Tο κτίριο του Σταθμού των HΣAΠ (Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων Αθηνών-Πειραιώς) στον Πειραιά είναι ένα ευρωπαϊκών προδιαγραφών έργο του αρχιτέκτονα Iωάννη Mιχ. Aξελού, απόφοιτου της ƒcole Royale des Beaux Arts των Bρυξελλών, και του αδελφού του Mιλτιάδη Mιχ. Aξελού, πολιτικού μηχανικού του Πολυτεχνείου των Bρυξελλών. Η κατασκευή του σταθμού τοποθετείται γύρω στα 1928-29. Tο μεγαλοπρεπές, εκλεκτικιστικό οικοδόμημα με τον μεγάλο αψιδωτό θόλο, αποτελεί δημιουργική προσαρμογή των ευρωπαϊκών του προτύπων στα ελληνικά δεδομένα της εποχής. Πρόκειται για μεταλλική, αρθρωτή, πριτσινωτή κατασκευή, με διάφανη στέγαση, η οποία πακτώνεται με μπουλόνια στο έδαφος. Επαναλαμβανόμενα πλαίσια συνδέονται με οριζόντιες, δικτυωματικές δοκούς, εξασφαλίζοντας την ακαμψία τους με χιαστί αντιανέμια, ενώ συγχρόνως συγκρατούν διάφανους υαλοπίνακες. Στην περίμετρό του ο σταθμός περιβάλλεται από υποστηρικτικά κτίρια, τα οποία έχουν ύψος δύο ορόφων, και στο εσωτερικό του δίνει την αίσθηση στεγασμένου forum..

Η πρόσφατη επέμβαση στο διατηρητέο εκλεκτικιστικό κτίριο των ΗΣΑΠ στον Πειραιά, είχε σαν στόχο την αισθητική και λειτουργική ανακαίνιση του επιβατικού σταθμού και εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αναβάθμισης όλων των αντίστοιχων σταθμών. Tο κτίριο σήμερα έχει όλα εκείνα τα στοιχεία διάκοσμου τα οποία, πριν την επέμβαση, είχαν υποστεί εκτεταμένες φθορές από την εγκατάλειψη, τη ρύπανση και τους βανδαλισμούς.
Σκοπός της επέμβασης ήταν να αποκαταστήσει τις περιμετρικές όψεις, το δάπεδο και την οροφή και ταυτόχρονα να συμβάλει στην προσπάθεια τόνωσης του εμπορικού χαρακτήρα της κλειστής ‘πλατείας’ (με τις αποβάθρες) και να εντάξει νέες χρήσεις στην ανεκμετάλλευτη κτιριακή υποδομή, απομακρύνοντας τα διάφορα περίπτερα από το εσωτερικό του σταθμού.
Ανακαινίστηκαν τα εκδοτήρια, ο κύριος χώρος εισόδου για το ευρύ κοινό και αποκαταστάθηκαν οι μπάρες αναμονής και τα γκισέ, τεχνοτροπίας Art DŽco. Η εσωτερική ‘πλατεία’ βάφτηκε στα χρώματα των εξωτερικών όψεων και πλακοστρώθηκε.Ο μεταλλικός φέρων οργανισμός χρωματίστηκε σε σκούρο κυπαρισσί. Tα παλιά ξύλινα κουφώματα που βλέπουν στο εσωτερικό του σταθμού αντικαταστάθηκαν από νέα αλουμινίου σε φωτεινή πράσινη απόχρωση.

Στην οροφή οι υαλοπίνακες ‘αρμέ’ αντικαταστάθηκαν από πολυκαρβονικό υλικό. Mε την αλλαγή αυτή η κατασκευή ελάφρυνε, ο εσωτερικός χώρος απέκτησε γλυκό φως και, σε συνδυασμό με τα ρεύματα αέρος, αναιρέθηκε το φαινόμενο θερμοκηπίου, κατά τους θερινούς μήνες. Σε ό,τι αφορά τον γενικό φωτισμό, κρατήθηκαν τα υπάρχοντα φωτιστικά σώματα και συντηρήθηκαν, ενώ ταυτόχρονα προστέθηκαν νέα ενδοδαπέδια, που αναδεικνύουν τα μεταλλικά φέροντα στοιχεία.
Eνδιαφέρον παρουσιάζει η αξιοποίηση του μονώροφου κτίσματος κατά μήκος του κεντρικού θολωτού κορμού του σταθμού, το οποίο εξακολουθεί να στεγάζει έναν εφεδρικό συρμό. Μετά από συνεργασία τριών κρατικών φορέων – του Υπουργείου Πολιτισμού, της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (AΣKT) και του ΗΣΑΠ- ο λευκός συμπαγής τοίχος φιλοξενεί ζωγραφικά έργα φοιτητών της ΑΣΚΤ μεγάλων διαστάσεων. Έτσι η αναμονή στο σταθμό αποκτά εικαστική και εκπαιδευτική διάσταση.
Συγχρόνως επεκτάθηκαν σε μήκος οι αποβάθρες. Στα μελλοντικά σχέδια του ΗΣΑΠ περιλαμβάνεται η επέκταση του κτιριακού συγκροτήματος του Πειραιά κατά μήκος της παραλιακής πρόσοψης, ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυδύναμο συγκρότημα.

Η τιμή του χρυσού σε ιστορικό υψηλό έχουν μετατρέψει το παραδοσιακό παζάρι του Ντουμπάι σε κάτι παραπάνω από μία απλή αγοραστική εμπειρία.

Οι αγορές έχουν βουλιάξει στο Gold Souk, σύμφωνα με πωλητές, καθώς η τιμή του χρυσού έχει εκτιναχθεί σε ύψη ρεκόρ τα οποία προσεγγίζουν πλέον τα 2.000 δολάρια η ουγκιά. Οι περισσότεροι ντόπιοι κοιτούν πλέον τις βιτρίνες, αφήνοντας τους τουρίστες να αγοράζουν.

Ρωτούν γιατί είναι τόσο υψηλό και αγοράζουν λιγότερα, αναφέρει ο καταστηματάρχης Abdelnaser Alyafie από την Υεμένη, ο οποίος εργάζεται στην αγορά για έξι χρόνια. Η τιμή είναι πολύ υψηλή, οπότε οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα μικρά πράγματα είναι εντάξει, αλλά αν θέλουν να αγοράσουν τα μεγάλα πράγματα, περισσότερα γραμμάρια, θα σκεφτούν, αφήστε την τιμή να πέσει. Μετά θα αγοράσουν.

Τα περισσότερα που επλήγησαν ήταν τα καταστήματα με ράβδους χρυσού, με τους εργαζόμενους να λένε ότι οι πωλήσεις μειώθηκαν στο μισό.

Ο Mohammad Tariq διαχειρίζεται ένα από τα δώδεκα καταστήματα Kanz Jewels στη τεράστια, υπαίθρια αγορά. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες μειώθηκαν κατά περίπου 40% αυτή την εβδομάδα, με το προφίλ των πελατών να είναι αισθητά διαφορετικό, είπε.

Οι τουρίστες δεν θα σκεφτούν την τιμή, έρχονται στο Ντουμπάι και αγοράζουν, είπε ο Tariq, ο οποίος είναι πωλητής χρυσού για 12 χρόνια. Έχουν μόνο μία ευκαιρία να αγοράσουν τα αγαθά.

Όλοι οι άλλοι συγκρατούνται, είπε. Σε ορισμένα καταστήματα, οι άνθρωποι πωλούν πίσω κάποια κομμάτια για να τα εισπράξουν.

Ο χρυσός σημείωσε άνοδο για οκτώ συνεχόμενες συνεδριάσεις και η ταχύτητα της ανόδου του πολύτιμου μετάλλου έχει αιφνιδιάσει πολλούς επενδυτές. Η κερδοσκοπία σχετικά με την στροφή της Federal Reserve προς χαλαρότερη νομισματική πολιτική, τους γεωπολιτικούς κινδύνους και τις αγορές από τις κεντρικές τράπεζες, με επικεφαλής την Κίνα, έχουν συμβάλει στην τόνωση της δυναμικής.

Οι έμποροι που εργάζονται χιλιάδες μίλια μακριά σε μια από τις παλαιότερες αγορές χρυσού στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αναφέρουν ότι είναι εξίσου σοκαρισμένοι.

Είναι απίστευτο, είπε ένας πωλητής που εργάζεται στο Souk εδώ και 22 χρόνια και ζήτησε να μην κατονομαστεί καθώς δεν είναι εξουσιοδοτημένος να μιλήσει για λογαριασμό του εργοδότη του. Μόλις δουν τον χρυσό και δουν την τιμή, τρέχουν.

Οι κάτοικοι και οι ντόπιοι, ειδικότερα, δείχνουν λιγότερη όρεξη μετά την εκτίναξη των τιμών στα ύψη, αν και η τουριστική περίοδος έχει βοηθήσει να μετριαστεί η πτώση. Οι επισκέπτες, πολλοί από το Ηνωμένο Βασίλειο ή τις ΗΠΑ, είπαν ότι γνώριζαν ότι αυτή ήταν η τελευταία τους ευκαιρία να αγοράσουν αναμνηστικά.

Ο Alyafie είπε ότι μεγάλο μέρος της κίνησης είναι τώρα άτομα που κοιτάζουν απλώς τις βιτρίνες ή άνθρωποι που δοκιμάζουν κοσμήματα και τα αφήνουν, με τις πωλήσεις στα καταστήματά του να έχουν μειωθεί κατά περίπου το ένα τρίτο. Ωστόσο, είναι βέβαιος ότι οι πελάτες θα αγοράσουν ξανά.

Εάν έχουν έναν επερχόμενο γάμο ή φοβούνται μήπως χάσουν ένα κομμάτι ή είναι η τελευταία σας μέρα στο Ντουμπάι, θα πληρώσουν το τίμημα όσο υψηλό κι αν είναι, είπε ο Alyafie.

Το κίτρινο μέταλλο είναι το μόνο εμπόρευμα για το οποίο οι άνθρωποι θα πολεμούσαν, είπε χαρακτηριστικά.

Το Γιβραλτάρ είναι μια λιλιπούτεια αποικία της Μεγάλης Βρετανίας, με μεγάλη όμως γεωστρατηγική σημασία, καθώς επιτηρεί τη δυτική πύλη της Μεσογείου. Η Ισπανία τη διεκδικεί από το 1704, όταν την έχασε από τη Μεγάλη Βρετανία,  στον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής

Το Γιβραλτάρ είναι μια λιλιπούτεια αποικία της Μεγάλης Βρετανίας, με μεγάλη όμως γεωστρατηγική σημασία, καθώς επιτηρεί τη δυτική πύλη της Μεσογείου. Η Ισπανία τη διεκδικεί από το 1704, όταν την έχασε από τη Μεγάλη Βρετανία, στον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής. Η διαφορά τους αυτή αποτελεί αγκάθι στις μεταξύ τους σχέσεις.

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ασβεστολιθικό βράχο ύψους 425 μ. που καταλαμβάνει το νότιο άκρο της Ιβηρικής Χερσονήσου. Έχει μήκος 5 χιλιόμετρα, πλάτος 500 μέτρα και συνδέεται με την Ισπανία με ένα χαμηλό αμμώδη ισθμό μήκους 1600 μέτρων.

Η ονομασία Γιβραλτάρ (Gibraltar) προέρχεται από την παραφθορά της αραβικής του ονομασίας Τζαμπάλ Ταρίκ, που σημαίνει «Το Βουνό του Ταρίκ», προς τιμήν του μουσουλμάνου πολέμαρχου Ταρίκ ιμπν Ζιγιάντ, που κατέλαβε τη χερσόνησο το 711.

Το Γιβραλτάρ με 32.194 κατοίκους (2015), είναι η 5η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου. Οι κάτοικοί του είναι ως επί το πλείστον ισπανικής καταγωγής, αλλά παραμένουν πιστοί στο βρετανικό στέμμα, όπως υποδηλώνουν και τα δημοψηφίσματα του 1967 και 2002.

Το Γιβραλτάρ είναι μία φτωχή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους περιοχή κι επιβιώνει χάρη στις εξωχώριες εταιρείες (offshοre), τον τζόγο και το χρηματοπιστωτικό τομέα. Η Μεγάλη Βρετανία διατηρεί σημαντικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στον Βράχο.

Το Γιβραλτάρ ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες ως Κάλπη και μαζί με το απέναντι βράχο της Θέουτα (αρχαία Αβίλη) στην αφρικανική ακτή σχηματίζουν τις Ηράκλειες Στήλες, τις οποίες, σύμφωνα με τη μυθολογία, έχτισε ο Ηρακλής επιστρέφοντας από τον κήπο των Εσπερίδων.

Το Γιβραλτάρ ήταν η πρώτη περιοχή που κατέλαβαν οι μουσουλμάνοι, κατά την προέλασή τους στην Ιβηρική Χερσόνησο (30 Απριλίου 711) και από τότε απέκτησε τη σπουδαιότητα του προνομιούχου λιμανιού. Το 1309 οι Ισπανοί ανακατέλαβαν και πάλι το Γιβραλτάρ για να το καταλάβουν ξανά οι μουσουλμάνοι το 1333. Το 1462 επανήλθε στην κυριαρχία της Ισπανίας.

Το 1704, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής, οι Άγγλοι το κατέλαβαν εξ εφόδου. Η Συνθήκη της Ουτρέχτης (1713) αναγνώρισε την κυριαρχία τους, την οποία διατηρούν μέχρι σήμερα, παρά τις απόπειρες ανακατάληψής του από τους Ισπανούς (1705, 1727, 1779, 1782).

Η στρατηγική σημασία του Γιβραλτάρ επιβεβαιώθηκε κατά τους Ναπολεοντείους Πολέμους (1803-1815), τον Α’ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου αποτέλεσε στρατηγική βάση ελέγχου των θαλασσίων οδών προς το Σουέζ και το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Το 1940, ο Χίτλερ σχεδίασε μία χερσαία επιχείρηση κατάληψής του, αλλά ο Φράνκο αρνήθηκε να επιτρέψει τη διέλευση των γερμανικών στρατευμάτων από ισπανικά εδάφη.

Μεταπολεμικά, οι κάτοικοι του Γιβραλτάρ κλήθηκαν να αποφασίσουν για το μέλλον της περιοχής τους με δημοψήφισμα. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1967, με συντριπτική πλειοψηφία (12.138 ψήφοι έναντι μόλις 44) αποφάσισαν να παραμείνουν υπήκοοι της αυτού Μεγαλειότητας της βασίλισσας Ελισάβετ.

Τότε, η Ισπανία απέκλεισε τα χερσαία σύνορά της με το Γιβραλτάρ, δημιουργώντας αξεπέραστα προβλήματα στη μικροσκοπική αποικία. Κατόπιν διαπραγματεύσεων με τη Μεγάλη Βρετανία, τα εμπόδια άρθηκαν το 1984.

Το 1973 το Γιβραλτάρ εισήλθε μαζί με τη Μεγάλη Βρετανία στην τότε ΕΟΚ (νυν Ευρωπαϊκή Ένωση) και θα εξέλθει μαζί της τα επόμενα χρόνια, λόγω Brexit, παρόλο που η κάτοικοί του ψήφισαν υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε. στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016.

Το 2001 η Βρετανία και η Ισπανία ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για καθεστώς συγκυριαρχίας στο Γιβραλτάρ. Οι κάτοικοί του, στις 7 Νοεμβρίου 2002, με νέο δημοψήφισμα, επαναβεβαίωσαν με συντριπτική πλειοψηφία (17.900 ψήφοι έναντι 187) την πίστη τους στο βρετανικό στέμμα.

Μπορείτε να τον λύσετε ;

Είναι ένας φυλακισμένος άνδρας ο οποίος δραπέτευσε από τη φυλακή. Τρέχοντας συναντάει μπροστά του ένα σταυροδρόμι με δύο δρόμους. Ξέρει ότι ο ένας από αυτούς οδηγεί ξανά πίσω στη φυλακή αλλά ο άλλος πολύ μακριά και συγκεκριμένα έξω στην πόλη. Δεν ξέρει όμως πώς να τους ξεχωρίσει.

Ακριβώς στο σταυροδρόμι βρίσκονται δύο άνθρωποι από τους οποίους ο ένας λέει μόνο αλήθεια και ο άλλος μόνο ψέματα (και αυτό το γνωρίζουν και οι δύο).

Ο φυλακισμένος ξέρει σίγουρα ότι ο ένας από τους δύο λέει μόνο την αλήθεια, αλλά δεν ξέρει ποιος. Ποια είναι η ερώτηση που πρέπει να κάνει στον καθένα για να καταλάβει ποιος είναι ο δρόμος που οδηγεί στην πόλη; Η απάντηση παρακάτω…

Η απάντηση:

Η ερώτηση που πρέπει να κάνει είναι: «Αν ρωτήσω τον διπλανό σου ποια είναι η έξοδος τι θα μου πει;».

Και οι δύο θα απαντήσουν την λανθασμένη έξοδο.

Κι όμως υπάρχει εξήγηση

Πιθανόν να το έχεις παρατηρήσει, ίσως και όχι. Έρευνες πάντως έχουν δείξει ότι πολύ μεγάλο ποσοστό ζευγαριών γέρνει προς τα δεξιά την ώρα του φιλιού. Και αυτό τελικά μόνο τυχαίο δεν είναι. Έρευνα έχει δείξει ότι πρόκειται για ένα ποσοστό της τάξεως του 72.92% ανθρώπων που όταν πήραν πρωτοβουλία να φιλήσουν και ένα 75% αυτών που έλαβαν το φιλί, έγυραν προς τα δεξιά καθώς πλησίαζαν.

Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό, σύμφωνα με την έρευνα είναι ότι υπάρχουν πολλοί δεξιόχειρες στον κόσμο, οι οποίοι συνήθως προτιμούν να φιλούν από τα δεξιά, οπότε και ο άνθρωπος που δέχεται το φιλί ακολουθεί αυτή τη στάση του σώματος, ανεξάρτητα από το αν είναι δεξιόχειρας ή αριστερόχειρας.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. «Η πράξη του φιλιού πιθανόν να καθορίζεται από τον εγκέφαλο που ταξινομεί τα “καθήκοντα” σε διαφορετικά ημισφαίρια, είτε δεξιά ή αριστερά», σύμφωνα με τους επιστήμονες. «Το αριστερό ημισφαίριο είναι αυτό που πιθανόν να ευθύνεται για την κίνηση, καθώς είναι αυτό που καθορίζει τα συναισθήματα και τις αποφάσεις του εγκεφάλου».

Σκέψεις

του Προέδρου

Ευθυμίου Ρουσιά

Ο άνθρωπος από την ώρα που γεννιέται κι ύστερα, συνεχώς βρίσκεται σε καθεστώς ομηρίας από τον χρόνο που αποδεικνύεται, συνήθως εχθρικός απέναντι στους περισσότερους ανθρώπους και ανάλγητος συνοδοιπόρος του θανάτου, ύπουλος και συνωμοτικός κατά της ανθρώπινης ευτυχίας, ένα εφιαλτικό ρολόι της παροδικότητας της ζωής και του κύκλου της.

Στο τέλος της όλης διαδρομής αυτό που έχει σημασία είναι να μπορείς να τα έχεις καλά με τη συνείδησή σου και να κοιμάσαι ήσυχος το βράδυ, με την βεβαιότητα ότι η αλήθεια θα κερδίσει  στο τέλος. Αν κάποια πράγματα στη ζωή μας είναι σάπια και χρονίζουν ή υπάρχει μία παθογένεια η οποία έχει γίνει κουλτούρα, απαιτείται να μπούμε σε νέες περιοχές.

Αυτό ίσως δημιουργεί μία ανασφάλεια, αλλά η εποχή αλλάζει. Είναι σημαντικό να σε λατρεύουν ως άνθρωπο. Πρέπει να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε στις αλλαγές και όταν αρνούμαστε να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία χάνουμε την ευκαιρία να μάθουμε πώς να κινούμαστε καλύτερα στη νέα πραγματικότητα και θα πρέπει να βρούμε καλύτερους τρόπους για να αντιμετωπίσουμε το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου.

 Καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου είναι να προσθέτεις καινούριες καλές συνήθειες σε αυτές που ήδη έχεις. Στη ζωή μας ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του γνώμη και φυσικά το αναφαίρετο δικαίωμα να σε κριτικάρουν. Άλλο όμως η κριτική και άλλο η συκοφαντία. Επιβάλλεται να είσαι προσγειωμένος και μία από τις βασικές προκλήσεις είναι να διαχειρίζεσαι για παράδειγμα την κολακεία.

Όμως στην εποχή μας έχουν εξαντληθεί οι ιδέες, έχουν χρησιμοποιηθεί όλες και δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από την ύλη. Η ύλη έχει γίνει σαν μία μεταφυσική ιδέα που τείνει να υποδουλώσει την ανθρωπότητα.  Και ειδικά σήμερα που ο ένας προσπαθεί να βγάλει το μάτι του άλλου αντί να επικρατεί μία ισορροπία στο κοινωνικό σύνολο, υπάρχει μία συνεχόμενη αναταραχή για την οποία ασφαλώς δεν υπάρχει λόγος.

Όλοι μαζί με γνώμονα την αγάπη, που είναι η ύψιστη αρετή για τον άνθρωπο μπορούμε να χτίσουμε βαθιές ανθρώπινες σχέσεις που οικοδομούν μία υγιή κοινωνία, χωρίς ηθική κατάπτωση των αρχών που έχει διδαχθεί ο άνθρωπος. Η ηθική σχετίζεται με την κοινωνία και ο ρόλος της είναι να φροντίζει την ισορροπία, τη δικαιοσύνη και κάθε εύρυθμη λειτουργία μέσα στο κοινωνικό σύνολο.