Η εξέγερση των νέων ενάντια στην ξενοκίνητη δικτατορία, καθώς ο αγώνας για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία αποτελούν Εθνικό Ορόσημο.
Οι συνταξιούχοι, όπως σύσσωμος ο Ελληνικός Λαός, τιμά τους αγώνες για τα ατομικά και τα πολιτικά δικαιώματα.
Οι περισσότεροι από εμάς γνώρισαν τις δύσκολες ημέρες της χούντας και στάθηκαν αλληλέγγυοι στους αγώνες των φοιτητών, εάν δεν συμμετείχαν ως Νέοι.
Το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου θα εμπνέει πάντα τους πολίτες για ένα διαφορετικό κόσμο, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και ισχυρή κοινωνία.
Τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα δεν μπορεί παρά να συμβολίζουν και να συνυπάρχουν με τα κοινωνικά. Με αξιοπρέπεια στην εργασία και τη ζωή. Με ευκαιρίες για μόρφωση, πρόοδο και προκοπή, αλλά και διασφάλιση μιας άνετης διαβίωσης στα “στερνά του Βίου”.
Τον αγώνα για αξιοπρέπεια στην Τρίτη ηλικία δίνει καθημερινά η Ανώτατη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδος.
Με δράση για ποιότητα ζωής, για ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Από το Γραφείο Τύπου της ΑΓΣΣΕ

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών που έλαβε χώρα στην ελληνική επικράτεια τον Νοέμβριο του 1973. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου με κατάληψη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Αθηνών από φοιτητές και σπουδαστές. Αυτή κλιμακώθηκε σε αντιχουντική εξέγερση, καταλήγοντας σε αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, ύστερα από μια σειρά γεγονότων. Η αρχή έγινε με την είσοδο άρματος μάχης στον χώρο του Πολυτεχνείου και την επαναφορά σε ισχύ του σχετικού στρατιωτικού νόμου που απαγόρευε τις συγκεντρώσεις και την κυκλοφορία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Αίτια των γεγονότων
Η Ελλάδα βρισκόταν από τις 21 Απριλίου 1967 υπό τη διακυβέρνηση του στρατού, καθεστώς που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Το 1973 βρίσκει τον πραξικοπηματία πρωθυπουργό της χώρας, Γεώργιο Παπαδόπουλο, να έχει ξεκινήσει διαδικασία φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος, η οποία συμπεριλάμβανε την αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων και μερική άρση της λογοκρισίας. Επίσης, εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου 1974, για επιστροφή σε πολιτική διακυβέρνηση υπό το αναθεωρημένο σύνταγμα του 1968. Το σύνταγμα αυτό, όμως, διατηρούσε τη θέση του Στρατού στο σύστημα εξουσίας και τη δυνατότητά του να επεμβαίνει στην πολιτική ζωή της χώρας, όποτε το έκρινε απαραίτητο. Ωστόσο, παρά τη ευμενή υποδοχή από την πλειοψηφία του αστικού πολιτικού κόσμου, το ΚΚΕ και το ΠΑΚ επέκριναν τα σχέδια της χούντας καθώς επρόκειτο για προσχηματική φιλελευθεροποίηση η οποία δεν θα επέφερε ουσιαστικές αλλαγές στο υπάρχον καθεστώς.
Η χούντα, στην προσπάθειά της να ελέγξει κάθε πλευρά της πολιτικής, είχε αναμιχθεί στον φοιτητικό συνδικαλισμό από το 1967, απαγορεύοντας τις φοιτητικές εκλογές στα πανεπιστήμια, στρατολογώντας υποχρεωτικά τους φοιτητές, και επιβάλλοντας μη εκλεγμένους ηγέτες των φοιτητικών συλλόγων στην Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας (ΕΦΕΕ). Αυτές οι ενέργειες δημιούργησαν έντονα αντιδικτατορικά αισθήματα στους φοιτητές, όπως αυτόν της Γεωλογίας, Κώστα Γεωργάκη, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε δημόσια το 1970 στην Γένοβα της Ιταλίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας εναντίον της χούντας. Με αυτή την εξαίρεση, η πρώτη μαζική δημόσια εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά του καθεστώτος ήρθε από τους φοιτητές, στις 21 Φεβρουαρίου 1973.
Οι αναταραχές ξεκίνησαν λίγο νωρίτερα, στις 5 Φεβρουαρίου, όταν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματά τους. Στις 13 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο και η χούντα παραβίασε το πανεπιστημιακό άσυλο, δίνοντας εντολή στην αστυνομία να επέμβει. Έντεκα φοιτητές συλλήφθηκαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα, στις 21 Φεβρουαρίου, περίπου τρεις με τέσσερις χιλιάδες φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας ανάκληση του νόμου 1347 που επέβαλε την στράτευση «αντιδραστικών νέων», καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία. Από την ταράτσα του κτιρίου απαγγέλλουν τον ακόλουθο όρκο: «Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στο όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β) του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων». Η αστυνομία έλαβε εντολή να επέμβει και πολλοί φοιτητές σε γύρω δρόμους υπέστησαν αστυνομική βία, χωρίς όμως τελικά να παραβιαστεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Τα γεγονότα στη Νομική αναφέρονται συχνά ως προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Η εξέγερση των φοιτητών επηρεάστηκε επίσης σημαντικά και από τα νεανικά κινήματα της δεκαετίας του ’60, και ειδικά από τα γεγονότα του Μάη του ’68.

Τα γεγονότα
Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και ξεκίνησαν διαδηλώσεις εναντίον του βάναυσου στρατιωτικού καθεστώτος. Οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου. Ο πομπός κατασκευάστηκε μέσα σε λίγες ώρες στα εργαστήρια της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών από τον Γιώργο Κυρλάκη. Το, πλέον ιστορικό, μήνυμά τους ήταν: «Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για την Δημοκρατία». Εκφωνητές του σταθμού ήταν η Μαρία Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο Μίλτος Χαραλαμπίδης. Το πρώτο βράδυ της κατάληψης του Πολυτεχνείου μια ομάδα περίπου εκατό χουντικών νεολαίων της οργάνωσης Κόμμα 4ης Αυγούστου (Κ4Α) του Κώστα Πλεύρη μαζί με ασφαλίτες και παρακρατικούς αποφάσισαν να οργανώσουν εισβολή στο Πολυτεχνείο, αλλά ελλείψει σχεδιασμού και ηγεσίας περιορίστηκαν στην παρεμπόδιση της τροφοδοσίας των φοιτητών από εξωτερικές ομάδες περιφρούρησης.
Οι διαδηλώσεις, τα συλλαλητήρια και οι εκδηλώσεις κατά του καθεστώτος της Χούντας αυξήθηκαν. Κυρίως στην Αθήνα, αλλά και σε σημεία της επαρχίας, δημιουργήθηκαν συνθήκες εξέγερσης. Από τις 14 μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου (και πιο περιορισμένα μέχρι τις 18) στήθηκαν οδοφράγματα και διεξήχθησαν οδομαχίες μεταξύ εξεγερμένων και αστυνομίας.
Τη νύχτα της 16ης Νοεμβρίου η ίδια ομάδα νεολαίων του Κ4Α που είχε συγκεντρωθεί το πρώτο βράδυ, μεταξύ των οποίων φέρεται να συμμετείχε και ο – χρόνια αργότερα – αρχηγός και ιδρυτής της Χρυσής Αυγής, δεκαεξάχρονος έφηβος τότε, Νίκος Μιχαλολιάκος – εκτός όσων είχαν αποφασίσει να συνδράμουν τις δυνάμεις καταστολής, όπως ο Ηλίας Τσιαπούρης, που μαζί με άλλους παρακρατικούς κατηγορήθηκε ότι πυροβολούσε διαδηλωτές από την ταράτσα του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως – συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία της οργάνωσης, στη διασταύρωση των οδών Μπουμπουλίνας και Αλεξάνδρας. Διασκορπίστηκαν, ωστόσο, μετά την επίθεση ενός αγήματος αστυνομικών που δεν αντιλήφθηκε την ταυτότητά τους.
Στις 3 π.μ. της 17ης Νοεμβρίου, και ενώ οι διαπραγματεύσεις για ασφαλή αποχώρηση των φοιτητών από το χώρο του Πολυτεχνείου βρίσκονταν σε εξέλιξη, αποφασίστηκε από τη μεταβατική κυβέρνηση η επέμβαση του στρατού και ένα από τα τρία άρματα που είχαν παραταχθεί έξω από τη σχολή, γκρέμισε την κεντρική πύλη.Κατά την είσοδο του άρματος, υποστηρίζεται, χωρίς να έχει αποδειχθεί, ότι συνεθλίβησαν 2–3 φοιτητές που βρίσκονταν πίσω από την πύλη (γεγονός «λίαν πιθανό αλλά ανεπιβεβαίωτο» σύμφωνα με το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά).

Επίσης, από τα συντρίμμια τραυματίστηκε σοβαρά, με συντριπτικά κατάγματα στα πόδια, η φοιτήτρια Πέπη Ρηγοπούλου.
Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απήγγειλε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Η μετάδοση συνεχίστηκε ακόμα και μετά την είσοδο του άρματος στον χώρο της σχολής. Οι φοιτητές που είχαν παραμείνει στο Πολυτεχνείο, μαζεύτηκαν στο κεντρικό προαύλιο, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο.

Η πτώση της πύλης ακολουθήθηκε από την είσοδο μιας μονάδας ενόπλων στρατιωτών των ΛΟΚ που οδήγησαν τους φοιτητές, χωρίς βία, έξω από το Πολυτεχνείο, μέσω της πύλης της οδού Στουρνάρη.
Οι αστυνομικές δυνάμεις που περίμεναν στα δυο πεζοδρόμια της Στουρνάρη επιτέθηκαν στους φοιτητές, την έξοδο των οποίων αποφασίζουν (σύμφωνα και με το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά) να περιφρουρήσουν κάποιοι από τους στρατιώτες, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις επενέβησαν και εναντίον των αστυνομικών που βιαιοπραγούσαν στους φοιτητές.

Πολλοί φοιτητές βρήκαν καταφύγιο σε γειτονικές πολυκατοικίες. Ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας άνοιξαν πυρ από γειτονικές ταράτσες, ενώ άνδρες της ΚΥΠ καταδίωξαν τους εξεγερθέντες. Οι εκφωνητές του σταθμού του Πολυτεχνείου παρέμειναν στο πόστο τους και συνέχισαν να εκπέμπουν για 40 λεπτά μετά την έξοδο, οπότε και συνελήφθησαν.

Από την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια WIKIPEDIA.

Πώς τον ευνόησε η πρώην καριέρα του ως πράκτορας της KGB

Στη γλώσσα της διπλωματίας, ο Βλαντίμιρ Πούτιν μιλάει ρωσικά πιο επίσημα, καθώς και γερμανικά και αγγλικά -τις τρεις γλώσσες που είναι γνωστό ότι μιλά. Ως πρώην πράκτορας της KGB που βρισκόταν στη Δρέσδη της Γερμανίας για πέντε χρόνια τη δεκαετία του 1980, ο Πούτιν μιλούσε άπταιστα γερμανικά, ενώ σύμφωνα με το grunge.com, βελτίωσε τις γλωσσικές του δεξιότητες λόγω της τεκμηριωμένης φιλίας του με τον πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Αν και ο Πούτιν αισθάνεται άνετα να διεξάγει συζητήσεις πολιτικής φύσης μεταξύ γερμανόφωνων αξιωματούχων, το διπλωματικό πρωτόκολλο του απαιτεί να επιστρέψει στη μητρική του γλώσσα και να χρησιμοποιεί διερμηνέα όταν υπάρχουν βοηθοί για να βεβαιωθεί ότι όλοι καταλαβαίνουν τι λέγεται.

Βλαντίμιρ Πούτιν: Πόσες γλώσσες μιλάει ο Ρώσος Πρόεδρος

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν μιλάει σπάνια αγγλικά δημόσια, με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύουν ότι οι γνώσεις του στην αγγλική γλώσσα δεν είναι αρκετές, αν όχι ανύπαρκτες. Αλλά όλα άλλαξαν το 2018 όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, συναντήθηκε ιδιωτικά με τον Πούτιν κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της G20 στο Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή. Σύμφωνα με το The Hill, κατά τη διάρκεια αυτής της κατ’ ιδίαν συνάντησης, δεν ήταν παρόντες διερμηνείς ή βοηθοί. Αυτό δεν έθεσε μόνο ζητήματα σχετικά με την παραβίαση του πρωτοκόλλου, αλλά έφερε, επίσης, υπό αμφισβήτηση τις αγγλικές ικανότητες του Πούτιν, καθώς ο Τραμπ δεν μιλά ρωσικά.

«Σε ελεύθερο λόγο, στο περιθώριο των συνόδων κορυφής, μιλάει συχνά στα αγγλικά», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ στο κρατικό τηλεοπτικό κανάλι Rossiya 1, σύμφωνα με όσα αναφέρει το grunge.com, βάσει του Newsweek. «Αλλά κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και όταν πραγματοποιεί επίσημες συναντήσεις φυσικά, επικοινωνεί μέσω μεταφραστή». Ο Πεσκόφ πρόσθεσε ότι ο Πούτιν «πρακτικά καταλαβαίνει πλήρως τα αγγλικά και μερικές φορές διορθώνει ακόμη και τους μεταφραστές».

Ωστόσο, κάτι τέτοιο μπορεί να συμβαίνει επειδή ο πρόεδρος της Ρωσίας έχει ευχέρεια περιστάσεων. Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών του με τον σκηνοθέτη Όλιβερ Στόουν, για παράδειγμα, για τη σειρά ντοκιμαντέρ τεσσάρων μερών, «The Putin Interviews», ο Ρώσος πρόεδρος χρησιμοποίησε μεταφραστή και απάντησε σε ερωτήσεις κατά τη διάρκεια δώδεκα συνεντεύξεων στα ρωσικά, ενώ κατά διαστήματα έλεγε και μερικές εκφράσεις στα αγγλικά. Ο ίδιος ο Πούτιν, ωστόσο, είναι πιο σεμνός αναφορικά με τις επιδόσεις του στα αγγλικά καθώς, σύμφωνα με την Express, έχει πει ότι «τα περνάω στα γερμανικά και μπορώ να εκφραστώ λίγο πολύ στα αγγλικά».

Μαζικό και δυναμικό συλλαλητήριο για την ακρίβεια και την απαξίωση των συντάξεών μας διοργάνωσε στις (7/11) η Ανώτατη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδας (ΑΓΣΣΕ).

Με πρωτοφανή μαχητικότητα οι συνταξιούχοι διαμαρτυρηθήκαν για την προσπάθεια απαξίωσής τους έξω από το υπουργείο Εργασίας. Δεν θα ανεχθούμε ρατσιστικές διακρίσεις σε βάρος των «άσπρων μαλλιών», από αυτούς που παραβλέπουν την μεγάλη δύναμη παρέμβασης των συνταξιούχων στο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πεδίο.

Απορρίπτουμε την κυβερνητική επιλογή να αποκλείσει περίπου 1 εκ.συνταξιούχους από τις αυξήσεις του 2023,με το μνημονιακό κόλπο της «προσωπικής διαφοράς», γεγονός που θα έχει αντίκτυπο στις επικείμενες πολιτικές εξελίξεις.

Τριμελής αντιπροσωπεία της Συνομοσπονδίας μας είχε συνάντηση με τον Υφυπουργό Εργασίαςκ.ΠαναγιώτηΤσακλόγλου, παρουσία της Γενικής Γραμματέως κ. Παυλίνας Καρασιώτουκαι συνεργατών του.
Συζητήθηκαν και αναλύθηκαν όλα τα αναφερόμενα θέματα στο από 3/11/2022 Δελτίο Τύπου της Α.Γ.Σ.Σ.Ε.
Από τις ληφθείσες απαντήσεις τεκμαίρεται με σαφήνεια ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν των αγωνιστικών κινητοποιήσεων και των προσφυγών στην Δικαιοσύνη.

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία διαμαρτυρίας προς το Μέγαρο Μαξίμου.

Αύριο, οι συνταξιούχοι δίνουν νέο «αγωνιστικό παρόν» στην απεργιακή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στις 11 το πρωί στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες για τον έλεγχο των τιμών στην αγορά, την κάλυψη των απωλειών από την ασύστολη ακρίβεια και την αναβάθμιση της Δημόσιας Υγείας και Παιδείας.

Θα είμαστε πάντοτε ενωμένοι απέναντι στην αδικία!

Από το γραφείο Τύπου της ΑΓΣΣΕ…

Ανορθόδοξος και τραγελαφικός ο τρόπος που έφυγαν από την ζωή

Είτε κάποιος είναι βασιλιάς, είτε κάποιος από τους πιο εμβληματικούς σταρ της μουσικής σκηνής, το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι κάποια στιγμή θα φύγουν από τον μάταιο τούτο κόσμο που ζούμε. Ωστόσο, ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ και ο Έλβις Πρίσλεϊ, εν προκειμένω, έχουν ακόμη ένα κοινό χαρακτηριστικό, τόσο ανορθόδοξο όσο και μακάβριο. Άφησαν την τελευταία τους πνοή στην τουαλέτα, αφού είχαν ολοκληρώσει με την ανάγκη τους !

Βασιλιάς Γεώργιος Β΄

Ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ πολέμησε επιτυχώς τους Ιακωβίτες και επέκτεινε το βρετανικό εμπόριο σύμφωνα με το grunge.com, αλλά σήμερα, μπορεί να τον θυμόμαστε καλύτερα για την πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση αορτικής ανατομής -η κύρια αρτηρία του κυριολεκτικά έσκασε ενώ βρισκόταν στην τουαλέτα το πρωί του θανάτου του. Σύμφωνα με σύγχρονες αναφορές -συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης νεκροψίας από τον γιατρό του βασιλιά Frank Nicholls, ο οποίος δημοσίευσε την πλήρη αφήγηση του απαράδεκτου θανάτου του βασιλιά στο όνομα της επιστημονικής προόδου- στις 25 Οκτωβρίου του 1760, ο Γεώργιος Β’, σε ηλικία 76 ετών, σηκώθηκε από το κρεβάτι του στις 6 το πρωί, ήπιε λίγη ζεστή σοκολάτα και μετά πήγε στην τουαλέτα του για να ανακουφιστεί, αναφέρει το grunge.com.

«Κάπου ακούστηκε ένας θόρυβος, σαν να είχε πέσει μια μεγάλη ράβδος», έγραψε ο Nicholls στην έκθεσή του, διαθέσιμη μέσω των Βιβλίων Google. «Και, μετά από έρευνα, η μεγαλειότητά του βρέθηκε πεσμένη στο έδαφος, αμίλητη και ακίνητη, με μια ελαφριά σπασμένη πληγή στον δεξιό κρόταφο. Φαινόταν ότι μόλις είχε ολοκληρώσει την ανάγκη του».

Έλβις Πρίσλεϊ

Ο πιο διάσημος βασιλιάς που πέθανε στην τουαλέτα του, φυσικά, ήταν ο βασιλιάς του Rock ‘n’ Roll. Ο Έλβις Πρίσλεϊ ήταν σούπερ σταρ τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, αλλά η έντονη χρήση βαρβιτουρικών (και προφανώς η ανθυγιεινή διατροφή) τον επηρέασε τη δεκαετία του ’70, όταν υπέστη θανατηφόρο καρδιακό επεισόδιο, σε ηλικία μόλις 42 ετών.

Ο Πρίσλεϊ υπέφερε από χρόνια δυσκοιλιότητα τη στιγμή του θανάτου του, μια συνηθισμένη παρενέργεια των παυσίπονων που του είχε συνταγογραφήσει ο σκιερός γιατρός του σε τεράστιες δόσεις, αναφέρει το grunge.com. Στις 16 Αυγούστου του 1977, πιθανότατα ταλαιπωρήθηκε για να κενώσει στην τουαλέτα, όταν έπαθε ένα τεράστιο καρδιακό επεισόδιο και έπεσε. Ανακαλύφθηκε ξαπλωμένος μπρούμυτα στο μπάνιο της κύριας σουίτας του Graceland από τη φίλη του, Τζίντζερ Άλντεν, η οποία προσπάθησε να του δώσει τις πρώτες βοήθειες χωρίς αποτέλεσμα. Δεν είχε προσέξει ότι πέρασε πολύ ώρα στην τουαλέτα επειδή ο βασιλιάς της ροκ εν ρολ της είπε ότι πήγαινε στην τουαλέτα για να διαβάσει, αναφέρει το grunge.com.