Ο παράξενος λόγος που τα κράκερ έχουν τρύπες
Υπάρχει εξήγηση

Μπορεί να το έχετε παρατηρήσει ήδη, κι αν όχι θα το κάνετε τώρα.
Τα κράκερ, οποιοδήποτε σχέδιο ή μάρκα κι αν πάρετε, έχουν επάνω συνήθως τρύπες. Για ποιο λόγο, όμως, συμβαίνει αυτό; Αυτές, λοιπόν, οι μικρές τρύπες επιτρέπουν στον ατμό να διαφύγει από τη ζύμη κατά τη διάρκεια του ψησίματος. Έτσι τα κράκερ παραμένουν λεπτά και τραγανά και δεν φουσκώνουν όπως τα μπισκότα. Αφού τα πλάσουν σε λεπτό μέγεθος, στη με ένα ειδικό εργαλείο σχηματίζονται στην επιφάνειά της διάσπαρτες τρύπες, σε αριθμό και θέσεις συγκεκριμένες, ανάλογα με το μέγεθος που επιθυμεί ο κατασκευαστής να δώσει στα κράκερ.
Οι τρύπες, στην πραγματικότητα, είναι αυτές που διαφοροποιούν τα κράκερ από τα μπισκότα τα οποία πρέπει να φουσκώσουν σε αντίθεση με τα κράκερ που πρέπει να ψηθούν και να παραμείνουν λεπτά και τραγανά.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ/ Ηχώ της Μνήμης

Πόσοι και πόσοι όλα αυτά τα χρόνια δεκαετίες πολλές, εργαζόμενοι των ΕΗΣ-ΗΣΑΠ ήλθαν, δούλεψαν τα του βίου εργασιακά χρόνια και παρήλθαν. Απόμαχοι τώρα γεμάτοι με δεσμούς αναμνήσεων. Αναμνήσεις ζωντανές και κυρίαρχες. Μερικές μοιάζουν με αλυσίδες χρονικά συντριμμένες. Άλλες πάλι κείτονται κατάχαμα στο πανιόλο (κατώτερο επίπεδο) στο χώρο τον νοσταλγικό μιας ζεστής απουσίας.
Συνάδελφοι και εργασιακοί χώροι, γεγονότα και πράγματα. Βιώματα ζωής συνεχούς και επίμονης, περάσματα και προσδοκίες και ταξίδια συγκοινωνίας, τραίνα που ήρθανε και λεωφορεία των ΕΗΣ που έφυγαν.
Κι η σκέψη τους έρχεται και σωπαίνει ολόγυρα των απομάχων τ’ αυτιά. Οι απόδημες μέρες της εργασίας∙ λειτουργικά ξυπνούνε μια μια, σαν τ’ αποδημητικά πουλιά που ξανάρχονται στου καλοκαιριού τη νύκτα.
Να ‘τανε άραγε, σαν λόγος που έπεσε κάποτε σε κάποιο δρομολόγιο; Ένα χέρι που σφίξαμε γνωστού στο Τραμ, ή μια ματιά που φυτεύτηκε και ρίζωσε στη μνήμη, την έγνοια της;
Όλα τούτα ανάμεσα και παλιά μπορεί να ‘ναι βέβαια περασμένα σήμερα, μα όχι ξεχασμένα. Αλλά πιότερα ζωντανά, μιας κι η ησυχία του βίου ενεργά τα φωτίζει. Γέμισαν τότε τις μέρες μας, όλα τούτα και τα ζήσαμε και τα νοιώσαμε και τ’ αγαπήσαμε, γιατί ήταν ζωή απ’ τη ζωή μας.
Από τότε που φύγαμε, πάνε χρόνια πολλά για μας περσότερα, και για τους νέους συνταξιούχους λιγότερα.
Δεν ξαναγυρίσανε κείνα τα χρόνια της δουλειάς τ’ αγαπημένα. Ήρθαν άλλα χρόνια, άλλες αγάπες. Αποχθήσαμε τη συνήθεια ή την αρετή, ποιος ξέρει; να ξεχωρίζουμε ανάμεσα σε καλές μέρες εργασίας και άσχημες. Γίναμε, κριτές του εαυτού μας και των άλλων συναδέλφων, στις ιστορίες μας.
Αλλάξαμε πράγματι πνευματικά και σωματικά πολύ. Αλλάξαμε, μα το βιβλίο της εργασιακής μας ζωής το παλιό δεν απολησμονήθηκε πέρα για πέρα.
Είναι από κείνα που και σήμερα ζούνε και πάντα θα ζούνε, του χρωστάμε μέρος πολυσήμαντο από ό,τι είμαστε τώρα. Δεν είναι πεθαμένο είναι αναστημένο μέσα μας σε μια νέα ζωή που γευτήκαμε τότε που δεν είχαμε ακόμη κερδίσει την πείρα, τη σωφροσύνη και τη δύναμη, απαλλαγμένο από τις βαριές βιοτικές ανάγκες.
Κάθε μέρα της ζωής εκείνης μετεωρίζεται μέσα μας, σαν βροχή στον άνεμο, κάθε μέρα ξεκάρφωτη που δεν γίνεται να την χάσουμε πια. Πίσω από αυτή βρισκόμαστε εμείς με λαχτάρα και θέληση για ζωή. Με τα χρόνια, ο καιρός του απόμαχου πύργωσε τον αμμόλοφο της μνήμης, με στιβαρή θέληση του ή μίζερη πραγματικότητα δεν μπορεί να ξεθωριάσει.
Η μνήμη λαμπυρίζει και δεν χάθηκε, γιατί η ψυχή μας που την έπλασε, και η καρδιά μας που την στενάζει μέσα της
Η μνήμη, η ανάμνηση της εργασιακής μας ζωής, από ποια βάθη μας έρχεται;
Το είπαμε, το νοιώσαμε στα χρόνια της νιότης, μέσα στο Τραμ, την Ηλεκτρικό και τα λεωφορεία, το είπαμε μόνοι, το είπαμε μαζί με τον κόσμο που μεταφέραμε. Κ’ η μνήμη πλάτυνε και χώρεσε μέσα της ολάκερη τη στιγμή, που μπορεί να ήταν και η μεγάλη στιγμή μας. Κ’ ύστερα τότε, λησμονήθηκε. Και τώρα ξανάρθε πάλι κοντά μας κ’ ήταν τα νιάτα, κ’ ήταν κείνη η στιγμή η μοναδική που μας θύμιζε, σ’ ένα χώρο εργασίας, προσφοράς βιοαγώνα καθήκοντος κοινωνικού, χώρος απουσίας τώρα. Κι ο χρόνος ο μισός, ο ατελείωτος, μισός χαμένος στη λησμονιά, μισός ζωντανεμένος στη μνήμη. Δεν είναι πια μια μορφή της τότε καθημερινής εργασίας, είναι ένα περιστατικό, ένας πόνος μνήμης, μια ανάμνηση, μια ιστορία.
Ο καιρός πέρασε για μας, όπως περνά για όλους, πάνω στα αλαφριά του μονόξυλα κ’ οι ακροθαλασσιές σβήνουν αργά στα μάκρη της θάλασσας.
Πολλά γεγονότα και πράγματα της ακμαίας υπηρεσίας μας αρρωσταίνουν, γεμίζουν σκόνη, στα παλιά τους ράφια τ’ ανήλιαγα. Τα περασμένα σωπαίνουν.
Μα να, έρχεται κάποτε δυνατός ο πόθος των παλαιμάχων της εργασίας. Τινάζει τη σκόνη και μ’ αβέβαια δάκτυλα ξυπνάει τους κοιμισμένους μηχανισμούς με τα μάτια τα βασιλεμένα, τα μάτια της νιότης. Και τότε οι απουσίες της θύμησης ξαναζούν σε ζεστές παρουσίες.
Με τέτοιο σφριγηλό πνεύμα ζωής, προσφοράς ανεκτίμητης, όχι ζητηθείσα, αλλ’ ελευθέρως προσφερθείσα είναι γεμάτο το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ με τον ακούραστο οιακοστρόφιο Ευθύμιο Ρουσιά και τον άλλο συνεργάτη Νίκο Μητροκώτσα.
Και το μεγάλο δημιούργημα του Μουσείου των Σιδηροδρόμων ΕΗΣ που η θέληση και η άοκνος προσπάθεια του Μανώλη Φωτόπουλου, έστησε υπερήφανο κόσμημα εργασίας, παρελθόντος και μέλλοντος.
Μια νέα πορεία, μια νέα πείρα. Κι όχι τόσο για να ζήσουμε κείνο που πέρασε, όσο για να ξαναζήσουμε μαζί του, έτσι δα, σαν το δένδρο που το τινάζουμε για να πέσουν οι σάπιοι καρποί και να απομείνουν απάνω του οι καρποί οι γεροδεμένοι, οι βελουδένιοι, οι στρογγυλοί, τα μήλα των εσπερίδων.
Πίσω από το Σωματείο και το Μουσείο, υπάρχουν συνάδελφοι των ΕΗΣ-ΗΣΑΠ που γερά κατέχουν την ανθρωπιά τους.
Είναι αυτοί που συναπαντήσανε τη μνήμη, που δεν την αφήσανε να πεθάνει μέσα τους και έχουν προφθάσει να σπείρουν τον σπόρο τον αγαθό. Και τα δοσήμαντα πρέπει σε δαύτους αντίστοιχα να ‘ναι. Μ’ αυτούς δεν παλιώνουν οι αναμνήσεις.
Να λοιπόν πια ανάμνηση δεν παλιώνει. Η όμορφη και γεμάτη, προσφορά ζωής και πράξης που πορεύεται από τον παλιό εργαζόμενον στον νέο με αγάπη.
Ας μη μας ξεγελούν τα φαινόμενα. Οι χωρατατζήδες περνάνε, τα εργασιακά τους σπιθοβολήματα σβήνονται, σαν τις πυγολαμπίδες, μόλις χαράξει η καινούρια ημέρα στον κήπο. Δύσκολο πολύ δύσκολο να γελάσουν με το ίδιο χωρατό, καιροί διαφορετικοί.
Η μνήμη είναι ένας καρπός με πολλά, πάρα πολλά φλούδια. Ο άνθρωπος που τη γράφει. Ο καιρός και ο τόπος. Ο άνθρωπος που τη θέτει σε ενεργειακή λειτουργία. Και παραμένουν άξιοι της μόνον εκείνοι που αληθινά μπορούν να την αντικρύσουν κατάματα, χωρίς να θέλουν τίποτε να της ζητήσουν. Τις ανάγκες τους άφησαν στην αρχή-αρχή του δρόμου.
Φαροφύλακες βρήκαν γράμμα σε μπουκάλι μετά από 132 χρόνια και το περιεχόμενο έκρυβε μια παράξενη σύμπτωση
Δεν μπορούσαν να πιστέψουν την τυχαία ανακάλυψή τους

Μια από τις πιο παράξενες και ίσως την πιο εντυπωσιακή ιστορία της ζωής τους θα έχουν να διηγούνται μηχανικοί που ανακαίνιζαν έναν ιστορικό φάρο στη Σκωτία όταν ανακάλυψαν ένα μήνυμα 132 ετών σε ένα μπουκάλι.
Αυτό δεν είναι το πιο εντυπωσιακό της ιστορίας, όμως, μιας και το περιεχόμενο του μπουκαλιού έκρυβε μια σύμπτωση και συγκεκριμένα είχε μια εκπληκτική σχέση με το δικό τους αντικείμενο εργασίας.
«Το σημείωμα ήταν απλά συγκλονιστικό και έμεινα έκπληκτος», είπε ο 36χρονος μηχανικός Ross Russell στο BBC μιλώντας για το εύρημα. Ο ίδιος και η ομάδα του ανακαίνιζαν τον φάρο Corsewall στο Kirkcolm όταν ανακάλυψαν το μπουκάλι σε μια κοιλότητα τοίχου στον φάρο, ο οποίος χτίστηκε το 1817.
«Δεν πίστευα την παράξενη σύμπτωση καθώς βρήκα το σημείωμα τη στιγμή που χειριζόμουν τον ειδικό εξοπλισμό ο οποίος… περιγραφόταν στο σημείωμα», ανέφερε ο μηχανικός Ross Russell, ο οποίος βρήκε το μπουκάλι.
Οι τεχνικοί του κτιρίου έδειξαν την επιστολή στον φαροφύλακα ο οποίος στη συνέχεια τη διάβασε φωναχτά στην ομάδα που εργαζόταν για την ανακαίνιση.
Αρχικά, τους είπε αστειευόμενος ότι η περγαμηνή ήταν ένας «χάρτης θησαυρού αλλά λίγα δευτερόλεπτα μετά και ο ίδιος σοκαρίστηκε όταν συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για ένα μήνυμα που γράφτηκε με μελάνι το 1892 από τους μηχανικούς και τους φαροφύλακες εκείνης της εποχής, σύμφωνα με τους New York Times.
Τι έγραφε το σημείωμα των 132 ετών που ανακαλύφθηκε τυχαία
Οι άνθρωποι που είχαν γράψει το σημείωμα, είχαν στην πραγματικότητα εξοπλίσει την κορυφή φάρου με έναν νέο φακό Fresnel — το ίδιο ακριβώς όργανο με το οποίο εργάζονταν οι σημερινοί συνάδελφοί τους.
Το σημείωμα, που χρονολογείται από τον Σεπτέμβριο του 1892, έγραφε: «Αυτό το φανάρι κατασκευάστηκε από τους James Wells Engineer, John Westwood Millwright, James Brodie Engineer, David Scott Labourer, της εταιρείας James Milne & Son Engineers, Milton House Works, στο Εδιμβούργο, κατά τη διάρκεια των μηνών Μάιο έως Σεπτέμβριο και ξανάναψε Πέμπτη το βράδυ της 15ης Σεπτεμβρίου του 1892.
Η ομάδα του 19ου αιώνα που έγραψε το σημείωμα εγκαθιστούσε τον ίδιο φακό στον οποίο δούλευε το σύγχρονο πλήρωμα και το οποίο βρήκε το γράμμα στο μπουκάλι.
Οι εργαζόμενοι είχαν γράψει τη συγκεκριμένη αλληλογραφία αφού τελείωσαν το μεγάλο αυτό έργο που χρειάστηκε όλο το καλοκαίρι για να ολοκληρωθεί. Έπειτα έγραψαν κάποιες οδηγίες στο χαρτί, το έκαναν ρολό και το έβαλαν σε ένα παλιό γυάλινο μπουκάλι με φελλό. Στη συνέχεια το «έχτισαν» στην κοιλότητα του τοίχου του φάρου όπου παρέμεινε ανεξερεύνητο μέχρι τις τελευταίες προσπάθειες επαναφωτισμού του φάρου.
Η απίστευτη σύμπτωση προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στην ομάδα συντήρησης του φάρου, η οποία νιώθει πλέον ότι τελικά το γράμμα προοριζόταν για αυτούς. Σαν μια επικοινωνία που ήρθε μετά από 132 χρόνια ανάμεσα σε ανθρώπους που δε ζουν πια και έκαναν την ίδια δουλειά με τους παραλήπτες.
Οι συνάδελφοι αγκάλιασαν την εκδήλωση για τα 30 χρόνια του “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ”

Η Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2024 ήταν μία ιδιαίτερη ημέρα για το Σωματείο μας, γιατί είχαμε τη χαρά και την τιμή να υποδεχτούμε 300 καλεσμένους, συναδέλφισσες – συναδέλφους, φίλους και συνεργάτες καθώς και παιδιά συναδέλφων που ήταν για βράβευση, όπου στις αίθουσες του Μουσείου μας και του Σωματείου μας γιορτάσαμε τα τριάντα χρόνια ανελλιπούς κυκλοφορίας της εφημερίδας μας «Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ» καθώς και τη βράβευση των αριστούχων μαθητών-φοιτητών, τα οποία ήταν παιδιά των συναδέλφων μας.
Την εκδήλωσή μας αυτή τίμησαν με την παρουσία τους:
Ο Διευθυντής Συντήρησης Υποδομής και Έργων της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε κ. Βασίλειος Λιάπης
Ο Διευθυντής Λειτουργίας της Γραμμής 1 της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε κ. Ηλίας Μανίκας
Ο Διευθυντής Τροχαίου Υλικού Γραμμής 1 της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε κ. Γεώργιος Γεωργίου
Η Μηχανικός της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε. κα. Βασιλική Τραυλού
Η Νομική Σύμβουλος της Διοίκησης της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε. κα. Χρύσα Γρηγοριάδου
Από τους πρώην Συμβούλους των ΗΣΑΠ – ΣΤΑ.ΣΥ:
Ο κ. Νικόλαος Αλεξαντωνάκης, Ο κ. Γιώργος Σκούρας, Ο κ. Χαράλαμπος Ζήσης, Η κα. Αγγελική Ντόλκα, Η κα. Αικατερίνη Δεμερούτη
Από την Α.Γ.Σ.Σ.Ε.
Ο Πρόεδρος κ. Γεώργιος Κουτσομπογεώργος
Ο Γενικός Γραμματέας κ. Αντώνιος Μπιρμπιλής
Ο Αναπληρωτής Οργανωτικός Γραμματέας κ. Βασίλειος Δαμιανός
Η Γραμματέας της Α.Γ.Σ.Σ.Ε κα. Ευαγγελία Γαϊτανίδου
Από το Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ
Ο Πρόεδρος συνάδελφος Μανώλης Φωτόπουλος
Ο Αντιπρόεδρος Ανδρέας Χαϊντιντόγλου
Από τα Σωματεία Εργαζομένων
Μας τίμησε με την παρουσία του σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων ΣΤΑ.ΣΥ καθώς και πολλά μέλη του Προμηθευτικού Συνεταιρισμού με πρώτο τον επί πολλά χρόνια Πρόεδρο τον Κώστα Κωνσταντόπουλο.
Από τον Σύλλογο Εργαζομένων ΤΡΑΜ
Ο Ηλίας Μανιατάκης κάνοντας την αρχή συνεργασίας των εργαζομένων στις Σταθερές Συγκοινωνίες με τους συνταξιούχους του ιδίου χώρου με την ευχή αυτή η συνεργασία να ευοδωθεί και να φέρει αποτελέσματα.
Από τα Σωματεία Συνταξιούχων
Από το Σωματείο Συνταξιούχων Ο.Α.Σ.Α. και Θυγατρικών Εταιριών
Ο Πρόεδρος κ. Θεοχάρης Ταταράκης
Ο Γενικός Γραμματέας κ. Σπυρίδων Τσιόστας
Ο Ταμίας κ. Αθανάσιος Ποϊριάζης
Από τον Σύνδεσμο Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Αεροπορικών Επιχειρήσεων
Η Πρόεδρος κα. Βαλίνα Κατσιούλα
Ο Γενικός Γραμματέας κ. Γεώργιος Βενέτης
Από το Πανελλήνιο Σωματείο Συνταξιούχων ΣΤΑ.ΣΥ
Ο Πρόεδρος κ. Αθανάσιος Μάστακας
Από τους συνεργάτες του Σωματείου μας
Η Λογίστρια κα. Αλεξάνδρα Μανάσκου
Ο Δημοσιογράφος κ. Νίκος Θεοδωράκης
Ο Εκδότης κ. Διονύσιος Γαβαλάς
Χαιρέτησαν την εκδήλωσή μας:
Ο Διευθυντής Συντήρησης Υποδομών και Έργων
κ. Βασίλειος Λιάπης εκπροσωπώντας τη Διοίκηση της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε.
Ο Πρόεδρος της Α.Γ.Σ.Σ.Ε κ. Γεώργιος Κουτσιμπογεώργος
Ο Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΣΤΑ.ΣΥ συνάδελφος Σταμάτης Γιαννόπουλος
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων ΤΡΑΜ συνάδελφος Ηλίας Μανιατάκης
Ακολούθως τον λόγο πήραν ο Πρόεδρος του Σωματείου μας Ευθύμιος Ρουσιάς, ο Πρόεδρος του Μουσείου Μανώλης Φωτόπουλος και ο Δημοσιογράφος κ. Νίκος Θεοδωράκης, οι οποίοι αναφέρθηκαν για την τριαντάχρονη ιστορία της εφημερίδας μας «Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ» ο οποίος είναι ο συνδετικός κρίκος του Σωματείου με τα μέλη του, εκφράζοντας την ευχή «Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ» να συνεχίσει την πορεία του για πολλές δεκαετίες.
Η ημερομηνία του 2025 που έγινε viral στο X και ο παράξενος λόγος πίσω από αυτό

Είναι γεγονός ότι στο X, στο Tik Tok και γενικά στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να γίνει viral οποιοσδήποτε και οτιδήποτε από εκεί που δεν το περιμένει.
Κάποιοι το επιδιώκουν, επίσης, δημοσιεύοντας διάφορα σενάρια, εικασίες ή δικές τους διαπιστώσεις που μερικές φορές έχουν εκατομμύρια προβολές και αντιδράσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ημερομηνία του 2025 που έχει γίνει viral και ο λόγος πίσω από αυτό.
Τι είναι αυτό που έγινε άραγε viral από το ημερολόγιο του νέου έτους και τι ρόλο έπαιξαν οι προληπτικοί σε αυτό;
Κάποιοι χρήστες του X, λοιπόν, παρατήρησαν ότι η πρώτη ημέρα του έτους είναι η Τετάρτη. Και φυσικά μετά από αυτήν ακολουθεί η Πέμπτη και η Παρασκευή.
Συνδέουν, λοιπόν, το γεγονός ότι οι τρεις πρώτες ημέρες του έτους είναι Τετάρτη (1η), Πέμπτη (2η) και Παρασκευή (3η), με το αγγλικό «WTF» που σε ελεύθερη μετάφραση δεν είναι και το πιο ευοίωνο. Και αν μπορεί να ακούγεται ανόητο στους περισσότερους, είναι κάποιοι που όντως έχουν θορυβηθεί όντας προληπτικοί.
«Θα πρέπει να ανησυχούμε ότι το 2025 αρχίζει με ‘wtf’» γράφει ο χρήστης @wtffrio και πολύ γρήγορα η δημοσίευση έγινε viral με 11 εκατομμύρια προβολές, με αρκετούς να αντιδρούν σε αυτές τις λεπτομέρειες και να δηλώνουν λιγότερο αισιόδοξοι για τη χρονιά που έρχεται. Το σίγουρο είναι ότι οι προληπτικοί θα βρίσκουν πάντα κάποιο λόγο να ανησυχούν και πολλοί χρήστες θα έχουν πάντα καλές αφορμές να κάνουν τους άλλους viral.
Θα καθαρίσουν και θα αποκαταστήσουν τις ζημιές στο Μνημείο;

Όταν ο «Ηλεκτρικός» η Εφημερίδα μας, βρισκόταν στη διαδικασία της εκτύπωσης, συνεργεία Εργολάβων, ξήλωσαν από την οροφή του Σταθμού, όλα τα δίχτυα, έπλυναν και καθάρισαν την οροφή και τις πλαϊνές πλευρές του Σταθμού.
Περιμένουμε να δούμε εάν μετά την ολοκλήρωση καθαρισμού του Σταθμού και την αλλαγή των διχτυών ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ.
Και σε συνεργασία με τα Σωματεία των Εργαζομένων και την Ανωτάτη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδας (Α.Γ.Σ.Σ.Ε) θα πάρουμε τις όποιες Αποφάσεις μας στην περίπτωση που δεν γίνει η αποκατάσταση των ζημιών.
Οι Διοικήσεις του Μουσείου και του Σωματείου
Το άγνωστο φρούτο που έχει γεύση… ψωμιού
Ευδοκιμεί σε μέρη εξωτικά

Είναι γεγονός ότι υπάρχουν πολλά φρούτα και λαχανικά τα οποία δεν γνωρίζουμε και τα οποία καλλιεργούνται σε μακρινές και εξωτικές χώρες.
Ένα από αυτά είναι ο αρτόκαρπος ή αλλιώς breadfruit. Πρόκειται για ένα από τα πιο σπάνια εξωτικά φρούτα στον κόσμο, θεωρείται υπερτροφή αλλά εκτός από αυτό, το όνομά του προδίδει και κάτι άλλο.
Ο αρτόκαρπος ο οποίος ευδοκιμεί κυρίως στην Καραϊβική, αλλά και σε κάποιες περιοχές του Νότιου Ειρηνικού και της Ωκεανίας, θυμίζει, σε όποιον τον δοκιμάσει, γεύση από φρεσκοψημένο ψωμί ή ακόμη και από πατάτα. Παράλληλα, ο αρτόκαρπος αποτελεί το εθνικό φρούτο στον Άγιο Βικέντιο και τις Γρεναδίνες, ένα νησιωτικό κρατίδιο στην Καραϊβική.
Οι αρτόκαρποι είναι αρκετά πλούσιοι σε άμυλο και πριν καταναλωθούν, έχουν ψηθεί, φουρνιστεί, τηγανιστεί ή βραστεί. Ο πολύ ώριμος αρτόκαρπος γίνεται γλυκός, καθώς το άμυλο μετατρέπεται σε ζάχαρη.
Νοσεί η αιμοδοσία στη χώρα μας

Ίσως να συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα να βρίσκεσαι στον προθάλαμο του χειρουργείου στην αναμονή επειδή δεν υπάρχει ή δεν έχει βρεθεί κάποιο συγγενικό σου πρόσωπο για να δώσει μία φιάλη αίματος και το τραγικότερο να έχεις άμεση ανάγκη για μετάγγιση και να περιμένεις με αγωνία βρισκόμενος αντιμέτωπος με τον θάνατο, πάλι για τον ίδιο λόγο, ανυπαρξίας εθελοντή αιμοδότη.
Τα φαινόμενα αυτά στην πατρίδα μας δεν είναι σπάνια και μεμονωμένα, είναι ο κανόνας σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Αμέτρητα είναι καθημερινά τα περιστατικά με θύματα μικρά παιδιά, χρόνια πάσχοντες,, τροχαία, καρκινοπαθείς και άλλες κατηγορίες ασθενών που έχουν άμεση ανάγκη για μία φιάλη αίμα ή πλάσμα. Η απαίτηση να έχει ο καθένας μας κατάθεση σε τράπεζα αίματος, δηλαδή να είναι αιμοδότης, φυσικά, δεν είναι χωρίς λογική, αυτό ισχύει στη θεωρία όχι όμως στην πράξη καθώς όσο είμαστε υγιείς δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι εμείς θα νοσήσουμε και θα έρθουμε στην ανάγκη να χρειαστούμε αίμα.
Εδώ δε το σύνθημα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ότι το «αίμα ενώνει όλους» δυστυχώς ισχύει το αντίθετο τους χωρίζει και αυτό αποδεικνύεται με τους εκβιασμούς των κλινικών προς τους ασθενείς και τους συγγενείς αυτών. Μάλιστα, κάποιες κλινικές πολλές φορές ζητούν επιτακτικά να ανήκει στην ίδια ομάδα με εκείνη του ασθενούς. Το φαινόμενο αυτό θυμίζει άλλες εποχές και άλλους πολιτισμούς και που επιβάλλεται τουλάχιστον για λόγους στοιχειώδους ανθρωπισμού να αλλάξει. Να αλλάξει τώρα και όχι στο απώτερο μέλλον, επειδή τα ανθρώπινα δράματα και οι κίνδυνοι για απώλειες ζωών είναι καθημερινό φαινόμενο.
Το διαχρονικό πρόβλημα της έλλειψης αιμοδοτών στη χώρα μας έρχεται να επαυξήσει η παρατεταμένη λιτότητα που υπάρχει στον χώρο της υγείας. Στη ρίζα, βεβαίως, του ζητήματος βρίσκεται η απουσία αιμοδοτικής συνείδησης. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς έχει μειωθεί δραματικά ο αριθμός των εθελοντών αιμοδοτών. Ο στόχος για να καλυφθούν οι ανάγκες χωρίς εισαγωγές με την ανάλογη οικονομική αιμορραγία είναι εφικτός. Απλά όπως εξηγούν όσοι ασχολούνται με το θέμα και το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, το θέμα λύεται αρκεί να δώσουν εθελοντικά έστω και μία φορά τον χρόνο οι ενήλικες πολίτες. Επίσης επιβάλλεται να λειτουργήσει επιτέλους κανονικά εκείνο το εργοστάσιο κλασματοποίησης πλάσματος, μία υπερσύγχρονη μονάδα παρασκευής ιατρικών σκευασμάτων, που είχε εγκαινιαστεί πριν από πολλά χρόνια, το οποίο στοίχισε πολλά χρήματα και είναι ακόμη παροπλισμένο.
Πρέπει οι αρμόδιοι φορείς και το Υπουργείο Υγείας να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα για τη βέλτιστη ανθρώπινη λειτουργία του συστήματος αιμοδοσίας και οι πολίτες να συνειδητοποιήσουν ότι το αίμα σώζει ζωές.
Η Διοίκηση
Βρήκε στο γραμματοκιβώτιό της μια καρτ -ποστάλ που είχε σταλεί πριν από 100 χρόνια
Μια απίθανη ιστορία

Πολλά δέματα καθυστερούν να φτάσουν στον προορισμό τους αλλά σε αυτή την περίπτωση το παραέκαναν.
Ο λόγος για μια γυναίκα στο Μίσιγκαν έλαβε στο γραμματοκιβώτιό της μια καρτ-ποστάλ… 100 ετών. Πρόκειται για μια παλιά καρτ – ποστάλ που είχε αποσταλεί στις 29 Οκτωβρίου 1920, με ένα εξασθενημένο γραμματόσημο ενός σεντ του Τζορτζ Ουάσινγκτον.
Η καρτ-ποστάλ ήταν γραμμένη σε καλλιγραφία και απευθυνόταν σε μια κυρία Ρόι ΜακΚουίν. Το μήνυμα από τη Φλόρενς “Φλόσι” Μπέργκερς έγραφε για την υγεία της οικογένειας και τη ζωή στην περιοχή. Η Κιτς αποφάσισε να βρει την οικογένεια στους οποίους προοριζόταν η κάρτα και ξεκίνησε δημοσιεύοντας σε μια τοπική σελίδα στο Facebook.
Τελικά αποκαλύφθηκε ότι ο Ρόι ΜακΚουίν ζούσε στη διεύθυνση όπου κατοικούσε τώρα η Κιτς. Η Φλόσι Μπέργκερς, πιθανότατα, ήταν συγγενής τους. Ένας άλλος ερευνητής εντόπισε μια μακρινή συγγενή της οικογένειας, η οποία ενδιαφέρθηκε για την καρτ-ποστάλ.
Η ερώτηση ήταν, ωστόσο, πώς αυτή έφτασε στο γραμματοκιβώτιο της Κιτς, σχεδόν 100 χρόνια μετά την αποστολή της. Οι ταχυδρομικές καθυστερήσεις και η πιθανότητα να είχε χαθεί στο παλιό ταχυδρομικό σύστημα συντέλεσαν στην καθυστερημένη παράδοση.
Η Κιτς σχολίασε: “Έχουμε δει ταχυδρομικά δέματα να καθυστερούν για εβδομάδες, αλλά 100 χρόνια, αυτό είναι ένα κομμάτι της ιστορίας.”
Συνάντηση του Προεδρείου της ΑΓΣΣΕ με την Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης κα Νίκη Κεραμέως

Προγραμματισμένη-θεσμική συνάντηση με την Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης Νίκη Κεραμέως είχε χθες 30/1/25 το Προεδρείο της Ανώτατης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων (ΑΓΣΣΕ).
Μέσα από την αναλυτική παρουσίαση των αιτημάτων που διεκδικούν οι συνταξιούχοι, η αντιπροσωπεία της ΑΓΣΣΕ ζήτησε να τεθεί ένα τέρμα στη συνεχή και αδιάλειπτη, επί 15 χρόνια, μείωση του εισοδήματος των συνταξιούχων. Αρχικά με ονομαστικές περικοπές και, στη συνέχεια, με την μείωση του διαθέσιμου/πραγματικού εισοδήματος. Κυρίως από τις κατώτερες του πληθωρισμού αυξήσεις, τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, το «πάγωμα» των επικουρικών, τις μηδενικές αναπροσαρμογές σε εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους με το τρικ της «προσωπικής διαφοράς», αλλά και τον ληστρικό τρόπο επιβολής της Εισφοράς Αλληλεγγύης. Ο υψηλότερος συντελεστής της οποίας -ανάλογα με το ύψος-, επιπίπτει στη συνολική σύνταξη, χωρίς προοδευτική κλιμάκωση, ακόμη και στο αφορολόγητο ποσό.
Το Προεδρείο έθεσε στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας το ζήτημα της συμμετοχής της ΑΓΣΣΕ στον Κοινωνικό Διάλογο ως ισότιμου εταίρου, ώστε η Πολιτεία να διαβουλεύεται με τους εκπροσώπους των συνταξιούχων και να μην αποφασίσει μονομερώς και ερήμην των δικαιούχων.
Η ΑΓΣΣΕ θεωρεί ότι η επίλυση των προβλημάτων των συνταξιούχων απαιτεί τεκμηρίωση, διάλογο, διεκδίκηση και πολύμορφους αγώνες.
Στο υπουργείο Εργασίας είχαμε το χρόνο να παρουσιάσουμε εκτενώς τα προβλήματα που «καίνε» τους συνταξιούχους. Θα περιμένουμε την αντιμετώπιση τους, τουλάχιστον των πιο κρίσιμων ζητημάτων τα οποία χρονίζουν.
Η Συνομοσπονδία των συνταξιούχων θα συνεχίσει με την ίδια διάθεση και το ίδιο πάθος να αγωνίζεται με βάση την καλά τεκμηριωμένη ατζέντα της.
Ο αγώνας μας θα είναι επίπονος, επίμονος και δύσκολος, αλλά θα τον φέρουμε εις πέρας γιατί είναι δίκαιος.
Εκ μέρους της ΑΓΣΣΕ στη συνάντηση μετείχαν οι: Γιώργος Κουτσιμπογιώργος (Πρόεδρος), Αντώνης Μπιρμπιλής (Γ.Γραμματέας), Γιώργος Μαλαμής (Αν.Πρόεδρος) και Γιώργος Αρνής (Γραμματέας Οικονομικού).
Εκ μέρους του Υπουργείου, εκτός της Υπουργού κυρίας Νίκης Κεραμέως, συμμετείχαν ο Υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Πάνος Τσακλόγλου και ο Γ.Γραμματέας Κωνσταντίνος Τσαγκαρόπουλος.
Το Γραφείο Τύπου της ΑΓΣΣΕ
Το παρακάτω υπόμνημα της ΑΓΣΣΕ που κατατέθηκε στο πλαίσιο του διαλόγου με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
30.1.2025
Προς: Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης κα Νίκη Κεραμέως
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Οι συνταξιούχοι, αδιαμφισβήτητα, είμαστε ένα από τα πιο ευάλωτα τμήματα της Κοινωνίας. Δεν διαθέτουμε μέσα παραγωγής προκειμένου να διεκδικήσουμε με απεργίες τα αιτήματά μας. Νομοθετικά εξαιρούμαστε από την οικονομική μεγέθυνση (ΑΕΠ) καίτοι συμβάλουμε σε αυτήν. Έχουμε επισφαλή Υγεία και από το σύνολο σχεδόν του εισοδήματός μας ότι απομένει από την πρωτοφανή «αφαίμαξη» λόγω της υπερβολικής ακρίβειας και της φορολογίας, άμεσης και έμμεσης, δαπανάται για τη στοιχειώδη διαβίωσή μας.
Μέσα στην οικονομική κρίση που αντιμετώπισε η πατρίδα μας ήμασταν οι πολίτες εκείνοι που υπέστησαν και κατέβαλαν, αγόγγυστα, τις μεγαλύτερες θυσίες για την σταθεροποίηση μιας έκρυθμης και χρεοκοπημένης κατάστασης της Πατρίδας μας.
Αυτό ήταν ένα σοκ που άφησε ανεξίτηλα σημάδια στον τρόπο ζωής μας που τον καταρράκωσε. Γιατί μας αφαιρέθηκε μέχρι και το 50% του ετήσιου εισοδήματός μας.
Ωστόσο, τώρα που η Οικονομία σταθεροποιείται βλέπουμε, με πικρία, ότι αυτές οι θυσίες δεν αναγνωρίζονται. Οι αδικίες όχι μόνο δεν διορθώθηκαν, αλλά οι συνταξιούχοι συνεχίζουν να μην λαμβάνουν μερίδιο από τον δημιουργούμενο νέο πλούτο. Ακόμη χειρότερα, συνεχίζεται η συρρίκνωση του εισοδήματός μας και η υποβάθμιση της ζωής μας.
Για δύο συναπτά έτη οι «αυξήσεις» ήταν κατώτερες του επίσημου πληθωρισμού. Είχαμε δηλαδή και νέες εισοδηματικές απώλειες καθώς το 2023 η αναπροσαρμογή περιορίστηκε στο 7,75%, με Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) στο 9,6% και το 2024 στο 3%, έναντι πληθωρισμού 3,6%. Δυστυχώς τα ίδια προβλέπονται και για το 2025. Οι αυξήσεις στο 2,4% και ο εκτιμώμενος πληθωρισμός στο 3% και ειδικά ο δείκτης τροφίμων που αφορά τους συνταξιούχους στο 5,7%.
Από τις (κατώτερες του πληθωρισμού) ονομαστικές αυξήσεις μόνο ένα μέρος καταλήγει στους δικαιούχους, ενώ το υπόλοιπο παρακρατείται από την εφορία και τον ΑΚΑΓΕ (Εισφορά Αλληλεγγύης).
Πρόσθετα, με το εφεύρημα του Νόμου 4387/2016 της λεγόμενης «προσωπικής διαφοράς» 750.000 συνταξιούχοι δεν έλαβαν φέτος αύξηση, ενώ το 2023 εξαιρέθηκαν περισσότεροι από 950.000 συνάδερφοί μας, όπως θα συμβεί και το 2025 για πάνω από 600.000 συνταξιούχων.
Την ίδια περίοδο οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης αυξήθηκαν άνω του 35%.
Στον τομέα της Υγείας, καίτοι πληρώνουμε εισφορές 6% τόσο στις κύριες όσο και τις επικουρικές συντάξεις, με το τέχνασμα της «ασφαλιστικής τιμής» των σκευασμάτων, αυξήθηκε η συμμετοχή μας στα φάρμακα από το επίσημο 25%, σε 35% και 40%, ενώ περισσότεροι από 120.000 ασθενείς, πολλοί εκ των οποίων είναι συνταξιούχοι, αναμένουν στις λίστες για μήνες ή και χρόνια για ένα χειρουργείο, χωρίς να συνυπολογίζουμε από εφέτος το 1€ επιπλέον σε κάθε συνταγή και 3€ σε κάθε είδος απεικονιστικής εξέτασης (Ακτινογραφία, Αξονική, Μαγνητική κ.τ.λ.)
Όμως θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν νοείται οικονομική ανάπτυξη χωρίς κοινωνική ευημερία. Και στην πατρίδα μας διαπιστώνουμε ότι εντείνεται η απόκλιση και οι ανισότητες μεταξύ των πολύ πλουσίων και των πιο φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού. Συνεχίζεται δηλαδή η μονομερής μετάθεση των βαρών στις πλάτες των συνταξιούχων.
Κοινώς, τα Δημόσια Οικονομικά (πλεονάσματα, κρατικά έσοδα κ.λπ.) συνεχίζουν να βαραίνουν τις πιο αδύναμες πλάτες του πληθυσμού: αυτές των συνταξιούχων. Τόσο από την πλευρά των εσόδων (υπερβολική επιβάρυνση μέσω της φορολογίας και του ΦΠΑ), όσο και ως προς τις δαπάνες (συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, μεγάλη ιδιωτική συμμετοχή για Υγεία, κατώτερες ακόμη και του επίσημου πληθωρισμού αυξήσεις, «πάγωμα» αποδοχών για το 1/3 των συνταξιούχων μέσω της «προσωπικής διαφοράς, δεύτερη φορολόγηση με την Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων).
Η Ανωτάτη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων (ΑΓΣΣΕ), η τριτοβάθμια έκφραση όλων των συνταξιούχων της χώρας δηλώνει: Φτάνει πια!
Θέλουμε την αναγνώριση των θυσιών μας, απαιτούμε αναλογική συμμετοχή στο νέο πλούτο που δημιουργείται.
Ταυτόχρονα οι συνταξιούχοι αντιμετωπίζουν χρονίζοντα αιτήματα, την επίλυση των οποίων διεκδικούμε.
Σε αυτή την κατεύθυνση απευθυνόμαστε σε εσάς, και σας ζητούμε να συμπεριλάβετε στις εισηγήσεις σας προς το Υπουργικό Συμβούλιο και τον κ. Πρωθυπουργό τα σημαντικά όπως περιγράφονται αιτήματα του υπομνήματός μας. Έτσι ώστε οι «απόμαχοι της εργασίας» να νιώσουν ότι τους ακούει και τους συμμερίζεται η Κυβέρνηση της πατρίδας τους, στην αγωνία τους για μια καλύτερη ζωή στα “δειλινά” του βίου τους.
Το μέλλον και η ευημερία είτε θα αφορά το σύνολο της Κοινωνίας είτε δεν θα υπάρξει.
Αναλυτικά σας καταθέτουμε τα αιτήματά μας και προσδοκούμε, από κοινού, να τα συζητήσουμε στην κατεύθυνση της επίλυσής τους.
Ζητούμε:
Κατάργηση Προσωπικής διαφοράς δια της ενσωμάτωσης στη βασική σύνταξη. Είναι μια άδικη ρύθμιση, ενόσω οι συγκεκριμένοι συνταξιούχοι έχουν υποστεί ονομαστικές περικοπές της τάξης ακόμη και πλέον του 50%.
Κατάργηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΑΣ). Να πάψουν οι «απόμαχοι» να πληρώνουν διπλή φορολογία: τόσο στην εφορία όσο και στον ΑΚΑΓΕ. Ειδικά όταν η Εισφορά Αλληλεγγύης (ΕΑΣ) επεμβαίνει στο σύνολο της αμοιβής, ακόμη και επί του αφορολόγητου ποσού.
Χορήγηση σε όλους τους συνταξιούχους των αναδρομικών (για την Επικουρική και τα Δώρα) της περιόδου Ιούνιος 2015-Μάιος 2016, έστω και τμηματικά.
Ολοκλήρωση όλων των εκκρεμοτήτων που έχουν προκύψει από τον λανθασμένο επανυπολογισμό των συντάξεων λόγω του Ν.4387/2016 και άμεση καταβολή των αναδρομικών που προκύπτουν από αυτές τις διορθωτικές μεταβολές.
Λήψη ουσιαστικών μέτρων αναβάθμισης του ΕΣΥ με την παροχή δωρεάν, όλων των παροχών του.
Πλήρης κατάργηση της εισφοράς Υγείας 6%, που ισχύει σήμερα, στις επικουρικές συντάξεις λόγω του άδικου και αντισυνταγματικού χαρακτήρα της επιβολής της, δεδομένου ότι ο θεσμός της επικουρικής Ασφάλισης βασίζεται μόνο στη διμερή σχέση εργοδότη – εργαζόμενου και δεν έχει καμία κρατική παρέμβαση.
Επαναφορά της εισφοράς της υγειονομικής περίθαλψης στην κύρια σύνταξη στο 4%, όπως ήταν μέχρι τον Αύγουστο 2015 από το 6% που είναι σήμερα επί του συνόλου όλων των συντάξεων.
Η συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη, σε περίπτωση επιλογής «ακριβότερου» (από την ασφαλιστική τιμή) αντίγραφου φαρμάκου ή off patents ή πρότυπου σκευάσματος να περιοριστεί όπως σε όλα τα σκευάσματα στο 25%.
Ρύθμιση με άφεση του αναδρομικού χρέους στους λήπτες συντάξεων χηρείας που λαμβάνουν και δική τους σύνταξη και που στην τριετία η σύνταξη χηρείας δεν μειώθηκε στο 50% με αποκλειστική ευθύνη της Πολιτείας και του e-ΕΦΚΑ.
Επαναφορά του δικαιώματος της επιλογής της χήρας –ου στην τριετία, σε ποια κύρια σύνταξη να γίνει η περικοπή, όπως ίσχυε πάντα πριν τον Ν.4387/2016 (Ν.Κατρούγκαλου) και να προηγείται της ρύθμισης της τριετίας.
Υπολογισμός του χρόνου διαδοχικής και παράλληλης ασφάλισης που διανύθηκε πριν τον Ν.4387/2016 και που κατά τη διαδικασία του επανυπολογισμού δεν προσμετρήθηκε, παρόλο που για το χρόνο αυτό έχουν καταβληθεί οι εισφορές στο Ασφαλιστικό Σύστημα.
Νομοθετική επαναφορά και επαναχορήγησης της 13ης & 14ης σύνταξης.
Επαναχορήγηση του ΕΚΑΣ και παροχή δωρεάν φαρμάκων σε όλους όσους έχουν τις προϋποθέσεις χορήγησής του.
Άμεση λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης ακρίβειας και της κερδοσκοπικής αύξησης των τιμών στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης με μείωση των συντελεστών ΦΠΑ σε όλα τα παραπάνω είδη και προϊόντα.
Την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Από ένα επίπεδο αποδοχών και πάνω τα 2/3 των ονομαστικών αυξήσεων αφαιρούνται από τον πρόσθετο φόρο, την επιβολή της ΕΑΣ και λόγω μη αναπροσαρμογής της φορολογικής κλίμακας.
Ως ένδειξη αναγνώρισης του ρόλου των συνταξιούχων στην οικονομική δημιουργία και τη συγκρότηση του κοινωνικού κράτος, ζητάμε τη θέσπιση του «Κοινωνικού voucher» για δωρεάν μετακινήσεις στα (αστικά) Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, εκπτώσεις στα ΚΤΕΛ και το Σιδηρόδρομο, επιδοτήσεις του εισιτηρίου σε Θέατρα, Κινηματογράφους κ.λ.π.
Τέλος ένα από τα σημαντικότερα αιτήματά μας είναι η Θεσμοθέτηση της ΑΓΣΣΕ σε ισότιμου Κοινωνικού Εταίρου και θεσμικού Συνομιλητή της Πολιτείας στα πλαίσια του Κοινωνικού διαλόγου για ζητήματα συνταξιοδοτικού και κοινωνικοασφαλιστικού δικαίου με την συμμετοχή της στην ΟΚΕ, τα Δ.Σ του e-ΕΦΚΑ και του ΕΟΠΥΥ, την Εθνική Επιτροπή Κοινωνικής Προστασίας κ.τ.λ.
Με Εκτίμηση ΑΓΣΣΕ