Αρχείο κατηγορίας Περίεργα και Παράξενα

Αλήθειες μέσα από αλληγορίες

Τα βιβλία του Μπουκάι έχουν πουλήσει περισσότερα από δύο εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δεκαεπτά γλώσσες.Ο ψυχοθεραπευτής Χόρχε Μπουκάι έχει καταφέρει να αποκτήσει χιλιάδες θαυμαστές ενώ έχει εμπνεύσει πολλούς με τα αποφθέγματά του.

Διαβάστε οκτώ από αυτά…

Έρωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες και αγάπη είναι να ερωτεύεσαι τις διαφορές.

Εάν βρεθείτε σε αδιέξοδο, μην είστε ανόητοι… γυρίστε εκεί απ’ όπου μπήκατε.

Αν αυτό που βλέπεις ταιριάζει τέλεια με την πραγματικότητα που σε βολεύει, τότε μην πιστεύεις στα μάτια σου.

Η μεγαλύτερή σου δύναμη δεν είναι αυτή που δείχνεις στους άλλους. Είναι οι μάχες που εσύ κερδίζεις και που οι άλλοι δεν θα μάθουν ποτέ.

Ελευθερία είναι να μπορώ να είμαι αυτό που είμαι, όχι αυτό που περιμένεις εσύ από εμένα.

Κάθε φορά που κάτι φεύγει μακριά, κάνει χώρο σε αυτό που ακολουθεί.

Ο πιο απλός αλλά παραπλανητικός τρόπος να πετύχω τον στόχο μου είναι να ρίξω πρώτα το βέλος στο δέντρο και μετά να ζωγραφίσω κύκλους γύρω του.

Αν χρειάζομαι κάποιον να είναι μαζί μου όλη την ώρα, αυτό το άτομο θα πρέπει να είμαι εγώ.

Μετατράπηκαν σε αποκλειστικά speakeasies για την ανώτερη τάξη κατά την ποτοαπαγόρευση

Η Νέα Υόρκη είναι γεμάτη με κρυμμένα διαμάντια, από έναν μικρό φάρο στο Fort Washington Park μέχρι ένα νεκροταφείο κρυμμένο στο East Village. Ένα από τα καλύτερα φυλαγμένα μυστικά της πόλης, ωστόσο, βρίσκεται σε ένα από τα παλαιότερα και πιο διάσημα ορόσημά της. Κάτω από τη γέφυρα του Μπρούκλιν βρίσκονται άδειες κρύπτες που χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση κρασιού πριν από έναν αιώνα, σύμφωνα με το NPR.

Η γέφυρα του Μπρούκλιν που κρύβει μυστικά κελάρια

Τα μυστικά κελάρια κρασιού της γέφυρας του Μπρούκλιν είναι ενσωματωμένα στις ράμπες που οδηγούν στον East River τόσο στην πλευρά του Μανχάταν όσο και στην πλευρά του Μπρούκλιν. Μάλιστα, δεν πρόκειται για ζωτικά δομικά στοιχεία της γέφυρας, καθώς ο μόνος λόγος που βρίσκονται εκεί είναι για την αποθήκευση αλκοόλ.

Όταν ο επικεφαλής μηχανικός της γέφυρας Ουάσινγκτον Ρόμπλινγκ συμπεριέλαβε τις κρύπτες στο σχέδιό του, σύμφωνα με το mentalfloss.com, ο ρόλος τους ήταν διπλωματικός. Η προτεινόμενη διαδρομή της γέφυρας διέσχιζε δύο καταστήματα πώλησης οινοπνευματωδών ποτών, το Rackey’s Wine Company στο Μπρούκλιν και το Luyties & Co στο Μανχάταν. Συμπεριλαμβάνοντας στα σχέδιά του κελάρια αποθήκευσης και για τα δύο, ο Roebling κατάφερε να κρατήσει ευχαριστημένους τους ιδιοκτήτες και των δύο και ταυτόχρονα να δημιουργήσει έσοδα για την κατασκευή της γέφυρας.

Αρκετές επιχειρήσεις νοίκιασαν τα κελάρια κρασιού μετά την κατασκευή της γέφυρας του Μπρούκλιν τη δεκαετία του 1870. Παρόλο που βρίσκονταν κάτω από ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της πόλης, τα θησαυροφυλάκια παρέμεναν σκοτεινά και δροσερά όλο το χρόνο, γεγονός που τα καθιστούσε ιδανικά για την αποθήκευση ακόμη και των πιο ακριβών κρασιών εσοδείας. Σύντομα, στους τοίχους προστέθηκαν τοιχογραφίες με αμπέλια και ονόματα γαλλικών δρόμων για να φωτίσουν τον μουντό χώρο.

Τα κελάρια επέζησαν της ποτοαπαγόρευσης -και μάλιστα μετατράπηκαν σε αποκλειστικά speakeasies για την ανώτερη τάξη της Νέας Υόρκης- αλλά οι μέρες τους ως αποθήκη αλκοόλ τελείωσαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση εξοπλισμού συντήρησης για την πόλη, αν και με τα χρόνια έχουν ανοίξει στο κοινό για πιο διασκεδαστικές περιστάσεις, όπως εκθέσεις τέχνης.

Ο Νίκος Καζαντζάκης ήταν ένας από τους πιο σπουδαίους Έλληνες πνευματικούς ανθρώπους ο οποίος έγινε γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μερικές από τις πλέον σοφές φράσεις του…

1. Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.
2. Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!
3. Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει.
4. Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα.
5. Δεν τον φοβάμαι το Θεό, αυτός καταλαβαίνει και συχωρνάει. Τους ανθρώπους φοβάμαι. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δε συχωρνούν.
6. Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει.
7. Η φυγή δεν είναι νίκη, τ’ όνειρο είναι τεμπελιά, και μόνο το έργο μπορεί να χορτάσει την ψυχή και να σώσει τον κόσμο.
8. Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο -ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο.
9. Η ευτυχία απάνω στη γης είναι κομμένη στο μπόι του ανθρώπου. Δεν είναι σπάνιο πουλί να το κυνηγούμε πότε στον ουρανό, πότε στο μυαλό μας. Η ευτυχία είναι ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας.
10. Σα δεν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν βγάζει στην πλάτη του φτερούγες να πετάξει.

Μπορεί η καθομιλουμένη μας να είναι η δημοτική αλλά χρησιμοποιούμε πολλές φράσεις από τα αρχαία ελληνικά καθημερινά. Δείτε πέντε από αυτές και την ερμηνεία τους…

Δαμόκλειος σπάθη: Η φράση αυτή υποδηλώνει απειλητικές καταστάσεις και προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα. Ο πρώτος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.

Αχίλλειος πτέρνα: Πρόκειται για το αδύναμο σημείο κάποιου. Αυτή η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.

Αντίπαλον δέος: Η φράση που χρησιμοποιούμε όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο σύμφωνα με τον Θουκυδίδη.

Αιδώς Αργείοι: Η φράση που χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο.

Διέβην τον Ρουβίκωνα: Είναι η φράση που χρησιμοποιούμε σε περιπτώσεις που λαμβάνεται μία παράτολμη απόφαση. Αυτή η φράση αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος όταν το 49 π.Χ. αποφάσισε να κηρύξει εμφύλιο πόλεμο στην Ιταλία, πέρασε με το στρατό του τον ποταμό Ρουβίκωνα κατευθυνόμενος προς την Ρώμη.

Αναμνήσεις από παλιές εποχές

Η τεχνολογία τρέχει και χρόνο με το χρόνο αλλάζουν πολλά πράγματα που κάποτε θεωρούσαμε δεδομένα. Κάποια, όπως φαίνεται, όμως δεν θα τα ξανακάνουμε ποτέ. 

Δείτε δέκα από αυτά…

1. Να ακους μουσική από φορητό CD players

2. Να μετράς τις πόζες που έχουν μείνει στο φιλμ της φωτογραφικής μηχανής

3. Να πατάς το μηδέν σε μια τηλεφωνική κλήση

4. Να ακούς ραδιόφωνο από φορητό ραδιοφωνάκι

5. Να έχεις μαζί σου τηλεκάρτα

6. Να χρησιμοποιείς fax

7. Να γράφεις το αγαπημένο σου τραγούδι σε κασέτα

8. Να καλείς σε κινηματογράφο για να μάθεις ώρα προβολής

9. Να γράφεις σε γραφομηχανή

10. Να χρησιμοποιείς φωτογραφική μηχανή μιας χρήσης

3.000 εργάτες και 13 μήνες για ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια στον κόσμο

Οι άνθρωποι, κατά καιρούς, έχουν δημιουργήσει μερικά πραγματικά εντυπωσιακά μνημεία και κτίρια που μιλούν για το πόσο μακριά έχουμε φτάσει ως είδος και πόσα μπορούμε να πετύχουμε. Ανάμεσα σε αυτά και το Empire State Building.

Σύμφωνα με το ThoughtCo., αυτό το επίτευγμα που καθορίζει τον ορίζοντα της Νέας Υόρκης ήταν το ψηλότερο κτίριο του κόσμου κατά τη στιγμή της ολοκλήρωσής του και όπως είναι αναμενόμενο, η κατασκευή του ήταν μεγάλη πρόκληση. Κάτι που συνεπάγεται ότι και ο αριθμός των τούβλων που χρειάστηκε είναι απλά εντυπωσιακός.

Η Britannica αναφέρει ότι το Empire State Building ήταν το μεγαλύτερο κτίριο στον κόσμο για μερικές δεκαετίες, μέχρι που οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέρριψαν το δικό τους ρεκόρ με το One World Trade Center το 1972 (όχι το μοναχικό κτίριο που κοσμεί σήμερα τον ορίζοντα της Νέας Υόρκης, αλλά ο αρχικός πύργος του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου). Μέχρι τότε, το ίδιο το Empire State Building είχε διαφοροποιηθεί κάπως σε ύψος, με την προσθήκη μιας ακόμη κεραίας, αλλά αυτό το ίδιο άλλαξε και πάλι στα μέσα της δεκαετίας του 1980.

Σύμφωνα με τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες, το Burj Khalifa στο Ντουμπάι ονομάστηκε το νέο ψηλότερο κτίριο στον κόσμο τον Ιανουάριο του 2010, με το ύψος του να φτάνει περίπου τα 830 μέτρα, γεγονός που το καθιστά υπερδιπλάσιο από το μέγεθος του Empire State Building.

10 εκατομμύρια από τα πιο διάσημα τούβλα στην ιστορία και 3.000 εργάτες

Το έργο του Empire State Building, σύμφωνα με το grunge.com, ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1929, με τους Shreve, Lamb & Harmon Associates, τους αρχιτέκτονες του κτιρίου, να διατυμπανίζουν με περισσή υπερηφάνεια ότι θα διέθετε περισσότερους από 100 ορόφους -έναν ουρανοξύστη που όμοιό του δεν είχε ξαναδεί ο κόσμος. Όπως και έγινε.

Το κτίριο ολοκληρώθηκε σε λίγο περισσότερο από έναν χρόνο (περίπου 13 μήνες), με τα εγκαίνια να πραγματοποιούνται τον Μάιο του 1931. Πώς τα κατάφεραν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να φτιάξουν ένα τόσο σπουδαίο έργο;

Το Walks Of New York αποδίδει τα εύσημα στους αμέτρητους ταλαντούχους οικοδόμους και μεταλλουργούς, οι οποίοι σκαρφάλωναν επιδέξια σε ιλιγγιώδη ύψη πάνω από τους δρόμους. Μέχρι και 3.000 άνθρωποι δούλευαν σε αυτό κάθε φορά.

Για την εποχή του το Empire State Building ήταν ένα τρομακτικό, εκπληκτικό έργο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ζυγίζει 365.000 τόνους και συναρμολογήθηκε με ρυθμό 4,5 ορόφων κάθε εβδομάδα. Για την κατασκευή του, μάλιστα, απαιτήθηκαν 730 τόνοι μετάλλου και χρησιμοποιήθηκαν περίπου 10 εκατομμύρια τούβλα !!!

Έχουν το δικό τους νόημα για τη ζωή

Σπουδαία λόγια από τον Βρετανό κωμικό και ηθοποιό που σήμερα θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της οθόνης.

1. «Τίποτα δεν είναι μόνιμο σ’ αυτόν τον διεστραμμένο κόσμο, ούτε καν τα βάσανά μας»
2. «Περισσότερο από την εξυπνάδα, χρειαζόμαστε την καλοσύνη και την ευγένεια»
3. «Υπάρχει κάτι που είναι εξίσου αναπόφευκτο με το θάνατο. Και αυτό είναι η ζωή»
4. «Δεν θα βρεις ποτέ ένα ουράνιο τόξο αν κοιτάς κάτω»
5. «Ο χρόνος είναι ο καλύτερος συγγραφέας. Πάντα γράφει το τέλειο τέλος»
6. «Ο καθρέφτης είναι ο καλύτερός μου φίλος, επειδή όταν κλαίω, δεν γελά ποτέ»
7. «Μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια μέρα χαμένη»

Η Αυστραλία είναι μοναδική από πολλές απόψεις. Φιλοξενεί ένα ευρύ φάσμα τοπίων και μερικά από τα πιο ασυνήθιστα ζώα στη Γη. Πρόκειται, επίσης, για το μοναδικό μέρος στη Γη που χαρακτηρίζεται και ως χώρα και ως ήπειρος. Ο ορισμός της ηπείρου δεν είναι τόσο συγκεκριμένος όσο θα περίμενε κανείς, αλλά μερικές ιδιότητες βοηθούν την Αυστραλία να κερδίσει αυτή τη διάκριση.

Σύμφωνα με το mentalfloss.com, η ιδιότητα της χερσαίας μάζας ως χώρας είναι αδιαμφισβήτητη. Μια χώρα ορίζεται ως «ένα έθνος με δική του κυβέρνηση, που κατέχει μια συγκεκριμένη περιοχή» και από το 1901, η Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας -όπως είναι επίσημα γνωστή- ταιριάζει σε αυτή την περιγραφή.

Η διεκδίκηση της Αυστραλίας ως ηπειρωτικής χώρας είναι λίγο πιο επισφαλής. Δεν υπάρχει επιστημονικός ορισμός που να χρησιμοποιείται για την κατηγοριοποίηση αυτών των γεωγραφικών γιγάντων. Τείνουν να είναι μεγάλες χερσαίες μάζες με τις δικές τους τεκτονικές πλάκες και αρκετά απομονωμένες ώστε να καλλιεργούν μοναδικούς πολιτισμούς και πληθυσμούς φυτών και ζώων. Ωστόσο, αυτοί δεν είναι σκληροί και σταθεροί κανόνες.

Η Ευρώπη και η Ασία μοιράζονται μια κοινή τεκτονική πλάκα, αλλά οι πολιτισμικές τους διαφορές δικαιολογούν το διαχωρισμό τους σε δύο ηπείρους (αν και το όριο που χωρίζει τη μία από την άλλη αλλάζει συνεχώς).

Γιατί η Αυστραλία είναι ήπειρος αλλά όχι νησί ;

Το μέγεθος είναι ο πιο ασταθής παράγοντας στην περίπτωση της Αυστραλίας. Είναι η μικρότερη ήπειρος με 2,9 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια, και στην πραγματικότητα είναι πιο κοντά σε μέγεθος στη Γροιλανδία παρά στη Νότια Αμερική. Τι κάνει λοιπόν την Αυστραλία ήπειρο και τη Γροιλανδία νησί;

Η ιδιαιτερότητα της Αυστραλίας έχει μεγάλη βαρύτητα εδώ. Η απομονωμένη θέση της επέτρεψε να υποστηρίξει ομάδες ιθαγενών με ξεχωριστούς πολιτισμούς, καθώς και άγρια ζωή που δεν μπορεί να βρεθεί αλλού στον πλανήτη. Οι αυτόχθονες πολιτισμοί και τα ζώα της Γροιλανδίας, ωστόσο, μπορούν επίσης να βρεθούν σε ολόκληρη την Αρκτική.

Αν το γεγονός ότι η Αυστραλία είναι ταυτόχρονα χώρα και ήπειρος σας προκαλεί έκπληξη, υπάρχουν και πιο εντυπωσιακές αλήθειες όπως το γεγονός ότι η Αλάσκα είναι ταυτόχρονα η δυτικότερη και η ανατολικότερη πολιτεία των ΗΠΑ.

Οι κάτοικοί της απολαμβάνουν τέσσερις κούπες καφέ ημερησίως

Είτε προτιμάτε έναν εύκολο πρωινό στιγμιαίο καφέ είτε αφιερώνετε το χρόνο σας πίνοντας έναν πλούσιο καπουτσίνο, να ξέρετε ότι είστε μέλος μιας διεθνούς λέσχης «λατρείας» της καφεΐνης. Το World Population Review κατατάσσει τον καφέ ως ένα από τα κορυφαία εξαγόμενα προϊόντα -δεύτερο μόνο μετά το πετρέλαιο.

Η κατανάλωση καφέ παγκοσμίως

Από ανεξάρτητους οίκους έως διεθνή brands, ο καφές έχει γίνει βασικό στοιχείο σε νοικοκυριά και εστιατόρια σε όλο τον κόσμο. Και τα στατιστικά του καφέ συνεχίζουν να αυξάνονται, καθώς σύμφωνα με το Statista, πάνω από 166 εκατομμύρια σάκκοι καφέ, ο καθένας ζυγίζοντας πάνω από 60 κιλά, παρασκευάζονται και απολαμβάνονται κάθε χρόνο.

Μόνο στη Βραζιλία, μια έρευνα που διεξήχθη από το Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Στατιστικής της Βραζιλίας διαπίστωσε ότι οι Βραζιλιάνοι απολαμβάνουν σχεδόν 80 λίτρα καφέ ανά άτομο ετησίως, σημειώνει το The Brazil Business. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Καφέ, η Βραζιλία ηγείται, επίσης, του πακέτου των παραγωγών φυσικών κόκκων καφέ, στέλνοντας εκατομμύρια κόκκους Arabica και Robusta σε κοντινές και μακρινές χώρες. Αλλά ποιος είναι υπεύθυνος για όλη αυτή την κατανάλωση καφέ;

Οι φανατικοί του καφέ βρίσκονται ιδιαίτερα σε αυτή την περιοχή

Με μια ιστορία που ξεκινά από τον 10ο αιώνα, είναι ξεκάθαρο ότι ο καφές ήρθε για να μείνει. Από την καθημερινή φινλανδική συνήθεια των τεσσάρων φλιτζανιών καφέ που ακολουθείται από τα τρία της Νορβηγίας, οι ευρωπαϊκές χώρες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των παγκόσμιων φίλων καφέ. Η Ισλανδία, η Δανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Ελβετία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο (σε ισοπαλία με τον Καναδά) βρίσκονται πολύ πίσω, τοποθετώντας την Ευρώπη στο προβάδισμα των διεθνών οπαδών του καφέ με σημαντική διαφορά.

Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Καφέ αναφέρει ότι 2,5 εκατομμύρια τόνοι καφέ καταναλώνονται ετησίως σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση -κάτι που μεταφράζεται σε σχεδόν εννέα κιλά καφέ ανά άτομο! Αυτό κάνει ξεκάθαρα την Ευρώπη την περιοχή του κόσμου που καταναλώνει περισσότερο καφέ από οπουδήποτε αλλού.

Με σταθερές ανοδικές τάσεις, η παγκόσμια δημοτικότητα του καφέ δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης, γι’ αυτό να είστε σίγουροι ότι οπουδήποτε στον κόσμο βρεθείτε, μία κούπα καφέ σίγουρα θα έχετε τη δυνατότητα να απολαύσετε.

Όχι για να κρύβει το αίμα κατά τις μάχες των μελών της φρουράς

Ο βρετανικός στρατός ήταν γνωστός για δύο βασικά στοιχεία: το τρομερό ναυτικό του και τα κόκκινα παλτά του. Το χρώμα, τους, μάλιστα, επιλέχθηκε να είναι το έντονο κόκκινο για έναν απρόσμενα απλό λόγο, και όχι για να κρύβει το αίμα κατά τις μάχες των μελών της φρουράς.

Πώς δημιουργήθηκε η βρετανική, βασιλική φρουρά

Το 1661, σύμφωνα με το History Extra, ο βασιλιάς Κάρολος Β’ δημιούργησε μια μικρή δύναμη που θα χρησίμευε ως η προσωπική του βασιλική φρουρά. Αριθμούσε μόλις 4.000 φρουρούς, αλλά σηματοδότησε μια καινοτομία που θα άντεχε στο πέρασμα των χρόνων και αμέτρητους νέους ηγεμόνες. Αυτές οι βασιλικές δυνάμεις θα συνέχιζαν να είναι γνωστές ως τέτοιες, ακόμη και όταν το κοινοβούλιο έφτασε να αναλάβει περισσότερο τον έλεγχό τους κατά την εποχή του Γουλιέλμου της Οράγγης και της Μαρίας κοντά στα τέλη του 17ου αιώνα.

Οι βρετανικές δυνάμεις, αναφέρει το Military History Now, έμειναν γνωστές στο πέρασμα των χρόνων για την κόκκινη ενδυμασία τους. Αν και μπορεί να φαίνεται ανέφικτο, οι μαχητές δεν διέθεταν τα όπλα ή την τεχνολογία για να πολεμήσουν με οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρά μόνο από κοντά, ακόμη και χρησιμοποιώντας τα πυροβόλα όπλα της εποχής. Αυτό κατέστησε την έννοια του καμουφλάζ περιττή (και ούτως ή άλλως αδύνατη να εφαρμοστεί).

Έτσι, το Merriam-Webster δηλώνει ότι το όνομα «Redcoat» χρησιμοποιήθηκε συνήθως για να περιγράψει τους Βρετανούς στρατιώτες ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Επαναστατικού Πολέμου. Υπήρχε, όμως, ένας άλλος λόγος για τον οποίο φορούσαν την κόκκινη απόχρωση σήμα κατατεθέν, ο οποίος, μάλιστα, αποδείχθηκε περισσότερο πρακτικός.

Ο απρόσμενα απλός λόγος για το χρώμα της κόκκινης στολής της βρετανικής, βασιλικής φρουράς

Σύμφωνα με το Live Science, λοιπόν, η ιδέα ότι το χρώμα των κόκκινων παλτών επιλέχθηκε επειδή έκρυβε κηλίδες αίματος είναι μια κοινή παρανόηση. Ο Richard Fitzwilliams, βασιλικός εμπειρογνώμονας, σύμφωνα με το grunge.com, δήλωσε ότι αυτό δεν συνέβαινε στην πραγματικότητα. Σύμφωνα με τον Fitzwilliams, «οι Βρετανοί στρατιώτες φορούσαν παραδοσιακά κόκκινο… επειδή ήταν η φθηνότερη και πιο εύκολα διαθέσιμη βαφή».

Επίσης, τα χαρακτηριστικά μεγάλα γούνινα καπέλα που συνεχίζουν να φορούν είχαν συγκεκριμένο σκοπό. Φτιάχνονται από τη γούνα καναδικών μαύρων αρκούδων και ο Fitzwilliams προσθέτει ότι «η ιδέα ήταν ότι έκανε τους πεζούς στρατιώτες να φαίνονται πιο ψηλοί και επομένως πιο τρομακτικοί σε περίπτωση μάχης».