Όλοι έχουμε συνηθίσει το άγαλμα της Ελευθερίας με αυτό το χαρακτηριστικό μπλε-πράσινο χρώμα αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι δεν ήταν πάντα έτσι.

Κάποτε, λοιπόν, είχε ένα λαμπερό, γυαλιστερό χάλκινο χρώμα. Τα επίσημα αποκαλυπτήρια έγιναν από τον πρώην κυβερνήτη της Νέας Υόρκης και τότε πρόεδρο Γκρόβερ Κλίβελαντ, στις 28 Οκτωβρίου 1886, οπότε και φυσικά είχε άλλο χρώμα.

Αρχικά, λοιπόν, το Άγαλμα της Ελευθερίας έλαμπε με το κοκκινωπό-καφέ χρώμα του πρόσφατα σφυρηλατημένου χαλκού, αλλά κατά τη διάρκεια των επόμενων είκοσι ετών, το άγαλμα υπέστη δραματική μεταμόρφωση λόγω της γνωστής χημικής αντίδρασης της οξείδωσης. Κατά την οξείδωση, ο χαλκός αντιδρά με το οξυγόνο του αέρα, με αποτέλεσμα το μέταλλο να χάνει ηλεκτρόνια.

Στην αρχή, με την οξείδωση, υπήρξε ο σχηματισμός του κυπρίτη και το άγαλμα απέκτησε μια ροζ-κόκκινη απόχρωση. Με την πάροδο του χρόνου και τις περαιτέρω αντιδράσεις υπήρξε ο σχηματισμός του μαύρου τενορίτη, ενώ τελικά ο συνδυασμός των οξειδίων του χαλκού και του ατμοσφαιρικού νερού, μαζί με το χλώριο από τον ψεκασμό του λιμανιού, είχε ως αποτέλεσμα το άγαλμα να αποκτήσει το διάσημο πλέον γαλαζοπράσινο χρώμα του.

Και μπορεί το άγαλμα να είναι πολύ διάσημο, αλλά πολλές πληροφορίες σχετικά με αυτό δεν είναι εξίσου γνωστές…

Μια γυναίκα από το Βανκούβερ, με το όνομα Λουτσία, αποκάλυψε την απόλυτα άβολη θέση στην οποία βρέθηκε σε ένα αεροδρόμιο του Καναδά όταν η ασφάλεια μπέρδεψε το Power bank της με ερωτικό βοήθημα.

Όπως αποκαλύπτει η ίδια, στην αρχή η ασφάλεια αρχικά πήρε στην άκρη την τσάντα της αναφέροντας υποψία μαχαιριού. Αλλά τα πράγματα πήραν μια περίεργη τροπή όταν στη συνέχεια ρωτούσαν αν κουβαλούσε μια ένα ερωτικό βοήθημα ή ερωτικό παιχνίδι. Η ίδια μην έχοντας ιδέα σε τι αναφέρονταν άρχισε να κοκκινίζει μέχρι που μια πιο προσεκτική ματιά ανακάλυψε την πηγή της σύγχυσης που δεν ήταν άλλη από το Diablo 3 soul stone power bank της.

Η αντισυμβατική σχεδίαση του power bank είναι εμπνευσμένη από το Diablo 3 Soulstone. Η ανάρτηση έγινε σύντομα viral στο X και συγκέντρωσε μια σειρά από αντιδράσεις από χρήστες του διαδικτύου.

Ένας χρήστης αστειεύτηκε λέγοντας: “Το άτομο που έκανε την ερώτηση ήλπιζε ότι θα το παραδεχόσασταν ότι έχετε μαχαίρι, ώστε να μην χρειάζεται να κάνει την επόμενη ερώτηση.”

Ένας άλλος χρήστης σχολίασε, “Γεια, είχα ένα παρόμοιο περιστατικό με αυτό το power bank στο αεροδρόμιο. Με τράβηξαν στην άκρη και μου είπαν “Τι είναι αυτό, φαίνεται περίεργο”.

“Ξέρω ότι δεν πρέπει να γελάσω με αυτό, αλλά θεέ μου, πολύ επικό. Είμαι στεναχωρημένος για σένα”, έγραψε κάποιος άλλος με την ίδια εν τέλει να αποκαλύπτει ότι παρά την ντροπή της στιγμής, τώρα διηγείται την ιστορία με χιούμορ.

Πιθανόν σε διάφορες έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς να έχετε ακούσει ή διαβάσει ότι το πιο σπάνιο χρώμα ματιών είναι το πράσινο. Φαίνεται, ωστόσο, ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει πλέον.

Υπάρχει, όπως λένε πλέον οι ειδικοί, ένα χρώμα που το έχει μόνο το 1% των ανθρώπων παγκοσμίως. Ποιο είναι αυτό; Το γκρι! Το πράσινο θεωρείται ότι αντιστοιχεί στο 2% των ανθρώπων παγκοσμίως με το γκρι να έχει ακόμη μικρότερο ποσοστό. Όσον αφορά το πιο συνηθισμένο χρώμα, τώρα, αυτό είναι το καστανό χρώμα καθώς βρίσκεται μεταξύ 55% και 79% του παγκόσμιου πληθυσμού, σύμφωνα με το VeryWell Health.

Ποιος ήταν ο λόγος που παρακίνησε τον εφευρέτη

Μια ξεχωριστή εφεύρεση που συναντάμε καθημερινά σε πολλά κτήρια, επιχειρήσεις και υπηρεσίες, η περιστρεφόμενη πόρτα, τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στο ρεστοράν Ρέκτορ στην Τάιμς Σκουέρ της Νέας Υόρκης, το 1899.

Ποιος είναι όμως ο λόγος που οδήγησε τον εφευρέτη της στη δημιουργία της; Ο λόγος για τον Αμερικανό εφευρέτη Θεόφιλο βαν Κένελ. Πρόκειται για μια ιδέα με την οποία επεδίωξε, η πόρτα να εμποδίζει τη σκόνη, τη βροχή, το χιόνι και τους έξω ήχους να μπαίνουν στο κτίριο αλλά και να κρατά τη θερμότητα μέσα, εξοικονομώντας ενέργεια και πόρους.

Ο Βαν Κένελ κατοχύρωσε την «πόρτα θυέλλης» το 1888- αλλά θεωρείται πως ο πραγματικός λόγος ήταν άλλος και όχι η προστασία από τα καιρικά φαινόμενα. Συγκεκριμένα απεχθανόταν τις έννοιες του «ιπποτισμού» και των «καλών τρόπων», μέρος των οποίων ήταν η «υποχρέωση» να κρατά την πόρτα ανοικτή για να περνούν άλλοι, ιδίως οι γυναίκες.

Μάλιστα, λέγεται, για την ακρίβεια, πως κυριολεκτικά μισούσε το να ανοίγει την πόρτα για τις γυναίκες. Η λύση λοιπόν ήταν απλή γι’ αυτόν. Εφηύρε κάτι για να αντιμετωπίσει αυτή την συνήθεια και να μην χρειάζεται κανείς να ανοίγει την πόρτα κανενός.

Το είχατε φανταστεί ποτέ;

Τι θα σκεφτόσασταν αν κάποιος σας έλεγε ότι και οι κότες… κοκκινίζουν; Ίσως ότι σας κάνει χιούμορ. Κι όμως είναι πραγματικότητα και είναι και επιστημονικά επιβεβαιωμένο.

Η συνεπικεφαλής σχετικής μελέτης, Aline Bertin, ερευνήτρια στο Εθνικό Ινστιτούτο Γεωργικής Έρευνας ανέφερε σχετικά με τα ευρήματα που δόθηκαν στη δημοσιότητα: «Η έρευνά μας δείχνει ότι τα οικόσιτα κοτόπουλα είναι ευαίσθητα και έχουν πολύ λεπτούς τρόπους να εκφράζουν τα συναισθήματά τους».

Μαζί με ερευνητές από διάφορα γαλλικά ινστιτούτα και το University of Tours, η μελέτη έδειξε ουσιαστικά ότι οι κότες σήκωναν τα φτερά του κεφαλιού τους όταν ήταν ικανοποιημένες και ήρεμες, ενώ το κοκκίνισμα για μερικά δευτερόλεπτα έδειχνε μια αντίδραση στον ενθουσιασμό – σε θετικές καταστάσεις όπως η αναμονή για να φάνε σκουλήκια – όπως επίσης και σε τρομακτικές καταστάσεις, όπως η αιχμαλώτιση.

Η Bertin πρόσθεσε: «Αν και τα συναισθήματα ενός κοτόπουλου δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα με αυτά που βιώνουν οι άνθρωποι, δείξαμε ότι κοκκινίζουν επίσης μέσα σε δευτερόλεπτα κατά τη διάρκεια έντονων συναισθημάτων».

Μια απίθανη ιστορία με αίσιο τέλος

Ήταν το 1983 όταν ο 62χρονος σήμερα αλλά νεαρός τότε φοιτητής Jonny Clothier διαπίστωσε μια μέρα που επέστρεφε στο διαμέρισμά του στο Μπρίστολ ότι αυτό είχε καταστραφεί τελείως από τον παπαγάλο ενός φίλου του.

Το πρόβλημα δεν ήταν μόνο αυτό αλλά πως αυτή η καταστροφή θα αποτελούσε το λόγο για να αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο της πόλης την ίδια ημέρα με τον γιο του, 41 χρόνια αργότερα. Η ιστορία έχει ως εξής: Όσο ο Jonny ήταν φοιτητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι και λίγο πριν την αποφοίτησή του.

Τότε ο παπαγάλος ενός φίλου του, τον οποίο φιλοξενούσε, έμεινε ελεύθερος και χωρίς επίβλεψη μέσα στο διαμέρισμα και μέσα σε λίγες ώρες τα έκανε όλα γης μαδιάμ. Και ενώ βρήκε αμέσως άλλο σπίτι να μείνει, το ίδρυμα απαίτησε από τον ίδιο να πληρώσει το ενοίκιο του τελευταίου εξαμήνου ύψους 64,80 λιρών (περίπου 77 ευρώ τότε και σημερινή αξία περίπου 253 ευρώ).

Αν δεν το έκανε δε θα του επιτρεπόταν να πάρει μέρος στην τελετή αποφοίτησης μαζί με τους υπόλοιπους συμφοιτητές του. Και ενώ είχε τα χρήματα, εκνευρίστηκε από την απαίτηση και τον κανόνα που ήθελε τους φοιτητές να έχουν πρώτα ρυθμίσει όλες τις οικονομικές τους εκκρεμότητες προς το εκπαιδευτικό ίδρυμα για να αποφοιτήσουν και ο ίδιος αρνήθηκε να καταβάλει το ποσό, με αποτέλεσμα να πάρει απλώς το πτυχίο του χωρίς να λάβει μέρος στην τελετή.

Ενώ τα χρόνια πέρασαν και το συμβάν ξεχάστηκε, ο ίδιος παντρεύτηκε αργότερα μα συμφοιτήτριά του και απέκτησαν μαζί τρία παιδιά. Και τα τρία σπούδασαν, επίσης, στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, όπως και οι γονείς τους. Και ενώ ο μικρότερος εξ αυτών ετοιμαζόταν να αποφοιτήσει την Πέμπτη (25/07), ξαφνικά ο πατέρας του έλαβε ένα απροσδόκητο νέο: Μετά από τέσσερις δεκαετίες, ο λογαριασμός της διαμονής θα ακυρωνόταν και ο 62χρονος σήμερα Jonny θα μπορούσε επιτέλους και επισήμως να αποφοιτήσει και μάλιστα… με το γιο του!

«Μετά από 41 χρόνια, σκεφτήκαμε ότι επιτέλους ήρθε η ώρα να αποσύρουμε τον λογαριασμό και ήταν υπέροχο να δούμε τον Jonny να αποφοιτά επίσημα. Χαιρόμαστε πολύ που ο Jonny, ο Carter και η υπόλοιπη οικογένεια πέρασαν μια τόσο σπουδαία ημέρα και τους ευχόμαστε καλή τύχη στο μέλλον», είπε η Evelyn Welch, αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ.

Το έχετε παρατηρήσει;

Κυκλοφορούν πολλά και διαφορετικά σαμπουάν, για όλους τους τύπους των μαλλιών και τις ανάγκες του καθενός.

Και παρ’ όλο που βγαίνουν σε διάφορα χρώματα και αρώματα, τελικά όλα (ή σχεδόν όλα) καταλήγουν να δημιουργούν πάντα άσπρο αφρό. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Ο λόγος έχει να κάνει με τις φυσαλίδες που σχηματίζουν τον αφρό. Αυτές είναι είναι τόσο λεπτές, με αποτέλεσμα οι χρωστικές ουσίες που υπάρχουν στο σαμπουάν να απλώνονται και να χάνουν το χρώμα τους λόγω του φωτός που διαθλάται και το λευκό φως που αντανακλά.

Διαρρήκτης για γέλια και για κλάματα

Μια τραγελαφική απόπειρα διάρρηξης ήρθε στο φως της δημοσιότητας στην γειτονική Ιταλία.

Ο λόγος για έναν επίδοξο διαρρήκτη στη Ρώμη ο οποίος συνελήφθη σε ένα σπίτι ηλικιωμένου, το από το οποίο τελικά δεν πρόλαβε να κλέψει κάτι μιας και σταμάτησε για να διαβάσει ένα βιβλίο για την ελληνική μυθολογία.

Το χρονικό της ιστορίας έχει ως εξής: Ο 38χρονος διαρρήκτης μπήκε σε ένα διαμέρισμα στην περιοχή Πράτι στη Ρώμη από το μπαλκόνι αλλά πριν αρχίσει να ψάχνει για πολύτιμα αντικείμενα, η προσοχή του αποσπάστηκε αφού πήρε ένα βιβλίο για την Ιλιάδα του Ομήρου από το κομοδίνο. Ο 71χρονος ιδιοκτήτης ξύπνησε και τον βρήκε να είναι απορροφημένος στο βιβλίο. Ο συγγραφέας του βιβλίου «The Gods at Six O’Clock», το οποίο αναλύει την Ιλιάδα από την πλευρά των θεών, Τζοβάνι Νούτσι δήλωσε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι ήθελε να στείλει στον άνδρα ένα αντίτυπο για να «ολοκληρώσει» την ανάγνωση.

«Είναι φανταστικό. Θα ήθελα να βρω το άτομο που πιάστηκε επ’ αυτοφώρω και να του δώσω το βιβλίο, γιατί θα έχει συλληφθεί στα μισά της ανάγνωσής του. Θα ήθελα να μπορέσει να το τελειώσει. Είναι μια σουρεαλιστική ιστορία, γεμάτη ανθρωπιά», είπε χαρακτηριστικά.

Ανέφερε επίσης ότι ο αγαπημένος του θεός είναι ο Ερμής, ο προστάτης των κλεφτών όπως και της λογοτεχνίας. «Είναι ξεκάθαρο, όλα ταιριάζουν», αστειεύτηκε.

Ποια είναι η εξήγηση

Viral έχουν γίνει τις τελευταίες μέρες στα κοινωνικά δίκτυα κάποια μωβ μήλα με τον κόσμο να αναζητά πού μπορεί να τα βρει και ρωτώντας ποια ποικιλία είναι.

Η αρχή έγινε με μια ανάρτηση που ανέβηκε στο Instagram από τον χρήστη Unnaturalist AI και δείχνει πολλά μοβ μήλα να αστράφτουν πάνω σε ένα ξύλο κοπής. Και φυσικά, κάποιοι δεν σκέφτηκαν ότι και μόνο το όνομα του χρήστη που τα δημοσίευσε προδίδει ότι πρόκειται για προϊόν τεχνητής νοημοσύνης και όχι αληθινά μήλα.

Η ανάρτηση του Unnatirualist AI περιγράφει τα μωβ μήλα ως «προερχόμενα» από την καναδική επαρχία του Σασκάτσουαν, όπου ευδοκιμούν στο ψυχρό κλίμα, ενώ έχουν γεύση «κανέλας και μπανάνας» και δεν ήταν λίγοι όσο το πίστεψαν.

Μπορεί να έχεις ακούσει ότι υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που τα κουμπιά στα περισσότερα πουκάμισα είναι σε διαφορετική θέση αναλόγως αν είναι γυναικεία ή ανδρικά. Θυμάσαι όμως πώς προέκυψε αυτό;

Αρχικά τα κουμπιά ξεκίνησαν να εμφανίζονται τον 13ο αιώνα και μάλιστα θεωρούνταν είδος πολυτελείας. Επειδή, λοιπόν, οι άντρες ήταν οι πρώτοι που άρχιζαν να τα φοράνε, τοποθετήθηκαν στην δεξιά πλευρά αφού οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δεξιόχειρες και έχουν το αριστερό χέρι ως βοηθητικό. Όταν, όμως, ήρθε η στιγμή να τοποθετηθούν τα κουμπιά στα γυναικεία ενδύματα οι κατασκευαστές σκέφτηκαν το εξής:

Οι αριστοκράτισσες που ήταν και αυτές που είχαν την πολυτέλεια να έχουν τα ρούχα τους κουμπιά δεν ντύνονταν ποτέ μόνες τους, αλλά είχαν υπηρέτριες που τις βοηθούσαν. Με αυτή την σκέψη, λοιπόν, τα κουμπιά στα γυναικεία ενδύματα τοποθετούνταν στην αριστερή πλευρά των ρούχων. Με αυτό τον τρόπο διευκολύνονταν οι προσωπικές βοηθοί  των γυναικών υψηλής κοινωνίας να τις ντύσουν και να τις ξεντύσουν.