Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Όπως μας ενημέρωσε ο Δικηγόρος του Σωματείου μας Βασίλης Βασιλόπουλος η συζήτηση των Εφέσεων που άσκησε η ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε. κατά των Δημητρίου Βουνισέα και Αλέξανδρου Γιαννακόπουλου οι οποίες είχαν προσδιοριστεί για τη δικάσιμο της 12ης Ιανουαρίου 2024, αναβλήθηκαν για τις 20 Φεβρουαρίου 2026.

Επίσης οι αγωγές κατά των Ελιασά Μιχαήλ – Γκομόζια Δημητρίου –  Μακαμτζόγλου Παρασκευής – Ηλιάδη Ιωσήφ – Ζεβελάκη Ιωάννη – Γκουσέτη Ανδρέα αναβλήθηκαν για τις 27 Φεβρουαρίου 2026 λόγω της αποχής των δικηγόρων.

Επίσης οι αναιρέσεις των: Πέτρου Μελετίου – Παναγιώτη Λειβάδη και Κατσαμπούλα-Πατέντα Θεοδώρας, κατά της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε. και των αποφάσεων του Πρωτοδικείου, οι οποίες είχαν προσδιοριστεί για τις 12/2/2024 αναβλήθηκαν για τις 28 Απριλίου 2025.

Επίσης η αίτηση ακύρωσης που είχε καταθέσει το Σωματείο μας στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της εγκυκλίου του Υπουργού κ. Τσακλόγλου που ήταν να συζητηθεί στις 5-2-2024 αναβλήθηκε για τις 3-6-2024.

Τέλος η αναίρεση του Γεωργίου Μυλωνά κατά της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε. και της απόφασης του Πρωτοδικείου, η οποία είχε προσδιοριστεί για τις 5-2-2024, ματαιώθηκε λόγω της αποχής των Δικηγόρων και θα επαναφερθεί με κλήση. Για τη νέα δικάσιμο θα σας ενημερώσουμε όταν προσδιοριστεί.

Η Διοίκηση

Τριήμερη εκδρομή

Λίμνη Τριχωνίδας – Αμφιλοχία – Πάργα – Λευκάδα – Πρέβεζα

– Καρναβάλι στην Πάργα

Στις 16 Μαρτίου το Σωματείο μας πραγματοποίησε την πρώτη του εξόρμηση για το 2024. Στις 7 το πρωί ξεκινήσαμε 51 ατρόμητοι, σύγχρονοι Οδυσέες να περιπλανηθούμε για ένα τριήμερο, ψάχνοντας ακόμη μία φορά μία Ιθάκη και ευχηθήκαμε να είναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες και γνώσεις.

Η πρώτη μέρα εύκολη ήταν, η συνάντηση με γνωστούς και φίλους και όλοι μαζί σαν μία οικογένεια ξεκινήσαμε για να ζήσουμε ένα τριήμερο ανέμελο και ανέφελο μακριά από τη βουή της Αθήνας. Πρώτη στάση σε καφέ στην περιοχή του Κιάτου. Ακολούθως πήραμε τον δρόμο για τη λίμνη της Τριχωνίδας όπου το ραντεβού μας ήταν στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής με τα κέρινα ομοιώματα της αναπαράστασης του «Κρυφού Σχολειού». Ασφαλώς μας απογοήτευσε η εγκατάλειψη που υπήρχε στον χώρο και τα εκθέματα, όμως σε αυτά είμαστε μαθημένοι τόσα χρόνια και δεν μας προξενεί τόσο μεγάλη εντύπωση. Απτόητοι συνεχίσαμε για Αμφιλοχία, όπου γευματίσαμε σε ταβέρνες της περιοχής και το βράδυ φθάσαμε στην Πάργα όπου μετά από μικρή ξεκούραση μεταβήκαμε σε κέντρο της περιοχής όπου φάγαμε και διασκεδάσαμε όπως εμείς ξέρουμε.

Το πρωί ξεκινήσαμε για Λευκάδα με πρώτη στάση τη Μονή Φανερωμένης, επίσκεψη στο Νυδρί και ακολούθως επιστροφή στην Πάργα όπου κάτω από καταρρακτώδη βροχή παρακολουθήσαμε όλοι την παρέλαση των καρναβαλιστών και αργά το βράδυ επαναλήφθηκε η διασκέδαση με φαγητό και χορό σε κέντρο της περιοχής.

 Την επομένη ημέρα μετά την επίσκεψη για καφέ και περιήγηση στην πόλη της Πρέβεζας πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για τον Κλεινόν Άστυ με φαγητό στην Αμφιλοχία και καφέ στην Εθνική Οδό. Ήταν μία πολύ όμορφη εκδρομή που την απόλαυσαν όλοι οι συμμετέχοντες, σε αυτό βέβαια βοήθησαν με τη στάση τους και τη συμπεριφορά τους όλοι καθώς και ο καιρός που ήρθε σύντροφός μας, με εξαίρεση την νεροποντή στην Πάργα.

Η Διοίκηση

Ο Αγώνας για την υιοθέτηση από την Πολιτεία του αιτήματος των Συνταξιούχων που είχαν εργασθεί στα μεταφορικά μέσα του Λεκανοπεδίου για δωρεάν μετακινήσεις μετά τη συνταξιοδότησή τους συναντά την πείσμωνα άρνηση του Υπουργείου Μεταφορών να δεχθεί και να συζητήσει με τους ενδιαφερόμενους το θέμα. Όμως στο πείσμα του Υπουργείου έχουμε αντιτάξει και το δικό μας πείσμα για να δώσουμε λύση στο δίκαιο αίτημά μας.

Με επιστολή μας προς την αρμόδια Υφυπουργό κα. Χριστίνα Αλεξοπούλου αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2023 ζητούσαμε να έχουμε μία συνάντηση μαζί της. Το ραντεβού κλείστηκε για τις 27 Νοεμβρίου 2023 όχι όμως με την κυρία Υφυπουργό με την οποία κατά την αποχώρησή μας από το Υπουργείο είχαμε μία ολιγόλεπτη συνάντηση-χαιρετισμό μαζί της, αλλά με τον κύριο Καλαφατά ο οποίος μας ζήτησε να του στείλουμε υπόμνημα με τα αιτήματά μας, τα οποία υπομνήματα τα είχαμε καταθέσει στις τόσες συναντήσεις που είχαμε κάνει με τους αρμοδίους υπουργούς για το θέμα του ηλεκτρονικού εισιτηρίου.

 Στις 7 Δεκεμβρίου 2023 στείλαμε και νέα επιστολή στην Υφυπουργό      κα. Χριστίνα Αλεξοπούλου με την οποία προτείναμε συγκεκριμένη διαδικασία υιοθέτησης του αιτήματός μας. Από τότε έχουν περάσει 4 μήνες και δυστυχώς δεν πήραμε καμία απάντηση με αποτέλεσμα στις 4 Απριλίου 2024 να στείλουμε και νέα επιστολή προς την κυρία Υφυπουργό ζητώντας να έχουμε άμεσα συνάντηση μαζί της.

 Μας έχει πειράξει πολύ η αδιαφορία της Πολιτείας να δεχθεί και να συζητήσει μαζί μας το πρόβλημά μας αυτό που είναι μία μικρή δικαίωση για τα όσα έχουμε προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο στα τόσα χρόνια του εργασιακού μας βίου. Να μας δεχθούν και με το θάρρος της γνώμης τους να μας ξεκαθαρίσουν. Το αίτημά μας είναι σωστό και το υιοθετούν ή το βρίσκουν άκαιρο και το απορρίπτουν. Δεν μας φτάνει η συμπάθεια. Απαιτούμε οριστική λύση στο θέμα που 15 χρόνια τώρα συζητάμε χωρίς να το αγγίζουμε.

Η Διοίκηση

Όπως διαβάζετε σε κάθε έκδοση του «Ηλεκτρικού» στην 16η Σελίδα δημοσιεύουμε ποια Σχολεία και πόσοι Μαθητές επισκέπτονται το Μουσείο μας.

Η ξενάγηση των Μαθητών στους Εκθεσιακούς χώρους διαρκεί περίπου 2 ώρες. Πάρα πολλοί Μαθητές εντυπωσιασμένοι από αυτά που βλέπουν και ακούνε για την πλούσια Ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων, μας κάνουν διάφορες ερωτήσεις.

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των Μαθητών εκτός από το Ξύλινο Βαγόνι και την πληθώρα των Ιστορικών Εκθεμάτων μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών εστιάζεται στα Χειριστήρια Μηχανήματα Σηματοδότησης και στους Σταθμάρχες.

Ένας φοιτητής της Σιβιτανιδείου Σχολής μας ρώτησε: «Τι μέσο πρέπει να έχει κάποιος εργαζόμενος στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο για να γίνει Σταθμάρχης;».

Του εξηγήσαμε και του είπαμε αυτά που λέμε σε όλους όσους επισκέπτονται το Μουσείο και μας ρωτούν για τους Σταθμάρχες.

Στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο για να γίνει κάποιος Σταθμάρχης και να χειρίζεται τα Μηχανήματα Σηματοδότησης δίνει εξετάσεις σε μια Επιτροπή Τεχνικών Διευθυντών και ενός Εκπροσώπου του Υπουργείου Μεταφορών, αφού προηγούμενα συμμετέχει σε σχετικές Μαθητείες.

Να έχει Γραμματικές Γνώσεις τουλάχιστον τρίτης τάξης Γυμνασίου.

Να έχει ξεκινήσει την Υπηρεσιακή του Σταδιοδρομία από Εισπράκτορας Τροχιοδρόμου.

Και στη συνέχεια να γίνει Συλλέκτης Εισιτηρίων, Προϊστάμενος Αμαξοστοιχίας, Ελεγκτής Τροχιοδρόμου, Ελεγκτής Σιδηροδρόμου και μετά από 15 περίπου χρόνια Υπηρεσίας στην Κίνηση και αφού κριθεί ικανός από την Εξεταστική Επιτροπή να γίνει Σταθμάρχης για να χειρίζεται τα Μηχανήματα Σηματοδότησης.

«Καλά στον ΟΣΕ πως εμπιστεύτηκαν σε έναν Αχθοφόρο με λίγα χρόνια υπηρεσίας και άσχετο με τα Μηχανήματα Σηματοδότησης να γίνει Σταθμάρχης;»

Στην ερώτηση αυτή παιδιά τους λέμε την απάντηση θα μπορέσετε να την πάρετε όχι μόνο από Πολιτικούς και Υπηρεσιακούς Παράγοντες οι οποίοι έκαναν έναν Αχθοφόρο Σταθμάρχη, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΟΣΕ ΑΥΤΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.

Τα παιδιά μας κοίταξαν με απορία, κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και δεν μας έκαναν άλλη ερώτηση για τη Σηματοδότηση.

Και συνεχίσαμε τη ξενάγηση στους υπολοίπους Εκθεσιακούς χώρους του Μουσείου.

Τώρα εσείς Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι που διαβάσατε το πιο πάνω άρθρο τι λέτε;

Το Συνδικαλιστικό Κίνημα των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων διαχρονικά, με Συνδικαλιστές όπως: Τον Γιάννη Παπαδημητρίου, τον Πέτρο Ψαρόγιαννη, τον Τάκη Τασούλη, τον Γιάννη Παναγιωτόπουλο, τον Γιώργο Σοφιανό, τον Ανδρέα Αντωνακόπουλο, τον Γιώργο Γαβρίλη, τον Χρίστο Τρυφιάτη, τον Βασίλη Σταθούση, τον Λευτέρη Ρενιέρη και άλλους καταξιωμένους Συνδικαλιστές.

ΘΑ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΣΤΑΘΜΑΡΧΗΣ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΠΡΟΣΟΝΤΑ;

Μανώλης Φωτόπουλος

Του Προέδρου

Ευθυμίου Ρουσιά

Ο κάθε άνθρωπος έχει έναν μοναδικό και αξιοθαύμαστο τρόπο για να δημιουργεί στη ζωή του από τα πιο απλά ως τα πιο σύνθετα πράγματα. Το πώς θα ξεπερνά τις δυσκολίες και πως θα κτίζει το όνειρο της ζωής του. Μπορούμε να κάνουμε μία λίστα με πράγματα που μας ικανοποιούν, μας κάνουν να νιώθουμε ευχάριστα και γιατί όχι ευτυχισμένοι. Τολμήστε λοιπόν και αναρωτηθείτε, τι σας κάνει ευτυχισμένους και μην αντιστέκεστε. Πολλές φορές περισυλλέγουμε στιγμές από το παρελθόν και τις καλύτερες αναμνήσεις για να προσφέρουμε στον εαυτόν μας την ικανοποίηση ή και τη χαρά ό,τι έχουμε καταφέρει έως τώρα, ότι έχουμε ζήσει περιόδους ευτυχίας. Μα η ζωή μας έχει μέσα και ευτυχισμένες στιγμές και αυτές είναι το σωσίβιο επιβίωσης στα δύσκολα, εκεί όπου οι καταστάσεις ορθώνονται σαν βουνό μπροστά μας και η ζωή μας αναταράσσεται. Τότε πιανόμαστε από αυτό το υπαρκτό σωσίβιο, για να βγούμε στην όχθη των αποφάσεων και των απαντήσεων με τις λιγότερες απώλειες. Η ζωή μας καλεί να την γεμίσουμε με την ιστορία μας και να της δώσουμε το νόημα που της αξίζει με τις επιλογές μας. Να εξαπατήσουμε τη θλίψη μας είναι εύκολο, γιατί έχουμε να ανασύρουμε από το παρελθόν όμορφες στιγμές που μπορούν να ξεγελάσουν την αποτυχία μας ή την πικρία μας, να μετακινηθούν οι σκέψεις μας από ό,τι μας δυσκολεύει και να ισορροπήσουμε πατώντας πάνω στην ελπίδα, ότι τίποτα δεν χάνεται όσο το παλεύουμε.

 Την ευτυχία μπορούμε να την δούμε παντού. Στα μάτια των παιδιών μας όταν τους σερβίρουμε το φαγητό που τους αρέσει, όταν παίρνουν το δώρο της αρεσκείας τους, όταν πετυχαίνουν στις εξετάσεις τους, όταν ερωτεύονται, ακόμη και όταν τους κρυφοκοιτάμε των ώρα που ονειροπολούν. Την ευτυχία την νιώθουμε στα μάτια των γονιών μας, όταν μας βλέπουν ότι έχουμε με την οικογένειά μας αγάπη και σύμπνοια, όταν τους προσφέρουμε μικροχαρές, όταν τους παίρνουμε μία ζεστή αγκαλιά. Την ευτυχία μπορούμε να την νιώσουμε από δύο λόγια ζεστά από την/την σύντροφό μας, ακόμη και από το φιλικό και συγγενικό περιβάλλον. Η ευτυχία βρίσκεται χωρίς λέξεις, σε μία ματιά, στις παραλίες που βαδίζουμε και ταξιδεύουν τις σκέψεις μας μακριά. Την ευτυχία μπορούμε να τη βρούμε και στο καφεδάκι που θα πιούμε με την παρέα που εμείς επιλέξαμε.

 Κάποιοι διαισθάνονται τι θα τους προσφέρει την ευτυχία και παίρνουν το ρίσκο, για όσο τη ζήσουν. Η ευτυχία όμως δεν είναι αιώνια. Γι’ αυτό, όταν την έχουμε να μην αφήνουμε να ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια μας. Θα πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τις επιτυχίες της καθημερινότητάς μας. Να διώξουμε τα αρνητικά συναισθήματα και να νιώσουμε αυτοπεποίθηση κοιτάζοντας τον εαυτόν μας στον καθρέπτη και φωνάξουμε δυνατά ότι η ευτυχία όπως και η δυστυχία βαδίζουν μαζί στη ζωή μας και μας ανήκουν. Να επιδιώξουμε για να γεμίσουμε τη ζωή μας με μικροπράγματα, που θα μας χαρίσουν στιγμές ευτυχίας και να προσπαθήσουμε να τις μοιραστούμε με αυτούς που αγαπάμε, τότε θα είμαστε διπλά νικητές. Η ευτυχία δεν έχει όνομα, θα πρέπει να την νιώσουμε και να την κάνουμε δική μας και τα δύσκολα μονοπάτια της ζωής που θα βαδίζουμε μπορούν να μας χαρίσουν τα βήματα προς την ευτυχία.

Τα Ελευθέρας σε Εργαζόμενους και Συνταξιούχους, αλλά και των μελών των οικογενειών τους, είχαν χορηγηθεί πριν από 100 και πλέον χρόνια, για να ταξιδεύουν με τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο, τα Τραμ Παραλίας, του Περάματος και αργότερα με τα Πράσινα Λεωφορεία.

Οι Εργαζόμενοι και οι Συνταξιούχοι των ΕΗΣ-ΗΣΑΠ, έπαιρναν ακόμα και δύο εισιτήρια τον χρόνο για να ταξιδεύουν δωρεάν με τα τραίνα των ΣΕΚ, ΣΠΑΠ, Υπεραστικά Λεωφορεία και σταμάτησαν να τους τα χορηγούν από το 1991.

Από τότε Συνταξιούχοι, αλλά και Εργαζόμενοι ζητάνε την επαναχορήγησή τους.

Τα Σωματεία όχι μόνο των Εργαζομένων αλλά και των Συνταξιούχων στους ΗΣΑΠ τα Μπλε Λεωφορεία (ΕΑΣ) και τα Τρόλεϊ (ΗΛΠΑΠ) είχαν αντιδράσει έντονα, γιατί ενώ σταμάτησαν να τα χορηγούν στους Συνταξιούχους έδιναν Ελευθέρας σε Πολιτικούς, Αστυνομικούς, Στρατιωτικούς ακόμα και σε Αγροφύλακες.

Στο Αρχείο του Μουσείου υπάρχουν πάρα πολλά παλαιά Ελευθέρας Εργαζομένων και Συνταξιούχων.

Όπως επίσης οι ταυτότητες που χορηγούσε η Γκεστάπο, για να μπορούν να πηγαίνουν οι Εργαζόμενοι στην εργασία τους τις ώρες που απαγορευότανε η κυκλοφορία.

Το αίτημα των Συνταξιούχων για την επαναχορήγηση των Ελευθέρας είναι δίκαιο και πρέπει να επιλυθεί.

Οι Συνταξιούχοι έχουν δώσει αρκετά και εξακολουθούν να δίνουν με τον περιβόητο Νόμο του Κατρούγκαλου που διατηρεί και η σημερινή Κυβέρνηση , ας μην πληρώνουν και εισιτήριο για να κατεβαίνουν στον Πειραιά να γράψουν φάρμακα ή να πηγαίνουν στο Σωματείο τους.

Αυτό το θέμα εκτός από το Σωματείο των Συνταξιούχων που συνεχώς το προβάλλει θα πρέπει να απασχολήσει και τα Σωματεία των Εργαζομένων όχι μόνο των ΗΣΑΠ – ΣΤΑ.ΣΥ αλλά και των Λεωφορείων και Τρόλεϊ.

Επιτέλους ας πούνε και αυτοί καμία κουβέντα για τους Συνταξιούχους, γιατί εκεί που είναι ήμαστε και εδώ που σήμερα είμαστε εμείς αργά ή γρήγορα θα έρθουν και αυτοί.

Μανώλης Φωτόπουλος

Σας ενημερώνουμε για τη δικαστική πορεία και τις αναβολές των εκδικάσεων σε δεύτερο βαθμό των υποθέσεων που αφορούν τις αποζημιώσεις που δόθηκαν τους 8 πρώτους μήνες του 2011 σε 86 μέλη μας. Οι υποθέσεις που ανεβλήθησαν και που χειρίζεται ο Δικηγόρος του  Σωματείου μας Λουκάς Αποστολίδης είναι των συναδέλφων μας:

1. Μώρου Χρήστου

2. Ιντέρνου Αγγελικής

3. Καζάνη Ευάγγελου

4. Δεμερούτη Αικατερίνης

5. Μωραγιάννη Ιωάννη

6. Μπασιά Αναστασίου

Ανεβλήθησαν για τις 20 Νοεμβρίου 2026.

Δυστυχώς αγαπητοί συνάδελφοι η υπόθεση της αποζημίωσης των 86 αυτών συναδέλφων μας είναι στο ενδιαφέρον μόνο του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου και όχι των ενδιαφερομένων, αυτό φάνηκε στη Γενική  Συνέλευση που έγινε στον Πειραιά στις 27 Μαρτίου και στην οποία συμμετείχαν μόνο 8 ενδιαφερόμενοι καθώς και στη συγκέντρωση της 17ης Απριλίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος που δεν συμμετείχε κανένας από τους 86 ενδιαφερόμενους.

Όμως το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο δεν θα πάψει να δείχνει έμπρακτα το ενδιαφέρον του για το θέμα αυτό και θα καταβάλλει ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες για να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση του θέματος.

Η Διοίκηση

Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση εκπέμπουν διαρκώς αντιφατικά μηνύματα δημιουργώντας όλο και μεγαλύτερη σύγχυση σε μία κοινωνία που ασφυκτιά κάθε μέρα περισσότερο καθώς όλοι τους πολιτεύονται με ελάχιστες αλήθειες και πολλά ψέματα. Πολιτεύονται με υπεκφυγές ή ακόμη καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες που και οι ίδιοι δεν τις πιστεύουν.

Τρανό παράδειγμα το τριήμερο 26-27-28 Μαρτίου όπου στον ναό της Δημοκρατίας που είναι η Βουλή των Ελλήνων, υπήρξε μεγάλη ένταση, έγιναν καταγγελίες, υπήρξε πόλεμος συμφερόντων, έγιναν ανίερες συμμαχίες, υπόγειες συμφωνίες, προσβολή της μνήμης των νεκρών στα Τέμπη καθώς όλοι πατούν πάνω στον πόνο και την οργή των οικογενειών των θυμάτων, αντηλλάγησαν βαριές εκφράσεις, ακραίοι χαρακτηρισμοί, ακούστηκαν δυσάρεστα υπονοούμενα.

Το τριήμερο αυτό ακούστηκαν πολλά, όχι μόνο εντός αλλά και εκτός Βουλής. Τα ντεσιμπέλ και οι βαρείς χαρακτηρισμοί, που καταλήγουν να απαξιώνουν στα μάτια της κοινής γνώμης το σύνολο του πολιτικού κόσμου, δεν είθισται να ωφελούν τις πολιτικές δυνάμεις που κινούνται εντός του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας μας.

Η εμπειρία των μνημονιακών χρόνων φαίνεται ότι δεν δίδαξε κάτι τους πολιτικούς μας με αποτέλεσμα να υπάρξει ένα βαθιά αποκαρδιωτικό κλίμα με όσα συνέβησαν στη Βουλή το τριήμερο που συζητιόταν η πρόταση δυσπιστίας στη Βουλή κατά της Κυβέρνησης καθώς έπεσαν οι μάσκες του καθωσπρεπισμού της αριστείας και της συμπόνιας. Ήταν ένα σόου λάσπης και ύβρεων. Δεν δόθηκε ούτε μία εκδοχή απάντησης σε μία σειρά ερωτημάτων τα οποία παραμένουν αναπάντητα και στον ίδιο τον πυρήνα της διαχείρισης του δυστυχήματος και στο σκέλος των πολιτικών ευθυνών.

Δεν γνωρίζουμε μέχρι που θα φτάσει ο κατήφορος των πολιτικών μας ηγετών και τι άλλο θα δουν τα μάτια μας και θα ακούσουν τα αυτιά μας και ειδικά τώρα που αρχίζει η προεκλογική περίοδος που θα πρέπει να επιλέξουμε αυτούς που θα μας εκπροσωπήσουν στην Ευρωβουλή. Όλοι οι πολιτικοί μας που διεκδικούν τη ψήφο μας θα πρέπει με κάθε ειλικρίνεια να μας πουν τι πιστεύουν και τι μπορούν να πράξουν, από ψέματα έχουμε χορτάσει, έργα δεν βλέπουμε.

Η Διοίκηση

Στο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου μας που έγινε στις 9 Απριλίου 2024 ο Πρόεδρος του Σωματείου ανακάλεσε την παραίτησή του που είχε υποβάλει στη Γενική Συνέλευση και έτσι μετά από την καθολική απαίτηση των μελών του Δ.Σ. παραμένει Πρόεδρος μέχρι τις επόμενες εκλογές του Σωματείου που θα διεξαχθούν το πρώτο τρίμηνο του 2025 με την ευχή να δραστηριοποιηθούν νέοι συνάδελφοι και να δείξουν ενδιαφέρον για το Σωματείο μας και τους συναδέλφους συνταξιούχους. Όλοι μπορούν να προσφέρουν αρκεί να το θελήσουν.

Η Διοίκηση

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Από το Δικηγορικό Γραφείο του κ. Γιώργου Αντωνακόπουλου μας κοινοποιήθηκε το τροποποιημένο και εγκεκριμένο από το Πρωτοδικείο Πειραιά Καταστατικό του Μουσείου μας.

Το νέο Καταστατικό θα το κοινοποιήσουμε όπως προβλέπεται, στο Υπουργείο Πολιτισμού, στο Υπουργείο Εμπορίου και στην Τράπεζα Πειραιώς για την έκδοση Βιβλιαρίου Καταθέσεων και ΠΟΣ για το Πωλητήριο του Μουσείου.

Με το νέο Καταστατικό θα πραγματοποιηθούν και οι προσεχείς Εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου και νέας Ελεγκτικής Επιτροπής, οι οποίες θα γίνουν την ίδια ημερομηνία με τις Εκλογές του Σωματείου.

Περιμένουμε στήριξη και βοήθεια από τους Συναδέλφους και τις Συναδέλφισσες Συνταξιούχους των ΗΣΑΠ, έτσι ώστε να εκλεγεί ένα νέο Διοικητικό Συμβούλιο και μια νέα Ελεγκτική Επιτροπή.

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.

ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ.

Γι’ αυτό υποστηρίζουμε και λέμε ότι δεν εκχωρούνται και δεν μοιράζονται ό,τι με Αγώνες και σκληρή δουλειά έχουμε πετύχει, σε όσους δεν ανήκουν στην ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΤΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥΣ.

Όποιος ή όποια Συνάδελφος Συνταξιούχος των ΗΣΑΠ έχει άλλη άποψη ας βγει ανοιχτά και να το πει.

Η Διοίκηση του Μουσείου