία σχέση με τον υπέροχο καραγκιοζοπαίχτη που για δεκαετίες απλόχερα διασκέδαζε το λαό).
Το δημοσίευμα αναφέρεται σε “ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-ΣΚΑΝΔΑΛΟ”: Διότι οι εργαζόμενοι στους ΗΣΑΠ παίρνουν 33.330,00 Ευρώ εφάπαξ αποζημίωση, μετά την έξοδό τους σε σύνταξη και ύστερα από 30 ή 35 χρόνια υπηρεσίας. Και δεν παίρνουν μόνο τις 15.000,00 Ευρώ που ορίζει ο ΧΟΥΝΤΙΚΟΣ Α.Ν. 173/1967 και όχι βέβαια ο νόμος 3144/2003 ο οποίος κυρ. Θανάση ή Θάνο απλά αύξησε κατά τι το ΠΛΑΦΟΝ του ΧΟΥΝΤΙΚΟΥ Νόμου.
Για μια φορά ακόμη είμαστε υποχρεωμένοι να βάλουμε το θέμα στις πραγματικές διαστάσεις και στην προκειμένη περίπτωση ν’ αναφερθούμε στα παιχνίδια που παίζονται με τα έργα στην Εταιρία. Γιατί παραδόξως ο κυρ Θανάσης ή Θάνος δουλεύει και στο κανάλι MEGA των γνωστών μεγαλοεπιχειρηματιών Βαρδινογιάννη, Ψυχάρη και Μπόμπολα που έχει την Άκτωρ, η οποία έχει μπει για καλά στην προσπάθεια ανάληψης και νέων έργων στους ΗΣΑΠ. Η Άκτωρ που ανακαίνισε τη γραμμή Πειραιά-Κηφισίας σε απαράδεκτα μακρύ χρόνο, ταλαιπωρώντας το επιβατικό κοινό και στερώντας πολλά έσοδα από την Εταιρία, χωρίς το δημοσιογραφικό κατεστημένο να πει κουβέντα.
Να λοιπόν πως έχει το μεγάλο ΣΚΑΝΔΑΛΟ της εφάπαξ αποζημίωσης, των εξερχόμενων σε σύνταξη εργαζόμενων στους ΗΣΑΠ:
Οι Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι έχουν ζωή 142 χρόνια και είναι από τους τρεις πρώτους που ιδρύθηκαν στην Ευρώπη. Από τη σύστασή τους διέπονται από αυστηρούς, διεθνείς κανονισμούς ασφάλειας, συντήρησης, λειτουργίας των συρμών και των συστημάτων κυκλοφορίας τους. Καθώς επίσης και από αυστηρούς κανονισμούς για το προσωπικό σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις του, τον πειθαρχικό έλεγχό του και τα δικαιώματά του. Τέλος επισημαίνουμε ότι οι κανονισμοί του προσωπικού και των ασφαλιστικών ταμείων περιγράφουν με σαφήνεια τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις ασφαλισμένων και Εταιρίας, καθώς και τις δικαιούμενες παροχές. Να ληφθεί υπόψη ότι οι συνολικές ασφαλιστικές εισφορές των εργαζόμενων στους ΗΣΑΠ ήταν και παραμένουν για το παλιό προσωπικό οι υψηλότερες σε ολόκληρο το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.
Σε ότι αφορά την εφάπαξ αποζημίωση στους εξερχόμενους ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΗ εργαζόμενους, αυτή αποτυπώνεται σε σχετικά άρθρα των κανονισμών εσωτερικών και εξωτερικών Υπηρεσιών προσωπικού, στα οποία αναφέρεται επιλέξει:
“Το όριον ηλικίας δ’απαν το Προσωπικόν καθορίζεεται εις εξήκοντα έτη. Η Διεύθυνση της Εταιρίας δύναται να πολύσει το προσωπικόν, λόγω ορίου ηλικίας άμα τη συμπληρώσει του ως άνω ορίου, πάντως η αποχώρησις του Προσωπικού, του συμπληρώσατος το εξηκοστόν πέμπτον έτος της ηλικίας ούσα υποχρεωτική. Εις τους κατά τα ανωτέρω απολυομένους και αποχωρούντες υπαλλήλους καταβάλλεται, αντί της αποζημιώσεως του Νόμου 2112/1920 αποζημίωσης ίση προς ένα μηνιαίον μισθόν δι’ έκαστον συμπεπληρωμένον έτος υπηρεσίας και μέχρι 32 ετών, πέραν δε αυτών το ήμισυ του μηνιαίου μισθού δι’ έκαστον συμπεπληρωμένον έτος υπηρεσίας, του συνολικού ποσού της αποζημίωσης μη δυναμένου να υπερβεί τους τριάκοντα πέντε εν συνόλω μηνιαίους μισθούς”.
Από την ίδρυση της ιδιωτικής Εταιρίας των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων το 1869 και μέχρι το 1976 που εξαγοράστηκε από το Κράτος, ολόκληρο το ασφαλιστικό πλέγμα (εφάπαξ αποζημίωση, συντάξεις και υγειονομική περίθαλψη) ήταν στην απόλυτη ευθύνη και διαχείριση της Εταιρίας. Αλλά και με το νόμο της εξαγοράς 352/76 όλες αυτές οι αρμοδιότητες και υποχρεώσεις μεταβιβάστηκαν στη νέα Εταιρία.
Η εφάπαξ αποζημίωση από ιδρύσεως της Εταιρίας μέχρι το 1967 χορηγείτο κανονικά, σύμφωνα με τους κανονισμούς. Το 1967 η Χούντα με τον Α.Ν. 173 αρθ.2 παρ. 2 βάζει πλαφόν με ανώτατο όριο στην εφάπαξ αποζημίωση ΜΟΝΟ για τους εργαζόμενους στις μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα (εξαιρώντας Δημόσιο, Δικαστικούς, Στρατιωτικούς και ορισμένους άλλους που είχαν πρόσβαση στη Χούντα). Ο λόγος προφανής, ν’ απαλλαγούν από την εφάπαξ αποζημίωση οι ιδιώτες μεγαλοκαρχαρίες. Από το 1967 άρχισε η εφαρμογή του Α.Ν. Επειδή δεν προβλέπονταν και η κατάργηση των σχετικών άρθρων των Κανονισμών οι αρμόδιες υπηρεσίες της Εταιρίας από το 1967 και μέχρι σήμερα, συντάσσουν απόφαση καταβολής αποζημίωσης (για κάθε εξερχόμενο σε σύνταξη) σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τους ισχύοντες Κανονισμούς. Στη συνέχεια αναφέρονται στο Α.Ν.173/1967 και μειώνουν το ποσό στο όριο του πλαφόν που ορίζει ο νόμος, και όπως έχει διαμορφωθεί αυτό με τις αλλεπάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις που κατά καιρούς το αύξαναν. Οι εξερχόμενοι υπογράφουν την σχετική απόφαση, διατηρώντας την επιφύλαξη για απαίτηση ολόκληρου του προβλεπόμενου ποσού.
Μετά την μεταπολίτευση οι εργαζόμενοι που τους έχει περικοπεί η εφάπαξ αποζημίωση, προέβησαν και προβαίνουν σε διάφορες συνδικαλιστικές και δικαστικές ενέργειες προκειμένου να δικαιωθούν. Υπάρχει σωρεία θετικών δικαστικών αποφάσεων όλων των δικαστικών βαθμίδων, αλλά και ορισμένες αρνητικές. Οι εργοδότες όμως δεν εφαρμόζουν τις θετικές επικαλούμενοι τις αρνητικές.
Τα συνδικάτα των εργαζόμενων όλων των επιχειρήσεων που μειώθηκε η αποζημίωση τους, στράφηκαν και σε άλλου είδους ρυθμίσεις, απόλυτα νόμιμες, για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Σε πολλές περιπτώσεις έχει αποκατασταθεί πλήρως η απονομή των αποζημιώσεων, άλλων όμως οργανισμών, όπως εμείς, σε πολύ μικρό βαθμό.
Συγκεκριμένα: Στη συλλογική σύμβαση εργασίας του 1990 (που επέχει θέση νόμου) Σωματεία και Διοίκηση της Εταιρίας έκαναν την εξής συμφωνία: Οι αυξήσεις των αποδοχών του προσωπικού να είναι μικρότερες από εκείνες που προβλέπει η Κυβερνητική Εισοδηματική Πολιτική και η διαφορά που θα προκύψει να χρησιμεύσει ως βάση για συμπληρωματική αποζημίωση, πέραν του πλαφόν του Α.Ν. Ορίστηκε ότι από τις 1 Ιανουαρίου 1991 θα χορηγείται συμπληρωματικό ποσόν, στους εξερχόμενους, ίσο με το ποσοστό της ετήσιας ΑΤΑ. Για το ενδεχόμενο μη συνέχισης της λειτουργίας της ΑΤΑ, με την ετήσια ποσοστιαία άνοδο του πληθωρισμού. Οι παραπάνω διαδοχικές αυξήσεις σταματούν να λειτουργούν όταν καλυφθεί το ποσόν που προβλέπεται από τους Κανονισμούς.
Η σχετική απόφαση συνοδεύτηκε από ομόφωνη θετική απόφαση των δικηγόρων της Νομικής Υπηρεσίας της Εταιρίας και του Νομικού Συμβούλου της (οι οποίοι δεν υπάγονται πλέον στο ίδιο καθεστώς με τους υπόλοιπους εργαζόμενους καίτοι εργάζονται στον ίδιο χώρο. Διότι μεταγενέστερη ειδική νομοθετική ρύθμιση μέσω του άρθ. 94 του Κώδικα περί Δικηγόρων κατήργησε γι’ αυτούς και μόνο, το πλαφόν του Α.Ν. 173/1967. Παίρνουν δε αποχωρούντες της υπηρεσίας εφάπαξ αποζημίωση από την Εταιρία της τάξεως των 150.000,00 Ευρώ και άνω)!!!
Το ύψος της συμπληρωματικής χορήγησης καθορίζεται κάθε χρόνο με απόφαση του Δ.Σ. και με βάση τα αναγραφόμενα στη Συλλογική Σύμβαση του 1990 και εξουσιοδοτείται ο Διευθύνοντας Σύμβουλος για την καταβολή του. Αυτό γίνεται από το 1991 μέχρι σήμερα.
Για το 2011 το Δ.Σ. των ΗΣΑΠ στην 806/ΕΗΔ 1/22-3-2011 Συνεδρίαση αποφασίζει το ύψος της αποζημίωσης και εξουσιοδοτεί τον Διευθύνοντα Σύμβουλο για τη χορήγηση στους εξερχόμενους σε σύνταξη το 2011.
Πρόεδρος του Δ.Σ. και Διευθύνοντας Σύμβουλος στις αρχές του έτους ήταν οι κ.κ. Μιχαλόπουλος Σ. και Αραπατσάκος Χ.
Στο μεταξύ επειδή είχε δημιουργηθεί η ΑΜΕΛ ως απορροφούσα τους ΗΣΑΠ Εταιρία και το Δ.Σ. της ΑΜΕΛ έλαβε επίσης ανάλογη απόφαση εγκρίσεως (αριθ. αποφ. 486/24-3-2011).
Με την ενοποίηση των συγκοινωνιακών φορέων σταθερής τροχιάς (ΣΤΑΣΥ) και τον διορισμό του νέου Δ.Σ. της ΣΤΑΣΥ με Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο τον κ. Σπυράκο Β. συνεχίστηκε κανονικά η καταβολή στους εξερχόμενους σε σύνταξη στο ποσό των 33.330,00 Ευρώ.
Με την αντικατάσταση του κου. Σπυράκου Β. από τον κ. Βασιλειάδη Κ. στη θέση του Προέδρου-Διευθύνοντος Συμβούλου, ο κος. Βασιλειάδης Κ. επανέφερε στο Δ.Σ. το θέμα της χορήγησης της εφάπαξ αποζημίωσης με στόχο την τμηματική καταβολή της. Λόγω οικονομικών δυσκολιών της Εταιρίας από την αθρόα συνταξιοδότηση εργαζόμενων (φοβούμενοι απολύσεις και μετατάξεις). Αυτή ακριβώς την ευνοϊκή για την Εταιρία ρύθμιση περιλαμβάνει η τελευταία απόφαση 512/20-12-2011 του Δ.Σ. της Εταιρίας. Να ληφθεί υπόψη ότι σε νορμάλ κατάσταση κάθε χρόνο εξέρχονται γύρω στα 30 με 35 άτομα.
Συμπληρωματικά αναφέρουμε ότι υπάρχει πλήθος αποφάσεων και ρυθμίσεων που έχουν δώσει τη δυνατότητα αύξησης ή κατάργησης ολικής ή μερικής του πλαφόν όπως: Ο Ν. 2556/1997. Η Νομοθετική ρύθμιση που αφορά τους δικηγόρους που εργάζονται σε φορείς τέτοιων επιχειρήσεων. Τέλος ο νόμος 3144/2003 αναφερόμενος σε ποικίλα θέματα, στόχο έχει την αύξηση του πλαφόν με το άρθρο 24 όπου παραπέμπει σε διατάξεις Νόμων και όχι σε ρυθμίσεις Συλλογικών Συμβάσεων. Να σημειωθεί ότι το Συμβούλιο Επικρατείας έχει δεχτεί με αποφάσεις (1959/1993, 1960/1993, 5003/1995) ότι είναι επιτρεπτή με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ρύθμιση θεμάτων που άπτονται της αποζημίωσης των αποχωρούντων μισθωτών. Ειδικότερα για την αύξηση της αποζημίωσης έχει αποφανθεί η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με τις 26/1992 και 919/1991 αποφάσεις του.
Τέλος η συμπληρωματική χορήγηση της αποζημίωσης από το 1991 και μέχρι σήμερα έχει γίνει αποδεκτή από του Ορκωτούς Λογιστές, κατά τον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων της Εταιρίας, χωρίς καμία απολύτως παρατήρηση.
Πιθανόν επειδή ορισμένοι, έστω και καλοπροαίρετα, ν’ αναρωτηθούν τι ενδιαφέρει το θέμα αυτό τους συνταξιούχους, απαντάμε:
1ο: Δεν υποκαθιστούμε τα Σωματεία των εργαζόμενων, οι οποίοι κάνουν τις δικές τους ενέργειες.
2ο: Μας αφορά άμεσα γιατί και πολλοί από εμάς έχουμε υποστεί το πλαφόν του Α.Ν. της Χούντας και έχουμε ανοίξει δικαστικό αγώνα, για την αποκατάσταση της αδικίας. Όλοι δε οι εξερχόμενοι σε σύνταξη, αυτομάτως γίνονται μέλη του Σωματείου μας.
3ο: Τυγχάνει πολλοί από εμάς που σήμερα είμαστε στο Δ.Σ. και την Ε.Ε. του Σωματείου Συνταξιούχων, το 1990 να ήμαστε ως εργαζόμενοι στα Δ.Σ. των Σωματείων Εργαζομένων που διαπραγματεύτηκαν και υπέγραψαν τη Συλλογική Σύμβαση του 1990 και γνωρίζουμε απόλυτα το θέμα.
4ο: Γιατί έχουμε αγανακτήσει εδώ και δύο χρόνια από τις λοιδορίες και συκοφαντίες της “ελίτ” των δημοσιογράφων, ιδίως εκείνων που στις ειδήσεις των καναλιών παίζουν με πειθήνια αφοσίωση τις ύποπτες θέσεις των πιο απαράδεκτων επιχειρηματιών των Μ.Μ.Ε. και συγχρόνως εργολάβων του Δημοσίου. Των δημοσιογράφων που ο μάχιμος δημοσιογράφος Κανελλάκης Ι. σε εκπομπή του ΑΛΤΕΡ το βράδυ της 25ης του μήνη ανέφερε επιλέξει: “Βρώμικα τσιράκια της εργοδοσίας, κονομημένοι τσάτσοι και ρουφιάνοι της βαρονίας των εκδοτών-εργολάβων. Μπουμπούκια και τρωκτικά του Δημοσίου” και πολλά άλλα”. Χωρίς μέχρι σήμερα να υπάρξει καμία αντίδραση από τους θιγόμενους.
Γιατί πράγματι αυτή η “ελίτ” όπως εμείς την ονομάζουμε, παίζει ανοιχτά το ρόλο των καναλαρχών-εργολάβων και έχει οδηγήσει όλο το χώρο της Δημοσιογραφίας στην ανυποληψία και την καταφρόνηση του κόσμου. Και παράλληλα με την αποστροφή του κόσμου σε εφημερίδες και κανάλια έχει οδηγήσει την συντριπτική πλειοψηφία των τίμιων δημοσιογράφων και τεχνικών, στην οικονομική ανέχεια, στις απολύσεις και τη δυστυχία. Για τα οποία δεν λένε τίποτε οι βολεμένοι.
Είναι αυτοί που τον πρώτο χρόνο του μνημονίου πυροβολούσαν με απύθμενο θράσος τους τεμπέληδες και καλοπληρωμένους εργαζόμενους και τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και με απύθμενο λαϊκισμό κόπτονται για την κατάντια που έφτασαν οι εργαζόμενοι. Ντροπή σας!!
5ο: Γιατί μέσα στους 2.200 συνταξιούχους των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων είναι συνάδελφοι από τις γενιές της Κατοχής, του Εμφύλιου και των μετέπειτα αγώνων για μία στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή.
6ο: Γιατί συνάδελφοί μας εκτελέστηκαν, καταδικάστηκαν σε θάνατο, εξορίστηκαν, απολύθηκαν, για τους αγώνες τους μέσα στη δουλειά τους. Και σήμερα αποτελεί “αμάρτημα” και αναδρομική καταδίκη, γιατί είχαμε κατορθώσει να δημιουργήσουμε μία στοιχειωδώς αξιοπρεπή διαβίωση.
7ο: Γιατί οι εργαζόμενοι στους Ηλεκτρικούς Σιδηροδρόμους, ανασυγκρότησαν (με φτώχεια και συσσίτια) τους κατεστραμμένους συρμούς και τις τεχνικές εγκαταστάσεις του Πειραιά από τους βομβαρδισμούς του 1941-1944. Και ξεκίνησαν πάλι τη λειτουργία των συρμών, εξυπηρετώντας το επιβατικό κοινό.
8ο: Γιατί ο Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος εδώ και 140 χρόνια αποτελούσε το πλέον αξιόπιστο μέσο μεταφοράς της Πρωτεύουσας, χάρη των εργαζόμενων.
9ο: Γιατί εμείς οι συνταξιούχοι πονάμε την Εταιρία και την νοιώθουμε σπίτι μας. Οι συνταξιούχοι με μεράκι, ζήλο και απλήρωτη εργασία πολλών χρόνων, συγκεντρώσαμε έναν αριθμό 6.000 εκθεμάτων στο Μουσείο που εμείς δημιουργήσαμε και που έχει τεράστια ιστορική αλλά και οικονομική αξία.
10ο: Γιατί παρακολουθούμε και καταγγέλλουμε ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ σκάνδαλα που έγιναν και γίνονται στην Εταιρία, ιδίως μετά την κρατικοποίηση και την ασυδοσία των εκάστοτε διορισμένων Διοικήσεων, από τα κόμματα εξουσίας.
11ο: Γιατί με Ψηφίσματα και Δελτία Τύπου έχουμε κάνει συγκεκριμένες καταγγελίες για ατασθαλίες. Όμως κανενός τ’ αφτί δεν ίδρωσε και δεν ιδρώνει.
12ο: Γιατί είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την σκοπιμότητα της ανώνυμης αυτής καταγγελίας. Διότι πιθανών αφορά καθαρά την απρόσκοπτη πρόσβαση της ΑΚΤΩΡ στα νέα έργα. Αττικό Μετρό και Άκτωρ-Μπόμπολα, έβαλαν σε ενέργεια την αποκαθήλωση του νέου Διευθύνοντα Συμβούλου γιατί είχε την αφέλεια ν’ αντιδράσει στο γλέντι για τα νέα έργα που προετοιμάζεται.
Θα παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της υπόθεσης και θα επανέλθουμε με στοιχεία για το παιχνίδι που παίζεται.
Ποτέ δεν ήμαστε με τις κομματικά διορισμένες Διοικήσεις που έφτασαν τον Φορέα στα πρόθυρα της διάλυσης. Ούτε σήμερα είμαστε. Αυτό διαπιστώνεται από τις διαχρονικές μας αντιδράσεις, έγγραφες και αγωνιστικές.
Όσο για σένα κυρ. Θανάση ή Θάνο το μόνο που σου απομένει είναι να μας ζητήσεις ανοιχτά συγνώμη, αν έκανες απλά λάθος και η υπηρεσία σου δεν ήταν διατεταγμένη. Και μια ερώτηση κυρ. Θανάση ή Θάνο Συμμετείχατε στη δεξίωση ορισμένων δημοσιογράφων στο ΧΙΛΤΟΝ για τη στήριξη του Μνημονίου;
Τέλος για το “Κουρδιστό Πορτοκάλι” και κάθε άλλο παρόμοιο μπουμπούκι, που μέσω ιστοσελίδας του ΙΝΤΕΡΝΕΤ αναπαρήγαγαν τις λοιδορίες τους απαντάμε:
Ρε άι σιχτίρ άκαπνα παιδιά, που από την πολυθρόνα σας συκοφαντείτε τίμιους ανθρώπους, ξοδεύοντας χρήματα του μπαμπά σας;
Βγείτε στο πεζοδρόμιο και αγωνιστείτε. Σήμερα υπάρχει λαμπρό πεδίο αγώνων, αλλά αγώνων!!!
Με ομόφωνη Απόφαση
Για τη Διοίκηση
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Μανώλης Φωτόπουλος Ευθύμης Ρουσιάς
Για την Ελεγκτική Επιτροπή
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Κώστας Γαζής Νίκος Μητροκώτσας
