Έσπασε όλα τα ρεκόρ

Ένας οίκος δημοπρασιών της Νέας Ζηλανδίας έκανε γνωστό ότι ένα και μοναδικό φτερό από ένα εξαφανισμένο πουλί Huia έγινε το πιο ακριβό φτερό στον κόσμο όταν πουλήθηκε για 28.417 δολάρια.

Ο Οίκος Δημοπρασιών Webb’s είπε ότι το φτερό αναμενόταν να πουληθεί έως και 1.800 δολάρια, αλλά κατέρριψε τις προσδοκίες — καθώς και το προηγούμενο ρεκόρ, το οποίο είχε σημειωθεί από ένα φτερό από ένα πουλί του ίδιου είδους όταν πουλήθηκε για 5.150 δολάρια το 2010.

Το πουλί huia θεωρούταν ιερό από τους Μαορί και τα φτερά του κοσμούσαν τα κεφαλάρια των αρχηγών και των οικογενειών τους. Η τελευταία επιβεβαιωμένη φορά που εθεάθη ένα πουλί huia ήταν το 1907, αν και ανεπιβεβαίωτες θεάσεις αναφέρθηκαν κατά τη διάρκεια των επόμενων 30 ετών.

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που αυτό το σπάνιο αντικείμενο της φυσικής ιστορίας έχει επιτύχει να έχει τόσο τεράστιο ενδιαφέρον προσφορών, υπογραμμίζοντας την ευθραυστότητα του οικοσυστήματος μας και τη σημασία της φροντίδας της πανίδας του», δήλωσε η Leah Morris, επικεφαλής των Διακοσμητικών Τεχνών στο Webb’s Auction House.

Υπάρχει εξήγηση

Σίγουρα όταν παραγγέλνετε μια μπύρα αυτό που περιμένετε είναι να είναι πολύ παγωμένη και ακόμη καλύτερα και το ποτήρι στο οποίο θα σερβιριστεί αυτή.

Κι όμως, δεν έχετε άδικο αλλά είναι αποδεδειγμένο ότι μια κρύα μπύρα έχει καλύτερη γεύση από αυτή που είναι σε θερμοκρασία δωματίου.

Όπως φαίνεται, σύμφωνα με έρευνα, το ότι η μπύρα έχει καλύτερη γεύση σε πιο χαμηλή θερμοκρασία έχει να κάνει με τις μοναδικές μοριακές ιδιότητες του αλκοόλ. Η σχετική έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε πριν λίγο καιρό  έδειξε στην πραγματικότητα μια συσχέτιση μεταξύ των ιδιοτήτων των συγκεντρώσεων αιθανόλης-νερού και των όγκων αλκοόλ διαφόρων δημοφιλών ποτών. Κατά την εξέταση μιγμάτων αιθανόλης-νερού σε διαφορετικές συγκεντρώσεις, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μοριακά συσσωματώματα παρουσίαζαν δομικές μεταβάσεις σε ορισμένα ποσοστά αιθανόλης. Αυτές οι μεταβάσεις αντιστοιχούσαν στα εύρη που παρατηρούνται στα αλκοολούχα ποτά.

Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν αυτές οι δομικές μεταβάσεις επηρεάζονταν από τη θερμοκρασία, άλλαζε το προφίλ της γεύσης τους. «Η εργασία μας αποδεικνύει ότι η κατανομή της περιεκτικότητας σε αλκοόλ και η κατάλληλη θερμοκρασία κατανάλωσης για τα διάφορα αλκοολούχα ποτά δεν βασίζονται στην εμπειρία, αλλά σε επιστημονικές εξηγήσεις γύρω των μοριακών συστάδων αιθανόλης-νερού σε διαλύματα», εξήγησε η ομάδα.

Ακολούθως, η ομάδα των ερευνητών εξέτασε τα μείγματα αιθανόλης-νερού σε διαφορετικές θερμοκρασίες, από 5 έως 40 βαθμούς Κελσίου και διαπίστωσε ότι τα κρίσιμα σημεία του αλκοολούχου ποτού επηρεάζονταν από τη θερμοκρασία, με ορισμένα κρίσιμα σημεία να εξαφανίζονται σε ορισμένες θερμοκρασίες.

Τι αποκαλύπτει μια πινακίδα

Και σε ποιον δεν έχει τύχει να μην θέλει μία και περισσότερες μέρες να πάει στην δουλειά. Αυτό, μάλιστα, δεν είναι κάτι πρόσφατο μιας και όπως αποδεικνύεται σαν σκέψη υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων όπως αποκαλύπτει και μια αιγυπτιακή πινακίδα 3.200 ετών.

Σε αυτό το αρχαίο εύρημα που είναι φτιαγμένο από ασβεστόλιθο και βρίσκεται στην κατοχή του Βρετανικού Μουσείου αναφέρονται κάποιοι από τους λόγους που έλεγαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι στα… αφεντικά τους προκειμένου να απουσιάσουν από ακόμη μία εξαντλητική μέρα στην κατασκευή των Πυραμίδων.

Στην πινακίδα αναγράφονται —στη νέα αιγυπτιακή ιερατική γραφή με μαύρο και κόκκινο μελάνι— οι ημέρες παρουσίας 40 εργατών και οι ημερομηνίες που έλειπε κάποιος καθώς και η αιτιολογία της απουσίας. Πιο συγκεκριμένα:

Τον «τέταρτο μήνα του χειμώνα, ημέρα 24, ένας εργάτης ονόματι Pennub έλειψε από την εργασία του γιατί η μητέρα του ήταν άρρωστη. Την ίδια ημέρα, μάλιστα, άλλοι εργάτες ανέφεραν πως είναι οι ίδιοι άρρωστοι.

Μια άλλη μέρα ένας άλλος εργάτης με το όνομα Seba θα λείψει επειδή τον δάγκωσε σκορπιός ενώ κάποιες μέρες άλλοι εργάτες ανέφεραν ως δικαιολογία της απουσίας τους την παρασκευή μπύρας κάτι καθόλου παράξενο. Κι αυτό γιατί η παρασκευή μπύρας στην Αρχαία Αίγυπτο είχε πολύ μεγάλη σημασία.

Το Βρετανικό Μουσείο εξηγεί: «Στην αρχαία Αίγυπτο, η μπύρα ήταν τόσο απαραίτητη που αντιμετωπιζόταν κυρίως ως είδος διατροφής – καταναλωνόταν καθημερινά και σε μεγάλες ποσότητες σε θρησκευτικές γιορτές και εορτασμούς. Η μπύρα ήταν απαραίτητη για τους εργάτες, όπως αυτοί που έχτιζαν τις πυραμίδες της Γκίζας, οι οποίοι εφοδιάζονταν με μια ημερήσια μερίδα 1⅓ γαλόνι. Ωστόσο, εξακολουθούσε να έχει θεϊκή υπόσταση, με αρκετούς θεούς και θεές να συνδέονται με αυτήν».

Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό ήταν αυτοί που έλειψαν από την εργασία τους επειδή ήθελαν να βοηθήσουν τη σύζυγο ή την κόρη τους που αιμορραγούσε λόγω εμμήνου ρύσεως.