Του Προέδρου

Ευθυμίου Ρουσιά

Ο κάθε άνθρωπος έχει έναν μοναδικό και αξιοθαύμαστο τρόπο για να δημιουργεί στη ζωή του από τα πιο απλά ως τα πιο σύνθετα πράγματα. Το πώς θα ξεπερνά τις δυσκολίες και πως θα κτίζει το όνειρο της ζωής του. Μπορούμε να κάνουμε μία λίστα με πράγματα που μας ικανοποιούν, μας κάνουν να νιώθουμε ευχάριστα και γιατί όχι ευτυχισμένοι. Τολμήστε λοιπόν και αναρωτηθείτε, τι σας κάνει ευτυχισμένους και μην αντιστέκεστε. Πολλές φορές περισυλλέγουμε στιγμές από το παρελθόν και τις καλύτερες αναμνήσεις για να προσφέρουμε στον εαυτόν μας την ικανοποίηση ή και τη χαρά ό,τι έχουμε καταφέρει έως τώρα, ότι έχουμε ζήσει περιόδους ευτυχίας. Μα η ζωή μας έχει μέσα και ευτυχισμένες στιγμές και αυτές είναι το σωσίβιο επιβίωσης στα δύσκολα, εκεί όπου οι καταστάσεις ορθώνονται σαν βουνό μπροστά μας και η ζωή μας αναταράσσεται. Τότε πιανόμαστε από αυτό το υπαρκτό σωσίβιο, για να βγούμε στην όχθη των αποφάσεων και των απαντήσεων με τις λιγότερες απώλειες. Η ζωή μας καλεί να την γεμίσουμε με την ιστορία μας και να της δώσουμε το νόημα που της αξίζει με τις επιλογές μας. Να εξαπατήσουμε τη θλίψη μας είναι εύκολο, γιατί έχουμε να ανασύρουμε από το παρελθόν όμορφες στιγμές που μπορούν να ξεγελάσουν την αποτυχία μας ή την πικρία μας, να μετακινηθούν οι σκέψεις μας από ό,τι μας δυσκολεύει και να ισορροπήσουμε πατώντας πάνω στην ελπίδα, ότι τίποτα δεν χάνεται όσο το παλεύουμε.

 Την ευτυχία μπορούμε να την δούμε παντού. Στα μάτια των παιδιών μας όταν τους σερβίρουμε το φαγητό που τους αρέσει, όταν παίρνουν το δώρο της αρεσκείας τους, όταν πετυχαίνουν στις εξετάσεις τους, όταν ερωτεύονται, ακόμη και όταν τους κρυφοκοιτάμε των ώρα που ονειροπολούν. Την ευτυχία την νιώθουμε στα μάτια των γονιών μας, όταν μας βλέπουν ότι έχουμε με την οικογένειά μας αγάπη και σύμπνοια, όταν τους προσφέρουμε μικροχαρές, όταν τους παίρνουμε μία ζεστή αγκαλιά. Την ευτυχία μπορούμε να την νιώσουμε από δύο λόγια ζεστά από την/την σύντροφό μας, ακόμη και από το φιλικό και συγγενικό περιβάλλον. Η ευτυχία βρίσκεται χωρίς λέξεις, σε μία ματιά, στις παραλίες που βαδίζουμε και ταξιδεύουν τις σκέψεις μας μακριά. Την ευτυχία μπορούμε να τη βρούμε και στο καφεδάκι που θα πιούμε με την παρέα που εμείς επιλέξαμε.

 Κάποιοι διαισθάνονται τι θα τους προσφέρει την ευτυχία και παίρνουν το ρίσκο, για όσο τη ζήσουν. Η ευτυχία όμως δεν είναι αιώνια. Γι’ αυτό, όταν την έχουμε να μην αφήνουμε να ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια μας. Θα πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τις επιτυχίες της καθημερινότητάς μας. Να διώξουμε τα αρνητικά συναισθήματα και να νιώσουμε αυτοπεποίθηση κοιτάζοντας τον εαυτόν μας στον καθρέπτη και φωνάξουμε δυνατά ότι η ευτυχία όπως και η δυστυχία βαδίζουν μαζί στη ζωή μας και μας ανήκουν. Να επιδιώξουμε για να γεμίσουμε τη ζωή μας με μικροπράγματα, που θα μας χαρίσουν στιγμές ευτυχίας και να προσπαθήσουμε να τις μοιραστούμε με αυτούς που αγαπάμε, τότε θα είμαστε διπλά νικητές. Η ευτυχία δεν έχει όνομα, θα πρέπει να την νιώσουμε και να την κάνουμε δική μας και τα δύσκολα μονοπάτια της ζωής που θα βαδίζουμε μπορούν να μας χαρίσουν τα βήματα προς την ευτυχία.

Ο συνδικαλισμός και το συνδικαλιστικό κίνημα αποτελούν τη βασική συνιστώσα της Δημοκρατίας. Γι’ αυτό υπάρχουν νόμοι, που ορίζουν τις αρχές λειτουργίας τους και που θα πρέπει όλοι να τις τηρούν με πρώτους τους συνδικαλιστές που θα πρέπει να καταλάβουν ότι η απασχόληση με τα κοινά έχει ένα σοβαρό πρόβλημα που δεν μπορεί κανείς να το ξεπεράσει και αυτό είναι ο χρόνος.

Με τα χρόνια αυτά που είσαι αναγκασμένος να κάνεις γίνονται όλο και περισσότερα, ενώ αυτά που έχεις πραγματικά ανάγκη να κάνεις πάνε όλο και πιο πίσω.

Είναι πλέον βέβαιο πως όταν συνειδητοποιήσεις με έναν αντίστοιχο τρόπο, ως συνδικαλιστής, το τι μπορεί να σου επιφυλάσσει ο χρόνος και με ποιον τρόπο θα αξιοποιηθεί πληρέστερα, σε σχέση με όσα οραματίζεσαι να κάνεις, ένα τουλάχιστον βήμα ως προς την κατεύθυνση που έχεις χαράξει θα το πραγματοποιήσεις οπωσδήποτε και το βήμα αυτό δεν είναι άλλο από το να αποσυρθείς από τα κοινά προτού να το αναλάβουν άλλοι για να στο υπενθυμίσουν ή και στο να σε εξαναγκάσουν σε παραίτηση.

Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή της 5^ης Διεύθυνσης του e-ΕΦΚΑ λόγω συνταξιοδότησης κ. Κώστα Ρισβά, Διευθύντρια της 5^ης Διεύθυνσης του e-ΕΦΚΑ στην οποία ανήκει και το Εντασσόμενο Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού ΗΣΑΠ, ανέλαβε η κυρία Μαρία Κουτσοπούλου.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου μας άμεσα έστειλε στις  26 Σεπτεμβρίου επιστολή στη νέα Διευθύντρια για επιτυχία στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνει και ζήτησε να έχει συνάντηση μαζί της για να την ενημερώσει για τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και τα οποία χρονίζουν για πολλούς λόγους και που θα πρέπει να δρομολογηθούν και να λυθούν άμεσα.

 Η συνάντηση του Προεδρείου του Σωματείου μας με την κυρία Κουτσοπούλου έγινε την 1η Νοεμβρίου 2024, συζητήσαμε μαζί της όλα τα θέματα που είναι σε εκκρεμότητα και μας δόθηκε η διαβεβαίωση ότι μετά από την ενημέρωση που θα έχει από τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Ταμείου, θα δρομολογήσει και θα επιλύσει όλα τα προβλήματα που είναι της δικής της αρμοδιότητας. Εμείς θα παρακολουθούμε από κοντά όλα τα θέματα και για ό,τι νεότερο έχουμε θα σας ενημερώσουμε άμεσα.

Η Διοίκηση

1^ον: Αποζημιώσεις των 86

Το θέμα αυτό από τη γέννησή του μέχρι και σήμερα βρίσκεται στην πρώτη σειρά προτεραιότητας για το Σωματείο μας και οι προσπάθειες που καταβάλλει είναι συνεχείς και οργανωμένες μέχρι την επίλυση του θέματος.

2^ον: Αναδρομικά επικουρικών συντάξεων

Ακόμη περιμένουμε την απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου για να αποφανθεί αν είναι νόμιμο να δοθούν τα αναδρομικά του 11μηνου (Ιούλιος 2015 – Ιούνιος 2016) που αφορούν τις επικουρικές συντάξεις καθώς και τα δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα – επίδομα αδείας μετά τη διαφωνία που υπήρξε μεταξύ του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Αρείου Πάγου. Η εκδίκαση έγινε στις 17 Απριλίου 2024 χωρίς μέχρι στιγμή να έχει εκδοθεί απόφαση. Έχουμε υπομονή και θα περιμένουμε.

3^ον: Ηλεκτρονικό Εισιτήριο

Ο αγώνας συνεχίζεται από όλους τους συνταξιούχους των μεταφορών για να μας δοθεί έστω και ως ένδειξη καλής θελήσεως από το αρμόδιο Υπουργείο η δυνατότητα της μετακίνησης νόμιμα στα Μαζικά Μέσα Μεταφοράς. Δεν μας φτάνει η συμπάθεια που εισπράττουμε όλα αυτά τα χρόνια από τους αρμοδίους Υπουργούς και Υφυπουργούς Μεταφορών, ζητάμε να μας αναγνωριστεί η προσφορά μας ως εργαζόμενοι για τα τόσα χρόνια και να μας δοθεί ως ηθική ικανοποίηση εκ μέρους της πολιτείας το δικαίωμα της χρήσης του ηλεκτρονικού εισιτηρίου.

4^ον: Εκκρεμότητες του e-ΕΦΚΑ

Καταδικάζουμε την αδράνεια που παρατηρείται εκ μέρους του e-ΕΦΚΑ να δώσει λύση στα προβλήματα που παρουσιάστηκαν μετά τον επανυπολογισμό των συντάξεών μας. Η αδιαφορία των αρμοδίων υπαλλήλων για επίλυση των προβλημάτων είναι γενική και όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα αλλά και απαξιούν να απαντήσουν στα γραπτά αιτήματα που τους έχουμε αποστείλει. Όμως εμείς είμαστε αποφασισμένοι και θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε.

5^ον: Αναδρομικά Κληρονόμων

Την 1η Ιουλίου 2024 το Σωματείο μας με εξώδικη δήλωση-διαμαρτυρία στον

 e-ΕΦΚΑ ζήτησε να ενημερωθεί πότε θα γίνει ο επανυπολογισμός των συντάξεων των συναδέλφων μας που έχουν φύγει από τη ζωή από τον Ιανουάριο του 2019 μέχρι τον Μάρτιο του 2023 για να αποδοθούν τα αναδρομικά στους δικαιούχους κληρονόμους (συζύγους–τέκνα). Δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα στον e-ΕΦΚΑ σφυρίζουν αδιάφορα προφασιζόμενοι ότι έχουν προτεραιότητα άλλα θέματα για επίλυση. Όμως το θέμα αυτό δεν θα μείνει στο πότε θα φιλοτιμηθεί ο Διοικητής του e-ΕΦΚΑ να δώσει εντολές στους αρμοδίους υπαλλήλους για να εξετάσουν το θέμα. Το Σωματείο μας θα κινηθεί για να δοθεί άμεσα λύση του προβλήματος.

Σοκάρουν τα γεγονότα που συμβαίνουν ακόμα και σε καθημερινή σχεδόν συχνότητα. Είναι όλα αυτά που συνθέτουν τη μεταξύ των νέων βία που έρχονται με συνάφεια με την ενδοοικογενειακή, την οπαδική και την ενδοσχολική βία. Δεν υπολογίζονται πλέον η προσωπικότητα, η ακεραιότητα, ακόμα και αυτή η ζωή του άλλου. Αν και το σχολείο έχει άλλη αποστολή, παρά ταύτα συχνά πυκνά γίνεται αρένα αντιπαραθέσεων και πεδίο παρανομιών.  

Πλέον οι ακραίες συμπεριφορές δεν προκύπτουν, αλλά προαναγγέλλονται, οργανώνονται, απαθανατίζονται, ενθαρρύνονται, δικαιολογούνται, αμνηστεύονται. Απώτερος σκοπός όλων αυτών είναι ο διασυρμός των θυμάτων, η προσβολή της προσωπικότητας, η επίδειξη μυϊκής δύναμης. Οι πρακτικές αυτές φανερώνουν την αποτυχία των ιδεολογιών και δηλώνουν την ανεπάρκεια των συστημάτων. Πρέπει να παραδεχτούμε σαν κοινωνία ότι χάθηκε το παιχνίδι και ως πολιτεία ότι ξέφυγε η κατάσταση. Έγινε ο κόσμος μας ζούγκλα, γι’ αυτό και δεν μιλάμε αλλά ουρλιάζουμε, δεν συζητάμε αλλά βρίζουμε, δεν τραγουδάμε αλλά κραυγάζουμε.

Όλα συνιστούν εκτροπή του σκοπού της εκπαίδευσης των παιδιών μας και ντροπή της οικογένειάς μας. Και στους δύο αυτούς πυλώνες διαπαιδαγώγησης των νέων αναμφισβήτητα αναλογούν ευθύνες, οι οποίες έγκαιρα πρέπει να εντοπιστούν και έγκαιρα θα πρέπει να αναληφθούν. Ο εκπαιδευτικός κόσμος ας αναλάβει τις ευθύνες του και να προχωρήσει σε πρωτοβουλίες. Δεν χρειάζεται να δίνει στα παιδιά μας μόνο μετάδοση γνώσεων αλλά και μετάγγιση ήθους. Η οικογένεια θα πρέπει να ξαναβρεί τον προσανατολισμό της, σαν κύτταρο της κοινωνίας και σαν ενότητα ανθρώπων. Η υποβάθμιση του στόχου της και η παρερμηνεία του σκοπού της πλάθουν άτομα προβληματικά που βρίσκουν διέξοδο στη βία, λεκτική και σωματική. Οι σύλλογοι γονέων καλό θα είναι να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο τους, να αφήσουν την πολιτικο-κομματοποίησή τους και να ασχοληθούν πραγματικά με τα παιδιά τους. Η παραμέλησή τους είναι αθέτηση της υποχρέωσής τους έναντι του νόμου και της κοινωνίας.

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι φόβητρα, ταραξίες και αντάρτες στα σχολεία – και όχι μόνο- πάντα υπήρχαν. Τώρα όμως διαρκώς αυξάνονται τα περιστατικά και λαμβάνουν αυτά ολοένα και μεγαλύτερη ένταση και περισσότερη δυναμική. Πολλά συμβάντα, μάλιστα, δεν αποκαλύπτονται και αρκετά δεν δημοσιοποιούνται. Η μίμηση και η εξασφάλιση γοήτρου έναντι των άλλων καθώς και η εξασφάλιση της αποδοχής από τον περίγυρο είναι μερικά από τα κίνητρα για την παραβατικότητα ανηλίκων και εφήβων.

 Όσα περιγράφονται και όσα βλέπει η ειδησεογραφία δεν είναι μεμονωμένες ή σπάνιες περιπτώσεις, έχουν γίνει δυστυχώς καθημερινότητα. Χρειάζεται περισσότερη επιμέλεια, εποπτεία, φροντίδα στη νεολαία μας, πάντα όμως με διάκριση και σοφία. Ταυτόχρονα θα πρέπει να ενταθεί η αξιολόγηση των ικανοτήτων τους, θα τους βοηθήσει σημαντικά στο λειτούργημά τους. Οι γονείς, πέρα των όποιων γνώσεών τους, έχοντας φοιτήσει και στο σχολείο της βιοπάλης, ας βρεθούν όχι ως κριτές των γεννημάτων τους, αλλά ως συμπαραστάτες και δάσκαλοι με το παράδειγμα της ζωής τους. Η αμέλεια για σωστή ανατροφή των παιδιών από την οικογένεια, το σχολείο, την Πολιτεία είναι απρέπεια για τη ζωή και αγένεια για το μέλλον.

Η Διοίκηση

Η Πρωτοχρονιάτικη γιορτή – συνεστίαση του Σωματείου μας θα γίνει στο ανακαινισμένο ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ» – Πανεπιστημίου 52 στην Αθήνα την Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2025 (μετά από ένα διάλειμμα 4 ετών λόγω της υγειονομικής κρίσης). Σας προσκαλούμε να έρθετε να γιορτάσουμε μαζί το νέο έτος που ανέτειλε, με την ευχή ένα καλύτερο αύριο από αυτό που αφήσαμε πίσω.

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Σας κάνουμε γνωστό ότι για τη συνεστίασή μας αυτή έχουν εκτυπωθεί 600 προσκλήσεις σύμφωνα με τη χωρητικότητα του ξενοδοχείου «ΤΙΤΑΝΙΑ» και οι οποίες θα διατεθούν αποκλειστικά μόνο στα μέλη του Σωματείου μας. Σας ενημερώνουμε δε ότι οι προσκλήσεις θα αρχίσουν να διατίθενται από τις  3 Ιανουαρίου με σειρά προτεραιότητας σε αυτούς τους συναδέλφους μας που θα έρχονται στα γραφεία του Σωματείου μας στον Πειραιά. Οι προσκλήσεις θα είναι προσωπικές για τον κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα και δεν θα δίνονται με παραγγελία μέσω αντιπροσώπου. Όποιος επιθυμεί να συμμετάσχει στη γιορτή – συνεστίαση του Σωματείου μας, θα πρέπει να έρθει στον Πειραιά για να πάρει την πρόσκλησή του, μέχρι να εξαντληθούν. Καλό θα είναι επίσης να γνωρίζουν οι συνάδελφοί μας ότι αν κάποιος συνάδελφος πήρε πρόσκληση και για δικούς του λόγους δεν μπορεί να παρευρεθεί στην εκδήλωση, καλό θα είναι να επιστρέψει την πρόσκληση για να τη διαθέσουμε σε άλλον συνάδελφο που θέλει να έρθει στην εκδήλωση αυτή του Σωματείου μας.

Σας ενημερώνουμε επίσης ότι από την ίδια μέρα 3 Ιανουαρίου θα δίνονται σε όλους ανεξαιρέτως τους συναδέλφους μας το ημερολόγιο του Σωματείου καθώς και το Πρόγραμμα Πολιτιστικών Εκδηλώσεων για το έτος 2025, όπως επίσης από τις 3 Ιανουαρίου θα γίνεται η θεώρηση των ταυτοτήτων μελών του Σωματείου μας για να είναι σε ισχύ.

Η Διοίκηση

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,\

Σχετικά με τη φορολόγηση των αναδρομικών ποσών που προέκυψαν από τον επανυπολογισμό των συντάξεών μας που έγινε το 2022, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι πρώτον: Τα αναδρομικά φορολογήθηκαν στη βάση τους, δηλαδή όταν τα πήραμε κατά 20% και δεύτερον: το υπόλοιπο που θα πρέπει να φορολογηθεί θα γίνει με τη δήλωση του 2025 για τα εισοδήματα που λάβαμε το έτος 2024 και τα οποία αναδρομικά θα κατανεμηθούν αναλόγως για τα έτη 2019-2020-2021-2022 και αυτό είναι έργο λογιστικό και όχι πεζοδρομιακών συζητήσεων από «επαγγελματίες συζητητές», οι οποίοι έχουν άποψη για όλα τα θέματα και που με τις απόψεις τους αποπροσανατολίζουν τους συναδέλφους μας.

Η Διοίκηση

Σύμφωνα με την έρευνα της GPO που πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας το 57,5 των Ελλήνων θεωρεί ότι η χρονιά που φεύγει σε λίγο ήταν μία κακή χρονιά, και όχι μόνο καθώς το 49,8 των Ελλήνων πολιτών προβλέπει επιδείνωση στην οικονομική κατάσταση για το 2025. Επίσης το 38% δηλώνει ανασφάλεια ενόψει του νέου έτους και το 48,3%  δηλαδή ο ένας στους δύο κατοίκους εμφανίζεται να είναι απαισιόδοξος και προβληματισμένος.

Το δε υψηλό κόστος ζωής το οποίο συνεχώς αυξάνεται προκαλεί μεγάλη ανησυχία για 4 στους 10 πολίτες. Τα νούμερα αυτά αποτυπώνουν με τον πιο παραστατικό τρόπο τις δύο όψεις της χώρας μας, η οποία ενώ έχει βγει, όπως μας λένε, από την οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, ωστόσο, οι συνθήκες δεν είναι ρόδινες για όλους τους κατοίκους.

Μας λένε ότι η χώρα μας έχει μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης από άλλα ευρωπαϊκά κράτη όμως η οικονομία της δεν αναπτύσσεται εντυπωσιακά. Η πλειονότητα των πολιτών συνεχίζει να μην είναι ικανοποιημένη από την πορεία της. Σε όλα τα γκάλοπ, εδώ και πολύ καιρό, η κοινή γνώμη επισημαίνει το άγχος, αλλά και τις δυσκολίες, που προκαλεί η ακρίβεια στην καθημερινότητά της. Ταυτόχρονα όμως καθημερινά διαβάζουμε στον τύπο και τα ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης ότι εν όψει Χριστουγέννων καθώς και όλες τις άλλες αργίες, οι πληρότητες των τουριστικών καταλυμάτων στους δημοφιλείς προορισμούς είναι πάνω από το 90%. Όπως επίσης υπάρχει μεγάλη ζήτηση και για αεροπορικά εισιτήρια για παραδοσιακούς προορισμούς του εξωτερικού.

Εδώ γεννάται το ερώτημα, ποιους αφορά το θέμα; Ασφαλώς όχι τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους που βρίσκονται αντιμέτωποι με μία κρίση διαβίωσης με την τεράστια ακρίβεια στις τιμές, ακόμα και σε βασικά καταναλωτικά αγαθά που είναι το αποτέλεσμα της αισχροκέρδειας των προμηθευτών που αποτελούν την πλειοψηφία των πολιτών της χώρας. γιατί εάν ένας μισθωτός ή συνταξιούχος όταν για τρεις ημέρες θα πρέπει να δαπανήσει πάνω από τον μισό μισθό ή τη μισή και ίσως παραπάνω σύνταξη τις υπόλοιπες ημέρες του μήνα θα είναι υποχρεωμένος να πεινάσει.

Το συμπέρασμα είναι ότι τις συχνές διακοπές, χειμώνα καλοκαίρι, τις απολαμβάνει ο ελεύθερος και ανεξέλεγκτος επαγγελματίας και εδώ βρίσκεται η άνιση κατανομή του εισοδήματος και ο άνισος καταμερισμός και συνεισφορά του κάθε πολίτη στην ανοικοδόμηση του κράτους τη στιγμή που ο μισθοσυντήρητος δεν φοροδιαφεύγει ούτε για ένα ευρώ. Η πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών στις φορολογικές τους δηλώσεις δηλώνουν εισοδήματα φτώχειας. Μπορεί να μην αρέσει αυτό αλλά δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση και συνεχώς θα διευρύνεται η ψαλίδα μεταξύ των φτωχών και των κατεχόντων μέχρι την ώρα που η πολιτεία θα αναλάβει τις ευθύνες της.

Η Διοίκηση

Σήμερα έχει γίνει παραδεκτό και αναμφισβήτητο γεγονός από όλους τους σκεπτόμενους Έλληνες ότι βιώνουμε όλοι μια βαθιά οικονομική κρίση, μια κρίση που είναι απότοκος και αποτέλεσμα της ηθικής κρίσης, στην οποία εδώ και δεκαετίες έχει εμπλακεί η ελληνική κοινωνία.

Η κύρια ευθύνη της ηθικής κατάπτωσης βαραίνει αποκλειστικά και μόνο τους άρχοντες αυτής της χώρας, τους εκλεγμένους εκπρόσωπους του Ελληνικού λαού, που έχουν αναγάγει το πολιτικό λειτούργημα σε ιδιότυπη επαγγελματική τάξη, με ίδια ανταγωνιστικά και συγκρουόμενα συμφέροντα με άλλες επαγγελματικές και κοινωνικές τάξεις.

Στοχεύοντας να περιφρουρήσει τα ίδια στενά της συμφέροντα, η σύγχρονη ελληνική πολιτική τάξη, ερήμην και μακράν του λαού, προσπαθεί να δημιουργήσει στεγανά και να αυτοεγκλειστεί στις σωτήριες κιβωτούς, με την προσδοκία της διάσωσής της από έναν ενδεχόμενο κατακλυσμό.

Επειδή όμως η πολιτική είναι αδηφάγος και καννιβαλιστική και καθώς οι πολιτικοί έχουν στο DNA τους τη μωροφιλοδοξία, μετά μεγάλης θλίψης ο ελληνικός λαός στέκεται εκστατικός και παρατηρεί τα μικρόπνοα παίγνια της «πολιτικής» τους συμπεριφοράς.

Από την ιδιοτελή συνολική υπεράσπιση των ταξικών τους συμφερόντων, περιπίπτουν στη συνέχεια στην απαράδεκτη ανταλλαγή ύβρεων και προσβλητικών χαρακτηρισμών, στην επιλήψιμη χυδαιολογία, στους πεζοδρομιακούς τραμπουκισμούς και φτάνουν μέχρι και την εκτόξευση, όλοι εναντίον όλων, απειλών που άπτονται του κοινού ποινικού δικαίου. Εικόνα θλιβερή και συμπεριφορά, παράδειγμα προς αποφυγή.

Υπάρχουν ελπίδες ανάνηψης;

Αμφισβητήσιμο μεν αλλά και προσδοκώμενο.

Η Ελληνική κοινωνία, η Ελληνική νεολαία, αναμένουν από τους απεσταλμένους τους στο Εθνικό Κοινοβούλιο, να ομονοήσουν συλλογικά προς τον στόχο της σωτηρίας της χώρας, τον στόχο της αλώβητης εξόδου από τη δεινή οικονομική κρίση καθώς και από την ηθική κοινωνική κρίση και αυτό είναι το ελάχιστο που επιβάλλεται να πράξουν σεβόμενοι τον όρκο που έδωσαν αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά τους.

Η Διοίκηση

Μία νέα χρονιά αρχίζει με πολλές προσμονές και ελπίδες ότι ο νέος χρόνος θα είναι καλύτερος από αυτόν που έφυγε. Θα πάψουν οι αδελφοκτόνοι πόλεμοι και θα επικρατήσει η Ειρήνη επί της Γης. Όμως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν υπάρχουν άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να το πιστέψουν, να αντέξουν και να παλέψουν.

Καλή Χρονιά