Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Λίγη ώρα πριν φύγουν από τη ζωή

Ήταν οι τελευταίες ώρες ή τα τελευταία τους λεπτά στη ζωή. Τα λόγια που είπαν, όμως, όχι μόνο δεν ξεχάστηκαν αλλά αντιθέτως έμειναν στην ιστορία.

Αυτά είναι τα τα τελευταία λόγια που είπαν διάσημοι και έμειναν στην ιστορία…

Ώστε έτσι είναι ο θάνατος. Καλά! Τόμας Καρλάιλ

Προσέβαλα τον Θεό και τους ανθρώπους, διότι τα έργα μου δεν κατέκτησαν την ποιότητα που έπρεπε να έχουν. Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Βαρέθηκα με όλο αυτό. Ουίνστον Τσώρτσιλ

Το χάνω. Φρανκ Σινάτρα

Δεν πιστεύω στον θάνατό μου. Σαλβαντόρ Νταλί

Δεν υπάρχει τίποτα σωστό σ’ αυτό που κάνετε, στρατιώτη. Αλλά τουλάχιστον προσπαθήστε να με σκοτώσετε σωστά. Κικέρωνας

Δεν θέλω τίποτα, μόνο θάνατο. Τζέιν Όστεν

Δεν έχω τον παραμικρό φόβο να πεθάνω. Καρόλος Δαρβίνος

Δεν έχει την καλύτερη φήμη

Σίγουρα θα έχει συμβεί σε εσάς ή σε κάποιον γνωστό σας να περιμένετε στωικά τις βαλίτσες σας μετά από μια πτήση και να μην έρθουν ποτέ. Υπάρχουν, δε, κάποια αεροδρόμια που έχουν τα πρωτεία στην απώλεια αποσκευών είτε για λίγες ώρες είτε ακόμη και για ολόκληρες μέρες.

Έρευνα της Reclamio, μιας εταιρείας που ειδικεύεται στη διαχείριση παραπόνων επιβατών αεροπορικών μεταφορών έδειξε ότι το αεροδρόμιο της Μαδρίτης «Αδόλφο Σουάρεθ-Μπαράχας» είναι το αεροδρόμιο που δέχεται τα περισσότερα παράπονα για χαμένες αποσκευές στην Ευρώπη.

Εκεί, το 2023, καταγράφηκε εκεί το 26,5% των συνολικών καταγγελιών. Και το δεύτερο όμως αεροδρόμιο με τον υψηλότερο αριθμό καταγγελιών για χαμένες αποσκευές την περσινή χρονιά είναι στην Ισπανία και είναι το El Prat της Βαρκελώνης.

Σε αυτό καταγράφηκε το 13,2% των καταγγελιών που χειρίστηκε η Reclamio. Το σίγουρο είναι ότι επειδή είναι απρόβλεπτο το πότε θα χάσεις τη βαλίτσα σου σε πτήση, καλό είναι να έχεις πάντα τα απαραίτητα σε χειραποσκευή.

Πριν από αρκετούς αιώνες

Ένα από τα πράγματα που απασχόλησε από νωρίς τους ανθρώπους και με τους αιώνες εξελίχθηκε ήταν η εξερεύνηση των θαλασσών.

Τον 16ο αιώνα μάλιστα ήρθε και μια από τις πρώτες ιδέες για υποβρύχιο το οποίο εκπονήθηκε από τον Άγγλο William Bourne το 1578. Αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1620 το σχεδίασε και το κατασκεύασε ο Ολλανδός Cornelius Drebbel. 

Πώς έμοιαζε όμως αυτό το υποβρύχιο; Επρόκειτο για ένα υποβρύχιο κατασκευασμένο από ξύλο το οποίο κινούταν με κουπιά και μπορούσε να μείνει κάτω από το νερό για αρκετές ώρες. Έμοιαζε με ένα βαρέλι με σωλήνες οι οποίοι στην πραγματικότητα έφταναν μέχρι την επιφάνεια, φέρνοντας οξυγόνο στο εσωτερικό. Η πρώτη δοκιμή έγινε στον Τάμεση στο Λονδίνο και το βαρέλι έμεινε κάτω από το νερό για τρεις ώρες.

Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1718, ένας Ρώσος ξυλουργός, ο Yefim Nikonov έγραψε στον Μεγάλο Πέτρο της Ρωσίας ότι θα μπορούσε να κατασκευάσει ένα υποβρύχιο και να καταστρέψει όλα τα εχθρικά πλοία. Έτσι εκείνος κάλεσε τον Nikonov στην Αγία Πετρούπολη και του ζήτησε να ξεκινήσει. Η κατασκευή του μοντέλου τελείωσε το 1721 και το δοκίμασε παρουσία του τσάρου. Ωστόσο, δεν ήταν επιτυχής η έκβαση, καθώς το ένα μετά το άλλο βυθιζόταν αναγκάζοντας τον τσάρο να εγκαταλείψει το σχέδιο.