Μια απίθανη ιστορία

Πολλά δέματα καθυστερούν να φτάσουν στον προορισμό τους αλλά σε αυτή την περίπτωση το παραέκαναν.

Ο λόγος για μια γυναίκα στο Μίσιγκαν έλαβε στο γραμματοκιβώτιό της μια καρτ-ποστάλ… 100 ετών. Πρόκειται για μια παλιά καρτ – ποστάλ που είχε αποσταλεί στις 29 Οκτωβρίου 1920, με ένα εξασθενημένο γραμματόσημο ενός σεντ του Τζορτζ Ουάσινγκτον.

Η καρτ-ποστάλ ήταν γραμμένη σε καλλιγραφία και απευθυνόταν σε μια κυρία Ρόι ΜακΚουίν. Το μήνυμα από τη Φλόρενς “Φλόσι” Μπέργκερς έγραφε για την υγεία της οικογένειας και τη ζωή στην περιοχή. Η Κιτς αποφάσισε να βρει την οικογένεια στους οποίους προοριζόταν η κάρτα και ξεκίνησε δημοσιεύοντας σε μια τοπική σελίδα στο Facebook.

Τελικά αποκαλύφθηκε ότι ο Ρόι ΜακΚουίν ζούσε στη διεύθυνση όπου κατοικούσε τώρα η Κιτς. Η Φλόσι Μπέργκερς, πιθανότατα, ήταν συγγενής τους. Ένας άλλος ερευνητής εντόπισε μια μακρινή συγγενή της οικογένειας, η οποία ενδιαφέρθηκε για την καρτ-ποστάλ.

Η ερώτηση ήταν, ωστόσο, πώς αυτή έφτασε στο γραμματοκιβώτιο της Κιτς, σχεδόν 100 χρόνια μετά την αποστολή της. Οι ταχυδρομικές καθυστερήσεις και η πιθανότητα να είχε χαθεί στο παλιό ταχυδρομικό σύστημα συντέλεσαν στην καθυστερημένη παράδοση.

Η Κιτς σχολίασε: “Έχουμε δει ταχυδρομικά δέματα να καθυστερούν για εβδομάδες, αλλά 100 χρόνια, αυτό είναι ένα κομμάτι της ιστορίας.”

Το γεγονός που το κάνει τόσο σπάνιο

Ένα πραγματικά εξαιρετικά σπάνιο αυγό πουλήθηκε σε δημοπρασία έναντι όχι μίας, ούτε δύο, αλλά 200 λιρών (περίπου 240 ευρώ) λόγω της εμφάνισής του. Τι το κάνει τόσο ξεχωριστό;

Μα, φυσικά, το σχήμα του, μιας και πρόκειται για ένα απολύτως ολοστρόγγυλο αυγό, κάτι που πρακτικά μπορεί να συμβεί με πιθανότητες 1 στο δισεκατομμύριο. Το αυγό αγόρασε αρχικά ένας Βρετανός έναντι των 150 λιρών και το δώρισε σε μια φιλανθρωπική οργάνωση με σκοπό να το μεταπουλήσει και να κρατήσει το ποσό για να το αξιοποιήσει, σύμφωνα με τις ανάγκες που χρειάζεται.

Το στρογγυλό αυγό το ανακάλυψε τυχαία μια γυναίκα σε μια συσκευασία αυγών σε ένα τοπικό σούπερ μάρκετ στη Σκοτία. Οι Βρετανοί αγοράζουν τον χρόνο περίπου 11 δισ. αυγά και οι πιθανότητες να βρει κανείς ένα ολοστρόγγυλο αυγό είναι μία στο ένα δισεκατομμύριο!

Το ίδιο ανέφερε σε συνέντευξή του και ο Ντέιβιντ Μίλερ, ο οποίος εργάζεται για τον οίκο δημοπρασιών Thomson Roddick Callan. Σύμφωνα με τη φιλανθρωπική οργάνωση, τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από την πώληση του ολοστρόγγυλου και εξαιρετικά σπάνιου αυγού θα βοηθήσουν άτομα τα οποία παλεύουν με προβλήματα σχετιζόμενα με την ψυχική τους υγεία.

Από ψυγεία μέχρι συσκευές μασάζ

Τα μέσα μεταφοράς είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο συνηθισμένα μέρη για να ξεχάσει κάποιος ένα αντικείμενο που κρατάει στα χέρια του. Μπορεί να το ακουμπήσει αφηρημένος στο διπλανό κάθισμα ή ακόμη και στο πάτωμα (αν είναι κάποια σακούλα ή τσάντα).

Ωστόσο, πέρα από τα προφανή, φαίνεται πως οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει κατά καιρούς ακόμη και τα πιο απίθανα πράγματα σε μέσα μεταφοράς, όπως -για παράδειγμα- τα λεωφορεία. Η Brighton & Hove Buses, η οποία έχει λεωφορεία με δρομολόγια σε Sussex, Surrey και Kent της Αγγλίας, δημοσίευσε μερικά από τα πιο παράξενα που έχουν βρεθεί από τους οδηγούς.

Και ενώ τα περισσότερα από τα 13.000 ξεχασμένα αντικείμενα του 2024 ήταν πορτοφόλια, κλειδιά, γυαλιά και κινητά τηλέφωνα, η ομάδα που συλλέγει τα απολεσθέντα βρήκε, μεταξύ άλλων, ένα κανό, μια ντουλάπα, ακόμη και ένα ψυγείο!

Δεν έλειψαν, επίσης, μια συσκευή για μασάζ στην πλάτη και ένα σετ ψεύτικα δόντια αλλά και ένας φούρνος μικροκυμάτων, μια σκηνή, μια μηχανή κοπής χόρτου και ένα τηγάνι. Στα ακόμη πιο παράξενα τώρα περιλαμβάνεται ένα ξεχασμένο στηθοσκόπιο, ένας καμβάς που απεικονίζει τις «Δέκα Εντολές» και ένα κουτί με… στάχτη.

Όπως αναφέρει η εταιρεία των λεωφορείων που διαχειρίζεται τα απολεσθέντα, τα είδη φυλάσσονται για ένα μήνα προτού χαριστούν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Πιο εύκολα, βέβαια, εντοπίζονται όσοι ξεχνούν ή χάνουν διαβατήρια και ταυτότητες.

Από παιδικά είδη τώρα, πρωταγωνιστής είναι ο Spiderman καθώς ήταν πάνω σε 32 αντικείμενα που βρέθηκαν, με τον Μίκυ Μάους να ακολουθεί με 18 και τη Hello Kitty με 13.

Τα πέντε πιο συνηθισμένα αντικείμενα, από την άλλη, που βρέθηκαν στα λεωφορεία, κατά σειρά δημοτικότητας ήταν:

Πορτοφόλια/τσαντάκια: 1.273
Κλειδιά: 1.205
Γυαλιά: 1.203
Τηλέφωνα: 680
Καπέλα: 585

Μια ομολογουμένως ξεχωριστή οδηγική εμπειρία

Αν βαριέστε να οδηγείτε σε δρόμους με μεγάλες ευθείες τότε αυτή η διαδρομή δεν είναι για εσάς. Ο λόγος για την μεγαλύτερη ευθεία του πλανήτη στην οποία οδηγείς χωρίς να έχει καμία στροφή, ούτε λίγο ούτε πολύ για 2,5 ολόκληρες ώρες.

Πού βρίσκεται και πόσα χιλιόμετρα είναι η έκταση του δρόμου; Πρόκειται για τον αυτοκινητόδρομο της Σαουδικής Αραβίας ο οποίος εκτείνεται από το Haradh έως το Al Batha, είναι περίπου 255 χιλιόμετρα και διασχίζει την έρημο Rub Al-Khali, δηλαδή τη μεγαλύτερη αμμώδη έρημο στον κόσμο.

Δεν ήταν πάντα ένας δημόσιος δρόμος που μπορούσε να οδηγήσει ο οποιοσδήποτε αλλά στην αρχή είχε κατασκευαστεί για ιδιωτική χρήση και συγκεκριμένα για τον βασιλιά Φαχντ. Εκτός από το ότι δεν υπάρχουν στροφές και οδηγείς επί 2,5 ώρες σε μία ευθεία, δεν υπάρχουν επίσης κλίσεις δηλαδή ανηφόρες και κατηφόρες.

Το προηγούμενο ρεκόρ μεγαλύτερου δρόμου σε ευθεία, χωρίς στροφές, είχε ο δρόμος Eyre της Αυστραλίας με περίπου 146 χιλιόμετρα ευθείας.

Κι αν νομίζεις ότι σε τέτοιο δρόμο, χωρίς στροφές δεν υπάρχουν ατυχήματα, κάνεις λάθος καθώς συμβαίνουν όχι ιδιαίτερα σπάνια. Το σίγουρο είναι ότι ο συγκεκριμένος αυτοκινητόδρομος στη Σαουδική Αραβία αποτελεί από μόνος του μια ξεχωριστή εμπειρία οδήγησης ειδικά για όσους αναζητούν τέτοιου είδους στιγμές.

Ένας 59χρονος Γερμανός βρίσκεται περισσότερες από 60 ημέρες σε μια προσπάθεια να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που έζησε κάποιος σε έναν υποβρύχιο σταθερό βιότοπο.

Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για τον Rüdiger Koch, έναν μηχανικό αεροδιαστημικής, ο οποίος ζει και εργάζεται εδώ και δύο μήνες σε μια υποβρύχια κάψουλα στα ανοικτά των ακτών του Puerto Lindo του Παναμά, στην Καραϊβική Θάλασσα.

Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, ο χώρος διαβίωσης του Koch έχει έκταση περίπου 29 τετραγωνικά μέτρα, ενώ διαθέτει φορητή τουαλέτα, τηλεόραση, υπολογιστή, κρεβάτι, στατικό ποδήλατο, συσκευές ηλιακής ενέργειας, δορυφορικό Internet και πολλούς ανεμιστήρες.

Αν αναρωτιέστε τι του λείπει περισσότερο από την ξηρά, ο ίδιος απαντά ότι του λείπει ένα ντους. Νερό δηλαδή αλλά σε άλλη μορφή από αυτή που έχει γύρω του. Όταν ρωτήθηκε πώς αισθάνεται ζώντας εκεί ο ίδιος ανέφερε στο CBS News: “Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Δεν νιώθω καθόλου ότι υποφέρω εδώ κάτω, αν και το πιο δύσκολο είναι ότι μερικές φορές θέλω να κάνω… κατάδυση“.

Ο ίδιος ξεκίνησε την προσπάθειά του στις 26 Σεπτεμβρίου και σχεδιάζει να βγει στις 24 Ιανουαρίου του νέου έτους, αφού δηλαδή περάσει ούτε λίγο ούτε πολύ συνολικά 120 ημέρες κάτω από το νερό.

Το τρέχον ρεκόρ για τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε υποβρύχιο σταθερό βιότοπο ανέρχεται σε 100 ημέρες και σημειώθηκε από τον Joseph Dituri στα ανοιχτά της Φλόριντα το 2023. Το μόνο που μένει είναι να φανεί αν θα τα καταφέρει αν και ο ίδιος δηλώνει πολύ αισιόδοξος και σίγουρος.

Το λάθος παραλίγο να αποβεί ολέθριο

Σε μια εξαιρετικά δύσκολη θέση βρέθηκε ένας τραπεζικός υπάλληλος στη Γερμανία όταν, ενώ προσπαθούσε να ανακουφιστεί από την ένταση της δουλειάς του, αποκοιμήθηκε χωρίς να το καταλάβει για μερικά δευτερόλεπτα πάνω στο πληκτρολόγιο.

Πιο συγκεκριμένα, ο άτυχος υπάλληλος, κατά τη διάρκεια μιας συναλλαγής που αφορούσε την μεταφορά του μικρού ποσού των 22 ευρώ σε έναν λογαριασμό, και ενώ έκλεισε τα μάτια του, δεν κατάλαβε ότι το δάχτυλό του παρέμεινε κατά λάθος πάνω στο πλήκτρο «2» για περισσότερο χρόνο από όσο θα έπρεπε. Και τότε άρχισαν τα προβλήματα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εισαχθεί το υπερβολικό ποσό των 222 εκατομμυρίων ευρώ, ένα παραλίγο ολέθριο λάθος το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρές συνέπειες αν δεν διορθωνόταν άμεσα.

Για κακή της τύχη, η προϊσταμένη το συγκεκριμένου εργαζόμενου, η οποία ήταν υπεύθυνη για τον έλεγχο των συναλλαγών και την αποτροπή λαθών, δεν κατάφερε ούτε εκείνη να εντοπίσει το σφάλμα εγκαίρως. Από αυτή την αμέλεια αυτή της προϊσταμένης η ίδια οδηγήθηκε από την τράπεζα στην απόλυση, θεωρώντας ότι δεν είχε ανταποκριθεί στις ευθύνες της.

Πώς γλίτωσαν το λάθος τελευταία στιγμή

Ωστόσο, προτού ολοκληρωθεί η μεταφορά του υπέρογκου ποσού στον λογαριασμό του πελάτη, ένας άλλος υπάλληλος παρενέβη και διόρθωσε το λάθος. Έτσι το λάθος του εργαζόμενου που αποκοιμήθηκε αλλά και της προϊσταμένης, δεν είχε τελικά κανένα οικονομικό κόστος για την τράπεζα.

Η υπόθεση, δεν έμεινε εκεί, όμως καθώς έφτασε στα δικαστήρια, όπου η απόφαση ήταν υπέρ της προϊσταμένης που είχε απολυθεί. Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι, δεδομένου ότι η τράπεζα δεν υπέστη οικονομική ζημιά από το λάθος, η απόλυσή της ήταν αδικαιολόγητη και υπερβολική. Έτσι, η τράπεζα υποχρεώθηκε να την επαναπροσλάβει και να αναθεωρήσει τη στάση της και ίσως την αυστηρότητά της.

Το περιστατικό, πάντως, θα αποτελεί για τους ίδιους αλλά και όσους ασχολούνται με παρόμοια επαγγέλματα, μια σημαντική υπενθύμιση για το πώς η ανθρώπινη κόπωση και η αμέλεια μπορούν να προκαλέσουν απρόβλεπτες καταστάσεις ακόμα και σε επαγγελματικά περιβάλλοντα που φαίνονται ιδιαίτερα οργανωμένα και αυστηρά.

Ποιος ήταν αυτός

Κάθε δήμαρχος μιας πόλης θα ενθουσιαζόταν αν μάθαινε ότι ένας πάμπλουτος απόγονος της πόλης του άφηνε με τη διαθήκη του ό,τι είχε και δεν είχε στην κοινότητα αυτή. Ακόμη περισσότερο αν αυτός ήταν εκατομμυριούχος.

Δεν φαντάζεται όμως κάποιος τι όρο μπορεί να βάλει ένας αποβιώσας για να αφήσει όλη αυτή την περιουσία και να μπορεί να την χρησιμοποιεί ο Δήμος. Μια τέτοια ιστορία εκτυλίχθηκε στην κοινότητα Tourrettes στη Γαλλία όταν ανοίχθηκε η διαθήκη του ο 95χρονου επιχειρηματία Marcelin Arthur Chaix  ο οποίος καταγόταν από εκεί και έφυγε από τη ζωή.

Ο  Marcelin λοιπόν, αποφάσισε να προσφέρει στην πόλη του όλη την περιουσία του μετά τον θάνατό του και έφτιαξε τη διαθήκη του προς αυτό το σκοπό. Ωστόσο, δεν άφησε την δωρεά στην τύχη του καθώς δήλωσε ότι μπορεί όλος αυτός ο πλούτος να χρησιμοποιηθεί μόνο για συγκεκριμένο σκοπό.

Ποιος ήταν αυτός; Η περιουσία του θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τον δήμο μόνο για την φροντίδα των ηλικιωμένων οι οποίοι εξακολουθούν να κατοικούν στην περιοχή.

Πώς θα αξιοποιηθούν τελικά τα χρήματά του;

Όπως αναφέρει το Manchester Evening News, τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ που αποτελούν και την περιουσία του αποβιώσαντος, θα χρησιμοποιηθούν για να ανεγερθεί ένας οίκος ευγηρίας που θα μπορεί να φιλοξενήσει 10 άτομα. Οι διαδικασίες έχουν, μάλιστα, ήδη ξεκινήσει και ο οίκος ευγηρίας θα ανοίξει τις πόρτες του πριν από το 2026.

Η δωρεά του Chaix στην πραγματικότητα σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα μπορούν να λαμβάνουν περαιτέρω φροντίδα καθώς μεγαλώνουν στην πόλη του χωρίς να έχουν φόβο ή άγχος ότι δε θα μπορούν να καλύψουν τα έξοδά τους. Μάλιστα, λόγω αυτής της σπουδαίας πράξης του οι ντόπιοι θέλησαν να τον τιμήσουν μετά το θάνατό του και αποφάσισαν να φτιάξουν μια προτομή του μπροστά στην είσοδος της πόλης. Αν μη τι άλλο, δεν είναι μια κληρονομιά που αφήνει εύκολα κάποιος για τέτοιο σκοπό.

Δεν είναι τελικά απλώς μια συνήθεια

Συμβαίνει σε πάρα πολλούς, ίσως και σε εσάς, να έχετε μια καρέκλα ή μια πολυθρόνα στο σπίτι την οποία φορτώνετε συνεχώς με ρούχα τα οποία δεν είναι ούτε πολύ βρώμικα για να μπουν στο πλυντήριο ούτε πολύ καθαρά για να μπουν στην ντουλάπα.

Ωστόσο, οι ειδικοί λένε ότι αυτή η κίνηση και η συνήθεια που έχουμε μπορεί να εξηγηθεί και ψυχολογικά με τρόπους που ξεπερνούν την απλή «τεμπελιά». Όπως αποκαλύπτουν, συνδέεται με συναισθηματικές καταστάσεις, πρότυπα συμπεριφοράς και τον τρόπο που διαχειριζόμαστε το χρόνο ή ακόμη και την ενέργειά μας.

Το να βάζουμε, λοιπόν, τα ρούχα σε μια καρέκλα και να μην τα τακτοποιούμε μπορεί να είναι ένας καθρέφτης του πώς αντιμετωπίζουμε τις καθημερινές ευθύνες και συχνά σχετίζεται με την τάση για αναβολή. Όταν αφήνουμε τα ρούχα στην καρέκλα αντί να τα τακτοποιήσουμε, αυτό μπορεί να δείχνει την τάση μας να αναβάλλουμε εργασίες που δεν είναι επείγουσες, αλλά είναι απλές και εύκολες.

Μια «καρέκλα αναβολής»

Για πολλούς ανθρώπους, αυτή η «καρέκλα αναβολής» γίνεται ένας χώρος προσωρινής αποθήκευσης, μια κατάσταση που συχνά αποκαλύπτει μια εσωτερική αβεβαιότητα σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε με πράγματα που δεν είναι εντελώς χρήσιμα, όπως τα ρούχα που βρίσκονται πάνω στην καρέκλα.

Η συνήθεια αυτή μπορεί επίσης να προέρχεται από ψυχική ή συναισθηματική εξάντληση. Δηλαδή, όταν κάποιος είναι κουρασμένος ή έχει άγχη, ακόμα και οι πιο απλές εργασίες, όπως το να διπλώσει τα ρούχα, μπορεί να φαίνονται δύσκολες ή λιγότερο επείγουσες.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ψυχολόγοι υπογραμμίζουν ότι ο χώρος στον οποίο ζούμε μπορεί να αντανακλά την ψυχική μας κατάσταση. Για παράδειγμα, μια καρέκλα γεμάτη ρούχα μπορεί να είναι ένδειξη άγχους ή έλλειψης κινήτρων.

Κι όμως δεν γνωρίζουμε πολλά

Ένα από τα αγαπημένα καιρικά φαινόμενα του χειμώνα για πολλούς είναι η χιονόπτωση. Εκτός από χαρά και παιχνίδι, φέρνει συχνά μαζί του και προβλήματα οπότε έχει φανατικούς φίλους ή… εχθρούς.

Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες πληροφορίες για το χιόνι που δεν ξέρουν ούτε οι μεν ούτε οι δε. Όπως οι παρακάτω…

Το φρέσκο χιόνι στο 90% του αποτελείται από αέρα.

Υπάρχουν τουλάχιστον 35 διαφορετικές μορφές των νιφάδων του χιονιού.

Η μεγαλύτερη χιονόπτωση που καταγράφηκε ποτέ ήταν στο Βουνό Shasta στην Καλιφόρνια και έφτασε τα 480 εκατοστά.

Το πώς πέφτει το χιόνι, μπορεί φυσικά να μετρηθεί και έχει αποδειχθεί από έρευνες ότι η ταχύτητα του χιονιού είναι από 1,5 – 6,5 χιλιόμετρα την ώρα.

Δεν είναι κάθε νιφάδα χιονιού μοναδική.

Υπάρχουν άνθρωποι που τρέμουν το χιόνι και όχι επειδή κρυώνουν. Γι αυτό το λόγο υπάρχει και όρος χιονοφοβία.

Το 80% του συνόλου των γλυκών υδάτων της γης συναντώνται με τη μορφή πάγου ή χιονιού

Τέλος, οι Εσκιμώοι χρησιμοποιούν περίπου 50 διαφορετικές λέξεις για να περιγράψουν το χιόνι, αν και πολλοί λένε ότι αυτό είναι μύθος.

Έμειναν στην ιστορία

Ο Ναπολέων Βοναπάρτης, ο στρατηγός που έμεινε στην ιστορία καθώς κατέκτησε σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη τον 19ο αιώνα και έγινε «Αυτοκράτορας» της Γαλλίας εξέφραζε συχνά τις σκέψεις του και κάποιες από αυτές έχουν μείνει στην ιστορία και σε βάζουν να σκεφτείς λίγο διαφορετικά.

1. Τι με νοιάζει η γνώμη των σαλονιών και των πολυλογάδων; Δεν μ’ ενδιαφέρει να την ακούσω. Μόνο η γνώμη των χωρικών μετράει, τα υπόλοιπα είναι τίποτα.

2. Οι επαναστατικές εποχές είναι εποχές των εγκληματιών και των ιδιοφυϊών. Και οι δύο βρίσκουν σ’αυτές έδαφος για να διακριθούν.

3. Πορευόμαστε πιο γρήγορα, όταν πορευόμαστε μόνοι.

4. Στον πόλεμο, όπως και στον έρωτα, δεν υπάρχει κατάληξη αν δεν δεις τον άλλο από κοντά.

5. Α, η πολιτική… Τι μικροπρέπειες! Τι ραδιουργίες! Ένα στρατόπεδο δεν είναι τόσο βρόμικο.

6. Σας προκαλώ να μου δείξετε μια δημοκρατία, αρχαία ή σύγχρονη, όπου να μην υπάρχουν διακρίσεις.

7. Σ’αυτό τον κόσμο, υπάρχει μόνο μία εναλλαγή: να διατάζεις ή να υπακούς.

8. Δεν υπάρχουν παρά δύο δυνάμεις στον κόσμο, το σπαθί και το πνεύμα. Συν τω χρόνω, το σπαθί νικιέται πάντοτε απ’ το πνεύμα.

9. Όσες φορές είδα μια έδρα πιο ψηλά απ’ τις άλλες, μου ερχόταν πάντα η επιθυμία να καθίσω σ’αυτήν.

10. Και οι δυστυχίες ενέχουν τον δικό τους ηρωισμό, τη δική τους δόξα.