Το κύρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση εκπέμπουν διαρκώς αντιφατικά μηνύματα δημιουργώντας όλο και μεγαλύτερη σύγχυση σε μία κοινωνία που ασφυκτιά κάθε μέρα περισσότερο καθώς όλοι τους πολιτεύονται με ελάχιστες αλήθειες και πολλά ψέματα. Πολιτεύονται με υπεκφυγές ή ακόμη καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες που και οι ίδιοι δεν τις πιστεύουν.
Τρανό παράδειγμα το τριήμερο 26-27-28 Μαρτίου όπου στον ναό της Δημοκρατίας που είναι η Βουλή των Ελλήνων, υπήρξε μεγάλη ένταση, έγιναν καταγγελίες, υπήρξε πόλεμος συμφερόντων, έγιναν ανίερες συμμαχίες, υπόγειες συμφωνίες, προσβολή της μνήμης των νεκρών στα Τέμπη καθώς όλοι πατούν πάνω στον πόνο και την οργή των οικογενειών των θυμάτων, αντηλλάγησαν βαριές εκφράσεις, ακραίοι χαρακτηρισμοί, ακούστηκαν δυσάρεστα υπονοούμενα.
Το τριήμερο αυτό ακούστηκαν πολλά, όχι μόνο εντός αλλά και εκτός Βουλής. Τα ντεσιμπέλ και οι βαρείς χαρακτηρισμοί, που καταλήγουν να απαξιώνουν στα μάτια της κοινής γνώμης το σύνολο του πολιτικού κόσμου, δεν είθισται να ωφελούν τις πολιτικές δυνάμεις που κινούνται εντός του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας μας.
Η εμπειρία των μνημονιακών χρόνων φαίνεται ότι δεν δίδαξε κάτι τους πολιτικούς μας με αποτέλεσμα να υπάρξει ένα βαθιά αποκαρδιωτικό κλίμα με όσα συνέβησαν στη Βουλή το τριήμερο που συζητιόταν η πρόταση δυσπιστίας στη Βουλή κατά της Κυβέρνησης καθώς έπεσαν οι μάσκες του καθωσπρεπισμού της αριστείας και της συμπόνιας. Ήταν ένα σόου λάσπης και ύβρεων. Δεν δόθηκε ούτε μία εκδοχή απάντησης σε μία σειρά ερωτημάτων τα οποία παραμένουν αναπάντητα και στον ίδιο τον πυρήνα της διαχείρισης του δυστυχήματος και στο σκέλος των πολιτικών ευθυνών.
Δεν γνωρίζουμε μέχρι που θα φτάσει ο κατήφορος των πολιτικών μας ηγετών και τι άλλο θα δουν τα μάτια μας και θα ακούσουν τα αυτιά μας και ειδικά τώρα που αρχίζει η προεκλογική περίοδος που θα πρέπει να επιλέξουμε αυτούς που θα μας εκπροσωπήσουν στην Ευρωβουλή. Όλοι οι πολιτικοί μας που διεκδικούν τη ψήφο μας θα πρέπει με κάθε ειλικρίνεια να μας πουν τι πιστεύουν και τι μπορούν να πράξουν, από ψέματα έχουμε χορτάσει, έργα δεν βλέπουμε.
Η Διοίκηση
Πήρε πρόστιμο σε αλκοτέστ αλλά αθωώθηκε επειδή… το σώμα του παράγει αλκοόλ
Η ιδιαίτερη ιστορία ενός Βέλγου
Δικαστήριο στο Βέλγιο αθώωσε έναν άνδρα που κατηγορήθηκε για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, αφού ο δικηγόρος του εξήγησε πώς μια σπάνια μεταβολική πάθηση κάνει το σώμα του πελάτη του να παράγει αλκοόλ.
Η δικογραφία σε βάρος του 40χρονου άνδρα απορρίφθηκε καθώς απέδειξε στο δικαστήριο ότι πάσχει από μια πάθηση που ονομάζεται «Σύνδρομο Auto-Βrewery».
Χαρακτηρίζεται από την ενδογενή παραγωγή αλκοόλ και η πάθηση συνήθως εμφανίζεται στην αρχή με σημάδια δηλητηρίασης από το αλκοόλ, ασταθές βάδισμα, μπερδεμένη ομιλία, γαστρεντερική δυσφορία και κατάσταση σύγχυσης.
Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, στον άνδρα επιβλήθηκε για πρώτη φορά πρόστιμο από την αστυνομία το 2019 και για δεύτερη φορά τον Απρίλιο του 2022.
Η δικηγόρος του, Anse Ghesquiere, δήλωσε στο Reuters ότι κατά «μία ακόμη ατυχή σύμπτωση» ο πελάτης της εργάζεται σε… ζυθοποιείο, ωστόσο τρεις διαφορετικοί γιατροί που τον εξέτασαν, επιβεβαίωσαν όλοι ότι πάσχει από το σπάνιο σύνδρομο.
Τα βελγικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο δικαστής τόνισε στην ετυμηγορία του πως ο κατηγορούμενος δεν παρουσίασε συμπτώματα μέθης, αλλά είχε μόνο ποσοστό αλκοόλ κατά το αλκοτέστ.
Η Lisa Florin, κλινική βιολόγος στο βελγικό νοσοκομείο AZ Sint-Lucas, εξήγησε ότι τα άτομα με την πάθηση παράγουν τον ίδιο τύπο αλκοόλ με αυτόν που υπάρχει στα αλκοολούχα ποτά, αλλά γενικά αισθάνονται λιγότερο τις επιπτώσεις του.
Ανάκληση της παραίτησης του Προέδρου
Στο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου μας που έγινε στις 9 Απριλίου 2024 ο Πρόεδρος του Σωματείου ανακάλεσε την παραίτησή του που είχε υποβάλει στη Γενική Συνέλευση και έτσι μετά από την καθολική απαίτηση των μελών του Δ.Σ. παραμένει Πρόεδρος μέχρι τις επόμενες εκλογές του Σωματείου που θα διεξαχθούν το πρώτο τρίμηνο του 2025 με την ευχή να δραστηριοποιηθούν νέοι συνάδελφοι και να δείξουν ενδιαφέρον για το Σωματείο μας και τους συναδέλφους συνταξιούχους. Όλοι μπορούν να προσφέρουν αρκεί να το θελήσουν.
Η Διοίκηση
Το ενεργό ηφαίστειο στην Ανταρκτική που εκτοξεύει μικροσκοπικούς κρυστάλλους χρυσού αξίας 6.000 δολαρίων την ημέρα
Τα απίθανα της φύσης
Ακούγεται σαν όνειρο, αλλά είναι αλήθεια ότι στην Ανταρκτική μοιάζει να… βρέχει χρυσό από τον ουρανό. Κρυμμένο ανάμεσα στους παγετώνες, το φλογερό όρος Έρεβος είναι το νοτιότερο ενεργό ηφαίστειο στη Γη, παρέχοντας λίγη θερμότητα μέσα στο παγωμένο τοπίο.
Σύμφωνα με μελέτη του 2017, η παγωμένη ήπειρος διαθέτει 138 ηφαίστεια, με περίπου εννέα από αυτά να χαρακτηρίζονται ως ενεργά. Με υψόμετρο τα 3.794 μέτρα, το όρος Έρεβος είναι το πιο γνωστό και έχει και κάτι άλλο ξεχωριστό.
Το Έρεβος είναι ένα από τα τρία ηφαίστεια που σχηματίζουν το νησί Ρος και λέγεται ότι εξερράγη όταν ανακαλύφθηκε το 1841, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του καπετάνιου Τζέιμς Κλαρκ Ρος, ο οποίος πραγματοποίησε σημαντικές μαγνητικές έρευνες στην Αρκτική και την Ανταρκτική και ανακάλυψε τη Θάλασσα Ρος, αλλά και την περιοχή Victoria Land της Ανταρκτικής.
Οι επιστήμονες εξακολουθούν να παρατηρούν το ηφαίστειο μέσω του Παρατηρητηρίου Ηφαιστείου του Όρους Έρεβους. Ο μεγαλύτερος οικισμός της Ανταρκτικής βρίσκεται νότια του όρους Έρεβους και βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το ηφαίστειο.
Το ηφαίστειο είναι γνωστό ότι εκτοξεύει ογκόλιθους μερικώς λιωμένου βράχου, γνωστούς ως «ηφαιστειακές βόμβες». Ενώ οι ηφαιστειακές βόμβες είναι από μόνες τους συναρπαστικές, ακόμη πιο συναρπαστικό είναι ότι αυτές οι εκρήξεις αερίου στην πραγματικότητα ψεκάζουν μικροσκοπικούς κρυστάλλους μεταλλικού χρυσού που εκπλήσσουν τους επιστήμονες, οι οποίοι εκτιμούν ότι το ηφαίστειο εκπέμπει περίπου 80 γραμμάρια χρυσού την ημέρα και αξίας περίπου 6.000 δολαρίων!
Ο χρυσός έχει βρεθεί εκατοντάδες μίλια μακριά από το όρος Έρεβος. Οι ερευνητές της Ανταρκτικής εντόπισαν ίχνη χρυσόσκονης στον ατμοσφαιρικό αέρα έως και 621 μίλια μακριά από το ηφαίστειο. Πρόκειται, λοιπόν, σύμφωνα με τους επιστήμονες για το πιο… χρυσό ηφαίστειο του κόσμου.
Εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Πειραιά το τροποποιημένο Καταστατικό του Μουσείου
Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Από το Δικηγορικό Γραφείο του κ. Γιώργου Αντωνακόπουλου μας κοινοποιήθηκε το τροποποιημένο και εγκεκριμένο από το Πρωτοδικείο Πειραιά Καταστατικό του Μουσείου μας.
Το νέο Καταστατικό θα το κοινοποιήσουμε όπως προβλέπεται, στο Υπουργείο Πολιτισμού, στο Υπουργείο Εμπορίου και στην Τράπεζα Πειραιώς για την έκδοση Βιβλιαρίου Καταθέσεων και ΠΟΣ για το Πωλητήριο του Μουσείου.
Με το νέο Καταστατικό θα πραγματοποιηθούν και οι προσεχείς Εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου και νέας Ελεγκτικής Επιτροπής, οι οποίες θα γίνουν την ίδια ημερομηνία με τις Εκλογές του Σωματείου.
Περιμένουμε στήριξη και βοήθεια από τους Συναδέλφους και τις Συναδέλφισσες Συνταξιούχους των ΗΣΑΠ, έτσι ώστε να εκλεγεί ένα νέο Διοικητικό Συμβούλιο και μια νέα Ελεγκτική Επιτροπή.
ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ.
Γι’ αυτό υποστηρίζουμε και λέμε ότι δεν εκχωρούνται και δεν μοιράζονται ό,τι με Αγώνες και σκληρή δουλειά έχουμε πετύχει, σε όσους δεν ανήκουν στην ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΤΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥΣ.
Όποιος ή όποια Συνάδελφος Συνταξιούχος των ΗΣΑΠ έχει άλλη άποψη ας βγει ανοιχτά και να το πει.
Η Διοίκηση του Μουσείου
Ολοκληρώθηκε ο νέος “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος”, τεύχος 172
Αυτό είναι το τ. 172 του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου που ολοκληρώσαμε τη Δευτέρα 13/5/2024 και έφυγε για το πιεστήριο. Διαβάστε τη από ΕΔΩ ή πατώντας πάνω στη φωτογραφία του πρωτοσέλιδου.
Με ένα μεγάλο, αναλυτικό και πλούσιο αφιέρωμα στην Γενική Συνέλευση του Σωματείου μας που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο ολοκληρώθηκε και έφυγε για το πιεστήριο, η εφημερίδα μας.
Από δω και πέρα θα ακολουθήσει η συνήθης διαδικασία έως ότου φτάσει στα σπίτια όλων των συναδέλφων, μέσω των ΕΛΤΑ.
Μέχρι τότε εσείς προνομιακά μπορείτε να τη δείτε και να τη διαβάσετε, όπως ακριβώς θα είναι τυπωμένη, πατώντας ΕΔΩ.
Γι’ αυτόν τον λόγο οι πειρατές κάλυπταν το ένα τους μάτι
Και όχι επειδή το χάσανε σε κάποια μάχη
Το γεγονός ότι, σχεδόν οι περισσότεροι, πειρατές κάλυπταν το ένα τους μάτι με ένα μαύρο κάλυμμα σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με ένα χαμένο μάτι ή ένα τραυματισμένο μάτι κατά την διάρκεια μιας μάχης. Αντιθέτως, σύμφωνα με το mentalfloss.com σχετίζεται με το ότι έπρεπε η όρασή τους να προσαρμόζεται γρήγορα σε διαφορετικές συνθήκες φωτός, όπως πάνω και κάτω από το κατάστρωμα.
Ο Jim Sheedy, γιατρός και διευθυντής του Ινστιτούτου Όρασης στο Πανεπιστήμιο Ειρηνικού του Όρεγκον, δήλωσε στη Wall Street Journal, ότι ενώ τα μάτια προσαρμόζονται γρήγορα όταν αλλάζουν από συνθήκες σκοταδιού σε συνθήκες φωτός, μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να χρειαστούν έως και 25 λεπτά για να προσαρμοστούν όταν συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή από το φως στο σκοτάδι.
Οι πειρατές συχνά έπρεπε να κινούνται πάνω και κάτω από τα καταστρώματα, από το φως της ημέρας μέχρι το σκοτάδι δηλαδή, και ο Sheedy εξηγεί ότι οι έξυπνοι «φορούσαν ένα μπάλωμα πάνω από το ένα μάτι για να το κρατήσουν σκοτεινό ώστε να προσαρμοστεί αμέσως στις συνθήκες σκοταδιού που επικρατούσαν κάτω από το κατάστρωμα».
Όταν ο πειρατής, λοιπόν, κατευθύνονταν κάτω από τα καταστρώματα, μπορούσε να αλλάξει το έμπλαστρο στο ελεύθερο μάτι και να δει εύκολα στο σκοτάδι (ενδεχομένως και να πολεμήσει κατά την επιβίβαση και τη λεηλασία άλλου σκάφους).
Παρόλο που δεν υπάρχουν πηγές για να επιβεβαιώσουν ότι ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο οι πειρατές κάλυπταν το ένα τους μάτι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υιοθέτηση της συγκεκριμένης λογικής σχετικά με την όραση ισχύει. Οι MythBusters, μάλιστα, σε εκπομπή τους το 2007 στο Discovery Channel, εφάρμοσαν τη συγκεκριμένη υπόθεση και διαπίστωσαν ότι όντως ήταν εύλογη -μόνο η έλλειψη ιστορικής πηγής τους εμπόδισε από το να την επιβεβαιώσουν και με ιστορικές αποδείξεις.
Αν και δεν υπάρχουν γραπτές καταγραφές αυτού του γεγονότος, αυτή η τεχνική έχει αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις ότι είναι αποτελεσματική. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι πιλότοι κλείνουν ακόμη και το ένα μάτι τους για να διασφαλίσουν ότι έχουν όραση μέρα και νύχτα κατά την πτήση.
Αυτή ήταν η ακριβότερη κηδεία όλων των εποχών
Σε σημερινά χρήματα κόστισε 600 εκατομμύρια δολάρια!
Κακά τα ψέματα μία κηδεία, όσο μακάβριο κι αν ακούγεται, δεν είναι και από τις πιο οικονομικές υποθέσεις. Ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της υπηρεσίας, μια μέση κηδεία ξεκινάει από αρκετές εκατοντάδες ευρώ και μπορεί να κοστίσει μέχρι αρκετές χιλιάδες ευρώ. Για κάποιον με φήμη, ειδικά για έναν παγκόσμιο ηγέτη, το κόστος μπορεί να είναι πολύ περισσότερο από αυτό, ενώ οι τελετές για τις κηδείες τέτοιων προσωπικοτήτων μπορούν να διαρκέσουν ημέρες, και ακόμη και εβδομάδες, σε ορισμένες περιπτώσεις.
Για παράδειγμα, το 1997 η κηδεία της πριγκίπισσας Νταϊάνα κόστισε 11,8 εκατομμύρια δολάρια, ενώ η κηδεία του Αμερικανού Προέδρου Ρόναλντ Ρέιγκαν το 2005 άγγιξε το ποσό των 400 εκατομμυρίων δολαρίων! Ενώ το κόστος αυτών των δύο κηδειών μπορεί να φαίνεται αστρονομικό, ακόμη και για άτομα με το κύρος και την θέση τους, καμία από τις δύο δεν είναι τόσο ακριβή όσο η ακριβότερη κηδεία της ιστορίας, σύμφωνα με το grunge.com.
Κάποιος θα φανταζόταν, λοιπόν, ότι θα ήταν μεγάλη υπόθεση να χαρακτηριστεί η κηδεία του ως η ακριβότερη όλων των εποχών. Επομένως, δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι αυτή ανήκει στο Μέγα Αλέξανδρο, το κόστος της οποίας σε σημερινά χρήματα αγγίζει τα 600 εκατομμύρια δολάρια!
Αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για τον άνθρωπο που κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του γνωστού κόσμου κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, τότε μία τέτοια «πρωτιά» σίγουρα του αξίζει. Κατά την διάρκεια της κηδείας του, λοιπόν, χρησιμοποιήθηκε αρκετός χρυσός για να συνοδεύσει το Μέγα Αλέξανδρο στην τελευταία του κατοικία. Έτσι, δημιουργήθηκαν δύο ολόχρυσες σαρκοφάγοι, ενώ η μεταφορά του προς την Αίγυπτο πραγματοποιήθηκε με μια ολόχρυση άμαξα. Όχι μόνο το ταξίδι διήρκεσε περίπου δύο χρόνια, αλλά και η πομπή της κηδείας του δέχθηκε επίθεση από τον Πτολεμαίο Α, όπως αναφέρει το CNBC.
Είναι αρκετά ενδιαφέρον το γεγονός, ότι μέχρι και σήμερα οι αρχαιολόγοι συζητούν ακόμη πού θα μπορούσε να είναι η ακριβής τοποθεσία του τάφου του, σύμφωνα με το National Geographic. Κάτι που μοιάζει, μάλλον, δυσάρεστο για το άντρα που δημιούργησε μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες όλων των εποχών -στη μεγαλύτερή της έκταση το 323 π.Χ., υπολογιζόταν σε 5.200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και περιλάμβανε κομμάτια από 26 σημερινές χώρες- και σημείωσε ρεκόρ ακόμη και στην κηδεία του, ούσα η ακριβότερη της ιστορίας.
Αναστάσιμες Ευχές σε όλους!
Ευχόμεθα το αναστάσιμο φως της Αναστάσεως
να ζεστάνει τις παγωμένες καρδιές των ανθρώπων
για να επικρατήσει η επί γης Ειρήνη.
Χριστός Ανέστη Χρόνια Πολλά
Οι γέφυρες που απεικονίζονται στα ευρώ δεν είναι, πια, φανταστικές
Η μικρή πόλη της Ολλανδίας που «ζωντάνεψε» το χαρακτηριστικό σχέδιο των χαρτονομισμάτων
Σε καθημερινή βάση εκατομμύρια πολίτες στην Ευρώπη χρησιμοποιούν τα χαρτονομίσματα του ευρώ, των οποίων οι πίσω όψεις απεικονίζουν και από μια διαφορετική γέφυρα. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν αυτές οι γέφυρες είναι όντως πραγματικές και ενέπνευσαν το σχεδιασμό των χαρτονομισμάτων ή αν σχεδιάστηκαν εκ νέου γι’ αυτόν και μόνο το λόγο;
Η αλήθεια θα σας εκπλήξει στη συνέχεια, καθώς οι συγκεκριμένες γέφυρες όχι μόνο είναι φανταστικές, αλλά αποτέλεσαν αφορμή για μια πόλη της Ολλανδίας να τις «αντιγράψει» για να στολίσει τον ποταμό που την διαπερνά.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Όταν άρχισαν να σχεδιάζονται τα χαρτονομίσματα του ευρώ το 2002, οι ιθύνοντες θέλανε στο πίσω μέρος τους να αποτυπώσουν υπαρκτές γέφυρες από τις χώρες- μέλη. Δεδομένου, όμως, ότι τα χαρτονομίσματα ήταν μόλις επτά και οι χώρες- μέλη 19, κάποιες θα θεωρούσαν εαυτόν κατά κάποιον τρόπο αδικημένο. Γι’ αυτόν το λόγο αποφασίστηκε να σχεδιαστούν εκ νέου, χωρίς να παραπέμπουν σε υπαρκτές.
Έτσι, σχεδιάστηκαν από τον Αυστριακό σχεδιαστή Robert Kalina ο οποίος σχεδίασε και από μία διαφορετική γέφυρα για κάθε χαρτονόμισμα των 5, 10, 20, 50, 100, 200 και 500 ευρώ, απεικονίζοντας την Κλασική Αρχαιότητα, τη Ρωμαϊκή και τη Γοτθική περίοδο, την Αναγέννηση, τη Μπαρόκ και Ροκόκο αρχιτεκτονική καθώς και την πιο σύγχρονη αρχιτεκτονική του 20ού αιώνα.
Η δουλειά του Kalina ήταν τόσο καλή, λοιπόν, που ενέπνευσε τους ιθύνοντες της μικρής πόλης της Ολλανδίας, Spijkenisse, στο να δημιουργήσουν στην πραγματικότητα αυτές τις φανταστικές γέφυρες. Έτσι, προσέλαβαν τον σχεδιαστή Robin Stam και πλέον οι πραγματικές γέφυρες των χαρτονομισμάτων των ευρώ κοσμούν το μικρό ποτάμι που διαπερνά την πόλη. Αξιοσημείωτο και το γεγονός ότι κάθε μία από τις γέφυρες έχει μια ειδική πινακίδα που υποδεικνύει την καλύτερη τοποθεσία για μια φωτογραφία που ταιριάζει με την οπτική της γέφυρας στο εκάστοτε χαρτονόμισμα. Η δε Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εντυπωσιάστηκε με την ιδέα που έδωσε τη γραπτή συγκατάθεσή της για την πραγματοποίηση του έργου.
Το Μουσείο ΗΣΑΠ
Το βιβλίο του Δ. Γεωργίου
