Σίγησε η εφημερίδα «ΑΥΓΗ»
Μετά από 72 χρόνια κυκλοφορίας η ημερήσια εφημερίδα «ΑΥΓΗ» κατέβασε ρολά. Ήταν μία ιστορική εφημερίδα που κανένας δεν έχει το δικαίωμα να προσπαθεί να σβήσει το παρελθόν μόνο και μόνο επειδή δεν ταιριάζει στο παρόν.
Η εφημερίδα «ΑΥΓΗ» στα 72 χρόνια ζωής της, σηματοδότησε μία ιστορική καμπή στη διαδρομή του Ελληνικού Τύπου την περίοδο της μετεμφυλιακής Ελληνικής Δημοκρατίας. Παρά την ενημερωτική σαφήνεια, την έντιμη στάση και τον ιδεολογικό προσανατολισμό της η «ΑΥΓΗ» αντιμετώπιζε κατά καιρούς αντιξοότητες, δυσχέρειες και κυνηγητά που κάποιες φορές έφταναν στο να κατεβάζει ρολά, όπως το 1967 με τη Χούντα της 21ης Απριλίου με 7 χρόνια σιωπής και πάλι στις επάλξεις μετά την πτώση της Χούντας στις 4 Αυγούστου του 1974 μέχρι τις 26 Ιουνίου 2024 που κυκλοφόρησε για τελευταία ημέρα.
Το δίδαγμα που βγαίνει σήμερα είναι ότι η «ΑΥΓΗ» υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος τις ιδέες της ανανεωτικής αριστεράς και το κλείσιμό της στερεί από την κοινωνία μία ελεύθερη δημοσιογραφική φωνή.
Η Διοίκηση
Κρέας: Αυτό είναι το πιο ακριβό στον κόσμο – Μισό κιλό κάνει 3.000 ευρώ
Το ωριμάζουν επί 15 χρόνια και προσφέρουν στους εκλεκτούς αγοραστές του ένα μοναδικό γαστρονομικό ταξίδι, που βέβαια είναι πανάκριβο
Ο Alexandre Polmard από τη Γαλλία προσφέρει το πιο ακριβό κρέας
στον κόσμο. Ο νεαρός αγρότης, κτηνοτρόφος και κρεοπώλης εργάζεται στην
ομώνυμη οικογενειακή επιχείρηση (Polmard), η οποία ιδρύθηκε το 1846 και
συνεχίζει -για 6 πια γενιές- με τον Alexandre.
Η επιχείρηση πήρε την ανιούσα τη δεκαετία του 1990, όταν ο παππούς και ο
πατέρας του Polmard ανακάλυψαν και τελικά εφάρμοσαν μια τεχνική ωρίμανσης του
κρέατος την οποία ονόμασαν «χειμερία νάρκη».
Στη Γαλλία το πιο ακριβό κρέας στον κόσμο
Πώς γίνεται; Κρύος αέρας περνά πάνω από το κρέας με ταχύτητα 120 χιλιομέτρων
ανά ώρα σε περιβάλλον -43 βαθμών Κελσίου. Αυτό επιτρέπει στο κρέας να
διατηρείται για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα – και, σύμφωνα με τον Polmard,
χωρίς καμία απολύτως απώλεια ποιότητας.
Κρέας με 3.000 ευρώ τα 500 γραμμάρια
Μια μπριζόλα του έτους 2000 μπορεί να έχει 3.000 ευρώ (3.200 δολάρια). Το
κρέας που πουλάει ο Polmard (το είδος των βοοειδών που εκτρέφει ονομάζεται
Blonde Aquitaine) είναι πια το ίδιο περιβόητο με το Black Angus και το Kobe.
Και φυσικά το ίδιο -ή μάλλον περισσότερο πια- πανάκριβο.
Ο άνθρωπος πίσω από το πιο ακριβό κρέας στον κόσμοΟ Polmard και η οικογένειά του εκτρέφουν τα ζώα τους έξω από τη μικρή πόλη
Saint Mihiel, στην περιοχή Meuse της Λωρραίνης, στη βορειοανατολική Γαλλία.«Η οικογένειά μου δεν θέλει να εκτρέφει ζώα σε υπόστεγα και να μην μπορούν να περιπλανηθούν», λέει. «Εδώ είναι στο ύπαιθρο, ζουν σε δάση και σε πάρκα.
Υπάρχουν καταφύγια που μπορούν να πάνε εάν βρέξει ή χιονίσει. Είναι πραγματικά
ένα κατάλυμα πέντε αστέρων!».
10 πράγματα που δεν θα ξαναδούμε ποτέ στα αυτοκίνητα -Γιατί εξαφανίζονται
Η αυτοκίνηση βιώνει τη μεγαλύτερη αλλαγή στη σύγχρονη ιστορία της, αναγκάζοντας τους κατασκευαστές να προβούν σε σημαντικές τομές στον σχεδιασμό και τον εξοπλισμό των προϊόντων τους.
Τεράστιες είναι οι αλλαγές που συντελούνται τα τελευταία χρόνια στα αυτοκίνητα, τα οποία έχουν γίνει πολλά περισσότερα από ένα μέσο μετακίνησης. Μεταξύ άλλων, οι οθόνες έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι των οχημάτων, την ίδια ώρα που ο οδηγός συνεπικουρείται από σύγχρονα συστήματα ασφαλείας και υποβοήθησης που καθιστούν ασφαλέστερες και ευκολότερες τις μετακινήσεις του.
Η έλευση, ωστόσο, νέων συστημάτων έχει επιφέρει τον εκτοπισμό κάποιων τεχνολογιών τις οποίες ουδέποτε μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα εξαφανιστούν από τον κόσμο των τεσσάρων τροχών. Ας δούμε ποιες είναι αυτές παρακάτω.
CD player
Πριν από περίπου 20 χρόνια, για να ακούμε μουσική στο αυτοκίνητό μας έπρεπε να έχουμε μαζί μας το αγαπημένο μας CD. Σήμερα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνδέσουμε, μέσω bluetooth, το κινητό μας τηλέφωνο.
Κεραίες
Πρόκειται για τις μεταλλικές κεραίες ραδιοφώνου που βλέπαμε στις οροφές των αυτοκίνητων και μπορούσαν να επεκταθούν και να «μαζευτούν» αρχικά με χειροκίνητο τρόπο και αργότερα με ειδικό μηχανισμό. Σήμερα, θέση στην οροφή των ΙΧ παίρνει όλο και περισσότερο το «πτερύγιο καρχαρία» (shark fin).
Μανιβέλες στα παράθυρα
Πριν από λίγα χρόνια, για να ανοιγοκλείνουν οι πίσω επιβάτες τα παράθυρα των αυτοκινήτων, κατέφευγαν στους περιστροφικούς μοχλούς των θυρών. Σήμερα, ωστόσο, τα περισσότερα μοντέλα έχουν στον βασικό τους εξοπλισμό ηλεκτρικά παράθυρα, με τους μοχλούς να έχουν αντικατασταθεί από κουμπιά.
Μηχανικό χειρόφρενο
Σε μια γλυκιά ανάμνηση τείνει να εξελιχθεί και το μηχανικό χειρόφρενο, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειονότητα των αυτοκινήτων έρχεται με ηλεκτρικό. Μερικά από τα μεγάλα προσόντα του τελευταίου είναι ότι προσφέρει αυξημένη ασφάλεια (σε πολλά ΙΧ ενεργοποιείται αυτόματα), την ίδια ώρα που καταλαμβάνει λιγότερο χώρο απ’ ό,τι ο παραδοσιακός μηχανισμός.
Ρεζέρβα
Η ρεζέρβα ένα αξεσουάρ που έχει αγαπηθεί από εκατομμύρια οδηγούς ανά τον κόσμο, καθώς τους έχει προσφέρει σανίδα σωτηρίας όταν ένα ελαστικό τους παρέδωσε πνεύμα. Σήμερα, ωστόσο, λάμπει δια της απουσίας της, έχοντας αντικατασταθεί από κιτ επισκευής.
Τασάκι και αναπτήρας
Αμφότερα αποτελούσαν τα αγαπημένα αξεσουάρ των καπνιστών οδηγών, αλλά πλέον δεν απαντώνται στα αυτοκίνητα (τουλάχιστον στον βασικό εξοπλισμό τους) δεδομένου ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν επιδοθεί στη μάχη ευαισθητοποίησης των πολιτών για τα προβλήματα που προκαλεί αυτή η βλαβερή συνήθεια.
Αναλογικός πίνακας οργάνων
Επί δεκαετίες οι οδηγοί ενημερώνονταν για την ταχύτητα κίνησης του αυτοκινήτου τους, τις στροφές του κινητήρα, την κατανάλωση καυσίμου κ.ο.κ., από τον αναλογικό πίνακα οργάνων. Τα καντράν, ωστόσο, γίνονται ολοένα και περισσότερο ψηφιακά, διευρύνοντας το εύρος πληροφοριών που λαμβάνει ο οδηγός.
Παραδοσιακά κλειδιά
Παλαιότερα για να κλειδώσει/ξεκλειδώσει κάποιος το ΙΧ του έπρεπε να το εισάγει στην υποδοχή στην πόρτα, όταν σήμερα η ίδια διαδικασία γίνεται μέσω των μπουτόν που έχουν τα ηλεκτρονικά κλειδιά.
Μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων
Τα χειροκίνητα κιβώτια οδηγούνται σε αργό θάνατο, με τα αυτόματα να οικοδομούν τη δική τους αυτοκρατορία, μιας και έχουν γίνει πιο αποδοτικά και εξασφαλίζουν χαμηλότερα επίπεδα κατανάλωσης και ρύπων. Φυσικά, οι οδηγοί εκτιμούν ιδιαίτερα την άνεση που τους προσφέρει η έλλειψη αριστερού πεντάλ κατά τις καθημερινές τους μετακινήσεις.
Συμβατικοί λαμπτήρες
Οι κατασκευαστές έχουν αρχίσει να γυρνούν την πλάτη στις συμβατικές λυχνίες των φωτιστικών σωμάτων, δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στα LED φώτα. Τα τελευταία -μεταξύ άλλων- διακρίνονται για τη χαμηλότερη κατανάλωση ενέργειας, την αποτελεσμάτικότητά τους στο σκοτάδι, και την αντοχή τους στον χρόνο και τη χρήση.
Σταθμός ΗΣΑΠ Πειραιώς
Tο κτίριο του Σταθμού των HΣAΠ (Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων Αθηνών-Πειραιώς) στον Πειραιά είναι ένα ευρωπαϊκών προδιαγραφών έργο του αρχιτέκτονα Iωάννη Mιχ. Aξελού, απόφοιτου της ƒcole Royale des Beaux Arts των Bρυξελλών, και του αδελφού του Mιλτιάδη Mιχ. Aξελού, πολιτικού μηχανικού του Πολυτεχνείου των Bρυξελλών. Η κατασκευή του σταθμού τοποθετείται γύρω στα 1928-29. Tο μεγαλοπρεπές, εκλεκτικιστικό οικοδόμημα με τον μεγάλο αψιδωτό θόλο, αποτελεί δημιουργική προσαρμογή των ευρωπαϊκών του προτύπων στα ελληνικά δεδομένα της εποχής. Πρόκειται για μεταλλική, αρθρωτή, πριτσινωτή κατασκευή, με διάφανη στέγαση, η οποία πακτώνεται με μπουλόνια στο έδαφος. Επαναλαμβανόμενα πλαίσια συνδέονται με οριζόντιες, δικτυωματικές δοκούς, εξασφαλίζοντας την ακαμψία τους με χιαστί αντιανέμια, ενώ συγχρόνως συγκρατούν διάφανους υαλοπίνακες. Στην περίμετρό του ο σταθμός περιβάλλεται από υποστηρικτικά κτίρια, τα οποία έχουν ύψος δύο ορόφων, και στο εσωτερικό του δίνει την αίσθηση στεγασμένου forum..
Η πρόσφατη επέμβαση στο διατηρητέο εκλεκτικιστικό κτίριο των ΗΣΑΠ στον Πειραιά, είχε σαν στόχο την αισθητική και λειτουργική ανακαίνιση του επιβατικού σταθμού και εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αναβάθμισης όλων των αντίστοιχων σταθμών. Tο κτίριο σήμερα έχει όλα εκείνα τα στοιχεία διάκοσμου τα οποία, πριν την επέμβαση, είχαν υποστεί εκτεταμένες φθορές από την εγκατάλειψη, τη ρύπανση και τους βανδαλισμούς.
Σκοπός της επέμβασης ήταν να αποκαταστήσει τις περιμετρικές όψεις, το δάπεδο και την οροφή και ταυτόχρονα να συμβάλει στην προσπάθεια τόνωσης του εμπορικού χαρακτήρα της κλειστής ‘πλατείας’ (με τις αποβάθρες) και να εντάξει νέες χρήσεις στην ανεκμετάλλευτη κτιριακή υποδομή, απομακρύνοντας τα διάφορα περίπτερα από το εσωτερικό του σταθμού.
Ανακαινίστηκαν τα εκδοτήρια, ο κύριος χώρος εισόδου για το ευρύ κοινό και αποκαταστάθηκαν οι μπάρες αναμονής και τα γκισέ, τεχνοτροπίας Art Dco. Η εσωτερική ‘πλατεία’ βάφτηκε στα χρώματα των εξωτερικών όψεων και πλακοστρώθηκε.Ο μεταλλικός φέρων οργανισμός χρωματίστηκε σε σκούρο κυπαρισσί. Tα παλιά ξύλινα κουφώματα που βλέπουν στο εσωτερικό του σταθμού αντικαταστάθηκαν από νέα αλουμινίου σε φωτεινή πράσινη απόχρωση.
Στην οροφή οι υαλοπίνακες ‘αρμέ’ αντικαταστάθηκαν από πολυκαρβονικό υλικό. Mε την αλλαγή αυτή η κατασκευή ελάφρυνε, ο εσωτερικός χώρος απέκτησε γλυκό φως και, σε συνδυασμό με τα ρεύματα αέρος, αναιρέθηκε το φαινόμενο θερμοκηπίου, κατά τους θερινούς μήνες. Σε ό,τι αφορά τον γενικό φωτισμό, κρατήθηκαν τα υπάρχοντα φωτιστικά σώματα και συντηρήθηκαν, ενώ ταυτόχρονα προστέθηκαν νέα ενδοδαπέδια, που αναδεικνύουν τα μεταλλικά φέροντα στοιχεία.
Eνδιαφέρον παρουσιάζει η αξιοποίηση του μονώροφου κτίσματος κατά μήκος του κεντρικού θολωτού κορμού του σταθμού, το οποίο εξακολουθεί να στεγάζει έναν εφεδρικό συρμό. Μετά από συνεργασία τριών κρατικών φορέων – του Υπουργείου Πολιτισμού, της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (AΣKT) και του ΗΣΑΠ- ο λευκός συμπαγής τοίχος φιλοξενεί ζωγραφικά έργα φοιτητών της ΑΣΚΤ μεγάλων διαστάσεων. Έτσι η αναμονή στο σταθμό αποκτά εικαστική και εκπαιδευτική διάσταση.
Συγχρόνως επεκτάθηκαν σε μήκος οι αποβάθρες. Στα μελλοντικά σχέδια του ΗΣΑΠ περιλαμβάνεται η επέκταση του κτιριακού συγκροτήματος του Πειραιά κατά μήκος της παραλιακής πρόσοψης, ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυδύναμο συγκρότημα.
Νοσεί η αιμοδοσία στη χώρα μας
Ίσως να συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα να βρίσκεσαι στον προθάλαμο του χειρουργείου στην αναμονή επειδή δεν υπάρχει ή δεν έχει βρεθεί κάποιο συγγενικό σου πρόσωπο για να δώσει μία φιάλη αίματος και το τραγικότερο να έχεις άμεση ανάγκη για μετάγγιση και να περιμένεις με αγωνία βρισκόμενος αντιμέτωπος με τον θάνατο, πάλι για τον ίδιο λόγο, ανυπαρξίας εθελοντή αιμοδότη.
Τα φαινόμενα αυτά στην πατρίδα μας δεν είναι σπάνια και μεμονωμένα, είναι ο κανόνας σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Αμέτρητα είναι καθημερινά τα περιστατικά με θύματα μικρά παιδιά, χρόνια πάσχοντες,, τροχαία, καρκινοπαθείς και άλλες κατηγορίες ασθενών που έχουν άμεση ανάγκη για μία φιάλη αίμα ή πλάσμα. Η απαίτηση να έχει ο καθένας μας κατάθεση σε τράπεζα αίματος, δηλαδή να είναι αιμοδότης, φυσικά, δεν είναι χωρίς λογική, αυτό ισχύει στη θεωρία όχι όμως στην πράξη καθώς όσο είμαστε υγιείς δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι εμείς θα νοσήσουμε και θα έρθουμε στην ανάγκη να χρειαστούμε αίμα.
Εδώ δε το σύνθημα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ότι το «αίμα ενώνει όλους» δυστυχώς ισχύει το αντίθετο τους χωρίζει και αυτό αποδεικνύεται με τους εκβιασμούς των κλινικών προς τους ασθενείς και τους συγγενείς αυτών. Μάλιστα, κάποιες κλινικές πολλές φορές ζητούν επιτακτικά να ανήκει στην ίδια ομάδα με εκείνη του ασθενούς. Το φαινόμενο αυτό θυμίζει άλλες εποχές και άλλους πολιτισμούς και που επιβάλλεται τουλάχιστον για λόγους στοιχειώδους ανθρωπισμού να αλλάξει. Να αλλάξει τώρα και όχι στο απώτερο μέλλον, επειδή τα ανθρώπινα δράματα και οι κίνδυνοι για απώλειες ζωών είναι καθημερινό φαινόμενο.
Το διαχρονικό πρόβλημα της έλλειψης αιμοδοτών στη χώρα μας έρχεται να επαυξήσει η παρατεταμένη λιτότητα που υπάρχει στον χώρο της υγείας. Στη ρίζα, βεβαίως, του ζητήματος βρίσκεται η απουσία αιμοδοτικής συνείδησης. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς έχει μειωθεί δραματικά ο αριθμός των εθελοντών αιμοδοτών. Ο στόχος για να καλυφθούν οι ανάγκες χωρίς εισαγωγές με την ανάλογη οικονομική αιμορραγία είναι εφικτός.
Απλά όπως εξηγούν όσοι ασχολούνται με το θέμα και το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, το θέμα λύεται αρκεί να δώσουν εθελοντικά έστω και μία φορά τον χρόνο οι ενήλικες πολίτες. Επίσης επιβάλλεται να λειτουργήσει επιτέλους κανονικά εκείνο το εργοστάσιο κλασματοποίησης πλάσματος, μία υπερσύγχρονη μονάδα παρασκευής ιατρικών σκευασμάτων, που είχε εγκαινιαστεί πριν από πολλά χρόνια, το οποίο στοίχισε πολλά χρήματα και είναι ακόμη παροπλισμένο.
Πρέπει οι αρμόδιοι φορείς και το Υπουργείο Υγείας να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα για τη βέλτιστη ανθρώπινη λειτουργία του συστήματος αιμοδοσίας και οι πολίτες να συνειδητοποιήσουν ότι το αίμα σώζει ζωές.
Η Διοίκηση
Σε λίγο, σπίτι σας, το νέο φύλλο του “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηροδρόμου”
Τι κι αν αρχίσαμε να τον “δουλεύουμε” τέλη Ιούνιου, τι κι αν ήταν ο πιο ζεστός μήνας των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων με πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Εμείς, τον ετοιμάσαμε έγκαιρα και την Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024 ολοκληρώσαμε το νέο τεύχος της εφημερίδας μας. Ο δημοσιογράφος του Σωματείου μας παρέλαβε την ύλη για το νέο τεύχος του “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηροδρόμου” και την προχώρησε με γρήγορους ρυθμούς. Διότι εδώ, στο Σωματείο υπάρχει και λειτουργεί ένας άψογος σχεδιασμός. Σε λίγο θα έχετε το νέο τεύχος, στα χέρια σας. Έτσι που να την πάρετε μαζί σας στις διακοπές και να την ξεκοκαλίσετε… Έχει πολύ πλούσιο περιεχόμενο, όπως πάντα! Διαβάστε τον, πρώτοι, πατώντας ΕΔΩ.
Ντουμπάι: Tα καταστήματα χρυσού χάνουν αγοραστές, μετά τα ρεκόρ της τιμής του
Η τιμή του χρυσού σε ιστορικό υψηλό έχουν μετατρέψει το παραδοσιακό παζάρι του Ντουμπάι σε κάτι παραπάνω από μία απλή αγοραστική εμπειρία.
Οι αγορές έχουν βουλιάξει στο Gold Souk, σύμφωνα με πωλητές, καθώς η τιμή του χρυσού έχει εκτιναχθεί σε ύψη ρεκόρ τα οποία προσεγγίζουν πλέον τα 2.000 δολάρια η ουγκιά. Οι περισσότεροι ντόπιοι κοιτούν πλέον τις βιτρίνες, αφήνοντας τους τουρίστες να αγοράζουν.
Ρωτούν γιατί είναι τόσο υψηλό και αγοράζουν λιγότερα, αναφέρει ο καταστηματάρχης Abdelnaser Alyafie από την Υεμένη, ο οποίος εργάζεται στην αγορά για έξι χρόνια. Η τιμή είναι πολύ υψηλή, οπότε οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα μικρά πράγματα είναι εντάξει, αλλά αν θέλουν να αγοράσουν τα μεγάλα πράγματα, περισσότερα γραμμάρια, θα σκεφτούν, αφήστε την τιμή να πέσει. Μετά θα αγοράσουν.
Τα περισσότερα που επλήγησαν ήταν τα καταστήματα με ράβδους χρυσού, με τους εργαζόμενους να λένε ότι οι πωλήσεις μειώθηκαν στο μισό.
Ο Mohammad Tariq διαχειρίζεται ένα από τα δώδεκα καταστήματα Kanz Jewels στη τεράστια, υπαίθρια αγορά. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες μειώθηκαν κατά περίπου 40% αυτή την εβδομάδα, με το προφίλ των πελατών να είναι αισθητά διαφορετικό, είπε.
Οι τουρίστες δεν θα σκεφτούν την τιμή, έρχονται στο Ντουμπάι και αγοράζουν, είπε ο Tariq, ο οποίος είναι πωλητής χρυσού για 12 χρόνια. Έχουν μόνο μία ευκαιρία να αγοράσουν τα αγαθά.
Όλοι οι άλλοι συγκρατούνται, είπε. Σε ορισμένα καταστήματα, οι άνθρωποι πωλούν πίσω κάποια κομμάτια για να τα εισπράξουν.
Ο χρυσός σημείωσε άνοδο για οκτώ συνεχόμενες συνεδριάσεις και η ταχύτητα της ανόδου του πολύτιμου μετάλλου έχει αιφνιδιάσει πολλούς επενδυτές. Η κερδοσκοπία σχετικά με την στροφή της Federal Reserve προς χαλαρότερη νομισματική πολιτική, τους γεωπολιτικούς κινδύνους και τις αγορές από τις κεντρικές τράπεζες, με επικεφαλής την Κίνα, έχουν συμβάλει στην τόνωση της δυναμικής.
Οι έμποροι που εργάζονται χιλιάδες μίλια μακριά σε μια από τις παλαιότερες αγορές χρυσού στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αναφέρουν ότι είναι εξίσου σοκαρισμένοι.
Είναι απίστευτο, είπε ένας πωλητής που εργάζεται στο Souk εδώ και 22 χρόνια και ζήτησε να μην κατονομαστεί καθώς δεν είναι εξουσιοδοτημένος να μιλήσει για λογαριασμό του εργοδότη του. Μόλις δουν τον χρυσό και δουν την τιμή, τρέχουν.
Οι κάτοικοι και οι ντόπιοι, ειδικότερα, δείχνουν λιγότερη όρεξη μετά την εκτίναξη των τιμών στα ύψη, αν και η τουριστική περίοδος έχει βοηθήσει να μετριαστεί η πτώση. Οι επισκέπτες, πολλοί από το Ηνωμένο Βασίλειο ή τις ΗΠΑ, είπαν ότι γνώριζαν ότι αυτή ήταν η τελευταία τους ευκαιρία να αγοράσουν αναμνηστικά.
Ο Alyafie είπε ότι μεγάλο μέρος της κίνησης είναι τώρα άτομα που κοιτάζουν απλώς τις βιτρίνες ή άνθρωποι που δοκιμάζουν κοσμήματα και τα αφήνουν, με τις πωλήσεις στα καταστήματά του να έχουν μειωθεί κατά περίπου το ένα τρίτο. Ωστόσο, είναι βέβαιος ότι οι πελάτες θα αγοράσουν ξανά.
Εάν έχουν έναν επερχόμενο γάμο ή φοβούνται μήπως χάσουν ένα κομμάτι ή είναι η τελευταία σας μέρα στο Ντουμπάι, θα πληρώσουν το τίμημα όσο υψηλό κι αν είναι, είπε ο Alyafie.
Το κίτρινο μέταλλο είναι το μόνο εμπόρευμα για το οποίο οι άνθρωποι θα πολεμούσαν, είπε χαρακτηριστικά.
Γιβραλτάρ
Το Γιβραλτάρ είναι μια λιλιπούτεια αποικία της Μεγάλης Βρετανίας, με μεγάλη όμως γεωστρατηγική σημασία, καθώς επιτηρεί τη δυτική πύλη της Μεσογείου. Η Ισπανία τη διεκδικεί από το 1704, όταν την έχασε από τη Μεγάλη Βρετανία, στον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής
Το Γιβραλτάρ είναι μια λιλιπούτεια αποικία της Μεγάλης Βρετανίας, με μεγάλη όμως γεωστρατηγική σημασία, καθώς επιτηρεί τη δυτική πύλη της Μεσογείου. Η Ισπανία τη διεκδικεί από το 1704, όταν την έχασε από τη Μεγάλη Βρετανία, στον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής. Η διαφορά τους αυτή αποτελεί αγκάθι στις μεταξύ τους σχέσεις.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ασβεστολιθικό βράχο ύψους 425 μ. που καταλαμβάνει το νότιο άκρο της Ιβηρικής Χερσονήσου. Έχει μήκος 5 χιλιόμετρα, πλάτος 500 μέτρα και συνδέεται με την Ισπανία με ένα χαμηλό αμμώδη ισθμό μήκους 1600 μέτρων.
Η ονομασία Γιβραλτάρ (Gibraltar) προέρχεται από την παραφθορά της αραβικής του ονομασίας Τζαμπάλ Ταρίκ, που σημαίνει «Το Βουνό του Ταρίκ», προς τιμήν του μουσουλμάνου πολέμαρχου Ταρίκ ιμπν Ζιγιάντ, που κατέλαβε τη χερσόνησο το 711.
Το Γιβραλτάρ με 32.194 κατοίκους (2015), είναι η 5η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου. Οι κάτοικοί του είναι ως επί το πλείστον ισπανικής καταγωγής, αλλά παραμένουν πιστοί στο βρετανικό στέμμα, όπως υποδηλώνουν και τα δημοψηφίσματα του 1967 και 2002.
Το Γιβραλτάρ είναι μία φτωχή σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους περιοχή κι επιβιώνει χάρη στις εξωχώριες εταιρείες (offshοre), τον τζόγο και το χρηματοπιστωτικό τομέα. Η Μεγάλη Βρετανία διατηρεί σημαντικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στον Βράχο.
Το Γιβραλτάρ ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες ως Κάλπη και μαζί με το απέναντι βράχο της Θέουτα (αρχαία Αβίλη) στην αφρικανική ακτή σχηματίζουν τις Ηράκλειες Στήλες, τις οποίες, σύμφωνα με τη μυθολογία, έχτισε ο Ηρακλής επιστρέφοντας από τον κήπο των Εσπερίδων.
Το Γιβραλτάρ ήταν η πρώτη περιοχή που κατέλαβαν οι μουσουλμάνοι, κατά την προέλασή τους στην Ιβηρική Χερσόνησο (30 Απριλίου 711) και από τότε απέκτησε τη σπουδαιότητα του προνομιούχου λιμανιού. Το 1309 οι Ισπανοί ανακατέλαβαν και πάλι το Γιβραλτάρ για να το καταλάβουν ξανά οι μουσουλμάνοι το 1333. Το 1462 επανήλθε στην κυριαρχία της Ισπανίας.
Το 1704, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής, οι Άγγλοι το κατέλαβαν εξ εφόδου. Η Συνθήκη της Ουτρέχτης (1713) αναγνώρισε την κυριαρχία τους, την οποία διατηρούν μέχρι σήμερα, παρά τις απόπειρες ανακατάληψής του από τους Ισπανούς (1705, 1727, 1779, 1782).
Η στρατηγική σημασία του Γιβραλτάρ επιβεβαιώθηκε κατά τους Ναπολεοντείους Πολέμους (1803-1815), τον Α’ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου αποτέλεσε στρατηγική βάση ελέγχου των θαλασσίων οδών προς το Σουέζ και το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Το 1940, ο Χίτλερ σχεδίασε μία χερσαία επιχείρηση κατάληψής του, αλλά ο Φράνκο αρνήθηκε να επιτρέψει τη διέλευση των γερμανικών στρατευμάτων από ισπανικά εδάφη.
Μεταπολεμικά, οι κάτοικοι του Γιβραλτάρ κλήθηκαν να αποφασίσουν για το μέλλον της περιοχής τους με δημοψήφισμα. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1967, με συντριπτική πλειοψηφία (12.138 ψήφοι έναντι μόλις 44) αποφάσισαν να παραμείνουν υπήκοοι της αυτού Μεγαλειότητας της βασίλισσας Ελισάβετ.
Τότε, η Ισπανία απέκλεισε τα χερσαία σύνορά της με το Γιβραλτάρ, δημιουργώντας αξεπέραστα προβλήματα στη μικροσκοπική αποικία. Κατόπιν διαπραγματεύσεων με τη Μεγάλη Βρετανία, τα εμπόδια άρθηκαν το 1984.
Το 1973 το Γιβραλτάρ εισήλθε μαζί με τη Μεγάλη Βρετανία στην τότε ΕΟΚ (νυν Ευρωπαϊκή Ένωση) και θα εξέλθει μαζί της τα επόμενα χρόνια, λόγω Brexit, παρόλο που η κάτοικοί του ψήφισαν υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε. στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016.
Το 2001 η Βρετανία και η Ισπανία ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για καθεστώς συγκυριαρχίας στο Γιβραλτάρ. Οι κάτοικοί του, στις 7 Νοεμβρίου 2002, με νέο δημοψήφισμα, επαναβεβαίωσαν με συντριπτική πλειοψηφία (17.900 ψήφοι έναντι 187) την πίστη τους στο βρετανικό στέμμα.
«Να και μια ευχάριστη Είδηση για τον ΗΣΑΠ και την ιστορία του»
Εφόσον όπως λέει ο κ. Κοτταράς το Αρχείο δεν μετακινήθηκε και παραμένει στους χώρους φύλαξης της Εταιρίας ας δώσει εντολή και το Αρχείο να δοθεί στο Μουσείο εκεί που βρίσκονται πάρα πολλά Αρχεία και Σχέδια τόσο από τους ΗΣΑΠ όσο και από τους ΕΗΣ και ΣΑΠ.
Τα οποία άλλα διασώσαμε με δικές μας ενέργειες πριν καταστραφούν και πριν πεταχτούν στους κάδους των απορριμμάτων και άλλα που μας παραχωρήθηκαν από τις προηγούμενες Διοικήσεις της Εταιρίας, οι οποίες είχαν εκτιμήσει και στηρίξει τις προσπάθειές μας για το Μουσείο(εκτός από τον κ. Θωμόπουλο).
Σας ενημερώνουμε ακόμα ότι όλο το Αρχειακό Υλικό που βρίσκεται στο Μουσείο, είναι προσβάσιμο σε Μαθητές, Φοιτητές και σε όποιον άλλο ενδιαφέρεται να αντλήσει Στοιχεία για την πλούσια Ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων και του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εργαζομένων στους ΣΑΠ – ΕΗΣ – ΗΣΑΠ.
Για τον σκοπό αυτό στον 1ο όροφο του Μουσείου, υπάρχει ειδικός χώρος, που χρησιμοποιείται από τους παραπάνω οι οποίοι εξυπηρετούνται από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Μουσείου τις ημέρες και ώρες που λειτουργεί το Μουσείο.
Σημείωση:
Την εποχή που ο κ. Θωμόπουλος είχε αναθέσει τη Σύνταξη Μελέτης για την Οργάνωση, Ανάδειξη και Αξιοποίηση του Αρχείου των ΗΣΑΠ είχε έρθει κάποιος κύριος εκ μέρους του κ. Θωμόπουλου και μου ζήτησε να του δώσω και τα Αρχεία που έχουμε στο Μουσείο.
ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙ.
Μόνο που έφυγε όπως ήρθε.
ΔΕΝ ΕΠΗΡΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΓΓΡΑΦΟ.
Όπως είχε έρθει και μια Ομάδα, Επιστήμονες έτσι μου είχαν συστηθεί, διαφόρων Ειδικοτήτων και μου ζητούσαν να ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ όλους τους Εκθεσιακούς χώρους του Μουσείου.
Ήθελαν να Ξηλώσουν τις Προθήκες, να βάλουν άλλα Εκθέματα και να ξαναστήσουν το Μουσείο από την αρχή, αντλώντας χρήματα κάποιες χιλιάδες ευρώ από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ που μπορούσαν, όπως έλεγαν, να πάρουν από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Και αυτοί έφυγαν όπως ήρθαν.
Και βέβαια δεν ξεχνώ τον κ. Θωμόπουλο, ο οποίος με είχε καλέσει στο Γραφείο του και μου ζητούσε να μεταφέρω Εκθέματα από το Μουσείο, για να στολίσει το Γραφείο του.
Ήθελε να κάνει ένα δικό του Εκθεσιακό χώρο για να τον βλέπουν όσοι τον επισκέπτονται.
Η απάντησή μου ήταν: «Όποιος θέλει να ενημερωθεί για την Ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων να έρθει στο Μουσείο».
Από το Μουσείο, τους Εκθεσιακούς και Αποθηκευτικούς χώρους δεν μετακινείται κανένα Έκθεμα, κανένα έγγραφο, κανένα Σχέδιο.
Είναι όλα καταγραμμένα από την Βιομηχανική Αρχαιολόγο κα. Μαρία Μαυροειδή και από την Αρχειονόμο κα. Φλώρα Αναστασίου.
Και αντίγραφα της καταγραφής βρίσκονται στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Όπως δεν ξεχνώ ότι επί των ημερών του κ. Θωμόπουλου «καρναβαλίστικαν» τα Ιστορικά Ξύλινα Βαγόνια. Δρομολογήθηκαν από Πειραιά προς Κηφισιά ρυμουλκούμενα με άμεσο κίνδυνο να καταστραφούν και να θρηνήσουμε θύματα για να διαφημίσουν την Μπύρα «Μάμος». Δεν μάθαμε όμως ποτέ εάν ζήτησε εξηγήσεις από αυτούς, που είχαν την ευθύνη και την φαεινή ιδέα στο να διαφημιστούν οι Μπύρες με τα Ιστορικά Ξύλινα Βαγόνια.
Φανταστείτε τώρα Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι Συνταξιούχοι και Εργαζόμενοι των ΗΣΑΠ, εάν είχα μεταφέρει στη Γενική Διεύθυνση Εκθέματα για να στολίσει το Γραφείο του ο κ. Θωμόπουλος.
Εάν έδινα στον Κύριο που μου είχε στείλει τα Αρχεία που μου ζητούσε και εάν είχα πιστέψει και εμπιστευτεί τους Επιστήμονες που μπορούσαν να πάρουν τα χιλιάδες Ευρώ όπως έλεγαν από τα Προγράμματα του ΕΣΠΑ, για να Οργανώσουν από την αρχή το Μουσείο, το τι θα είχε γίνει: ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΤΣΕΠΩΣΕΙ ΤΑ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΣ.
Να λοιπόν γιατί είμαι, είμαστε επιφυλακτικοί, όσοι ασχολούμαστε με το Μουσείο σε Ομάδες, Οργανώσεις, αλλά και σε μεμονωμένα άτομα, που κάθε φορά, βρίσκουν ευκαιρίες και διαδρόμους, για να εξυπηρετούν: Προσωπικά, Παραταξιακά, ή Κομματικά συμφέροντα.
ΣΗΜΕΡΑ ΤΩΡΑ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΌ ΤΟΝ κ. ΚΟΤΤΑΡΑ να δοθούν στο Μουσείο μας, στο Μουσείο των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων:
α) Τα Αρχεία των ΗΣΑΠ, γιατί εκεί ανήκουν, εκεί που βρίσκονται και τα υπόλοιπα Ιστορικά Αρχεία της Εταιρίας ΣΑΠ-ΕΗΣ-ΗΣΑΠ.
β) Και από τον κ. Δαμάσκο τις βιβλιοθήκες της κας. Αγγελικής Ντόλκα, που τις είχαμε ζητήσει από τις 25 Φεβρουαρίου 2022 χωρίς να έχουμε λάβει μέχρι σήμερα καμία απάντηση του ή δεν διάβασε το έγγραφο που του στείλαμε ή το πιθανότερο να μας αγνόησε.
Οι βιβλιοθήκες της κας. Ντόλκα μας είναι απαραίτητες για να τοποθετήσουμε το αξιόλογο Αρχείο της.
Για να είναι όλα τα παραπάνω προσβάσιμα σε Μαθητές, Φοιτητές, αλλά και σε όποιον άλλο θέλει να πληροφορηθεί και να αντλήσει στοιχεία από την πλούσια Ιστορία των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων ΣΑΠ-ΕΗΣ-ΗΣΑΠ.
Του πρώτου Αστικού Σιδηροδρόμου στην Ελλάδα.
Αλλά και για την πάντα σωστά και διαχρονικά ενημερωμένη και ανανεωμένη σηματοδότηση των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων ιδιαίτερα τώρα μετά την τραγωδία των ΤΕΜΠΩΝ.
Τέλος έχω, έχουμε μια απορία και ζητάμε απαντήσεις.
α) Ποιος είναι και που βρίσκεται ο χώρος φύλαξης των Ιστορικών Αρχείων της Εταιρίας ΣΑΠ-ΕΗ-ΗΣΑΠ;
β) Ποιος ή Ποιοι και με βάση ποιες Αποφάσεις της Διοίκησης των ΣΤΑ.ΣΥ έχουν την ευθύνη της προστασίας και φύλαξης των Αρχείων;
γ) Έχει γίνει Απογραφή των Ιστορικών Αρχείων; Πότε και από Ποιους;
δ) Έχουν ενημερωθεί τα Υπουργεία Πολιτισμού και Μεταφορών για την ύπαρξη των Ιστορικών Αρχείων των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων;
Πότε και από Ποιους;
Αυτά προς το παρόν για τα Ιστορικά Αρχεία των ΣΑΠ-ΕΗΣ-ΗΣΑΠ.
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ.
Ζητάμε ακόμα από τον κ. Κοτταρά να παραχωρηθούν άμεσα στο Μουσείο μας οι Ελεύθεροι χώροι στον Ημιώροφο του Μεγάρου Πειραιά, για να επεκτείνουμε τις δραστηριότητες του Μουσείου, όπως του το είχαμε ζητήσει με το από 23 Νοεμβρίου 2023 με κοινό έγγραφο Μουσείου και Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ.
Χωρίς να έχουμε μέχρι σήμερα λάβει καμία απάντηση.
ΔΕΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ.
ΓΙΑΤΙ ΕΑΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ Ή ΑΡΝΗΣΗ ΜΟΥΣΕΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ.
Για τη Διοίκηση
Ο Πρόεδρος
Μανώλης Φωτόπουλος
Ο γρίφος με το σταυροδρόμι
Μπορείτε να τον λύσετε ;
Είναι ένας φυλακισμένος άνδρας ο οποίος δραπέτευσε από τη φυλακή. Τρέχοντας συναντάει μπροστά του ένα σταυροδρόμι με δύο δρόμους. Ξέρει ότι ο ένας από αυτούς οδηγεί ξανά πίσω στη φυλακή αλλά ο άλλος πολύ μακριά και συγκεκριμένα έξω στην πόλη. Δεν ξέρει όμως πώς να τους ξεχωρίσει.
Ακριβώς στο σταυροδρόμι βρίσκονται δύο άνθρωποι από τους οποίους ο ένας λέει μόνο αλήθεια και ο άλλος μόνο ψέματα (και αυτό το γνωρίζουν και οι δύο).
Ο φυλακισμένος ξέρει σίγουρα ότι ο ένας από τους δύο λέει μόνο την αλήθεια, αλλά δεν ξέρει ποιος. Ποια είναι η ερώτηση που πρέπει να κάνει στον καθένα για να καταλάβει ποιος είναι ο δρόμος που οδηγεί στην πόλη; Η απάντηση παρακάτω…
Η απάντηση:
Η ερώτηση που πρέπει να κάνει είναι: «Αν ρωτήσω τον διπλανό σου ποια είναι η έξοδος τι θα μου πει;».
Και οι δύο θα απαντήσουν την λανθασμένη έξοδο.
Το Μουσείο ΗΣΑΠ
Το βιβλίο του Δ. Γεωργίου
