Αρχική » Αρθρα του/της ssisap_admin (Σελίδα 3)
Αρχείο συντάκτη ssisap_admin
Μέχρι πότε θα αδιαφορούμε με την καταστροφή των δασών μας
Το καλοκαίρι του 2024 ημερολογιακά είναι παρελθόν, αφήνοντας πίσω του ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.
Στις τελευταίες περιλαμβάνονται και ο αφανισμός χιλιάδων στρεμμάτων δασών ανά την Ελλάδα με τις πυρκαγιές. Οι περισσότερες υπήρξαν κατόπιν εμπρησμών και κάποιες εξαιτίας αφέλειας συνανθρώπων μας, οι οποίοι υποτίμησαν τον κίνδυνο και υπερεκτίμησαν τις ικανότητές τους. Όποια κι αν είναι η αιτία, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, καμένη γη και χαμένη φύση. Μετράμε σήμερα θύματα και στρέμματα. Μπορεί να είμαστε θεατές του ίδιου σκηνικού από χρόνια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε αναίσθητοι επί του θέματος ούτε και να συμβιβαστούμε με την κατάσταση που βιώνουμε κάθε καλοκαίρι.
Η κλιματική αλλαγή ως παγκόσμιο φαινόμενο, με τη ξηρασία που επέφερε, έδωσε τη χαριστική βολή στα δάση και όπλισε το χέρι περισσότερων εμπρηστών. Είναι πρόβλημα που, αντί να μειώνεται, αυξάνεται ιδίως το καλοκαίρι. Αντί να τα προστατεύουμε, τα καταστρέφουμε. Η ανοχή καταστάσεων γίνεται διευκόλυνση εγκλημάτων. Το περιβάλλον είναι μέρος της δημιουργίας, άρα και θείο δώρο στον άνθρωπο. Για τον λόγο αυτόν απαιτεί σεβασμό και ζητά περιφρούρηση.
Η διαταραχή της οικολογικής ισορροπίας είναι τόσο μεγάλη και εμφανής, που το ερώτημα να έρχεται αβίαστα και αναμένει απαντήσεις άμεσες και αποτελεσματικές. Μέχρι που μπορεί να φθάσει αυτό το κακό που προξενούμε με τη θέλησή μας ή με την απροσεξία μας στον φυσικό πλούτο της πατρίδας μας; Από φύλακες της φύσης καταντήσαμε καταχραστές και από διαχειριστές του περιβάλλοντος γίναμε εκμεταλλευτές. Μία σπίθα, ένα αποτσίγαρο, μία επιπολαιότητα είναι αρκετά για να λαμπαδιάσει όχι μόνο μία δασική έκταση, αλλά και αυτό το μέλλον του πλανήτη μας. Από τον θαυμασμό μας για τα κατάφυτα βουνά μας – και όχι μόνο – βρίσκουμε στάχτες και στις επισκέψεις μας αντικρίζουμε αποκαΐδια, θλίψη παντού, απογοήτευση ολόγυρα.
Η λαίλαπα της φωτιάς παραπέμπει σε εθνική τραγωδία. Οφείλει και το κράτος να πάρει τα μέτρα που του αναλογούν και να αναλάβει τις ευθύνες που του αρμόζουν. Άμεση, ευρύτατη και ουσιαστική αναδάσωση των εκτάσεων που καταστρέφονται, αυστηροποίηση των ποινών για τους κάθε λογής παραβάτες, ενδελεχής εξέταση χώρων, ιδιωτικών και δημοσίων, που μπορεί να έχουν πάσης φύσεως εύφλεκτα υλικά, ο έλεγχος των καμένων εκτάσεων και η άμεση κατεδάφιση κάθε κτίσματος που θα προκύψει εντός αυτών σε βάθος χρόνου, είναι κάποιες δράσεις που οι πολίτες συζητούν και πρέπει να αναληφθούν, χωρίς εξαιρέσεις και προσχήματα αποφάσεις από την Πολιτεία.
Η φημολογούμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε καμένες εκτάσεις θεωρείται από πολλούς ως επιλήψιμη και ίσως να υπάρχει σκοπιμότητα ως προς την τοποθέτησή τους. Αφέθηκαν τελευταίοι, οι πρώτοι του αγώνα κατάσβεσης των πυρκαγιών που είναι οι πυροσβέστες. Οι προσπάθειές τους φτάνουν στον ηρωισμό και ακουμπούν την αυτοθυσία, χωρίς βέβαια η αμοιβή τους από την πολιτεία να είναι ικανοποιητική που να ανταποκρίνεται στην προσφορά τους. Μόνο η θέα καμένων δασών μετατρέπει την οργή σε αγανάκτηση. Τρομερές οι συνέπειες στη χλωρίδα και την πανίδα του τόπου μας. Συμπεριφερόμαστε συχνά πυκνά επιπόλαια, από το πέταμα ενός αποτσίγαρου μέχρι την εναπόθεση σκουπιδιών, μπαζών και εύφλεκτων αντικειμένων. Όλα αυτά δείχνουν το ωχαδερφισμό μας και εκθέτουν τον πολιτισμό μας. Η κοινωνική ευαισθητοποίηση, η καλλιέργεια φιλοδασικής συνείδησης, η περιβαλλοντολογική σχολική αγωγή, η ενίσχυση πρωτοβουλιών αναδάσωσης είναι μερικές από τις αναγκαίες ενέργειες που μπορεί να αποβούν έως και σωτήριες για τα εναπομείναντα λίγα δάση της πατρίδας μας.
Η Διοίκηση
Ο γρίφος με το κρασί που θα σε πάει… πίσω στη δραχμή
Μπορείτε να τον λύσετε;
Είναι σίγουρο ότι έχετε αρκετά χρόνια να κάνετε πράξεις με δραχμές; Για να δούμε, λοιπόν, τι μπορείτε να κάνετε! Ήταν κάποτε τρεις φίλοι και πήγαν σε μια κάβα για να πάρουν ένα μπουκάλι κρασί το οποίο κοστίζει 300 δραχμές. Έδωσαν 100 δραχμές ο καθένας και ενώ είναι στην πόρτα τους προλαβαίνει ο υπάλληλος και τους λέει πως έκανε λάθος γιατί το μπουκάλι στοιχίζει 295 και όχι 300 δραχμές. ‘Ετσι τους επιστρέφει 5 δραχμές ρέστα. Αυτοί αφού δεν μπορούν να μοιραστούν τις 5 δραχμές στα τρία, αποφασίζουν να πάρουν ο καθένας από 1 δραχμή και δίνουν 2 δραχμές φιλοδώρημα στον υπάλληλο. Στο τέλος όμως σκέφτονται: Αφού έδωσε ο καθένας μας 100 δραχμές και πήρε μία πίσω, άρα 99 δραχμές, τότε τρεις φορές το 99 μας κάνει 297 και 2 δραχμές για το φιλοδώρημα, 299. Τι έγινε η μία δραχμή; Η απάντηση παρακάτω…
Η απάντηση:
Στις 297 δραχμές που έδωσαν και οι τρεις μαζί, συμπεριλαμβάνονται και οι 2 δραχμές του φιλοδωρήματος. Πρέπει να αφαιρέσουμε και όχι να προσθέσουμε το φιλοδώρημα στο ποσό που πλήρωσαν για να βρούμε την πραγματική αξία του κρασιού. Και όντως 297 – 2 = 295.
Εκλογές στο Σωματείο Εργαζομένων
Στις 17 Οκτωβρίου το Σωματείο Εργαζομένων ΣΤΑ.ΣΥ πραγματοποίησε εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου στο οποίο συμμετείχαν 3 συνδυασμοί και ένας μεμονωμένος υποψήφιος.
Στις 25 Οκτωβρίου συνεδρίασαν τα εκλεγέντα μέλη για την εκλογή του νέου Προεδρείου, το οποίο είναι:
Πρόεδρος: Γιαννόπουλος Σταμάτιος
Γεν. Γραμματέας: Στασινόπουλος Παναγιώτης
Αντιπρόεδρος: Παπασωτηρόπουλος Χαράλαμπος
Αντιπρόεδρος: Παναγόπουλος Ηλίας
Αντιπρόεδρος: –
Αν. Γραμματέας: Καπετάνου Μαρία
Οικον. Γραμματέας-Έφορος: Μανώλης Σπυρίδωνας
ΜΕΛΗ
Ξανθιώτης Δημήτριος
Κοντογιάννης Παναγιώτης
Κολαΐτης Ιωάννης
Διονυσόπουλος Γρηγόριος
Χαΐδας Χρήστος
Καρακώστας Κωνσταντίνος
Φουντουλάκης Αντώνιος
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου μας εύχεται κάθε επιτυχία στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Εργαζομένων ΣΤΑ.ΣΥ επ’ ωφελεία των εργαζομένων. Επιθυμεί δε τη συνεργασία του Σωματείου μας με τη νέα Διοίκηση των εργαζομένων.
Η Διοίκηση
Το νοτιότερο ταχυδρομείο του κόσμου αναζητά εργαζόμενους για να… μετρούν πιγκουίνους
Η αγγελία που δημοσιεύτηκε
Το νοτιότερο ταχυδρομείο του κόσμου αναζητά τρεις υπαλλήλους για να περάσουν τέσσερις μήνες διαλογής αλληλογραφίας και καταμέτρησης πιγκουίνων στο «ταχυδρομείο πιγκουίνων» της Ανταρκτικής!
Η U.K Antarctic Heritage Trust, η οργάνωση που διαχειρίζεται το λεγόμενο ταχυδρομείο πιγκουίνων στη βάση Port Lockroy στο νησί Goudier, δήλωσε ότι αναζητά τρία άτομα για να στελεχώσουν το ταχυδρομείο από τον Νοέμβριο του τρέχοντος έτους έως τον Μάρτιο του 2025.
Τα καθήκοντα των εργαζομένων θα περιλαμβάνουν τη διαλογή επιστολών και καρτ ποστάλ, την πώληση γραμματοσήμων, τη λειτουργία ενός μικρού καταστήματος δώρων και την καταμέτρηση της αποικίας του Port Lockroy που αριθμεί περίπου 1.500 πιγκουίνους gentoo.
Το ταχυδρομείο επεξεργάζεται έως και 80.000 επιστολές και ταχυδρομικές κάρτες κάθε χρόνο, η πλειονότητα των οποίων ταχυδρομείται από επιβάτες σε κρουαζιερόπλοια που σταματούν στο νησί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του Νοτίου Ημισφαιρίου. Οι διαθέσιμες θέσεις είναι αρχηγός βάσης, γενικός βοηθός και διευθυντής καταστήματος. Οι αιτούντες πρέπει να είναι κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου και να είναι έτοιμοι να συνυπάρξουν με άλλα πέντε άτομα, να περνούν μεγάλα διαστήματα χωρίς τηλέφωνο ή πρόσβαση στο διαδίκτυο και να αντέχουν χωρίς τρεχούμενο νερό κατά τη διάρκεια της παραμονής τους.
Αποχαιρετώντας τον Λάζαρο Κουρετζή
του Ηλία Πίτσικα
Πώς τα φέρνει ο χρόνος…
Ο αγαπημένος μας Λάζαρος Κουρετζής (Μπαλού) μας αποχαιρέτησε στις 30/8/2024, μία μέρα πριν τη λήξη της φετινής κατασκηνωτικής περιόδου του Χαρούμενου Χωριού.
Από το πρωί της 31ης Αυγούστου η σημαία στον κεντρικό ιστό της κατασκήνωσης, που στέκει αγέρωχος από το 1950 στο κέντρο του κατασκηνωτικού χώρου, ήταν μεσίστια.
Στη γιορτή για τη λήξη του φετινού καλοκαιριού, του 75ου της ιστορίας της κατασκήνωσης, τα συναισθήματα όλων εμάς, ιδιαίτερα των μεγαλύτερων σε ηλικία ομαδαρχών και πολλών παλαιών κατασκηνωτών που παραβρέθηκαν, ήταν έντονα μέσα στην εύγλωττη σιωπή.
Στην έναρξη της γιορτής παιδιά και ομαδάρχες καθισμένοι σε κύκλο σιγοτραγουδήσαμε το πρώτο κατασκηνωτικό τραγούδι που συνέθεσαν οι ομαδάρχες για το Χαρούμενο Χωριό το 1950.
Κατά τη διάρκεια της βραδινής καλλιτεχνικής γιορτής ο Μπαλού ήταν παρών στη σκέψη μας.
Το μεσημέρι της Τετάρτης 4/9/2024, παρουσία δεκάδων φίλων, συνεργατών και μελών της οικογένειας του Λάζαρου Κουρετζή, στο κοιμητήριο του Δήμου Βύρωνα αποχαιρετίσαμε τον καλό μας δάσκαλο, τον σπουδαίο άνθρωπο του θεάτρου και του θεατρικού παιχνιδιού και καλό μας δάσκαλο τον αρχηγό της κατασκήνωσης Χαρούμενο Χωριό από το 1950 έως το 1991, τον υπεύθυνο του παιδαγωγικού σχεδιασμού και της λειτουργίας της παιδικής στέγης του ΗΣΑΠ «Το Σπίτι μας» στο νέο Φάληρο, τον δημιουργό της πολιτιστικής λέσχης νέων που λειτούργησε από το 1960 έως το 1991 και με τη λειτουργία της προσέφερε σε εβδομαδιαία βάση έναν σημαντικό χώρο ψυχαγωγίας και έκφρασης για δεκάδες νέους.
Ξεχωριστή στάθηκε μάλιστα και η πολυετής λειτουργία του θεατρικού ομίλου που ίδρυσε και σε δική του σκηνοθεσία και επιμέλεια ανέβασε με νέους, αρκετά θεατρικά έργα από το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο.
Νιώθω ότι στάθηκα τυχερός που τον γνώρισα στην κατασκήνωση από τα 14 μου χρόνια που συμμετείχα σαν παιδί εργαζομένου στην Ιονική Τράπεζα.
Η παρακαταθήκη του στο παιδαγωγικό πνεύμα της κατασκηνωτής είναι μεγάλη.
Σε αυτό τον τελευταίο αποχαιρετισμό ιδιαίτερα συγκινητικός ήταν ο σιωπηλός αποχαιρετισμός των παλαιών κατασκηνωτών των δύο πρώτων δεκαετιών της λειτουργίας της κατασκήνωσης. Αναφέρομαι στους: Παντελή Τσολάκο, Ηλία Μπονάρο, Γιάννη Χρυσόγελο, Νανά Κοχλήδου, Τασούλα Παπαδοπούλου, Κώστα Λαγουδάκη, Γιώργο Καρύδα, Νίκη Πρωτόπαπα,Αντώνη και Ιωσήφ Περπινιά, Βούλα και Γιάννη Βραχάτη, Θοδωρή Σφυρή, Δημήτρη Κόντου, Γιώργου Σπηλιόπουλου, Μαγκυ Μοντζολή,Άγγελου Αρβανίτη, Δήμητρα Παλαιολόγου, Δημήτρη Δαμιανίδη, Χρήστο Τσιαδή, Βέρα Κουλουλία, Μαργαρίτα Γρηγορακάκη και πολλούς άλλους.
Μπαλού, θα σε θυμόμαστε πάντα.
Τα συλλυπητήρια μου στην αγαπημένη Μαντώ Κουρετζή επί πολλά χρόνια εργαζόμενη στη παιδική μέριμνα του ΗΣΑΠ.
Γιατί εργαζόμενη στον σιδηρόδρομο πρόσθεσε στο όνομά της, το όνομα του σταθμού που δούλευε;
Μια ομολογουμένως παράξενη ιστορία
Μερικά ονόματα σταθμών τρένων έχουν ομολογουμένως ωραία ονόματα και εύηχα. Αλλά τόσο ωραία ώστε να θες να πάρεις το όνομά τους;
Κι όμως μια γυναίκα στο Ηνωμένο Βασίλειο έφτασε σε αυτό το σημείο. Ο λόγος για την εργαζόμενη Rehana Khawaja η οποία μετά από χρόνια εργασίας στην Chiltern Railways και έχοντας περάσει από πολλά πόστα δεν κρύβει ότι έχει μια μεγάλη αγάπη στον σταθμό Marylebone.
«Γνωρίζουμε ότι τα πράγματα πάνε στραβά μερικές φορές και ότι οι άνθρωποι μπορεί να καθυστερήσουν να πάνε στον προορισμό τους. Αλλά όλοι εκεί δουλεύουν τόσο σκληρά με ένα χαμόγελο στα χείλη. Έχει μια ξεχωριστή πινελιά αυτός ο σταθμός. Είναι ζεστός και φιλόξενος. Δεν είναι κάθε σταθμός του Λονδίνου έτσι» λέει η ίδια.
Η Rehana αγαπούσε να δουλεύει στο σταθμό αυτό τόσο πολύ που αποφάσισε να προσθέσει στο επίσημο όνομά της, το δικό του όνομα και πλέον να λέγεται Rehana Marylebone Khawaja.
Με τον σταθμό Marylebone να γιορτάζει τα 125ά γενέθλιά του, η ίδια έκανε την αλλαγή. Κι αν για τους άλλους ακούγεται ως μια πολύ παράξενη ιστορία, η ίδια δείχνει να απολαμβάνει το νέο της όνομα.
Εκδρομή στα παράλια της Μικράς Ασίας και στην Καππαδοκία
Το Σωματείο μας από τις 17 μέχρι τις 25 Οκτωβρίου πραγματοποίησε, 9ήμερη εκδρομή στις χαμένες πατρίδες για να γνωρίσουμε τα παράλια της Μικράς Ασίας και την Καππαδοκία εκεί που κάποτε άκμαζε και μεγαλουργούσε το Ελληνικό στοιχείο και για να τα επισκεφτεί κανείς σήμερα είναι απαραίτητο να καταβάλλεις ακριβό εισιτήριο εισόδου. Όμως με τη σκέψη ότι σε αυτά τα μέρη έζησαν και μεγαλούργησαν πολλοί Έλληνες από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας καθώς και αυτούς που μαρτύρησαν πριν από 100 χρόνια με τη μεγάλη σφαγή και την καταστροφή των Ελλήνων της Πόλης, της Μικράς Ασίας και του Πόντου και ήταν χρέος μας να τιμήσουμε και να θαυμάσουμε, έστω και με τίμημα ότι απέμεινε από αυτούς τους προγόνους μας, ξεκινώντας 56 θαρραλέοι συνταξιούχοι του ΗΣΑΠ το πρωινό της 17ης Οκτωβρίου, φθάσαμε το βράδυ στην Κομοτηνή που διανυκτερεύσαμε.
Την επόμενη ημέρα ξεκινήσαμε για τους Κήπους του Έβρου όπου μετά τον απαραίτητο έλεγχο μπήκαμε στο Τουρκικό έδαφος και μέσω της νέας μεγάλης γέφυρας του Ελλησπόντου περάσαμε το Τσανάκαλε και φθάσαμε στην Σμύρνη, τη μαρτυρική πόλη της Μικράς Ασίας, βλέποντας ό,τι απέμεινε από τα αρχοντικά των Ελλήνων της Πόλης και τη μεγάλη παραλία όπου έγινε η μεγάλη σφαγή των Ελλήνων, με θεατές τις μεγάλες δυνάμεις.
Την τρίτη ημέρα επισκεφτήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο της Εφέσου, μιας πόλης που για περισσότερο από χίλια χρόνια ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Επισκεφτήκαμε στην Αφροδίσια τον ναό της Αφροδίτης και το αρχαίο στάδιο, κουρασμένοι το βράδυ φθάσαμε στο Παμούκαλε εκεί που βρισκόταν η αρχαία πόλη της Ιεράπολης. Παρά την κούρασή μας κάναμε την περιήγηση της πόλης, που δημιουργήθηκε όταν μία πηγή μεγάλης περιεκτικότητας σε δικαρβονικό ασβέστιο χύθηκε ως καταρράκτης από την άκρη ενός γκρεμού. Το υγρό κρύωσε και σκλήρυνε αφήνοντας πίσω του εναποθέσεις ασβεστίου, διαμορφώνοντας φυσικές λίμνες, υψώματα και προεξοχές, είναι όμως άλλο να το θαυμάσεις από κοντά και άλλο να το περιγράψεις.
Την τέταρτη ημέρα αναχωρήσαμε για την Καππαδοκία που είναι μια ηφαιστιογενή περιοχή και για την οποία ο άνεμος και οι διαβρώσεις του εδάφους μετά από πολλούς αιώνες δημιούργησαν τους κώνους, τα φαράγγια και τις κοιλάδες, που συνθέτουν ένα υπέροχο τοπίο. Το βράδυ αργά γεμάτοι εντυπώσεις φθάσαμε στο Προκόπι όπου διανυκτερεύσαμε.
Η πέμπτη ημέρα ξεκίνησε με ξενάγηση-γνωριμία με την κοιλάδα του Κοράματος, η κοιλάδα της φαντασίας για να κυριολεκτούμε, όπου χάρη στην ομορφιά της και τους βυζαντινούς θησαυρούς που διαθέτει, είναι ένα από τα θαύματα του σύγχρονου κόσμου. Το λεκανοπέδιο της Καππαδοκίας, έχει σχηματιστεί από διάβρωση και ανήκει σε ένα αρχαίο οροπέδιο, το έδαφος του οποίου αποτελείται από ηφαιστειακό υλικό, πολύ μαλακό, από τη συσσώρευση λάβας και λάσπης που κύλησαν από τα βουνά. Από τη διάβρωση το έδαφος σχίστηκε, δίνοντας στο τοπίο μία όψη σεληνιακή. Έτσι το οροπέδιο αλλοιώθηκε, παίρνοντας εκπληκτικά σχήματα. Συναντά κανείς λοιπόν στο βάθος της κοιλάδας κώνους, κολόνες, πύργους, πυραμίδες ή βελόνες των οποίων το ύψος φτάνει μέχρι και τα τριάντα μέτρα. Υπάρχουν 360 εκκλησίες από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, καθώς και πολλές κατοικίες λαξευμένες μέσα στο μαλακό ηφαιστειακό υλικό.
Ακολούθησε επίσκεψη στο χωριό Ζέλβε που είναι λαξευμένο μέσα στα βράχια, το Ουτζχισάρ και την Άβανο χτισμένη στις όχθες του Άγη ποταμού και την Κιουτάχεια και τη Νεάπολη. Κατάκοποι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, λίγοι όμως είχαν τη δύναμη να παρακολουθήσουν τους χορούς των Δερβίσηδων.
Η έκτη ημέρα ξεκινά με επίσκεψη στη Σινασσό και ξενάγηση στο ιερό Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, στον οποίο λειτουργεί ο Πατριάρχης όταν επισκέπτεται την Καππαδοκία. Ακολούθησε ξενάγηση στην υπόγεια πόλη της Μαλακοπής σε βάθος 55 μέτρα και έκταση 4.500τ.μ. Συνεχίσαμε για Καρβάλη όπου επισκεφτήκαμε την εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου του Ναζιανζηνού. Επόμενος σταθμός ήταν η κοιλάδα του Περιστρέμματος με τις εκπληκτικά λαξευμένες εκκλησίες στη λάβα που έχει παγώσει και οι κάθετοι βράχοι κομμένοι σαν από μαχαίρι, εντυπωσιάζουν.
Η έβδομη ημέρα ξεκίνησε πολύ πρωί για 14 μέλη της αποστολής που αποφάσισαν να πετάξουν με αερόστατο, το οποίο είναι σημείο αναφοράς για την περιοχή, για να δουν από ψηλά όλα όσα είχαμε περιδιαβεί τις τρεις προηγούμενες ημέρες. Ήταν κάτι το ανεπανάληπτο, δεν περιγράφεται με λόγια και θα πρέεπι να το ζήσει όποιος επισκέπτεται την Καππαδοκία. Έφθασε όμως η ώρα για την αναχώρηση από το Προκόπι της Καππαδοκίας για την Προύσα όπου μετά από ενδιάμεσες στάσεις φθάσαμε νωρίς το βράδυ.
Η όγδοη ημέρα ξεκίνησε στην Προύσα με επίσκεψη στον τάφο του Καραγκιόζη και του Χατζιαβάτη και στο Ουλού Τζαμί καθώς με τα ανάλογα ψώνια από την κλειστή αγορά και τα γύρω καταστήματα. Ήρθε όμως η ώρα για αναχώρηση και πάλι για την Ελλάδα. Έτσι με τη γνωστή διαδρομή περνώντας από μέρη που μας έχουν αφήσει πικρές αναμνήσεις όπως είναι οι περιοχές του Εσκί Σεχίρ και του Σαγγάριου ποταμού περάσαμε και πάλι τη νέα γέφυρα των Δαρδανελλίων στον Ελλήσποντο και μετά τον έλεγχο στα σύνορα καταλήξαμε το βράδυ στην πόλη της Κομοτηνής την οποία περπατήσαμε για να την γνωρίσουμε όσο το δυνατό γίνεται για λίγες ώρες.
Η ένατη ημέρα ήταν η επιστροφή μας στην πόλη μας που για εννέα ημέρες την είχαμε εγκαταλείψει, γεμάτοι εικόνες για όσα βιώσαμε αλλά και πίκρα και πόνο για όσα είχαμε και χάσαμε από δικές μας αδικαιολόγητες πράξεις και ενέργειες.
Η Διοίκηση
ΗΠΑ: Η πόλη που πουλάει σπίτια έναντι ενός δολαρίου με έναν και μοναδικό όρο
Ποιος είναι ο σκοπός
Την πώληση εκατοντάδων σπιτιών έναντι μόλις ενός δολαρίου το καθένα σχεδιάζει η πόλη Βαλτιμόρη στις ΗΠΑ με σκοπό να αναγεννηθούν γειτονιές που έχουν ερημώσει λόγω αυξημένης εγκληματικότητας.
Πρόκειται για μια ενέργεια η οποία έχει τη στήριξη του δημάρχου Μπράντον Σκοτ και η οποία ουσιαστικά θα προσφέρει συνολικά 200 σπίτια, τα οποία ανήκουν στην πόλη, προς πώληση έναντι του συμβολικού ποσού του ενός δολαρίου υπό έναν και μοναδικό όρο.
Οι αγοραστές θα πρέπει να δεσμευτούν ότι θα κάνουν τις απαραίτητες επισκευές και θα μείνουν σε αυτά. Το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε πρόσφατα το σχέδιο για να γεμίσουν και πάλι τα σπίτια που είναι άδεια εδώ και δεκαετίες.
Θα δοθεί προτεραιότητα σε ιδιώτες και όχι εργολάβους ενώ παράλληλα μπορεί να δοθούν διευκολύνσεις έως και 50.000 δολαρίων για την απαραίτητη ανακαίνιση των οικημάτων, αλλά οι ωφελούμενοι πρέπει να έχουν ήδη λάβει έγκριση για το δάνειο, πριν αγοράσουν το σπίτι.
Είχε γίνει μία ανάλογη προσπάθεια και τη δεκαετία του 1970, όταν είχαν, επίσης, προσφερθεί κατοικίες για ένα δολάριο.
Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για το Ηλεκτρονικό Εισιτήριο
Συνεχίζουμε τον αγώνα που αρχίσαμε το 2017 για τη χορήγηση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς στους συνταξιούχους μας. Έτσι μετά τη συνάντηση που είχαμε στις 23 Σεπτεμβρίου 2024 με τον αρμόδιο Υφυπουργό κ. Βασίλη Οικονόμου επανερχόμαστε με δεύτερη ενημερωτική επιστολή που εστάλη στον κύριο Υφυπουργό στις 17 Οκτωβρίου, αναλύοντας το πρόβλημα και ζητάμε να έχουμε άμεσα συνάντηση μαζί του.
Για δική σας ενημέρωση επισυνάπτουμε την τελευταία επιστολή μας προς τον κύριο Υφυπουργό.
ΠΡΟΣ
Τον Υφυπουργό Μεταφορών και Υποδομών
κ. Βασίλη Οικονόμου
Θέμα: Μετακινήσεις Συνταξιούχων μελών των Σωματείων μας
στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
Αξιότιμε κύριε Υφυπουργέ,
Σε συνέχεια της συνάντησής μας μαζί σας την 23η Σεπτεμβρίου 2024, μετά την προτροπή σας για την αποστολή και εγγράφως των απόψεών μας για το θέμα της δωρεάν μετακίνησης των μελών των Σωματείων μας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς της Αθήνας, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τα εξής:
Επί πολλά χρόνια συνηθιζόταν η δωρεάν μετακίνηση των συνταξιούχων μελών μας στα ΜΜΜ με την επίδειξη της κάρτας μέλους Σωματείου μας. Η πρακτική αυτή έπαυσε με την καθιέρωση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου.
Το αίτημά μας είναι να επαναφερθεί η δυνατότητα αυτή για τα μέλη μας.
‘Έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές συναντήσεις με προκατόχους σας, οι οποίοι έδειξαν κατανόηση για το πρόβλημα, ωστόσο από τη Διοίκηση δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα καμία ενέργεια για την ικανοποίηση του αιτήματός μας, ούτε καν αντιπρόταση.
Οφείλουμε να σας ενημερώσουμε ότι η μέχρι τώρα αδιαφορία της Διοίκησης από το 2018 που γίνονται ενέργειες από μας, είναι δυσάρεστη για όλα τα μέλη μας. Ελπίζουμε ότι εσείς θα δείξετε ενδιαφέρον για τις ανησυχίες μας και θα υιοθετήσετε μια διαφορετική προσέγγιση στη λήψη αποφάσεων για το θέμα που μας αφορά.
Στη συνάντηση μαζί σας, επισημάνθηκε από σας το θέμα του κόστους. Τα συνεργαζόμενα σωματεία συνταξιούχων στις αστικές μεταφορές, βάση των αρχείων τους, έχουν τον παρακάτω αριθμό εγγεγραμμένων μελών, συνταξιούχους πρώην εργαζόμενους στις επιχειρήσεις των αστικών μεταφορών στο λεκανοπέδιο της Αττικής:
Να σας επισημάνουμε ότι το 85% των συνταξιούχων μελών μας είναι δικαιούχοι της έκπτωσης του 50% άνω των 65 ετών που είναι νομικά ήδη θεσμοθετημένο για όλους τους συνταξιούχους της χώρας, κάνοντας το όποιο κόστος προκύπτει κατά πολύ μικρότερο.
Να σημειώσουμε δε, ότι ένα σημαντικό ποσοστό πάνω από 30% των συνταξιούχων διαμένει μόνιμα στην επαρχία και ένα εξίσου σημαντικό ποσοστό πάνω από 25% δεν μετακινούνται καθόλου λόγω προβλημάτων υγείας και του προχωρημένου της ηλικίας τους. Αλλά και ο αριθμός αυτών που μετακινούνται, είναι περιορισμένος αφού οι μετακινήσεις τους με τα ΜΜΜ είναι ελάχιστες, προτιμώντας τη χρήση του ΙΧ αυτοκινήτου, ρίχνοντας ακόμα περισσότερο το κόστος του αιτήματός μας.
Δεν θα αποτελούσε υπερβολή η εκτίμηση ότι κατά μέσο όρο πραγματοποιούνται από τα μέλη μας 50 διαδρομές το χρόνο με τα ΜΜΜ.
Μία ακριβής εκτίμηση θα μπορούσε να υπάρξει εφόσον δινόντουσαν στα μέλη μας πιλοτικά προσωρινές προσωποποιημένες κάρτες ετήσιας διάρκειας, οπότε στο τέλος του έτους θα υπήρχε μία αντικειμενική εκτίμηση του κόστους.
Όμως, η δωρεάν μετακίνηση των συνταξιούχων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, που για πολλά χρόνια εργάσθηκαν σε αυτά και πρόσφεραν τα μέγιστα, πολλές φορές μάλιστα κάτω από πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, ώστε το επιβατικό κοινό της Πρωτεύουσας να απολαμβάνει όσο το δυνατόν καλύτερες και ασφαλείς υπηρεσίες, είναι πρωτίστως μια ηθική δικαίωση της προσφοράς μας. Για μας είναι περισσότερο ηθικό θέμα παρά οικονομικό, γιατί αφιερώσαμε σχεδόν όλον τον εργασιακό μας βίο μέσα από όλες τις ειδικότητες, ως οδηγοί, μηχανοδηγοί, τεχνίτες, διοικητικοί και τεχνικοί υπάλληλοι κ.λπ.
Θεωρούμε ότι θα αποτελέσει μεγάλη ηθική δικαίωση για τους συνταξιούχους από τις εταιρείες των αστικών μεταφορών, του ΟΑΣΑ και του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, η ένταξή τους στην κατηγορία των δωρεάν δικαιούχων όπως ήδη έχουν ενταχθεί και άλλες κατηγορίες εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων κλπ. Η ενέργεια αυτή όχι μόνο θα μπορούσε να ενισχύσει την κουλτούρα της αναγνώρισης και να δημιουργήσει ένα πιο θετικό εργασιακό περιβάλλον, αλλά θα συνέβαλλε στη θετική εντύπωση για το Υπουργείο σας όχι μόνο των ωφελούμενων συνταξιούχων υπαλλήλων αλλά και των οικογενειών τους και του πολύ μεγάλου ποσοστού (55%) όσων δεν θα κάνουν χρήση του μέτρου για τους λόγους της διαμονής στην επαρχία και της αδυναμίας μετακίνησης που προαναφέρθηκαν.
Άλλωστε μία τέτοια παροχή δεν θα ήταν πρωτόγνωρη αλλά όπως προαναφέρθηκε, θα ήταν πολύτιμη για τους απόμαχους της δουλειάς, δεδομένης της οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται συνολικά στον συνταξιοδοτικό τομέα, στην υγεία, στην πρόνοια, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των συνταξιούχων.
Όπως σας ενημερώσαμε κατά τη συνάντησή μας, με την κοινή απόφαση ΥΠΠΟΑ/ΓΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΔΜ/ΤΑΜΣ/Φ32−Φ56/370862/218709/12209/7831 «Δικαίωμα εισόδου σε μεμονωμένα μνημεία, οργανωμένους αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και μουσεία που ανήκουν στο Δημόσιο» (Άρθρο 3 παρ. 3ζ) η είσοδος στους αρχαιολογικούς χώρους, τα μνημεία και τα μουσεία είναι ελεύθερη για τους συνταξιούχους υπαλλήλους του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων.
Υπάρχει επομένως ήδη ένα διαμορφωμένο προηγούμενο με δυνατότητα ελάφρυνσης για τους εν λόγω υπαλλήλους, όπως αυτό που διεκδικούμε αντίστοιχα για τα μέλη μας.
Αλλά και στους συνταξιούχους του Ομίλου ΔΕΗ, παρέχεται με το νόμο 4643/2019 που ψήφισε η Κυβέρνηση της Ν.Δ., έκπτωση 30% στη χρέωση των καταναλώσεων ηλεκτρικής ενέργειας που αφορούν τη ΔΕΗ, επί του οικιακού τιμολογίου.
Κύριε Υφυπουργέ, πιστεύουμε ότι η κυβέρνησή σας μπορεί να δει το θέμα θετικά και να μας δώσει άμεσα λύση στο θέμα της δωρεάν μετακίνησης για τους συνταξιούχους μέλη μας, που εργάσθηκαν για πολλά χρόνια για την εύρυθμη λειτουργία των αστικών συγκοινωνιών.
Τα συμμετέχοντα Σωματεία
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ Ο.Α.Σ.Α & ΘΥΓΑΤΡΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ Η.Σ.Α.Π
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ Η.Λ.Π.Α.Π
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΤΑ.ΣΥ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΥΠΑΛΛ. ΥΠ. ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΕΩΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ο.Α.Σ.Α
Τι χρώμα έχει στην πραγματικότητα το μαύρο κουτί των αεροπλάνων
Δεν είναι μαύρο
Και ποιος δεν έχει ακούσει για τα περίφημα μαύρα κουτιά των αεροπλάνων τα οποία αναφέρονται συχνά κυρίως σε αεροπορικά ατυχήματα ή τραγωδίες.
Ο όρος μαύρο κουτί χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία (RAF) κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κι αυτό γιατί την περίοδο εκείνη, ραδιόφωνο, ραντάρ και άλλες μυστικές ηλεκτρονικές συσκευές πλοήγησης τοποθετούνταν σε βρετανικά μαχητικά αεροσκάφη. Ωστόσο, αυτό που πολλοί ίσως δεν γνωρίζουν είναι ότι αυτά τα κουτιά, που χρησιμοποιούνται σήμερα στα αεροσκάφη λέγονται μαύρα αλλά δεν είναι μαύρα!
Στην πραγματικότητα ο όρος μαύρο κουτί δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια παρωχημένη λανθασμένη ονομασία. Κι αυτό γιατί το χρώμα το οποίο απαιτείται να είναι βαμμένα είναι λαμπερό, φωσφορίζον πορτοκαλί χρώμα. Είναι βαμμένα σε έντονο πορτοκαλί γιατί ξεχωρίζουν και μπορούν να βρεθούν εύκολα μετά από αεροπορικό δυστύχημα.
Τέλος, τα αεροσκάφη είναι εξοπλισμένα με δύο μαύρα κουτιά, ένα που καταγράφει το ιστορικό της πτήσης μέσω ηλεκτρονικών δεδομένων που συλλέγονται πολλές φορές το δευτερόλεπτο και επίσης ένα καταγραφικό φωνητικής πτήσης στο πιλοτήριο το οποίο καταγράφει τον θόρυβο στο πιλοτήριο, συμπεριλαμβανομένων των συνομιλιών και των λέξεων των πιλότων του αεροπλάνου.