Υπάρχει μια ιδιαίτερη εξήγηση

Ίσως να το έχετε ήδη παρατηρήσει, ίσως και όχι ότι στις περισσότερες διαφημίσεις που εμφανίζονται ρολόγια, είτε χειρός, είτε επιτραπέζια ή ακόμη και τοίχου η ώρα δείχνει 10:10.

Έχετε αναρωτηθεί γιατί συμβαίνει αυτό και αν είναι τυχαίο; Φυσικά και δεν είναι και υπάρχει μάλιστα λόγος που είναι πολύ δύσκολο να τον φανταστεί κανείς. 

Όσο απίθανο κι αν σας φαίνεται, ο λόγος είναι ότι οι λεπτοδείκτες σχηματίζουν έτσι, κατά κάποιο τρόπο, το σχήμα του χαμόγελου. Πρόκειται για μια προσπάθεια να δημιουργηθεί υποσυνείδητα καλή διάθεση, πράγμα που συμβαίνει σε όλων των ειδών τις διαφημίσεις. 

Αντιθέτως, αν το ρολόι έδειχνε 4:40 θα έδινε την εντύπωση ότι το ρολόι κοιτάζει κατσουφιασμένα. Όσο αστείο και παράξενο και αν φαίνεται, μάλλον κάτι τέτοιο λειτουργεί και γι’ αυτό και εφαρμόζεται τόσα χρόνια!

Η σπουδαία συνεισφορά της στην ανθρωπότητα

Η Παγκόσμια Ημέρα μέλισσας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Μαΐου με απόφαση του ΟΗΕ και μόνο τυχαία δεν είναι αυτή η ημερομηνία.

Κι αυτό γιατί η 20η Μαΐου συμπίπτει με τη γέννηση το 1734 του σλοβένου ζωγράφου και μελισσοκόμου Άντον Γιάνσα, που θεωρείται ένας από τους πιονιέρους της σύγχρονης μελισσοκομίας. Υπάρχουν όμως πράγματα που ίσως δεν γνωρίζετε γι’ αυτό το σπουδαίο έντομο.

1. Από όλες τις πιθανές δομές, οι κηρήθρες χρησιμοποιούν το ελάχιστο ποσοστό σε κερί απεικονίζοντας ένα τέλειο εξάγωνο.

2. Μπορεί ο εγκέφαλός τους να έχει το μέγεθος κεφαλιού καρφίτσας, οι μέλισσες, ωστόσο έχουν άριστη όραση και πολύ καλή μνήμη, ενώ δε κατευθύνονται μόνο από το ένστικτό τους.

3. Το φθινόπωρο και τον χειμώνα μια μέλισσα μπορεί να ζήσει μέχρι και 6 μήνες ενώ την άνοιξη και το καλοκαίρι ζει το πολύ 7 εβδομάδες.

4. Όταν αλλάζουν θέσεις εργασίας δηλαδή μελίσσι, αλλάζει και η χημεία του εγκεφάλου τους.

5. Μια τοξίνη στο δηλητήριο της μέλισσας που ονομάζεται μελιττίνη παρέχει προστασία απο τον ιό HIV.

Έσπασε όλα τα ρεκόρ

Ένας οίκος δημοπρασιών της Νέας Ζηλανδίας έκανε γνωστό ότι ένα και μοναδικό φτερό από ένα εξαφανισμένο πουλί Huia έγινε το πιο ακριβό φτερό στον κόσμο όταν πουλήθηκε για 28.417 δολάρια.

Ο Οίκος Δημοπρασιών Webb’s είπε ότι το φτερό αναμενόταν να πουληθεί έως και 1.800 δολάρια, αλλά κατέρριψε τις προσδοκίες — καθώς και το προηγούμενο ρεκόρ, το οποίο είχε σημειωθεί από ένα φτερό από ένα πουλί του ίδιου είδους όταν πουλήθηκε για 5.150 δολάρια το 2010.

Το πουλί huia θεωρούταν ιερό από τους Μαορί και τα φτερά του κοσμούσαν τα κεφαλάρια των αρχηγών και των οικογενειών τους. Η τελευταία επιβεβαιωμένη φορά που εθεάθη ένα πουλί huia ήταν το 1907, αν και ανεπιβεβαίωτες θεάσεις αναφέρθηκαν κατά τη διάρκεια των επόμενων 30 ετών.

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που αυτό το σπάνιο αντικείμενο της φυσικής ιστορίας έχει επιτύχει να έχει τόσο τεράστιο ενδιαφέρον προσφορών, υπογραμμίζοντας την ευθραυστότητα του οικοσυστήματος μας και τη σημασία της φροντίδας της πανίδας του», δήλωσε η Leah Morris, επικεφαλής των Διακοσμητικών Τεχνών στο Webb’s Auction House.

Υπάρχει εξήγηση

Σίγουρα όταν παραγγέλνετε μια μπύρα αυτό που περιμένετε είναι να είναι πολύ παγωμένη και ακόμη καλύτερα και το ποτήρι στο οποίο θα σερβιριστεί αυτή.

Κι όμως, δεν έχετε άδικο αλλά είναι αποδεδειγμένο ότι μια κρύα μπύρα έχει καλύτερη γεύση από αυτή που είναι σε θερμοκρασία δωματίου.

Όπως φαίνεται, σύμφωνα με έρευνα, το ότι η μπύρα έχει καλύτερη γεύση σε πιο χαμηλή θερμοκρασία έχει να κάνει με τις μοναδικές μοριακές ιδιότητες του αλκοόλ. Η σχετική έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε πριν λίγο καιρό  έδειξε στην πραγματικότητα μια συσχέτιση μεταξύ των ιδιοτήτων των συγκεντρώσεων αιθανόλης-νερού και των όγκων αλκοόλ διαφόρων δημοφιλών ποτών. Κατά την εξέταση μιγμάτων αιθανόλης-νερού σε διαφορετικές συγκεντρώσεις, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μοριακά συσσωματώματα παρουσίαζαν δομικές μεταβάσεις σε ορισμένα ποσοστά αιθανόλης. Αυτές οι μεταβάσεις αντιστοιχούσαν στα εύρη που παρατηρούνται στα αλκοολούχα ποτά.

Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν αυτές οι δομικές μεταβάσεις επηρεάζονταν από τη θερμοκρασία, άλλαζε το προφίλ της γεύσης τους. «Η εργασία μας αποδεικνύει ότι η κατανομή της περιεκτικότητας σε αλκοόλ και η κατάλληλη θερμοκρασία κατανάλωσης για τα διάφορα αλκοολούχα ποτά δεν βασίζονται στην εμπειρία, αλλά σε επιστημονικές εξηγήσεις γύρω των μοριακών συστάδων αιθανόλης-νερού σε διαλύματα», εξήγησε η ομάδα.

Ακολούθως, η ομάδα των ερευνητών εξέτασε τα μείγματα αιθανόλης-νερού σε διαφορετικές θερμοκρασίες, από 5 έως 40 βαθμούς Κελσίου και διαπίστωσε ότι τα κρίσιμα σημεία του αλκοολούχου ποτού επηρεάζονταν από τη θερμοκρασία, με ορισμένα κρίσιμα σημεία να εξαφανίζονται σε ορισμένες θερμοκρασίες.

Τι αποκαλύπτει μια πινακίδα

Και σε ποιον δεν έχει τύχει να μην θέλει μία και περισσότερες μέρες να πάει στην δουλειά. Αυτό, μάλιστα, δεν είναι κάτι πρόσφατο μιας και όπως αποδεικνύεται σαν σκέψη υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων όπως αποκαλύπτει και μια αιγυπτιακή πινακίδα 3.200 ετών.

Σε αυτό το αρχαίο εύρημα που είναι φτιαγμένο από ασβεστόλιθο και βρίσκεται στην κατοχή του Βρετανικού Μουσείου αναφέρονται κάποιοι από τους λόγους που έλεγαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι στα… αφεντικά τους προκειμένου να απουσιάσουν από ακόμη μία εξαντλητική μέρα στην κατασκευή των Πυραμίδων.

Στην πινακίδα αναγράφονται —στη νέα αιγυπτιακή ιερατική γραφή με μαύρο και κόκκινο μελάνι— οι ημέρες παρουσίας 40 εργατών και οι ημερομηνίες που έλειπε κάποιος καθώς και η αιτιολογία της απουσίας. Πιο συγκεκριμένα:

Τον «τέταρτο μήνα του χειμώνα, ημέρα 24, ένας εργάτης ονόματι Pennub έλειψε από την εργασία του γιατί η μητέρα του ήταν άρρωστη. Την ίδια ημέρα, μάλιστα, άλλοι εργάτες ανέφεραν πως είναι οι ίδιοι άρρωστοι.

Μια άλλη μέρα ένας άλλος εργάτης με το όνομα Seba θα λείψει επειδή τον δάγκωσε σκορπιός ενώ κάποιες μέρες άλλοι εργάτες ανέφεραν ως δικαιολογία της απουσίας τους την παρασκευή μπύρας κάτι καθόλου παράξενο. Κι αυτό γιατί η παρασκευή μπύρας στην Αρχαία Αίγυπτο είχε πολύ μεγάλη σημασία.

Το Βρετανικό Μουσείο εξηγεί: «Στην αρχαία Αίγυπτο, η μπύρα ήταν τόσο απαραίτητη που αντιμετωπιζόταν κυρίως ως είδος διατροφής – καταναλωνόταν καθημερινά και σε μεγάλες ποσότητες σε θρησκευτικές γιορτές και εορτασμούς. Η μπύρα ήταν απαραίτητη για τους εργάτες, όπως αυτοί που έχτιζαν τις πυραμίδες της Γκίζας, οι οποίοι εφοδιάζονταν με μια ημερήσια μερίδα 1⅓ γαλόνι. Ωστόσο, εξακολουθούσε να έχει θεϊκή υπόσταση, με αρκετούς θεούς και θεές να συνδέονται με αυτήν».

Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό ήταν αυτοί που έλειψαν από την εργασία τους επειδή ήθελαν να βοηθήσουν τη σύζυγο ή την κόρη τους που αιμορραγούσε λόγω εμμήνου ρύσεως.

Λίγη ώρα πριν φύγουν από τη ζωή

Ήταν οι τελευταίες ώρες ή τα τελευταία τους λεπτά στη ζωή. Τα λόγια που είπαν, όμως, όχι μόνο δεν ξεχάστηκαν αλλά αντιθέτως έμειναν στην ιστορία.

Αυτά είναι τα τα τελευταία λόγια που είπαν διάσημοι και έμειναν στην ιστορία…

Ώστε έτσι είναι ο θάνατος. Καλά! Τόμας Καρλάιλ

Προσέβαλα τον Θεό και τους ανθρώπους, διότι τα έργα μου δεν κατέκτησαν την ποιότητα που έπρεπε να έχουν. Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Βαρέθηκα με όλο αυτό. Ουίνστον Τσώρτσιλ

Το χάνω. Φρανκ Σινάτρα

Δεν πιστεύω στον θάνατό μου. Σαλβαντόρ Νταλί

Δεν υπάρχει τίποτα σωστό σ’ αυτό που κάνετε, στρατιώτη. Αλλά τουλάχιστον προσπαθήστε να με σκοτώσετε σωστά. Κικέρωνας

Δεν θέλω τίποτα, μόνο θάνατο. Τζέιν Όστεν

Δεν έχω τον παραμικρό φόβο να πεθάνω. Καρόλος Δαρβίνος

Δεν έχει την καλύτερη φήμη

Σίγουρα θα έχει συμβεί σε εσάς ή σε κάποιον γνωστό σας να περιμένετε στωικά τις βαλίτσες σας μετά από μια πτήση και να μην έρθουν ποτέ. Υπάρχουν, δε, κάποια αεροδρόμια που έχουν τα πρωτεία στην απώλεια αποσκευών είτε για λίγες ώρες είτε ακόμη και για ολόκληρες μέρες.

Έρευνα της Reclamio, μιας εταιρείας που ειδικεύεται στη διαχείριση παραπόνων επιβατών αεροπορικών μεταφορών έδειξε ότι το αεροδρόμιο της Μαδρίτης «Αδόλφο Σουάρεθ-Μπαράχας» είναι το αεροδρόμιο που δέχεται τα περισσότερα παράπονα για χαμένες αποσκευές στην Ευρώπη.

Εκεί, το 2023, καταγράφηκε εκεί το 26,5% των συνολικών καταγγελιών. Και το δεύτερο όμως αεροδρόμιο με τον υψηλότερο αριθμό καταγγελιών για χαμένες αποσκευές την περσινή χρονιά είναι στην Ισπανία και είναι το El Prat της Βαρκελώνης.

Σε αυτό καταγράφηκε το 13,2% των καταγγελιών που χειρίστηκε η Reclamio. Το σίγουρο είναι ότι επειδή είναι απρόβλεπτο το πότε θα χάσεις τη βαλίτσα σου σε πτήση, καλό είναι να έχεις πάντα τα απαραίτητα σε χειραποσκευή.

Πριν από αρκετούς αιώνες

Ένα από τα πράγματα που απασχόλησε από νωρίς τους ανθρώπους και με τους αιώνες εξελίχθηκε ήταν η εξερεύνηση των θαλασσών.

Τον 16ο αιώνα μάλιστα ήρθε και μια από τις πρώτες ιδέες για υποβρύχιο το οποίο εκπονήθηκε από τον Άγγλο William Bourne το 1578. Αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1620 το σχεδίασε και το κατασκεύασε ο Ολλανδός Cornelius Drebbel. 

Πώς έμοιαζε όμως αυτό το υποβρύχιο; Επρόκειτο για ένα υποβρύχιο κατασκευασμένο από ξύλο το οποίο κινούταν με κουπιά και μπορούσε να μείνει κάτω από το νερό για αρκετές ώρες. Έμοιαζε με ένα βαρέλι με σωλήνες οι οποίοι στην πραγματικότητα έφταναν μέχρι την επιφάνεια, φέρνοντας οξυγόνο στο εσωτερικό. Η πρώτη δοκιμή έγινε στον Τάμεση στο Λονδίνο και το βαρέλι έμεινε κάτω από το νερό για τρεις ώρες.

Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1718, ένας Ρώσος ξυλουργός, ο Yefim Nikonov έγραψε στον Μεγάλο Πέτρο της Ρωσίας ότι θα μπορούσε να κατασκευάσει ένα υποβρύχιο και να καταστρέψει όλα τα εχθρικά πλοία. Έτσι εκείνος κάλεσε τον Nikonov στην Αγία Πετρούπολη και του ζήτησε να ξεκινήσει. Η κατασκευή του μοντέλου τελείωσε το 1721 και το δοκίμασε παρουσία του τσάρου. Ωστόσο, δεν ήταν επιτυχής η έκβαση, καθώς το ένα μετά το άλλο βυθιζόταν αναγκάζοντας τον τσάρο να εγκαταλείψει το σχέδιο.

Παραπάνω χρήσιμα απ’ όσο φανταζόσουν

Το 2024 είναι ένα δίσεκτο έτος, όπως και τα 2028, 2032, 2036, 2040 και 2044 που θα ακολουθήσουν. Έχετε αναρωτηθεί όμως ποτέ για ποιο λόγο είναι τόσο απαραίτητα και πώς μας βοηθούν;

Στην πραγματικότητα πρόκειται για την ανάγκη εναρμόνησης του ημερολογιακού έτους με την αστρονομική πραγματικότητα, καθώς ένα κανονικό έτος μετριέται σε 365 ημέρες, που προσεγγίζει το χρόνο που χρειάζεται η Γη για να κάνει περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Αυτός όμως ο αριθμός αποτελεί απλοποίηση καθώς η πραγματική τροχιά διαρκεί περίπου 365,242190 ημέρες, ή 365 ημέρες, 5 ώρες, 48 λεπτά και 56 δευτερόλεπτα.

Αν δεν γινόταν αυτή η διόρθωση αυτή πολύ μικρή απόκλιση θα προκαλούσε την απόκλιση του ημερολογίου από το ηλιακό έτος, παραμορφώνοντας δραματικά τις εποχές μας για αιώνες.Σε περίπου 600 χρόνια πρακτικά θα σήμαινε ότι ο Δεκέμβρης θα ήταν κατακαλόκαιρο. Αυτή η απλή προσθήκη μιας επιπλέον ημέρας κάθε τέσσερα χρόνια έχει και αυτή τις δικες της επιπλοκές γιατί ενώ αποσκοπεί στη διόρθωση του ημερολογιακού έτους ώστε να ταιριάζει περισσότερο με το ηλιακό έτος, τελικά το υπερκαλύπτει ελαφρώς, προσθέτοντας περίπου 44 λεπτά περισσότερο από ό,τι χρειάζεται σε κάθε τετραετία.

Και γι’ αυτό έχει βρεθεί, όμως μια λύση. Ο κανόνας έχει ως εξής: ένα έτος είναι δίσεκτο εάν διαιρείται με το τέσσερα, εκτός από τα έτη που διαιρούνται με το 100 και δεν διαιρούνται με το 400. Έτσι το 2000 ήταν δίσεκτο έτος, αλλά το 1700, το 1800 και το 1900 δεν ήταν. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται ότι το ημερολόγιό μας παραμένει στενά ευθυγραμμισμένο με την τροχιακή περίοδο της Γης γύρω από τον Ήλιο.

Μια συνήθεια που έχει αρχαίες καταβολές

Θα έχεις δει σίγουρα πολλούς τουρίστες να πετούν κέρματα μέσα σε ένα σιντριβάνι και μπορεί να έχεις κάνει και εσύ κάτι παρόμοιο. Από πού έχει προκύψει, όμως, αυτή η συνήθεια;

Πάμε πίσω στα αρχαία χρόνια… Επειδή τότε το νερό ήταν δυσεύρετο, είχε συνδεθεί με τα θεία και πάντα αντιμετωπιζόταν ως θεϊκό σημάδι και δείγμα ευεργεσίας. Κατά την περίοδο της ειδωλολατρίας, λοιπόν, κάθε πηγή αποτελούσε σημείο επικοινωνίας με τους θεούς και συχνά οι πιστοί άφηναν δώρα για να τους ευχαριστήσουν και για να έχουν μια καλή σχέση μαζί τους.

Αρχικά πρόσφεραν τρόφιμα και κοσμήματα αλλά με το πέρασμα των ετών αυτά αντικαταστάθηκαν με χρήματα. Οι πιστοί έδιναν χρήματα ως αντάλλαγμα στους θεούς τους για να πιάσει η ευχή τους ή για να γίνει πράξη αυτό που ζητούσαν. Κάπως έτσι η συνήθεια αυτή παρέμεινε ζωντανή και οι τουρίστες πετούν το κέρμα τους κάνοντας μια ευχή.