Τα Ελευθέρας σε Εργαζόμενους και Συνταξιούχους, αλλά και των μελών των οικογενειών τους, είχαν χορηγηθεί πριν από 100 και πλέον χρόνια, για να ταξιδεύουν με τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο, τα Τραμ Παραλίας, του Περάματος και αργότερα με τα Πράσινα Λεωφορεία.

Οι Εργαζόμενοι και οι Συνταξιούχοι των ΕΗΣ-ΗΣΑΠ, έπαιρναν ακόμα και δύο εισιτήρια τον χρόνο για να ταξιδεύουν δωρεάν με τα τραίνα των ΣΕΚ, ΣΠΑΠ, Υπεραστικά Λεωφορεία και σταμάτησαν να τους τα χορηγούν από το 1991.

Από τότε Συνταξιούχοι, αλλά και Εργαζόμενοι ζητάνε την επαναχορήγησή τους.

Τα Σωματεία όχι μόνο των Εργαζομένων αλλά και των Συνταξιούχων στους ΗΣΑΠ τα Μπλε Λεωφορεία (ΕΑΣ) και τα Τρόλεϊ (ΗΛΠΑΠ) είχαν αντιδράσει έντονα, γιατί ενώ σταμάτησαν να τα χορηγούν στους Συνταξιούχους έδιναν Ελευθέρας σε Πολιτικούς, Αστυνομικούς, Στρατιωτικούς ακόμα και σε Αγροφύλακες.

Στο Αρχείο του Μουσείου υπάρχουν πάρα πολλά παλαιά Ελευθέρας Εργαζομένων και Συνταξιούχων.

Όπως επίσης οι ταυτότητες που χορηγούσε η Γκεστάπο, για να μπορούν να πηγαίνουν οι Εργαζόμενοι στην εργασία τους τις ώρες που απαγορευότανε η κυκλοφορία.

Το αίτημα των Συνταξιούχων για την επαναχορήγηση των Ελευθέρας είναι δίκαιο και πρέπει να επιλυθεί.

Οι Συνταξιούχοι έχουν δώσει αρκετά και εξακολουθούν να δίνουν με τον περιβόητο Νόμο του Κατρούγκαλου που διατηρεί και η σημερινή Κυβέρνηση , ας μην πληρώνουν και εισιτήριο για να κατεβαίνουν στον Πειραιά να γράψουν φάρμακα ή να πηγαίνουν στο Σωματείο τους.

Αυτό το θέμα εκτός από το Σωματείο των Συνταξιούχων που συνεχώς το προβάλλει θα πρέπει να απασχολήσει και τα Σωματεία των Εργαζομένων όχι μόνο των ΗΣΑΠ – ΣΤΑ.ΣΥ αλλά και των Λεωφορείων και Τρόλεϊ.

Επιτέλους ας πούνε και αυτοί καμία κουβέντα για τους Συνταξιούχους, γιατί εκεί που είναι ήμαστε και εδώ που σήμερα είμαστε εμείς αργά ή γρήγορα θα έρθουν και αυτοί.

Μανώλης Φωτόπουλος